Acia, Ty na serio wybierając imię dla dziecka kierujesz się takimi argumentami??????

Wygoda wygoda ale musisz pamiętać że dzieci dorastają i późnej Twoje argumenty co do wyboru imienia będą zupełnie bez znaczenia. Tak jak z tą piaskownica, z dzieckiem chodzi się tam krótko, szybka reakcja do danej sytuacji też w sumie głupi argument bo można użyć innego zwrotu i wcale nie myślę o "ej uważaj"

Widac, jak wiele kieruje nami wybierając to czy tamto.. ja z kolei chciałam by imię, które nadam miało jak najmniej zdrobnień czy form... z odróznieniem - dziecko, nastolatka, dorosły. ... to znaczy, że imię Milena/Milenka moze byc dla małego dziecka, jak i osoby dorosłej... bo np. ktoś nadając dziecku imię Stanisław/Jan.. raczej woła nie nie Staś/Jas .. a Stanisałwem staje się, jak zrobi cos zle :P :P to wtedy stawiamy takei dzecko do porządku mówiąc STANISŁAW - przestań :PP heheh tak mi sie wydaje :P :P
Ja nie wołam na Milenę - Lena,, Lenka, Milusia, Lusia, Mila, Milka czy tym podobne.. dla mnie ona zawsze jest Milenką :P i w przedszkolu dla pan i dla innych dzieci.. czasem babcia zawoła na nią Milusia...
Ale dla mnie imię to imie... :P potem takei dziecko w koncu nie wie czy ono jest ALą.. czy ALicja (przypadke u mojej siosrty :P w pewnym momencie Ala w wieku 5 lat (strzelam), miała tlumaczone, że ona to też Alicja :P :P ja jakbym krzykneła na Milenę Lena.. to mi zwroci uwage, ze ona jest Milena... ba nawet Marta mi juz zwroci :P :P
Moja kolezanka ma corkę Antonię, ktoś ma Antoninę, a inny Tole - a wszystkei to Tosie ;/ takze wiec tego.. kazdy inaczej swoj wybor arumentuje.... :) :)

obe: Dobrze by było, żeby imię pasowało do nazwiska a nie do pokrzykiwań w piaskownicy

U chłopca może i tak ale u dziewczynek? Ryzyk-fizyk. W wieku statystycznie dwudziestu kilku lat wyjdzie za mąż i tyle z dopasowania- bo dalej przyjmowanie nazwiska męża stanowi większość przypadków
Moi rodzice poszli za zasadą krótkie nazwisko (5 liter)- długie imię. Jestem Aleksandrą, mój przyszły ślubny na szczęście ma nazwisko na 8 liter i to tym właśnie nazwiskiem będę się posługiwała (mam nadzieję) że conajmniej 60 lat. Ale gdybym znalazła sobie męża Brzęczyszczykiewicza, to już słabo z pisaniną (tak, w mojej pracy codziennie coś podpisuję imieniem i nazwiskiem). Więc dla mnie przy wyborze imienia dla córki to średni argument.
Acia, co do imion to Klementyna ma na prawdę wiele zdrobnień. I pasuje do reszty rodzeństwa. Poza tym, przecież to rodzice czasem te skróty sami wymyślają. Chodzi do mnie na terapię mała Sandra, rodzice wołają na nią Nandi ;) Pierwszy raz usłyszałam "Sandi" ale nie, właśnie Nandi. I serio baaardzo do małej pasuje a jednocześnie jest tak charakterystyczne, że od razu wiadomo o kogo chodzi ( a propos kwestii nieszczęsnej piaskownicy).

Lexia, męża się ma albo nie ma a nazwisko rodowe jest zawsze...powiem szczerze, że dziwnie się poczułam czytając Twojego posta. A jeśli Twoją hipotetyczna córka nigdy nie wyjdzie za mąż? 😂 Kobiety też czasami wracają do panieńskiego po rozwodach. Poza tym nim spotka tego "wybawiciela" to dużo lat będzie funkcjonowała w szkołach itp pod rodowym

He, he, he dokladnie dzisiaj jest 10 lat jak zostalam przy swoim nazwisku tylko i wylacznie.
Dzieci maja tylko nazwisko meza i jak do tej pory "problem" mialy wylacznie polozne ze szpitala po urodzeniu starszej.
No nie mogly pojac jak to kobieta mogla nie przyjac nazwiska meza

Wydaje mi się, że argument żeby pasowało do nazwiska jest jak najbardziej trafny... tylko jak to dobrać żeby pasowalo..a kiedy nie pasuje ?? 😂😂
Z tym przejmowaniem nazwisk...Czasem wybranek kobiety może mieć brzydkie nazwiyi wtedy kobieta też nie zmienia nazwiska..coraz częściej zostawiamy swoje nazwisko i męża..mamy podwójne.. ja nawet częściej przedstawiam się z nazwiska rodowego.. to dla mnie tak samo naturalne..jak to.. że niby dlaczego to teściowej mam mówić mamo..skoro mamę mam jedną 😁😂😃

Myślę że to argument żeby " pasowało" do nazwiska jest ok
. Bo lepiej założyć że ma pasować..a nie że i tak się kiedyś je zmieni... A skąd to możemy wiedzieć co nasza córka wymyśli 😁 coraz więcej jest singli lub wolnych związków 😀😁😂

Z rankingami imion byłabym ostrożna.
Mojej córki imię było chyba na 3 czy 4 miejscu w Naszym regionie, a w praktyce jest tak, że na 3 grupy przedszkolne z jej rocznika jest JEDYNA. Tak samo z synem, mega popularne a na całe przedszkole (250dzieci) w zeszłym roku (nie wiem jak wygladała kwestia najmłodszego rocznika) było ich dwóch...ale z dwóch rożnych roczników.
W sanatorium, gdzie dzieci jest masa, w zeszłym roku nie powtórzyły się Nasze imiona, a w tym roku córka miała imienniczkę z rocznika niżej.
Co do dopasowania do nazwiska, upodobań, pokrzykiwań itd - każdy ma inne, swoje i to tylko i wyłącznie kwestia gustu i przyzwyczajenia.
Np ja nie lubię swojego imienia a drugiego to już w ogóle nienawidzę.
A dlaczego?
Moje imię jest twarde, i kojarzy się z Iwanem Groźnym, a zdrobnienia po prostu nietrawię.
Natomiast moje drugie imię, nadawane w okolicznościach strasznych (miałam 5% szans na przeżycie wiec byłam chrzczona w szpitalu i ksiądz zasugerował drugie imię Święte), jest przeze mnie znienawidzone bo nosi je osoba, która bardzo źle mi się kojarzy.
No i taka jest moje historia, a dla kogoś tego typu odczucia są irracjonalne. I co gorsza, niektórym podoba się moje imię :( o drugim nie wspomnę, bo to mega popularne imię i wszystkie Ewy przepraszam.

<span style="font-size:11px;color#333;">Treść doklejona: 16.06.18 09:37</span>
Mało rzeczy przebije sytuacje chłopaka, którego ojciec, zapalony związkowiec i aktywista...wbrew wszystkim a przede wszystkim matce, dał synowi na imię Solidariusz :)
Jak żyć? Hehehe

Acia-Kornelia śliczne-dawno nie słyszałam tego imienia i szczerze ,nie znam żadnego dziecka o tym imieniu. kiedyś w pracy koleżanka miała córkę Kornelie i mówiła do niej "Kora","Korusia"😊

My właśnie zrezygnowaliśmy z jednego z typowanych imion bo ostatnia litera imienia byłaby taka sama jak pierwsza litera nazwiska. Uznałam że to trochę niewyraźnie brzmi.

Acia, a nie myslalas o tworzeniu zdrobnien od początkowych sylab imienia a nie końcowych? Wtedy masz mniej powtarzalności. Choćby od Klementyny ta Klemusia. Nie sądzę abyś coś bardzo podobnego słyszała na placu zabaw.
A co do nazwiska to zgadzam się z Aneta. Trochę ciężko musi być dziecku które ma imię i nazwisko śmiesznie brzmiące zarazem.
Ja swoje rodowe nazwisko miałam takie, że właściwe jego czytanie było inne niż większości ludzi przychodziło do głowy. Poprawiałam w szkole, w pracy, na studiach. Wszędzie. Słowo daję, z radością przyjęłam nazwisko męża które czyta się tak jak się pisze. Nie przesadzajmy z ta oryginalnością.

ask28: Osobiscie nie rozumie tez nadawania 2 imion.
Moze ktos mi wyjasni jaki w tym cel

Aktualnie większość nadając drugie imię, chce uczcić kogoś z rodziny, najczęściej dziadków (żyjących, bądź nie).
Dawniej (część ludzi, szczególnie wierzących, nadal to praktykuje) drugie imię było/jest imieniem patrona dziecka - i musiało/musi być to imię jakiegoś świętego lub błogosławionego.

_Isia_: Acia, a nie myslalas o tworzeniu zdrobnien od początkowych sylab imienia a nie końcowych? Wtedy masz mniej powtarzalności.

Dokładnie.
Kornelia nie musi być Nelą/Nelką (większość tak zdrabnia) - można wołać Kori, Koni, Kora, Kornuś, Korka, Korusia, Koruś, Korni, Korcia, Korsia, Korna, Kosia.

Magda Mołek urodziła - synek Stefan (starszy Henryk).

ask28: A jak Wam sie podoba Ziemowit Pedziwiatr, Roxy Gaska?

Z nazwiskiem Pędziwiatr, to ciężko z dopasowaniem imienia.
A Roxi to zdrobnienie/pseudonim od Roksany.

Ja miałam Kornelie w liceum i wszyscy mówili na nią "Kornik"

Co macie do Pędziwiatrow ??
To moi pradziadkowie.. Bronisława i Piotr 😋😊😉 na babcie mówiono Bronia 😉😊😋
Asiula same ładne imiona wymieniłeś dla synka. Jedynie Igor i Borys to nie moje typy 😁
Ja kiedyś bardzo chciałam mieć Cypriana.. no ale mam dwie córki...

_Asiula: Stanisław mi się podoba ale Stachu już nie :/

Ale czy musisz używać zdrobnień, których nie lubisz? Wg mnie nie.
My nie lubimy zdrobnienia Heniek - i nie używamy go. A jeśli ktoś tak mówi do syna (bardzo rzadko), to zwracamy uwagę. Sam Heniu, gdy pani w szkole tak go nazwała odpowiedział jej, że sobie nie życzy

_Asiula: Ignacy, wydaje mi się ze dzieci będą wołać Igi..

Nie wiem jak z Cyprianem - to "ciężkie" imię w formie głównej jak i zdrobnieniach.
Ignacego miał Henryk w przedszkolu - mówili Ignacy, Ignac i Ignaś. Igi nie mówił nikt, nawet rodzice.

dagus84: Mieczyk

Ooo, jak fajnie Nie słyszałam takiego zdrobnienia.
Moja mama to Mieczysława - od zawsze Miecia/Mietka.

Co do zdrobnień jeszcze, to przecież często jest tak, że wcale nie odzwierciedlają nadanego imienia.
U nas Fryc jest bardzo często nazywany Kukusiem (ja mówię Kukulina) - nie kojarzę, skąd to się wzięło. Jest też Glizdusiem (bo chudy i długi). A sąsiadka, która się nim zajmuje, czasami mówi do niego Pimpuś, heh.
Henryk jest Niutkiem (tu akurat od Heniutka stworzyliśmy).

marion: U nas Fryc jest bardzo często nazywany Kukusiem

Ja czasem na Wiktora też mówie Kukuś

Według mnie dziecko i tak sobie wybierze, jakie przezwisko czy skrót imienia mu odpowiada. Niezależnie od tego, czy rodzice to akceptują czy nie. Poza tym- ile lat jako rodzic będziemy mieć wpływ na takie kwestie? Do 10 roku życia może maksymalnie...
Moja mama nadała mojemu bratu Maksymilian i zapierała się, że nie zgodzi się i nie pozwoli żeby do niego mówiono Maks. W domu owszem- osiągnęła zamierzony efekt, ja i ona zwracamy się pełną formą imienia, tata mówi Maksik, babcia Maksiu. Ale w szkole od zawsze był i jest Maksem albo Maksikiem, czy się to mamie podobało, czy nie. Jemu jest to obojętne więc nikogo nie poprawia. Mama nie łazi za jego kolegami i nie poprawia
Do mnie od czasów gim/liceum i przez całe studia mówiono po nazwisku- bo krótkie, dość dźwięczne (nawet wykładowcom na studiach się zdarzało mnie tak wołać). Mama jak pewnego razu usłyszała, że koleżanki tak do mnie mówią, to się oburzyla i zapytała, czemu na takie coś pozwalam skoro mam imię. A ja wolę to moje nazwisko i szybciej na nie reaguję, niż na "Ola". W poprzedniej pracy też mnie nazwiskiem wołali, tylko tworzyli z niego bardzo pieszczotliwą formę

A które imię zmieniłaś i dziękuję za informacje.

Tak jak MrsCreme pisze- była Helena i tuż po ukończeniu prze nią piątego miesiąca życia, postanowiliśmy zmienić jej imię urzędowo na Jaśminę i to była bardzo dobra decyzja.
Do tego momentu mówiliśmy na nią Helenka cały czas, a od tej zmiany już się to w zasadzie nie zdarzało.
Najtrudniej pogodzić się z tym faktem było dziadkom, ale teraz już nikt nie wyobraża sobie, że zamiast Jaśminy jest Helena.

A na moim lokalnym podwórku jest Dolores Mendzin. Nie wiem czy rodzice byli fanami Ibarruri ale zestaw baardzo słaby. Pani wyszła za mąż i używa dwóch nazwisk ;)

Nie ma co się pałowac na przyszlosc "no bo wyjdzie za maz i co wtedy"? :) mamy wystarczajaco duzo zmartwien :)

Teo, to tak, dyrektor powinien miec roznorodnosc imion jako pierwsze kryterium do rozdzielenia dzieci w klasach ;)))

Mileny ? :) Moja Milenka do tej pory w zlobku i w przedszkolu była jedyna :) o :) z tego co wiem, w szkole, tj w I klasie tez nie bedzie drugiej :)
Marta juz spotkała drugą Marte raz w żlobku.. ale teraz w przedszkolu, nie kojarze, by była druga Marta :)

To pewnie od regionu zależy. U Ninki dwie Mileny, ale w innych klasach widziałam że po 4-5.....

Ja też znam ich sporo. Nawet mojego męża brat ma Milene. U Niny teraz w grupie są trzy, na placu zabaw też kilka.
Natomiast małej Martusi nie spotkałam nigdzie i nigdy