Bezpieczeństwo dziecka jest najważniejsze i powinnaś się cieszyć, że u Ciebie lekarz zdecydował się na CC bo masz żywego, zdrowego synka.

_Asiula: ja serio tak wyłam na tej porodówce ze będę miała cc... nie chciałabym tego przechodzić jeszcze raz.

Wyłaś, bo co? Bałaś się operacji, nie chciałaś mieć blizny, sn jest lepsze od cc? Jakoś nie rozumiem, nie ogarniam?
Też wyłam ale dlatego, że moje dziecko było w fatalnym stanie i nie wiedziałam czy zdążą go wyciągnąć.

_Asiula: Natalia po 3cc to chyba żaden szpital by się nie podjął prowadzenia porodu sn :p

Podobno można, mam ciocie nawiedzona kościelne i w pierwszej ciąży dała mi namiar na położna która od jednej dziewczyny odebrała 4 porody sn, bo wcześniejszych 3cc mało kto ma tyle dzieci dzisiaj więc to już jest dla mnie kosmos a co dopiero jak były 3 cięcia, ale widocznie da się.
Ja po pierwszym cięciu jeśli tylko się uda chce sn, ale gdyby kiedyś była 3 ciąża a drugi poród też cc, to już bym się chyba bała, o większej liczbie nie wspominając

_Asiula: Bo bałam się operacji i byłam tak nakręcona na sn, że nie brałam wówczas cc pod uwagę...

Zupełnie rozumiem, bo miałam to samo. Wyłam jak kretynka już przy indukcji, bo w głowie miałam obraz tego że po oksy albo będzie tragicznie i nie dam rady albo skończy się cc. Czułam to, a chciałam rodzić sn i koniec inna opcja dla mnie nie istniała. Ufam mojej gin i przekonała mnie do tej indukcji, a jak wieczorem padła decyzja o cc nagłym to już nie protestowałam, wiedziałam że muszę się zgodzić, dla dobra dziecka. Ale długo nie umiałam tego cięcia wziąść na klatę, od początku ciąży cc odbierałam nie jako poród a jak porażkę. Musiałam to naprawdę porządnie przepracowac żeby zmienić podejście. Zresztą przez ten sam sposób myślenia miałam problem z KP ale jednocześnie też dzięki temu karmilam Laure rok. Czułam się gorsza przez cc i powiedziałam że nie ma opcji ale skoro nie było sn to przynajmniej 6mc wyłącznego karmienia. Pp prostu w głowie miałam coś takiego że sn i KP są naturalne i każda kobieta jest do nich zdolna i skoro ja nie umiałam poradzić sobie z tymi dwiema rzeczami to co ze mnie za kobieta i matka, ot taka chciałam być perfekcyjna. Teraz już inaczej podchodzę do tematu, ale dalej zależy mi na sn, oczywiście nie za wszelką cenę ale bardzo chciałabym dostać zielone światło.

Obe a Ty uważasz że cc jent niby lepsze od sn??????
Oczywiście POMIJAJĄC kwestie związane ze zdrowiem dziecka bo oczywiście każda sytuacja jest inna i czasem lekarz decyduje o cc ze względu właśnie na zdrowie a nawet życie dziecka i tak powinno być. Dla
tego piszę pomijając to i biorąc pod uwagę bezproblemową sytuację to uważasz że taki poród sztuczny przez cc jest lepszy???? JA też bym ryczała na sali jakbym się dowiedziała że mam mieć cc. Nigdy nie miałam poważniejszego zabiegu czy operacji i bym po prostu to cholernie przeżywała i chyba miałabym do tego prawo!!! Wolę poród sn (dalej pomijając kwestie zdrowia bo ni pisze o przypadkach gdzie coś się dzieje) bo jest to coś naturalnego. Kiedyś kobiety w domach rodziły nawet nie myśląc o szpitalu a co dopiero o cc a teraz chodzą i se na zawołanie biorą cc bo im się tak podoba :/ Moja mama mnie urodziła sn i w domu ze względu na to że szybko pchałam się na świat i karetka nie zdążyła przyjechać i jestem zdrową kobietą która sama ma dwie córki z sn. Moja siostra ze względu na swoją wadę od początku wiedziała że będzie miała cc i nie może nawet próbować rodzić sn i od początku ciąży przeżywała to i co?? Ma prawo to przeżywać i płakać tak samo jak każdy inny z innym problemem

Treść doklejona: 09.11.18 17:25
Daisy niestety u mojej siostry się kp nie udało. Nie dość że cały czas przeżywała tą cc to później po urodzeniu się małej okazało się żo już w drugiej dobie życia muszą małej założyć gipsiki na obie nóżki od biodra po stopy. Ona to wszystko tak przeżywała że mleko nie leciało. Też chciała karmić i jakoś odwdzieczyć się dziecku i udobruchać za cc ale niestety miała taką sytuacje że trudno o warunki do karmienia. Teram jej córka ma rok i 3 miesiące i się w końcu ogarnęła po tym ale pomimo wsparcia od rodziny było ciężko :-(

Dziewczyny... ja nie wiem do czego to zmierza..
udowodnienia kto ma gorzej.?
Dla mnie na ówczesna chwile było to tragedią, oczywiscie nieporównywalną do straty dziecka..
nie wiem jaki sens ma to pisanie. Jasno chyba napisałam, że uważam że była to ewidentnie słuszna decyzja i nawet z nią nie dyskutowałam. Jednak dla mnie było to ciężkie przeżycie.
I tyle..
Blisko rok temu przyszło mi się również pogodzić ze stratą dziecka, ciąża pozamaciczną i wybrałabym 3 cc gdyby tylko tamto dziecko dało się uratować.. ale niestety nie ma takiej możliwości..

Katkak, a widziałaś dziecko z raną ciętą czoła po cc? Bo ja tak.

Ja też mega wyłam kiedy usłyszałam, że będzie cięcie. Wyłam przed, w trakcie, po.
Bardzo długo po.
Do dzisiaj na samo wspomnienie mnie wzdryga i traktuję to jako osobistą porażkę.
Myślę że mam takie prawo, podobnie jak każda która nie chciala CC....

I ja...
nie wiem czemu my kobiety nie pozwalamy sobie na słabość..
wytykamy, ze tamten ma gorzej..
każdy ma prawo do swoich uczuć..

Dokładnie Pict - akceptujemy, ze ciężarne płaczą na reklamach, a wytykamy traktowanie cc w kategoriach jakiejś porażki, tragedii etc.

Daisy a widzisz człowiek mądrzejszy z wiekiem i własnym doświadczeniem. Ja przy pierwszej córce też szybko poległam przy kp i psychicznie nie wytrzymałam. Nie wiedziałam czego mam się spodziewać nikt mi nie mówił że to będzie boleć, że mogą krwawić sutki i wiele innych rzeczy wiec byłam przerażona i poddałam się a później karmiąc ją mm ryczałam sama do siebie że tym ją karmie!!! Też ciężko było, ale przy drugiej wiedziałam co i jak i po mimo przeszkód nie poddawałam się i teraz też będę trzymać kciuki sama sobie haha

Asiula a weź nic nawet nie pisz o płakaniu na reklamach bo zaraz mi się przypomni i zaraz znowu się poryczę!!!!!!!! Ostatnio płakałam na reklamie PSIEJ KARMY a potem śmiałam się sama z siebie :-)

przeczytałam jeszxE raz wpis Obe i tam NIGDZIE nie ma słowa wyższości cc nad sn
Dziewczyny, ona sie pl prostu dziwi ze w chwili gdy lekarz mówi ze cc to konieczność któraś z was płacze ze nie urodzi naturalnie; bo nie zabrzmiało to ze płacz był ze strachu o dziecko czy lęk przed narkoza tylko dlatego ze sie jest zafiksowany na swoim chceniu udowodnienia sobie ze jest sie pieprzona pania idealna

Treść doklejona: 09.11.18 23:37
I myśle ze podobnie z kp( Terror laktacyjny nie pomaga
Mimo ze jestem wielka fanka kp i sama walczyłam o każda krople pokarmu (pierwszy raz dostałam zgodę na podanie piersi dostałam jak mały miał prawie 2tyg!!) to uważam ze określanie mm nawet tu na forum jako szajs badziew itp nie pomaga dziewczynom które musza sie Zmierzyć z problemami laktacyjnymi czy z rożnych względów karmic nie mogą

Ja przy pierwszym dziecku co do KP miałam mega dużo stresu, a to w sumie nie potrzebnie teraz bym olała temat... Jakoś specjalnego nacisku na to karmienie od nikogo nie miałam, ale za to od teściowej wiele razy słyszałam, jak ja mogę karmić na leżąco... Oraz , że złe pozycje mam do karmienia, powinnam siedzieć tak i tak... Potem jak już przywykła w miarę to się znów zaczęło, jak ja mogę karmić to dziecko tylko mlekiem, bo przecież ona innych rzeczy potrzebuje, i mając 2 miesiące chciała jej wcisnąć słuchajcie Żurek... Taki normalny jak się robi dla dorosłych na zakwasie 2 miesięcznemu dziecku... Bo ona tak swoje dzieci karmiła i było dobrze, a ja chciałam zacząć wprowadzać po 4 miesiącach różne rzeczy chociaż widziałam , że niektóre mamy tylko KP do 6 miesiąca... Oczywiście na to nie pozwoliłam, ale za bardzo też nic się nie odzywałam teraz po prawie 6 latach jednak się trochę zmieniłam i nie pozwolę aby ktokolwiek mi się wtrącał ;)

MrsHyde: przeczytałam jeszxE raz wpis Obe i tam NIGDZIE nie ma słowa wyższości cc nad sn
Dziewczyny, ona sie pl prostu dziwi ze w chwili gdy lekarz mówi ze cc to konieczność któraś z was płacze ze nie urodzi naturalnie; bo nie zabrzmiało to ze płacz był ze strachu o dziecko czy lęk przed narkoza tylko dlatego ze sie jest zafiksowany na swoim chceniu udowodnienia sobie ze jest sie pieprzona pania idealna

W punkt. I serio, mimo waszych tysięcznych wyjaśnień, nadal nie rozumiem, że można ratowanie dziecka cesarką uznać za porażkę życiową, bo się zafiksowało na sn. Może zaraz po porodzie, jak hormony buzują ale po kilku latach? I czym jest rana cięta na głowie w porównaniu z utratą dziecka? Jakieś argumenty z czapy.

_Asiula: Obe ale ja pisałam o swoich uczuciach wtedy - na gorąco.

A ja o swoich :)

obe: A ja o swoich:)

Ale mam wrażenie, że odnosisz się do mojego opisu.
Piszesz ze byłabyś w stanie zrozumieć to gdyby to były odczucia na gorąco a nie po kilku latach, przy czym moje są właśnie opisane tymi odczuciami na gorąco, wiec zgodnie z tym jak wyżej - byłabyś to w stanie zrozumieć :p
A jednak mnie nie rozumiesz ;p
Ale dobra - nieważne. Myśle ze temat jest wyczerpany, a każda z nas chce jak najlepiej dla swojego dziecka :)

Dzieki cc moja córka ma sprawna raczke, bo siostra uciskala jej ramie, gdyby urodzily sie naturalnie o ile by przezyly oczywiscie raczki by nie uratowali. Wg lekarzy to byla kwestia kilki minut laski obie na raz sie rodzily a syn ulozony poprzecznie.
Nie bylo mowy o porodzie naturalnym. Zwlaszcza po 12h bolach krzyzowych.

Oczywiscie zawsze jest kwestia wyboru.

Bardzo chciałam karmic piersia ale niestety wydolnosc oddechowa i bezdechy na to nie pozwolily

Oni po prostu olali temat. Od 20tc bylam na lekach przestaly dzialac w 28ntc i zaczelam rodzic, pielegniarka jak zgłaszalam,ze cos jest nie tak stwierdzila ze wszystko ok pewnie mi sie zdaje. Rano lekarz stwierdzil ze bylam badana dzien wczesniej i pewnie urojenia mam i gdyby nie ordynator urodzilabym core naturalnie. W ciągu 5 min wyladowalam na stole.
Potem byly glupie teksty lekarzy ze sie dziwia se dzieciaki zyja.
Porod marzenie.

marysia współczuje takiego doświadczenia, najważniejsze że ostatecznie dzieciaczki zdrowe!
Jak z pierwszej ciąży masz trojaczki to teraz chyba też szanse większe na ciąże mnogą? Czy nie ma reguły? Jak to jest?

Daisy ja ogólnie genetycznie "obciążona" jestem, pokolenie po pokoleniu bliznieta, wiec teraz modle sie zeby jedno bylo.
Pierwsza moja ciaza byla pojedyncza, ale nie donosilam, druga tez sie nie utrzymala-blizniacza, no i trzecia mimo ze od początku zagrozona szczesliwie sie zakończyła.

Asia, tak za godzinę właśnie jadę, bo ból jest nie do wytrzymania...

Malinowa - ja jestem zdania , ze to co nas niepokoi powinno byc skontrolowane ze specjalistac - w kazdym przypadku :)

Malinowa trzymam kciuki za zdrówko i daj znać co tam wyszło.

Marysia a u mnie w rodzinie i że strony mamy i taty (a obie rodziny są przeogromne) nie ma ani jednego przypadku bliźniaków i z bliższej i z dalszej rodziny żadnej pary bliźniaków nie mówiąc już o trojaczkach. Kiedyś chciałam że starszą siostra być blizniaczkami haha ale nam przeszło :-)

Daisy ja zaszłam w ciążę w pierwszym cyklu po odstawieniu tabletek, ciąża pojedyncza wiadomo, mój przypadek o niczym nie świadczy... Trochę bałam się, że może za mały odstęp, ale co zrobić... Tak wyszło 😉

Daisy1991, u mnie drugie w drodze... Po pierwszym mąż powiedział, że będzie tylko jedno, ale to było z 5 lat temu, ostatnio za to na jakieś imprezie z takim spokojem powiedział "No on to by mógł mieć góra 5 dzieci, liczy, że trzecie to jednak będzie syn a potem to mu obojętne"... Więc no, ja byłam w lekkim szoku

No i po wizycie. Obraz usg 7+2tc serduszko jedno. I powinno tak zostac
Nastepna wizyta za 2 tygodnie juz z kompletem badan.
Spokojniejsza jestem 🙂