Mnie akurat to imię nie dziwi, bo u nas była bardzo znana okulistka - Ariadna Gierek ;)

Najpopularniejsze imiona nadawane dzieciom (u mnie) w Zielonej Górze w 2018:

Hanna
Zofia
Maja
Oliwia
Julia
Zuzanna
Aleksandra
Alicja
Lena
Emilia

Antoni
Filip
Aleksander
Franciszek
Jakub
Stanisław
Jan
Kacper
Wojciech
Mikołaj

Nadane tylko raz:

Aaron Adela Agnieszka Aleksy Alina Angelica Aniela Antonina Apolonia Ariadna Arkadiusz
Bartłomiej Bastian Berenika Bernard Bożena
Calateya Cyryl
Daniel Dobrawa Dylan
Eliana Emmanuela Erik
Florentyna Florianna Franciszka Franek
Gaja Gustaw
Halszka
Ida Irena Isla Iwo Izabella
Jadwiga Jana Janusz Jaromir Jessica Julie
Kajla Kamila Kasandra Kasjan Katia Konstancja Konstanty Kordian
Laila Leila Leonard Leszek Lilia Lotta Lucjan Lucyna Ludwik Luiza
Magda Malina Marko Marlena Matvii Maurycy Melania Mieszko Miłosława Mirosław Mykhail
Nadzieja Natasza Nel
Oktawia Ola Oleksandr Olivia Oliwier
Patrycja Paula Paulina Pawel Przemysław
Rajmund Roch Rosa Roksana
Seweryn Sobiesław Sofia Sylwester Szymaon
Tamara Tatiana Teodor
Uliana
Warwara Wincenty
Zakhariy Ziemowit

Wow z tym Baltazarem :) myślałam, że imię zapomniane....a jednak....
Wczoraj poznałam kobietę, która ma na imię Astrida :), jednak tylko telefonicznie (jednak wysłała maila i nie popełniłam błędu w imieniu) - więc ciężko mi określić wiek tej kobiety.

jagodalg84: Z tych nadanych raz to niektóre są do niedouwierzenia

W skali kraju będzie ich więcej - tu podałam dane z jednego USC (miasto 130 tys. mieszk.).
Poza tym:
- Adela, Aniela, Antonina - wciąż wielu ludzi uważa je za oryginalne, bądź "staromodne", po dziadkach, a nie każdy lubi ten klimat,
- Patrycja, Przemysław, Daniel, Paulina - były w miarę popularne w naszym pokoleniu (lata 80'-90'), aktualnie są odbierane jako "wujkowate", trochę nie na czasie.
Wróciła moda na imiona naszych dziadków (Franciszek, Stanisław, Antoni, Zofia, Antonina), a za dwa pokolenia wróci moda na imiona z naszego pokolenia - nasze wnuki swoim dzieciom będą je nadawać, jako imiona dziadków.

Dziewczyna z jednego forum ma trzy córki: Sare, Sofie i Ormene

Mój Stasiu niby dość popularny, ale w Katowicach nie tak bardzo, bo w przedszkolu jest jedyny i nie znam żadnego Stasia w okolicy. Nawet się zastanawiałam jak to możliwe, że jest w czołówce. Ale jak jedziemy do męża do Bydgoszczy, to co drugi na placu, to Staś.
Tak więc regiony też mają swoich indywidualnych ulubieńców.

A mnie szlag trafia, bo moja teściowa na Tymona woła Timel. Grrrrrrr.

Mi kiedyś bardzo nie podobało się, jak teściowa zwraca się do naszego syna. Poprosilam męża żeby jej jakoś delikatnie zwrócił uwagę i sprawa była załatwiona. Myślę, że rodzice mają prawo zainterweniować w takiej sytuacji. Po to nadajemy dziecku wybrane przez nas imię, aby go używać. I tyle.
Kiedyś też zdarzyło się, że teściowa skomentowała charakter mojego dziecka, że ma go niby po cioci (po jej córce). Wkurzyłam się i natychmiast skomentowałam, że jakiekolwiek cechy dziedziczy po mamie albo po tacie, a nie po cioci. Było mi przykro i byłam zła zarazem, że mnie jako matkę zupełnie pominęła a nie wiadomo skąd pojawiła się tam szwagierka.
Katka, a Tymon to pierwsze dziecko Twojego partnera?

W kwestii zdrobnień dla Adasia, dla mnie Adaś jest super ;) Nic innego mi nie pasuje jakoś. Ale padło parę propozycji, może coś Ci się Jadzia, spodoba. Dla córki za to używam zdrobnienia zupełnie nieoczywistego jak ja te imię. To znaczy wynika z tego imienia ale nigdy nie słyszałam, żeby ktoś tak te imię zdrabnial. I cala rodzina poszła tym torem na szczęście :)

Elfika, a ta babcia nie ma problemów z pamięcią? Jeśli nie to bardzo bardzo przykre i niedopuszczalne. Ja bym coś takiej babci po prostu powiedziała. Do słuchu.
Bo babcia mojego męża, blisko 100 letnia na moja córkę ostatnio mówiła "dziewczynka". Wydaje mi się, że zapomniała jak ma na imię... Z jednej strony mowie sobie, że ma prawie 100 lat i ma prawo do pewnych niedomagań, z drugiej strony imię prawnuczka (syna jej wnuczki) jakoś pamiętała. I wszystkie inne.

Ja w ogóle uważam, że to rodzic nadaje dziecku imię i dziadkowie ani nie powinni komentować czy ładne czy brzydkie, ani potem na siłę używac innego imienia (mam taki przypadek w rodzinie) czy nie lubianego zrobienia. Rodzice mają tutaj prawo stanowczo się sprzeciwiać i interweniować.
Ja imiona swoich dzieci ogłaszałam dopiero wtedy kiedy byliśmy już zdecydowani. W przypadku syna to było na mniej niż miesiąc przed porodem, w przypadku córki zaraz po genetycznym. Imię syna przeszło bez echa, podobało się. Przy córce od wspomnianej już babci usłyszałam ze mamy juz w rodzinie jedna (i tu padło wybrane przez nas imie), i że nie chce więcej. Bardzo było mi przykro. Ale zdanie innych mnie nie obchodziło. Jedynie męża.

Treść doklejona: 21.01.19 10:32
Co do dziedziczenia, my jako dzieci dziedziczymy różne cechy po naszych rodzicach wiec i nasenne dzieci mają je widoczne w jakiś sposób. Moje dzieci mają po teściowej nosy. W sumie dobrze bo male ładne i zgrabne ;) Nie widzę żadnych innych cech wyglądu czy charakteru, które moje dzieci mają a ja czy mąż nie. Syn jest z wyglądu podobny do męża a mąż podobny do swojego ojca. Można powiedzieć ze wnuczek podobny do dziadka ale przecież jest przede wszystkim podobny do swojego taty.

Takie ktore mają międzynarodowe brzmienie, i w żadnym kraju nikt sobie na nich języka nie polamie (na nazwisku już tak) ;) i takie które funkcjonują w naszym języku i kraju od wieków i nie są objawem żadnej chwilowej mody danego pokolenia.

_Isia_: Elfika, a ta babcia nie ma problemów z pamięcią? Jeśli nie to bardzo bardzo przykre i niedopuszczalne. Ja bym coś takiej babci po prostu powiedziała. Do słuchu.

niestety nie. do innych wnucząt zwraca się po imieniu zdrabniając pieszczotliwie ....

jest udowodnione, że dziedziczenie zachowań/osobowości jest co drugie pokolenie.

elfika: jest udowodnione, że dziedziczenie zachowań/osobowości jest co drugie pokolenie.

wszystko możliwe; jak patrzę czasami na moją młodą to jakbym byłą teściową widziała

Jak 10 miesięcy to w sumie jeszcze taka "świeża" babcia. Może jeszcze jej przejdzie ;)
Katka, u nas było podobnie. Zwłaszcza przy starszym. Miał być we wszystkim podobny do mojego męża a do mnie w niczym. Oraz podobny do babci (mojej tesciowej), cioci (mojej szwagierki). Z córką w mniejszym stopniu ale także. Akurat mała nie jest do męża tak ewidentnie podobna ani w charakterze, ani na pierwszy rzut oka z wyglądu. Też mnie to nieprawdopodobnie wkurzało. Na dodatek zwracanie się do małego jak do dziewczynki. I stały tekst, który słyszałam przy każdej wizycie "no wiesz, zrobisz jak uważasz ale za moich czasów...". Przy drugim dziecku juz było spokojniej a i do pomocy tez juz się tak nie rwali ;) Lubią się wtrącać i komentować ale też się już nauczyłam i nauczyłam ich, że nie jest to przeze mnie mile widziane.
Także może jeszcze będzie u Was lepiej ale też postaw sobie granicę tego, na co teściowa może sobie pozwolić a czego już nie akceptujesz i trzymaj się tego.

Isia, ona wychowała 3 synów i uważa, że wszystkie rozumy pozjadała. Jej standardowy tekst to: "trzech synów wychowałam, więc wiem, co mówię.". Wątpię, by to minęło. Szczerze wątpię. Za dużo tego. A też ona jest za mało inteligentna, by zrozumieć, co robi źle. Taka prawda. Szalę goryczy przelała sytuacja, kiedy przyszła któregoś dnia i Tymon spał z tetrą przy buzi. Uwielbia tak spać, oczywiście zawsze mam kontrolę nad tym, wiadomo. Wpadła do pokoju, zabrała tą tetre i mówi do mnie, że przecież może mi się dziecko udusić. Spokojnie wytlumaczylam, że nic się takiego nie stanie, aby się nie martwiła niepotrzebnie, bo go pilnuje przecież. Niby wszystko się rozeszlo po kościach ale po paru dniach przychodzi mój Tomek z zakupów i mówi, że spotkał mamę a ta powiedziała mu, że jestem nieodpowiedzialną matką, że jeśli tak będę pozwalała mu spać, to uduszę dziecko. Nie wyobrażasz sobie mojego wkurzenia.
Ech, walka z wiatrakami. Postanowiłam, że teraz ja konkretnie będę jej zwracać uwagę, może wówczas to coś da.

Treść doklejona: 21.01.19 13:20
Elfika,we mnie wzbiera, a jak ja wybuchnę, to będzie po relacji babcia-wnuczek.

Hmmm. Co tu napisać. Rozumiem Cię bo u nas też nie było i nie jest łatwo. Nie chce tu przytaczać konkretnych sytuacji bo to jednak forum publiczne. Mogę Ci jednak napisać, że bardzo bardzo ważna jest reakcja Twojego partnera. Jak on matce nie pozwoli na pewne zachowania i się konkretnie i wprost przeciwstawi, to jest szansa, że przynajmniej nie będziesz musiała słuchać różnych tekstów. A to co sobie myślą a czego Ci nie powiedzą, tym nie warto się przejmować. Gorzej, jeśli Twój Tomek ma jakieś opory, nie potrafi się przeciwstawić matce, wtedy Ty musisz te granice postawić i spora szansa, że przez lata będziesz się czuła przy teściach jak na polu minowym.
Mój mąż dopiero teraz zaczyna mówić wprost czego sobie nie życzy. A przez te poprzednie parę lat ja się szarpałam sama.
Zawsze też możesz odpowiedziec, że może teściowa jest specjalistka od swoich dzieci ale od Twoich nie. Albo to, że skoro wychowała trzech synów to nie znaczy, że wie już wszytko. Ten kto nie słucha co się do niego mówi, nigdy się niczego nowego nie nauczy.
No właśnie, i pytanie co powiedział mamie Twój partner na ten paskudny tekst?

Treść doklejona: 21.01.19 13:45
Elfika, współczuję Klarce. Naprawdę paskudne i niesprawiedliwe. Ja kiedy słyszę jakieś porównania dziecka jednego do drugiego to zaraz mowie, ze nie zgadzam się aby tak przy dzieciach mówić (za co nie raz był foch). Kiedy zachwycają się ze jedno takie piekne, za ach i och a drugie obok stoi i słucha to sama mowie o tym drugim, że też jest wspaniałe cudowne itd. Zwykle się reflektuja, przytakuja.
Każdy kto ma rodzeństwo i takiego porównywania bądź umniejszania doświadczył, wie jakie to przykre.
Mi też bardzo otworzyła oczy książka "Rodzeństwo bez rywalizacji". Autorki Faber i Mazlish. Bardzo bardo polecam. Z moich ust nigdy nie wyjdzie juz tekst "zobacz, twoja siostra juz zjadła obiad a ty się grzebiesz" lub "zobacz jaki ten chłopczyk grzeczny, a ty się awanturujesz".

Off top się robi. Ale ciekawy ;)

Isiu, spytalam go od razu: "jak na to zareagował", powiedział, że w ogóle. Finalnie pojechał do mamy ponownie i wyprostowal sytuację na moja prośbę. Powiedział, żeby się nie wtrącała w wychowanie Tymona, że ja krzywdy bym Tymonowi nie dała zrobić i ma przestać komentować i plotkowac. Bo oczywiście plota leci po całej rodzinie, nie? Bo ona uwielbia plotkowac.
Wczoraj bratowa Tomka zadzwoniła do mnie i powiedziała, że tesciowa była u nich i powiedziała, że ja Tymonowi odciągam nos odkurzaczem!!!!! i że robię krzywdę dziecku. Ręce mi opadły. Ponadto, ze biedny ten Tymon, bo ropieje mu oczko a ja NIC Z TYM NIE ROBIĘ (Tymcio ma zatkany kanalik). Oczywiście jesteśmy pod stałą kontrolą okulisty i właśnie kończymy kuracje miesięczną kroplami. I ona dobrze o tym wie. Ale plotkowac musi.
Tomek jest za mna ale sam nie wyłapie niczego, musze mu palcem pokazac, wtedy zareaguje. A najlepiej przeciez byloby, gdyby reagowal od razu, na gorąco. Trudno. Ja bede reagowac w takim razie.
Elfika, współczuję. Tego, to ja bym nie zniosła i urwała kontakty. U nas podobna sytuacja z tym, że chodzi o traktowanie Michasi, bo to nie jej wnuczka. Też ciuchy dostawała z darów, które rodzice przynosili po swoich dzieciach do szkoły (ona tam sprząta). A Tymon wszystko nowe. Ponadto Michasia raz nawet dostała od niej z ręki w głowę, kiedy ja nie widziałam, bo buty ubierałam, za jakies zachowanie, ktore jej sie nie spodobało. Wyszło przypadkiem zupełnie i to przy niej. Zrobiło jej się głupio wtedy.
Wczoraj Tomkowi też zapowiedzialam, że nie dopuszcze do faworyzowania Tymka i jeśli nadal tak będzie, nie będzie kontaktów w ogóle. Tomek uznał, że mnie rozumie i że mam rację. Ale jak to wyjdzie w praniu, zobaczymy.

I zaznacz głośno i wyraźnie nawet przy innej okazji , że jak ktoś podniesie rękę na Twoje dziecko/ dzieci to przysiegasz, że nie ręczysz za siebie. Udusilabym...

katka_81: No dokładnie dziewczyny. Moi rodzice nie biją mojej Michasi a ona, zna ja od ponad roku i pozwala sobie na takie rzeczy.

Ale co to ma za znaczenie od kiedy ją zna? Nie ma prawa podnieść ręki na nikogo - chyba, że w obronie własnej i nie na dziecko. Ciśnienie mi skacze jak słyszę czy widzę, że nadal pokutują metody wychowawcze z minionej epoki :(
Wyleciałaby ta "mamusia" z mojego domu szybciej niż weszła. Co za suka :(

Ciekawostki

Statystyka IMION PIERWSZYCH osób żyjących (posiadających aktualne zameldowanie w Polsce, urodzonych przed 1 stycznia 2019) wg PESEL.
Czyli najpopularniejsze imiona w całej żyjącej populacji Polaków.

1 PIOTR - 642 941
2 KRZYSZTOF - 608 866
3 ANDRZEJ - 534 642
4 TOMASZ
5 JAN
6 PAWEŁ
7 MICHAŁ
8 MARCIN
9 STANISŁAW
10 JAKUB
11 MAREK
12 ADAM
13 ŁUKASZ
14 GRZEGORZ
15 MATEUSZ
16 WOJCIECH
17 ZBIGNIEW
18 MARIUSZ
19 DARIUSZ
20 JERZY

1 ANNA - 994 655
2 MARIA - 590 510
3 KATARZYNA - 568 150
4 MAŁGORZATA
5 AGNIESZKA
6 BARBARA
7 EWA
8 KRYSTYNA
9 ELŻBIETA
10 MAGDALENA
11 JOANNA
12 ZOFIA
13 ALEKSANDRA
14 MONIKA
15 TERESA
16 DANUTA
17 NATALIA
18 KAROLINA
19 MARTA
20 JANINA

_Isia_: Mnie nie ma

Podałam tylko pierwsze 20-tki. Mam listy do 2 nadań. Np. w Polsce żyją 2 panie o imieniu Jagosława, czy 2 panów z imieniem Teodoryk. Oczywiście, w puli nadań w liczbie 5 i mniej, jest bardzo dużo obcych.
Co ciekawe - w nawiązaniu do mojego Frycka - w Polsce żyje więcej Barajanów niż Fryderyków...

Jeśli ktoś ma jakieś pytania o konkretne imię, to śmiało.

Marion a jak wygląda imię Mira w tej statystyce?

Nie, nie mieszkamy z nimi, na szczęście. Jeszcze by tego brakowało:)

MrsHyde: Moje jak można się było spodziewać na 1 miejscu

Moje na drugim
Maria imieniny obchodzi 62 razy w roku

Marion, a ile jest imion Dagmara??

Nasze statystyki wyglądają tak:

Maria - 590 510
Jacek - 220 145
Henryk - 177 165
Fryderyk - 3 889

Sprawdziłam imię, które utknęło mi w pamięci, gdy byłam kiedyś na pewnym starym bieszczadzkim cmentarzu (znajdował się obok cerkwi), a które było na bardzo wielu nagrobkach - Paraskewia. Obecnie żyje 19 kobiet z tym imieniem.