Ok dzięki czy jakieś leki po CC przeciwzakrzepowe dostalas? Jak rana ci sie goila? Stosowalas coś specjalnego na nią jakiś krem itp? Chodziło mi o rady typu co robić po CC wiem ze dziwnie to brzmi :)

Ok dzięki czy jakieś leki po CC przeciwzakrzepowe dostalas? Jak rana ci sie goila? Stosowalas coś specjalnego na nią jakiś krem itp? Chodziło mi o rady typu co robić po CC wiem ze dziwnie to brzmi :)

Tak dostalam zastrzyki z heparyna (o ile sie nie myle) przez 7 dni po cc. W domu Maz mi je robil w udo. Ja uzywalam contactubexu, ale nieregularnie i mam brzydka blizne, ale moze mam takie sklonnosci - nie wiem.

43tydzien i 6dni? To ile trzymali po terminie. Już maxymalnie po terminie jest 42tc

Tak wyszlo, mialam miec wywolywany, bylam w szpitalu, ale chcialam naturalnie i mnie wypuscili. Pozniej polozna mnie wykreslila z listy i musialam sie nadzwonic by mnie jakas zobaczyla. Probowala w koncu jedna zrobic masaz szyjki, juz w 43 tyg i ponoc sie nie dalo, bo szczelnie zamknieta byla. To bylo we wtorek, po tym lekko plamilam (wiec chyba cos to dalo) i w srode okolo poludnia zaczely sie skurcze. Na czwartek 29 listopada mialam juz termin indukcji w szpitalu. Pojechalismy tam w nocy ze srody na czwartek, po ilus tam godzinach skurczy - ja z nadzieja na rozwarcie conajmiej 7cm (jak jak dziewczyny na forum miewaly), a tu klops i zero rozwarcia.

Kakai mój poród wyglądał prawie identycznie jak Twój i to jak sie czułam po porodzie to był koszmar przez co najmniej miesiąc. Przy drugim porodzie rozważam cesarske.
Nawet mój lekarz to zaproponował, gdy usłyszał, jak wyglądał poród.
Drugi poród nie musi byc taki jak pierwszy, może byc zdecydowanie lepszy, więc jeszcze może zmienię zdanie, ale na razie samo wspomnienie o porodzie ( mimo, że jednocześnie to taka szczęśliwa chwila) jest dla mnie traumą i na samą myśl " czuje ból" tam na dole, więc w tej chwili tylko o cesarsce myśle.

dzięki dziewczyny, poczytałam, będę rozważać cale 9mcy, chyba, że natura sama za mnie wybierze rozwiązanie, bo tak tez może być, przede wszystkim pogadam z ginka jak on widzi to wszytsko w jakich warunkach bym była w szpitalu i td, wiem że na ginkę mogę liczyć w przypadku problemów mogę dzwonic i pisać smsy, nigdy nie pozostawia bez odpowiedzi

popytam jeszcze w rodzinie i kumpele co miały cc

eveke: Kakai jak to moja znajoma mi powiedziała przed cc - krocze też ważna rzecz :D

oo bardzo wazna

eveke: najgorsza jest ta niemoc po cc w obsłudze dziecka. Tylko to

no to to się przetrwa

Hanny akurat u mnie w szpitalu musiałyśmy leżeć dobę...
zarówno ja po narkozie jak i babeczka po znieczuleniu miejscowym, także ten...
z łóżkami to fakt, aczkolwiek ta rączka nade mną plus taki schodek przy łóżku pomagały, gorzej było sie dzwignąć

eveke: I potwierdza , że najgorsza jest ta niemoc po cc w obsłudze dziecka. Tylko to.

To chyba zalezy od osoby , przebiegu porodu i nastawiania. Ja po 36godzinnym porodzie naturalnym i po cc, od razu mialam sile by zajmowac sie dzieckiem. Jak pisalam, tu w UK dziecko jest non stop z matka. Nie zabieraja go, dzien i noc. Pierwszego dnia tylko w nocy mi polozne kilka razy synka podaly na karmienie. Odkladalam go sama, karmilam i zmienialam pieluszki. W 2 dobie to juz byl luzik ;) wszystko sama robilam.

Hanny: Aleto tylko te pierwsze 6 godzin jest niemoc, kiedy trzeba leżeć.

eveke: Hanny akurat u mnie w szpitalu musiałyśmy leżeć dobę...

Ja po cesarce od razu bylam posadzona - jeszcze na sali operacyjnej - do pozycji polezacej i tak przez caly dzien siedzialam :) Polozylam sie dopiero na noc, synus urodzil sie cc o 3:42 nad ranem :)

No to ja miałam cc o 9.30 w poniedziałek i nie mogłam wstać praktycznie dobę, we wtorek koło 6 rano przyszła pielęgniarka, wtedy się pionizowałyśmy i szłyśmy z nią pod prysznic.
No, ale ja nie leżałam na płaściutko, miałam oparcie tak właśnie na wpół leżąco, ale wstawać nie pozwalali...
no i fakt jest taki, zacisnąć zęby i powolutku chodzić tyle ile się uda

madzia u nas też dziecko jest cały czas z mamą, jedynie właśnie po cc ze względu na brak pionizacji przez dobę , dziecko zabierają na pierwszą noc...

Madziu tutaj w Austrii tez moze maz byc przy cc ale ja nie chcialam bo wiedzialam jak moj M wrazliwy jest na takie sprawy.Mialam bardzo fajna anestezjolog ktora ciagle ze mna rozmawiala i zartowala.

Po porodzie sn tez na poczatku jest ciezko z obsluga dziecka, przynajmniej ja tak mialam, bo usiasc na tylku nie moglam, a sikalam, jak facet na stojaco :/ o ile porod wspominam wspaniale to dochodzenie do siebie po masakrycznie :/

Ja po 20 h porodu naturalnego, doszłam do rozwarcia 9 cm, ale Młody nie wstawiał sie w kanał. Do dzis tak naprawde nie wiem co sklonilo lekarza do cc, bo z tego co pamietam, a na końcówce byłam juz tak wyczerpana( bez jedzenia, spania )że mam to wszytsko jak przez mgłę. W pewnym momencie po badaniu połozenej przyszedl lekarz, zbadal, polała sie krew, powiedział czekamy 15 min jeśli sie nic nie zmieni to cc. Po m10 połozna poszła do niego , znów zbadał i decyzja ze cc. Ja naprawde byłam tak umordowana ze myślałam tylko kiedy to sie skończy. Sama dzis sie przyznaje ze byłam troche egoistka bo w sumie bardziej o sobie myslałam niż o Młodym- może dlatego ze niby wszystko z nim było ok.

Po cesarce( byla to moja pierwsza operacja w życiu) bardzo ciężko do siebie dochodziłam. Pionizacja po 10 h, mdlałam jak wstawałam, drgawki. nie dałam rady. Przez pierwsze 28 h sikałam w basen - nie dałam rady wstać.Ale to może dlatego że 2 doby przed porodem nie spałam i prawie nic nie jadlam
Małego mi przynosili ale żadko bo miał antybiotyki , mega zółtaczke i cały czas praktycznie na oddziale.

Z perspektywy czasu myśle ze za bardzo sie nad soba użalałm, tak jak dziewczyny pisza trzeba zmuszać sie do jak najszybszej pionizacji, wtedy to jakoś szybciej idzie.
Ogólnie po cc miałam paciorkowca ktorym zarazili mnie na stole, przez miesiac rana sie nie goiła, ciagle rozchodziła, ropiała, czyszczenie co 2 dni. Całe 30 dni w szlafroku w domu!!!!Zszyta jestem z zakładka, choc sama blizna jak niteczka cienka i biała. Po CC smarowałam maścią z cebula.

Kolejna ciążę mam zamiar zakończyc porodem SN. Dzis mysle ze bóle były do zniesienia, choć podczas porodu myslałam ze umieram :)

ja 32 godziny porodu dwie noce nie przespane i przeklete 4 cm rozdarcia przy których zaczęłam czuć parte!!! ostatecznie małemu spadało gwałtownie ciśnienie i mimo że miałam już epidriul (wzięłam po 28 h) miałam cc w pełnej narkozie. m dostał małego zaraz po potem ja go dostałam i już nie puscilam ;-) 6 h po wstalam wyjęli mi cewnik od początku byłam tylko na paracetamolu :-) i smigalam już pierwszego dnia drugiego wyszłam ;-) rodzilam w bolton royal hospital położne były wspaniałe tak samo pielęgniarki po bardzo pomocne :-)

Isiula - myslisz, ze w kazdym szpitalu tak mozna?

isiula: ale pewnie nie w każdym.

no u mnie (opolszczyzna) nie wpuszczają nawet na sale pooperacyjną,tym bardziej na operacyjną

dżasti: Ja cc chciałam mieć. Ale wcześniej odeszły mi wody i miałam cc o godz. 21. Przez całą noc jak odchodziło znieczulenie, a podana w kroplówce okzy zaczęła działać, to się po prostu modliłam, żeby wytrzymać ten ból. Przez pierwszych 12 godz. nie pozwalali nawet głowy przekręcać, tylko leżeć. Pionizację miałam o 14, czyli po 17 godz.

u mnie było identyko!całą noc gryzłam swoje dłonie z bólu...

u mnie wody mi odeszly o 7 rano, zero skurczow o 11 oksy porod mial byc SN i gdyby dziecko weszlo w kanal to porod bylbybardzo szybki a 15.30 zdecydowali ze bedzie cesarka. znieczulenie od pasa w dol co za ulga byla:) tego samego dnia przywiezli mi dziecko i kazali przystawiac do piersi i zero ruszania sie. Na noc zabrali mi mala, wstalam o 11 zanim zeszlam z lozka chwile to trwalo, prysznic i az lepiej sie zrobilo. I na jeszcze jedna noc zabrali mi dziecko a potem byla ze mna caly czas nawet w nocy, mimo ze ciezko mi sie bylo ruszac i chodzilam w pol zgieta. A polozne od noworodkow to byly.......... chyba z 4 byly ok a reszta poprostu robily na zlosc zamiast pomoc. I przez nie niejedna miala depresje i plakala ale to juz inna bajka

Ja rodziłam w szpitalu przyjaznym dziecku. Od razu po cc dostałam małego na cyca. Na sali pooperacyjnej leżałam 12h, normalnie można było przyjmować gości. Wyganiali ich tylko jak któraś pacjentka była badana, myta lub pionizowana. Pionizacja była tragiczna, myślałam, że mi wypadną bebechy. Przewieźli mnie na wózku na 3 osobową salę i całą noc byłam na niej sama z dzieckiem. Mały płakał, bo mu wody płodowe zalegały, a ja płakałam razem z nim. Dzwoniłam po położną to przez 1,5h nie przychodziła. To jedyny zarzut dla szpitala. Później już do końca pobytu byłam na jednoosobowej sali i nawet na chwilę nie chciałam mojej mamy wypuścić. Generalnie rooming-in jest fajną ideą, ale tylko wtedy gdy ktoś jest non stop z nami, poda dziecko, zmieni pieluchę itp. Ja sobie nie wyobrażam przez pierwszą dobę czy nawet dwie nie widzieć mojego dziecka. Moja znajoma tak miała i znacznie dłużej dochodziła do siebie po cc.

ze mną na sali była dziewczyna która urodziła właśnie drugie dziecko przez sn, a pierwszy poród miała cc (niestety nie wiem dokładnie z jakiego powodu)
mimo wszystko zdecydowała się próbować sn, poszło jej spokojnie i szybko a jak rozmawiała przez tel z rodziną , znajomymi to była taka szczęśliwa, podniecona , zachwycona jak to opowiadała... na pewno to inne, większe przeżycie...

Czytalam kiedyś artykul,ze nawet po 2 cc jest możliwy porod sn. Dla mnie to bylaby nadzieja. Chcialabym kiedyś jeszcze mieć jedno dziecko,ale nie chce rodzic cc

montenia: Czytalam kiedyś artykul,ze nawet po 2 cc jest możliwy porod sn

A przecież w wytycznych PTG jest to zabronione Na Madalińskiego 2 cc to z automatu trzecia cesarka. Nie wiem, czy zdanie matki może mieć tu znaczenie? Przecież to już jest ścisłe wskazanie medyczne. Nie wiem, który lekarz podjąłby się takiego ryzyka.

każda z nas czuje trochę takie rozczarowanie przez to cc ja nawet nie usłyszałam pierwszego krzyku czego nie umiem od zalowac...

Moja cc była bardzo wzruszająca, pierwszy krzyk, pokazali mi Gałgana, jak przytulili go do mojego policzka to przestał płakać. Za to ja ryczałam jak jakaś kretynka, zanosiłam się płaczem ze szczęścia jeszcze jak mnie szyli :) ostatnio oglądałam jakiś program o porodach i porody sn nie robiły na mnie większego wrażenia, za to jak przy cc wyjmowali dziecko z brzucha od razu napłynęły mi do oczu łzy wzruszenia :)

Podpisuję się pod tym co napisała madziuk. Ja też własnie próbuję znaleźć sposób na drugie cc, bo póki co lekarz namawia mnie na próbę sn. No może spróbuję jak nadarzy się okazja, ale bardzo chciałabym cc. Mam ku temu zresztą predyspozycje (zwężona miednica), więc może się uda. Choć nie zwężona miednica a zły zapis ktg był przyczyną poprzedniego cc. Ogólnie nie jest jakoś bardzo zwężona (decyzja była, że dziecko do 3kg mogę rodzić sn, a powyżej cc), ale jednak może oznaczać komplikacje w trakcie porodu. I również słyszałam krzyk dziecka i go przytulałam i po 20 min miałam na cycu i nawet mi do głowy nie przyszło, żeby coś sobie wyrzucać, wręcz przeciwnie, wiem, że dla każdej matki najważniejsze jest bezpieczeństwo dziecka, a cc mi to zagwarantowało;)

A moim zdanie duza czesc cesarek w ogole nie bylaby potrzeban, gdyby lekarze dali matce i dziecku czas na porod i gdyby nie przyepieszali go farmakologicznie. U mnie oba porody rozpoczely się same od odejścia wod. I dzięki cudownej oksytocynie musieli w obu przypadkach wynoywac cc. Przy drugim porodzie ledwo uratowali mala.
I ja do dzisiaj przezywam,ze nie udało mi się urodzić naturalnie,bo marzyłam o tym. Wiem,ze dzięki cc moje dzieci zyja...ale może nie byłoby ono potrzebne gdyby nie to,ze na sile przyspieszali porod,ze nie dali mi rodzic w swoim tempie. mam o to zal do lekarzy.
Nigdy tez bym nie wybrala cc dla swojego widzimisię,bo to jednak operacja. Wiadomo pozostawiajaca slad w postaci zrostow wewnetrznych(już w drugiej ciąży,pod koniec dawaly o sobie znac, a teraz po drugiej cc daja jeszcze bardziej.)

ew3ame ja też nie słyszałam pierwszego krzyku, miałam masakryczny poród, który zakończył się cesarką w narkozie. Więcej, jak przynieśli mi dziecko, to nie miałam siły się nawet uśmiechnąć, byłam wyczerpana, zresztą obie prawie zeszłyśmy z tego świata, także ten.
Ale... wracając do Ciebie - daj sobie czas. Z czasem być może przestanie być to aż takie ważne, ten pierwszy krzyk. Dla mnie przestało.

Treść doklejona: 30.09.13 14:37
ewer, myślę, że niektórym ludziom przydarza się dojść do takiej granicy cierpienia, kiedy nie da się myśleć o innych, kiedy człowiek chce, żeby się po porostu skończyło. Ty doszłaś do takiej granicy, ja też.