Katar nie musi wynikać ze złapanej infekcji, ale z nadkażenia wtórnego albo podrażnienia śluzówki nosa przez wcześniejszą infekcję, psikadła do nosa i suche powietrze. Moja Mama mówi, że 30-40 lat temu dzieci całą zimę z katarami chodziły ;) Ogólnie ważne jest, żeby nawilżać pomieszczenie, w którym dziecko chociażby śpi - u nas poradził sobie z przewlekłym katarem u mniejszej dwójki oczyszczacz powietrza z funkcją nawilżania. Nie byłam co do niego do końca przekonana, bo to dość duży wydatek, ale ostatecznie jak się zdecydowałam to na 4 miesiące (listopad-luty) zapomniałam co to katar u dzieci. Także warto próbować trochę od innej strony niż leczenie. Za chwilę zresztą powinno być lepiej - wiosna za rogiem :)

Agata - bo nawilżać to też trzeba umić :> Nie chodzi o to, żeby w pokoju zrobić saunę bez możliwości wpływu powietrza z zewnątrz. Nawilżenie w granicach 40-60% jest wystarczające, o wiele lepiej się oddycha. Ale warto też wtedy mieć lekko rozszczelnione okna i temperaturę na poziomie 20-21 stopni. Nawilżacze parowe są też pod tym względem nieco gorsze niż te ultradźwiękowe, bo generują osiadającą na ścianach parę. Założę się też, że nie bardzo ten nawilżacz czyściłaś, a średnio raz w miesiącu powinno się filtry (jeśli są) i samo urządzenie (wg instrukcji) przeczyścić wodą z kwaskiem cytrynowym. Niektórzy nawilżają z nawilżaczy, które są zagrzybione - to jeszcze gorsze niż nie nawilżanie wcale. Z głową warto do tego podejść :)

Treść doklejona: 19.03.18 11:27
Warto mieć w sypialniach higrometry - to naprawdę sensownie pokazuje nawilżenie w danym pomieszczeniu.

Bett: Moja Mama mówi, że 30-40 lat temu dzieci całą zimę z katarami chodziły ;)

Moja mama to samo stwierdziła "jak byliście mali i zaczynała się jesień to Tomek (starszy brat) dostawał katar i kończył mu się na wiosnę"

Czy to normalne, że 2-3 miesiące po odstawieniu dziecka od piersi dostaję okres co 2 tygodnie? Nic mnie nie boli, tylko to krwawienie troche za czesto... Cale zycie mialam cykle ponad 30dniowe a tu co 13-16 dni nagle znów krwawienie. Póki co 3ci raz to się zdarzyło. Wiem, wiem, pewnie pójść do gina, ale może ktoś miał podobną sytuację?

nie mierzę (i nigdy nie będę ;]) może śródcykliczne, nigdy nie miałam takowych, ale żeby aż takie? fakt, że trwają krótko, 1-2 dni, nie jest to porządne krwawienie, ale wkładki absolutnie nie wystarczają, a potem tylko lekkie plamienie i koniec.

Dziewczyny mam mały problem. I podejrzewam, ze tylko konsekwencja mnie uratuje, ale może macie jakieś swoje sposoby, które pomogą. Czarek ogólnie zasypia w łóżeczku sam (tzn ja jestem obok i trzymam go za rękę), ale pokręci się, pokręci i zasypia. Problem pojawia się w nocy. Młody budzi się w okolicach 1-3 w nocy i jest ryk. Do tej pory brałam go do nas (lub sam przychodził) i spał do rana a jak mocno kopał to odkładałam go do łóżeczka i spał tam do rana. Ale od kilku dni nie daje się odłożyć. odkładam totalne zwłoki a w momencie jak poczuje że jest w łóżeczku od razu wstaje do pionu i ryk. Dla nas to ogromny problem, bo mamy wąskie łóżko i od kilku dni chodzimy jak zombie.
Dzisiaj w nocy wprowadzam procedurę koniec spania z rodzicami. Choćby nie wiem jak protestował zostanie w łóżeczku. Podejrzewam kilka nocy i wszystko wróci do normy, ale marzę o tym, żeby moje dziecię zaczęło przesypiać całe noce w swoim łóżeczku.

Ale to nie jest tak, że on wrzeszczy. On tak jęczy, stęka. Normalnie potrafi wchodzić i wychodzić z łóżeczka i zazwyczaj sam przychodził. Ale od kilku dni tak stęka żeby po niego przyjść. Jak go kładę u nas od razu zasypia, ale w nocy strasznie się kręci i kopie. No spać nie idzie. Normalnie to mi tam nie przeszkadza, że z nami śpi, ale odkąd tak mocno kopie to nie potrafię tego wytrzymać. Chodzę potem podminowana no i kompletnie niewyspana.

U nas młody odstawiony od cyca rok temu, smoczek też odszedł w niepamięć w styczniu.
Zastanawiam się nad kupnem łóżka, że jak się w nocy obudzi to położyć się obok niego i jak zaśnie z powrotem do siebie.

"Agata" ciekawie to wygląda. Spróbujemy. 50zł to nie majątek więc myślę, że warto spróbować.

Eluanna, ja miałam takie @ co dwa tygodnie przy bardzo wysokiej prolaktynie. Tyle ze było to przed ciaza. Po ciąży i po 2 latach KP prolaktyna nie spadła. Gruczolak się zrobił i musiałam spowrotem zacząć leczenie. Tyle ze ja odczekałem pół roku po odstawieniu i dopiero badałam. Mimo ze była wysoka nadal miałam cykle w miarę regularne.
Wiec możesz zacząć od badania prolaktyny.

Klementynaaa: "Agata" ciekawie to wygląda. Spróbujemy. 50zł to nie majątek więc myślę, że warto spróbować.

- moj maz ladne iwonal stary panel z pokoju i wkladamy jako przedluzenie barierki do lozka jak syn zasypia. Ale pamietam jak zasnal jak kamien a ino dotknal lozeczka to zaraz oczy jak 5 zl i ryk...

Co do spania, my mamy aktualnie sytuację tak rozwiązaną, że łóżeczko ma wyjętą całą ścianę i dosunięte jest do naszego, śpimy razem ale osobno. Nasze łóżko wąskie, bo 140cm, ale przez to że młodej jest obok to w razie co przestrzeń się zwiększa. Młoda zasypia u siebie, ale w nocy nie raz budzi się, przeważnie koło piątej, chwilę stęka i wchodzi na mnie lub męża, kładzie się na brzuchu moim, nieraz w poprzek i śpi dalej smacznie... czasem zdarzy jej się nie wybudzić, ale to naprawdę bardzo rzadko, ale jak się obudzi i np. nie może sobie poradzić żeby na nas wejść, czy jej nie pozwolimy to jest ryk i uspokaja ją tylko spanie na jednym z nas. Wiadomo że nie jest to sytuacja idealna, bo wygodniej by nam było gdyby całkiem u siebie spała, ale jak potrzebuje się tulić to jej pozwalamy na to. Ja i mąż też nie lubimy spać osobno, przyjemnie jest mieć się do kogo przytulić więc zupełnie córę swą rozumiem

U nas narazie ja siadam kolo lozka i on w koncu sam usypia, bez "dotykania" ale w nocy i tak chce spac z nami. NIe ma opcji bym go dala do lozka na wieczor i wyszla bo wyje jak opetany.

Mój zasypia na mnie - innej opcji zaśnięcia nie ma aktualnie. I śpi koło mnie - do łóżeczka odłożyć się nie da. W nocy, jak się czasami wierci, to mnie "szuka" - obejmuje wtedy rękoma wokół szyi, jak koala, i śpi dalej.
Ale powiem szczerze, mnie takie usypianie i spanie z dzieckiem nie przeszkadza, a wręcz to lubię - i korzystam póki mogę, bo za jakiś czas już nie będzie się chciał tak przytulać.

Może go masuj delikatnie, albo głaskaj po głowie, dlaczego bez dotykania? Dla mojej córki to byłaby straszna kara.

Mój Hug ponad dwa lata spał noc w noc ze mną, ze mną zasypial, do 10-go miesiąca jego życia nie mogłam się z łóżka w ogóle oddalać bo szukał cyca od razu.
I co? Skończył dwa latka i nagle sam z siebie przestał mnie potrzebować. Kupiliśmy mu nowe małe łóżko (tradycyjnego łóżeczka nie znosił) i jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki dziecko się do siebie przeniosło. Od tamtej pory śpi sam, zasypia sam i jak czasami mnie w nocy budzi bo chce siku to próbuje go do siebie zabrać żeby poprzytulac, ale zawsze słyszę, że Hoho sam tam i idzie jak zombi do swojego pokoju.
Nina natomiast pierwsze 2,5 roku spała sama, była odnoszona, odkładana etc. I do dzisiaj ma problem żeby sama u siebie. Jej pójście spać to zawsze milion moich powrotów do pokoju, buziakow, przytulakow, głaskan itp
I dopiero od dwóch tygodni śpi całe noce sama u siebie bo im łóżko piętrowe kupiliśmy i czuje się bezpieczniej wiedząc, że ma pod spodem brata

Także zmierzając do brzegu chce powiedzieć, że zawsze najlepszym wyjściem jest czas. Nie ma co uczyć, ćwiczyć, trenować etc.
Każde dziecko w końcu zaczyna spać samo, zaczyna samo zasypiac, przestaje chodzić w nocy.
Moim zdaniem szkoda czasu zdrowia i dzieci, na takie uczenie na siłę.

A że śpiący z rodzicami maluch kopie.
No kopie.
Życie.
Da się wytrzymać.
Ja ponad dwa lata spalam z dwójką rozpychającą się niemozebnie. Oraz z kotami. Był moment że spalam z dzieckiem które miało rękę w gipsie i mnie tym gipsem przez sen w pysk walilo. A na głowie spaly mi dwa koty. A Hug leżał na mnie w poprzek.
I szczerze?
Są wieczory, kiedy sama leżę w pustym małżeńskim łożu (Stary np siedzi w salonie nad papierami) i mi brakuje tego, co było kiedyś ale chłop mi już Niny brać do nas nie pozwala

Czas. Dokładnie.tym bardziej w przypadku wcześniaków. Córka przed 3 urodzinami stwierdziła,ze koniec spania z nami i wyprowadziła się na podłogę,gdzie zrobiłam jej prowizoryczne łóżeczko. Po 3 dniach trwała nadal w swoim zamiarze zmiany, więc pojechaliśmy do ikei i kupiliśmy cały sprzęt.

Ostatni dzień żeby dziś wspomnieć na tym wątku o Adasiu ;)
U dzieci wszystko potrafi nagle się zmienić. Mój syn od urodzenia spał w swoim łóżeczku, od 7 mz w swoim pokoju. Jak miał półtora roku zaczął przesypiac całe noce (jak odstawiłam go od piersi ). Zasypial sam. Super nam szlo. Była bajka, buziak, otulenie kołdra. Gasilismy światło, zamykalismy drzwi i mały zasypial sam. Jak się urodziła młodsza siostra to zaczęły się schody. Mały zobaczył ze siostra nie zasypia sama ale jest noszona i tulona. I nagle skończyło się zamodzielne zasypianie. Zaczął wychodzić z pokoju, szukać mnie albo męża. No więc mąż zaczął go znów usypiac, być z nim. Potem po paru miesiącach zdarzyła się nam choroba. Przez 2 miesiące syn budził się z kaszlem w nocy i przychodził do nas po pomoc. Tak się nauczył przychodzic ze mu już tak zostało. Wybija północ i słyszę pac pac pac. Gole stopy na podlodze. Idzie Adaś. Ile razy go odnosimy tyle razy wraca do nas jak bumerang. Nie ma dla niego znaczenia ze od 2 miesięcy nie śpi sam w pokoju. Śpi z siostra. Myślałam że dzięki temu poczuje się bezpieczniej. Ale u nas to nie zadziałało. Myślę że to jakiś emocjonalny problem. Czekam aż minie bo ciężko nam się w trójkę śpi. My akurat tego nie lubimy. Ja mam problemy z bólem kręgosłupa i spanie w jednej pozycji, bo nie mogę się położyć jak mi wygodnie, nie służy mi. W łóżku jest nowa pościel, która dziecko samo sobie wybrało, ulubione pluszaki, lampka nocna. Nic nie działa. Pozostaje nam czekać.
Natomiast myślę, że stwierdzenie typu, "cieszcie się, bo to minie i będziecie zalowac" nie na każdego działa pocieszająco ;)

Ja mam problemy z kręgosłupem. Najlepszą dla mnie opcją było, gdy zepsuło Nam się łóżko i mogłam spać na podłodze
Syn spał obok mnie na materacu z łóżeczka, a ja na podłodze...Boże! Moje plecy odżyły!!!!!

°Agata°: Na przytulanie jest cały dzień, poranek czy wieczór a noc może zostawmy na wyspanie się i nabranie sił na kolejny dzień :)

Hehehe, powiedz to dwulatkowi

Odnośnie spania na podłodze nie pisałam do Klementyny, tylko ogólnie.
Taka luźna myśl, dla każdego kogo bolą plecy po nocy.
Mam okropną przepuklinę międzykręgową i wielką, ogromną ulgę sprawia mi spanie na podłodze.

A i odnośnie jeszcze Klementyny, to gdzieś tam czytałam, że zastanawia się nad łóżkiem.
Ja mam jedno łóżko dla dziecka z taką deską jaką ktoś tu podlinkowywał...szczerze?
Matko jedyna pierworodna od dzieci śpiących w poprzek...
U Nas się nie sprawdziło nawet u córki, która śpi jak kamień w jednej, max dwóch pozycjach w nocy. Syn? Hhahaha to łóżko musiałoby mieć szerokości 140-160cm choć On ma ledwie 106cm
Natomiast u Nas królują "normalne" łóżka w "doroślejszej" szerokości tj najmniej 120cm. Takie łóżko rośnie z dzieckiem.

Agata uderzyła w punkt.
Mamy łóżko 140cm i z nocy na noc jest gorzej. Młody rozwalony na samym środku a my z mężem na skraju z jednej i z drugiej strony. Ja bardzo kocham mojego syna i w ciągu dnia nie szczędzę mu ani uścisków ani buziaków. I on to uwielbia i z chęcią się do mnie tuli i to nieraz z całym impetem, że czasami muszę uważać aby mi zębów z tej miłości nie wybił. I wiele razy już weryfikowałam moje poglądy na temat wychowywania dziecka.
I ja nikomu nie bronię spania z dziećmi. Jeśli to lubicie i tego pragniecie proszę bardzo. Ja po prostu tak dłużej nie mogę. Codziennie wstaję do pracy o 5:15 a jak młody ma gorszą noc i od 1:00 w nocy ląduje u nas i kopie niemiłosiernie to nie mam spania wcale. I później chodzę zdenerwowana i poirytowana bo ryję nosem o ziemie. Dlatego szukam rozwiązania. Bo gdy będę mogła przespać ciągiem chociaż 5-6 godzin to mi wystarczy. A zadowolona i wyspana mama to szczęśliwe i zadowolone dziecko.

Dwulatek to nie niemowlak i z moim dzieckiem się dogadałam i bez problemu śpi u siebie i na braki przytulania nie narzeka. Wiadomo że nie każde dziecko będzie chcialo ale spróbować nie zaszkodzi. Moja też potrafi spać w różnych pozycjach a jednak barierka nauczyła ja spac osobno (w łóżeczku normalnym chyba bala się tego że jest zamknięta mimo wyjetych szczebelkow)

Dlatego napisałam wyżej że nie każde dziecko będzie chcialo ale spróbować warto ;)

marion podziwiam i szanuję.
To jednak nie dla mnie ;-)

Klementynaaa: marion podziwiam i szanuję.To jednak nie dla mnie ;-)

No dlatego musisz znaleźć własne wyjście z sytuacji, żeby w Waszym przypadku zadziałało.