Opowiem
Wam ile sie da: w nocy cos brzuch cmil
Mnie jak na okres ale jak zrobilo sie jasno wszystko minelo, zaczal odchodzic czop z krwia, ok 9-10 pojawily sie bole tak co 10minut, takie okresowe. I uznalam
Ze poczekam az sie nasila, ale wciaz byly takie same, o 12 zaczelo sie silniej, tak ze musialam przystanac na bolu, wiec zadzownilam po mame zeby przyszla do jasia. Mama byla zaraz a ja wtedy zeschozowalam ze ja z pracy wyrwalam a to moze byc falstart. No i czekalam tak do 13.40 wtedy tak mnie zlapal skurcz, trwajacy jakies 40 sekund i uznalam ze nie ma co, jade. O 14 bylam na ip, wywiad z polozna, a po pol godzinie gdzies badanie przez gina. Przyszlo trzech heh, jeden gmeral drugi robil usg a trzeci pytal o wszytsko. Trn co gmeral stwierdzil ze sa 4 cm, wiec pomyslalam ze troche lipa ale moglo byc gorzej no a ten co robil usg powiedzial ze waga bedzie 3600 poszlam potem na lewatywe bylo cos prZed 15, a o 15 juz na ktg. Wyedy skurcze sie nasilaly. Na ktg pisaly sie na poziomie 40, a polozna na mnie z politowaniem patrzyla mowiac" pani odczuwa to jako bolesne!?!!? Marne te skurczyki" no wiec wiecie ☠☠☠☠ica mnie wziela i smutek ze bedzie jak z Jasiem jak mialam skurcz polozna stwierdzial ze zbada mnie i wtedy malo co iczy z orbit jej nie wyszly, mowi 7cm! Pani zaraz urodzi. Prosze sie przejsc na 10 minut. Bylo cos kolo 15.35. Przeszlam sie a skurcze byly tak silne ze lamaly w pol, pomagalo mi cos dziwnego, taki smieszna kolysanie heh. Bylam w siusiu gdy usyszalam jak polozna mowi lekarzowi ze jest 7cm, a ten "niemozliwe"?!? O 15.50 poszlam na porodowke i i przyszedl lekarz, najmniej lubiany, bo mega niedelikatny. Zbadal mnie i mowi 9cm, przebijamy prcherz, no i przebil. Polozna mowi ze jak sie zacznie popieranie to mam powiedziec, byla 16.00 zlecialy sie polozna od noworodkow i pediatra i wszyscy sie gapia a wiecie sroda mala wiec 2 polozne i salowa wpatrzona to moje sasiadki z osiedla no i poerwszy skurcz party taki ze lekko poparlam, ale samo mnie nioslo, sluchalam polzonej co kaze robic. Drugo party za chwilke, mega mocny i czuje jego glowke poloNa kaze oddychac jakbym dmuchala swiece wiec tak oddycham i zaraz kaze przec, mowi:" mamy glowke i teraz reszt", no wiec drugo party mega mnie przycisnal, no i wyskoczyl bylam na lozku gdzie nawet na partych nie bylp gdzie sie chwycic, wiec za koldre scisnelam i juz zobaczylam Wojtusia i uslyszalam jak mowia "jaki ladny, jaka piekna pepowina, dawno takiej nie bylo" za chwilke polozyli mi go na piersiach i dalej poszli badac. Dostal 10 punktow, mowily na niego prosiaczek by byl rozowiutki, czysty. Polozna porodowa powoedziala ze porod czysta fizjologia, bo noc mo nie podawali w wenflon. Powiedziala ze nie nacinala ale peklam. Czulam z reszta ze peklalam
Przy parciu. No i lekarz zcazal mnie szyc i to bylo najgorsze. Byl bardzo niedalikatny, mial neroeowe ruchu, wciaz cos pieprzyl ze mu krwawie, wiec balam sie ze ram umre szycie tego kawalka trwalo pol godziny, wciaz mu cos nie gralo ale najgorsze bylo ze wciaz mi krew skads leciala wiec powoedzial ze musi mnie wylyzwczkowc i to bolalo nimel jak porod, ale tewalo chwile, potem kazali wstac i se isc do pokoju, no i to wzzytsko

To było gdzieś w Poznaniu? Potraktowali Cię niezbyt ok...

"Poród czysta fizjologia"- no nie bardzo, bo po cholerę przebił pęcherz? Może gdyby tego nie zrobił, to ciało by się lepiej przygotowało do parcia i nie było by pęknięcia i problemu z szyciem. Nie za ciekawy tam ten personel. Ale poród chyba dużo lepszy od pierwszego, więc szybko dojdziesz do siebie (mam nadzieję) :) Gratulacje!

Kakai: Leee juz juz chodze jak przecinak;) male szycie bylo, jest ok

A ja miałam wlasnie zajrzec na 'Przyszłe Mamusie", aby sprawdzić czy urodziłaś bo.. śniłaś mi się że Wojtuś sie urodził.
A tu... PATRZ I JEST

Azniee moze,przebicie nie jest fizjologia ale ja tam wolałam by mi przebili pęcherz i szybko urodzić niż liczyć na ze w końcu sam pęknie i nie wiadomo ile czekać..(tylko u mnie bylo o tyle inaczej ze wody wypychaly Frania i dopiero po przebiciu dalo sie gentelmana wprowadzić w kanał.

mkd: przebicie nie jest fizjologia ale ja tam wolałam by mi przebili pęcherz i szybko urodzić niż liczyć na ze w końcu sam pęknie i nie wiadomo ile czekać..

Z tym, że warto byłoby pamiętać, że przebicie pęcherza to nie jest jedynie super sposób na przyspieszenie porodu, ale także interwencja medyczna obarczona ryzykiem wielu powikłań. Po to, żeby się w pełni świadomie decydować. Tymczasem na porodówkach, proponując amniotomię, często się o skutkach ubocznych nie wspomina.

mi tam nikt niczego nie proponował, nawet nie wiedziałam, że w danym momencie lekarz mi cokolwiek przebija, zorientowałam się dopiero jak wody odpłynęły...
Aha no i oczywiście przebito mi go na początku wywoływania porodu - zaraz po lewatywie (rozwarcie 4cm)

Mi pęcherz przebili, bo już zaczęły sie parte i miałam 10cm rozwarcia. Ale pielęgniarka mi wytlumaczyla, że to zrobi i nie wyobrażam sobie, żeby przebijali pęcherz bez poinformowania

Przyszedł czas na opis mojego drugiego porodu ;)

Wojtek na okoliczność ospy był wywieziony do dziadków. Zatem w ciągu dnia nadrabialiśmy zaległości filmowe. Postanowiłam,że w końcu obejrzę "Listę Schindlera". Minęła godzina filmu, na zegarze godzina 14, gdy nagle poczułam,że chyba popuściłam trochę moczu. Myślę sobie- OK, czasem tak mi się zdarzało podczas ciąży...Ale za chwilę czuję,że chyba popuściłam tak konkretnie. Pobiegłam do ubikacji i zanim zdążyłam zdjąć spodnie, poczułam,że je zmoczyłam. Nie była to jakaś wielka kałuża, ale już czułam co się święci. Było to dla mnie nowe doświadczenie, bo przy Wojtku wody odeszły mi dopiero na porodówce. Wody były czyste, skurczów brak, więc postanowiłam czekać na rozwój sytuacji.
Poprosiłam męża, żeby usmażył zaplanowane na tamtą niedzielę naleśniki, bo przecież nie wiadomo, kiedy urodzę a nie chciałam siedzieć z pustym żołądkiem na porodówce ;)
Po obiedzie ogarnęła mnie senność, więc postanowiłam,że pójdę się przespać. Stwierdziłam,że raczej trudny i męczący wieczór przede mną,więc muszę mieć siły ;)
Położyłam się do łóżka, poczytałam jeszcze chwilę, oko zaczęło mi się przymykać i poczułam pierwszy skurcz. Patrzę na zegarek 15.45. Myślę sobie OK, ciekawe, kiedy następny... Następny po 15 minutach... Myślę sobie- skurcze co 15 minut,nawet całkiem znośne, to znaczy, że mam jeszcze duuużo czasu. I zasnęłam ;)))
Obudziłam się jakoś o 17.20. Mówię do męża,że jeszcze musimy koniecznie z Wojtkiem na Skype porozmawiać.
Podczas rozmowy z Wojtkiem złapały mnie dwa skurcze. Mąż w lekkiej panice, bo wyszło,że co 7 minut. Ja mu na to,że spokojnie, że nie co 7 minut a co 10, więc jest jeszcze sporo czasu...
Skończyliśmy rozmowę jakoś przed 18. Postanowiłam,że muszę jeszcze skontrolować torbę do szpitala, sprawdzić laktator no i koniecznie wziąć prysznic ;). Skurcze zaczęły być mocniejsze, ale byłam spokojna, bo z Wojtkiem od 6 rano miałam co 5 minut a urodziłam dopiero o 17.10.
Kilkanaście minut po 18 wyszłam spod prysznica i mówię do męża,że zaczynam się obawiać, czy dam radę się ubrać do tego szpitala... Skurcze miałam już chyba co 5 minut...
Udało mi się z pomocą męża ubrać i wyszliśmy z domu. W drodze do samochodu złapał mnie skurcz, więc stałam pod klatką schodową jak ta sierota i uskuteczniałam wszelakie oddechy.
W drodze do szpitala okazało się,że skurcze są już co 3 minuty. W pewnym momencie jakoś przestałam je czuć. Mówię do męża,żeby się nie okazało,że jestem klasycznym przykładem,że po przyjeździe do szpitala wycisza się akcja porodowa...
Podjechaliśmy pod szpital, wysiadłam z samochodu i aż się drzwi chwyciłam, taki mnie skurcz złapał...
Idę na IP i z ulgą stwierdzam,że jest mało osób i tylko jedna ciężarna.Na zegarku godzina 19.20. Na szczęście na hasło "sączyły mi się wody" wchodzę do gabinetu lekarskiego poza kolejką.
Położna mnie pyta, czy mam wkładkę. No mam. Mam ją wyjąć, zeby ona jakimś odczynnikiem sprawdziła, czy to wody. Mówię jej,że wkładka jest świeża a po wcześniejszym incydencie nie odnotowałam tego sączenia wód. Oczywiście na wkładce wód nie stwierdzono. Mówię położnej,że mam skurcze regularne. Ona patrzy na mój brzuch podczas skurczu i mówi mi,że to nie skurcz. Pytam się, co to zatem jest O_O? Główka się w kanał wstawia....
Przyszedł lekarz, zaprosił mnie na badanie na fotelu. Patrzy i mówi,że nie widać oznak sączenia się wód. Stękam więc z tego fotela,że skoro to nie wody i nie skurcze, to chyba nie chcą mi powiedzieć, że to fałszywy alarm.... A oni mi na to,że prawdopodobnie tak O_O. Na szczęście jednak, pan doktor wziernik potraktował jakimś odczynnikiem i zobaczył,że się zabarwił na okoliczność wód. Pan doktor sprawdził rozwarcie i mówi,że to 4 cm. Po badaniu znów poleciały wody, więc już nikt nie miał wątpliwości,że to nie fałszywy alarm. Ufff...
Zeszłam jakoś z tego fotela. Mąż przyniósł mi moją walizkę a ja lewo miałam siły się przebrać. A tu jeszcze cała papierkologia. Na część pytań kazałam mężowi odpowiadać, bo nie miałam ani siły myśleć, ani tym bardziej mówić.
Padło pytanie, czy chcę na porodówkę wózkiem jechać. Twardo powiedziałam,że spokojnie,że dam radę... Acha, dam radę....Ledwo do windy doszłam...
Na bloku porodowym kolejna papierkologia, znowu mąż za mnie odpowiadał. Na pytanie, co ile mam skurcze, odpowiedziałam,że nie mam pojęcia, bo mam je ciągle.
W końcu otworzyła się przede mną "moja" porodówka i padło moje "ulubione" hasło o KTG. Ledwo dałam radę się położyć na tym łóżku porodowym. Skurcze były naprawdę dokuczliwe. Położna sprawdza rozwarcie-6cm... Po 15 minutach zapisu, które dla mnie były wiecznością uwolnili mnie od KTG. Miałam sobie chodzić po porodówce. Super, wszystko pięknie fajnie, ale ja ledwo z łóżka zeszłam i ledwo do drabinek doszłam, które były na wyciągnięcie ręki. Stanęłam przy nich i nawet nie miałam siły na żadne kołysania biodrami i inne takie... Mąż trochę próbował mi rozmasować te skurcze. Ale były już tak intensywne,że ten masaż bardziej mnie denerwował niż mi pomagał. Nie mogłam się już doczekać na uczucie parcia, bo z bólu chciało mi sie płakać.
Przyszło dość szybko. Mąż poszedł po położną. Ledwo się wgramoliłam na łóżko porodowe. Położna sprawdza rozwarcie- 9cm. Zaczęło się rozkładanie łóżka. Miałam wrażenie,że trwa to całą wieczność...
Przy pierwszym partym skurczu wydałam z siebie zwierzęcy okrzyk(cały szpital mnie chyba słyszał). Położna szybko mnie przystopowała,że szkoda tracić energię na krzyki, bo w ten sposób nie pomagam dziecku. Kazała wykorzystać jeszcze ten skurcz. Następny skurcz, trzy parcia, czuję,że nie mam siły, ale jednocześnie chcę mieć to za sobą.
Położna mówi,że na następnym partym urodzę. Nie bardzo chce mi się w to wierzyć, ale ta informacja daje mi zastrzyk energii. Zaczynam prawidłowo oddychać i mam wrażenie,że ten trzeci skurcz nigdy nie nadejdzie.
Nagle go czuję, prę mocno i.... Czuję,że urodziła się główka. Ulga była niewyobrażalna, bo wiedziałam,że to koniec bólu. Następne parcie i... słyszę płacz... Ląduje na mnie mała Uleńka. Ona płacze, ja płaczę, mąż płacze ;) Jest godzina 20.40.
Cały ból poszedł w niepamięć. Ogarnęła mnie niesamowita fala szczęścia. Patrzyłam na Ulę i widziałam jak bardzo różni się od Wojtka. Wydawała się taka maleńka, choć położna mówiła,że sama jest zaskoczona wielkością dziecka, bo duże.
Potem dwie godziny tylko dla nas ;)
.
Drugi poród był niesamowity. Po pierwsze zaskoczył mnie tempem, oj zaskoczył. A po drugie, to była czysta fizjologia. Zero oksytocyny, bez nacięcia(pękłam lekko), bez innych "cudownych" wspomagaczy.
Dziś mija tydzień odkąd Ula się urodziła, a ja w ogóle nie czuję,że jestem po porodzie.
.
Niesamowite jest to, jak inaczej przeżywa się drugi poród. Śmieję się,że drugi poród to nagroda za pierwszy i u mnie to się sprawdziło ;)
Podobnie w kwestii karmienia piersią. Z Wojtkiem popełniłam kilka klasycznych błędów, trochę też za sprawą "kompetentnej" położnej z poporodowego. Teraz rozkręciłam zupełnie bez przeszkód laktację i mam nadzieję,że ten stan potrwa jak najdłużej.
.
A Wojtek? Wojtek w sobotę wrócił od dziadków i jest wręcz zakochany w Uli. Sama się nie spodziewałam,że dziecko może tak fantastycznie zareagować na rodzeństwo ;))) Oboje z mężem mamy buzie roześmiane, gdy widzimy jak on jest chętny do opieki nad siostrą, gdy pokazuje jej swoje zabawki, gdy chce się z nią dzielić swoimi posiłkami itd.
.
Dziewczyny, co Wam będę pisała- ogarnęła mnie fala szczęścia ;)))

Jahe, gratulacje :)
I chciałam Ci powiedzieć,ze z Ulą obchodzimy urodziny jednego dnia :)

Jaheira piękny opis porodu a ty jesteś niesamowicie dzielna i cierpliwa :)

mangaa: Mam jeszcze pytanie, może któraś wie, czy jeśli przy pierwszym porodzie było nacięcie to jest szansa, że się nie popęka? Czy jest się skazanym na pęknięcia/nacięcie i nie ma co się łudzić?

Mój drugi poród wskazuje,że jest taka szansa ;)
Z Wojtkiem byłam nacięta, teraz tylko lekko pękłam ;) I dodam,że Ula była tylko kilka gram lżejsza od Wojtka ;)

Jaheira: Mój drugi poród wskazuje,że jest taka szansa ;)
Z Wojtkiem byłam nacięta, teraz tylko lekko pękłam ;) I dodam,że Ula była tylko kilka gram lżejsza od Wojtka ;)

No to lejesz miód na moje serce. :)

Jahe, gratuluję Te drugie razy to jednak zupełnie inna bajka, co?

Mangaa, jest - ja miałam to samo co Hydro. Pierwszy poród - nie było wyjścia, drugi poród, takie pęknięcie, że w kilka dni się zagoiło :)

No to cudnie.
Nie nastawiam się specjalnie na nic by się nie rozczarować. No ale gdzieś tam w głowie mam że może jak będę wyspana to może uda się wszystko troszkę inaczej.

Jaheira jak czytałam o tej Twojej drzemce to pomyślałam, że u mnie to chyba by nie przeszło (a chciałabym). Za bardzo bym się pewnie ekscytowała.

JJahe cudowny opis.
ucaluj w nosek małą Usie

Karoolka, bardzo dzielna byłaś.
Szpital absolutnie nieludzki. Gdy trochę ochłoniesz, napisz opinię na stronie Rodzić po ludzku nt tego szpitala i personelu, bo takiego traktowania nie powinno już nigdzie być. Skandal.

Karoolka to się nadaje na skargę... Skandaliczne olewanie woli rodzącej.

Dobrze, że pomimo tego całego cyrku obyło się bez poważnych komplikacji.
Gratuluje Córci raz jeszcze!

Porodu się nie trzeba bać, ale ludzi na jakich można trafić w szpitalu to już bardziej...

Karoolka, dzielna jesteś :/

Dii wzruszyłam się :) Miałaś piękny poród... Dla mnie marzenie :)
rodziłaś w św. Zofii?

Super poród, o takim marze!

No super poród. :D
Oby mój drugi przebiegał równie szybko i bezproblemowo. :)))

Ariella Ty jeszcze tu? Nie na porodówce?