Ojejku, Ciasteczko, aż mi łzy napłynęły do oczu, to wielka sprawa, "przetrawić" taką tragedię... Ja również trzymam kciuki za Twoje Dzieciątko i modlę się za Aniołka!

Dzieki dziewczyny,wiecie dopiero niedawn o do mnie zaczeło docierac ze wtedy mogłam przeciez stracic wszystko,i dzisiaj nie byłabym w połowie ciaży.Poprstu moja radosc po wyjsciu ze szpitala była tak wielka że starałam sie nie myślec o tym incydencie w toalecie,potem moje myśli krażyły tylko wokół tego aby dotrwac do tego 12 tygodnia.A teraz jak czytam historie dziewczyn które przezyły poronienia to wraca czasem ten dzien.Naszczescie mój gin mi wszystko wytłumaczył,w taki sposób że poprostu staram sie nie myślec o tym na codzien,ciesze sie ciażą...ale wiecie sam fakt że taka sytuacja miała miejsce czasami wpędza mnie w niezłego doła.Dlatego pewnie tak ciągnie mnie do tych stron o poronieniach ,bo czytam i czytam i chce jak najwiecej wiedziec.Może to ,że wiem pozwoli mi sie aż tak nie bac przy nastepnej ciąży,a mam nadzieje ze bedzie mi jeszcze dane być w nie jednej.

Mam nadzieję że tym razem mi się uda

Zuza trzymam kciuki

To ja do kompeltu tez opowiem o sobie, ale podejrzewam, ze wiekszosc z was zna juz moja historie...
Pierwsza moja ciaza byla z przypadku - ale chciana. Pozniej sie niestety okazało, ze doszlo do poronienia01.05.2006), jednak nie bylo to poronienie calkowite, ale ciaza byla obumarla... W szpitalu dokonano zabiegu - wyszlam jak gdyby nigdy nic, nie bylam w stanie mysle, nie bylam w stanie zyc... To bylo straszne. Mialam odpoczac i poczekac z nastepnymi staraniami okolo 3 miesiecy. Postanowilismy z m, ze jeszcze zaczekamy. Przestalam brac tabletki anty i w styczniu ku mojemu zaskoczeniu znow zaciazylam, bylam taka szczesliwa, ale dokladnie 14 lutego 2007 mialam wizyte u gina, tego tez dnia kiedy akurat poszlam sie kapac do wanny zaczela plynas skrzepiasta krew. Pojechalam, ale wiedzialam ze juz jest po wszystkim. macica byla jedynie powiekszona, w srodku czysciutko, tzn. sama sie oczyscilam i juz nie trzeba bylo zbiegu...
Teraz w maju tego roku wystaralam sie o kolejna dzidziulke, ktora teraz mieszka w moim brzusiu i ma juz pelne 13 tyg. i nie trace wiary ani nadziei,ze wszystko bedzie dobrze... kazda z nas ma prawo byc matka, jednak nie wiem dlaczego i za co los karze nas - kobiety w taki okrutny sposob, ja wiem po sobie, ze chyba kolejnej straty bym juz nie przezyla...
Dziewczyny -na kazda z nas czas wreszcie przyjdzie pomimo wielu niepowodzen i wystawiania naszych nerwow i cierpliwosci na probe, ktos malenki pojawi sie wreszcie w naszym zyciu w najmniej oczekiwanym momencie...
I tego wam z calego serduszka zycze, nalezy nam sie odrobiona szczescia...

Giga25 a mi się wydaje że strach i niepokój jest zawsze taki sam ... i im więcej poronień tym trudniej psychicznie ... Mi się udało względnie szybko - w czerwcu straciliśmy Maluszka w listopadzie zaciążyłam, jednak gdy w styczniu pojawiło się krwawienie byłam pewna że to koniec ... i ten strach był już do końca ciąży - odetchnęłam po 34tyg ...

tak łatwiej jest np. mi że nie miałm problemów z zajściem , jak to mówi MM tylko cię dotknę a ty już zachodzisz , ale i tak strach jest ogromny, do tej pory nie potrafię się cieszyć z tych dwóch kresek odliczam dni do usg może wtedy będzie lepiej, ale teraz zamiast beztroskiej radość jest STRACH

wiem wiem dziewuszki... dla każdej babeczki, która poroniła kolejna ciąża to strach i obawy chyba aż do rozwiązania... tego nie da się przeskoczyć
tamte słowa pisałam pod wpływem emocji... jak zwykle zrobiłam wykresikowy obchód i znalazłam dwa plusiki :))) cieszyłam sie ogromniaście, ale i naszła mnie refleksja, że w obu przypadkach babeczki tak szybko ponownie zaciążyły..... to ogromne szczęście, ale z drugiej strony kolejny odcień smutku: dlaczego one tak szybko, a ja nadal stoję w kolejce??? tak tak... zaraz mi tu powiecie o czekaniu, cierpliwości i wierze.... jak sie tyle czeka to wszystko jest na wyczerpaniu :(

giga a moze ,jednak sprubuj insemy ...tu sa kobitki ,ktòrym pomogla...

ewa, jestem własnie na clo (ten cykl i ewentualnie następny) a potem insema

pciulku - no to witaj w klubie... my tu tak w większości zalewamy forum albo nadzieją albo smutkiem...

And222s - dzięki :-*

Lily, co się dzieje po roku u koleżanki? Starania się udały czy je odłożyła?

Po roku od tamtego porodu?

Jak sobie poradziła z emocjami po śmierci pierwszego dziecka? Zaczęli starać się od razu?

ja wolę nie pamiętać...

Zuza będzie dobrze !!! Musi !!

Aga przytulam ... i jestem z Tobą ...

Trzymajcie się dziewczyny, musicie wierzyc, ze bedzie dobrze. Ja pierwsza ciaze poronilam w 6tc (poczatek wrzesnia 2006). Miałam zabieg. Mam macice dwurozna i przegrode, niedomoge lutealna. Miałam odczekac z ponownymi staraniami do stycznia 2007. Te 5 miesiecy nie byly wesole. Najpierw dowiedzialam sie, ze szwagierka tez jest w ciazy (termin kilka dni po moim). Nie potrafiłam sie z tego cieszyc, wogole nie bylam w stanie ogladac jej rosnacego brzuszka. Pozniej dopadło mnie zapalenie przydatkow, w grudniu torbiel na jajniku. Naszczescie sama sie wchlonela i w styczniu juz jej nie bylo. Pozwolenie od gina - zielone swiatelko i duphaston. Dzien przed @ zrobilam test. Byla 2-ga bladziutka krecha. W pon na bete -112. W srode juz 430. Niestety dopadla mnie grypa. Zjadlam 2 paczki antybiotykow. Za tydzien beta 2500, ide do gina na usg. Nie ma pecherzyka. Mam powtorzyc bete za 2 dni (sroda). Wynosi juz ponad 5000. JEst pecherzyk ale jest tez nowa torbiel :) Piatek plamienia. Laduje w szpitalu. Pecherzyk jest ale nie ma echa płodu. W niedzielę dalej nie ma serduszka. W poniedzialek beta 13000, bez serduszka. JEden lekarz uznal, ze ciaza sie nie rozwija mam miec zabieg, na szczescie ordynator kaze czekac jeszcze 2 dni. We wtorek beta 23000. W srode usg i jest serduszko. Ide do domu. Dwa tygodnie pozniej przy wymiotowaniu dopada mnie silne krwawienie. Jestem przerazona, znowu do szpitala. Naszczescie wszystko jest dobrze. Po 4 dniach wychodze. Do 20 tygodnia ciagly silny bol brzucha. Znowu cos nie tak, łożysko nachodzi na przegrode macicy, dziecko moze byc zle odrzywiane. Do szpitala. Mam caly czas twardniecia brzucha. Szyjka skrocona do 50%. Dostaje fenoterol. Po tygodniu wychodze, prosze gina o skierowanie do innego szpitala na zalozenie pessara. Jade do szpitala, szyjka skrocona w 70%, pessar ledwo trzyma. mam lezec caly czas. Wychodze do domu, prak\tycznie nie wstaje z łóżka. W 29tc nasilenie skurczy. jade do kliniki do katowic. Sciagaja pessar, bo nie trzyma. Siedzie tam miesiac. Wypuszczaja mnie w 34tc. W 37 odstawiam fenoterol, na drugi dzien rano regularne skurcze co 4 min. Jade do szpitala bo mam miec cesarke. Nie wiem, czy to porod, czy skurcze przepowiadajace. Kieruja mnie na porodowke i od razu robia ciecie. natalia urodziła się w 37w4d. TEraz sobie spi slodziutko w pokoiku obok. Jestem szczesliwa i ciesze sie, ze ta ciaza sie juz skonczyla bo wysiadalam psychicznie. W moim przypadku mialam niecałe 30% szans na urodzenie dziecka. Tym razem skończyło się dobrze.
Wam tez się uda. Starajcie się nie denerwowa, cho wiem, że to niełatwe. ja całą ciążę przepłakałam.

100krocia..dzielna i silna z ciebie kobieta...giga ma rację czyta sie ze łzami w oczach..ale bardzo sie cieszę,ze wszystko dobrze sie skończyło..ucałuj córcię i życzę wszystkiego dobrego i samych pomyślności:)))

Witam Was !
Jestem po 2 poronieniach 5 i 6 tydz. ciąży, obie zakończone łyżeczkowaniem macicy. Oczywiście nie jest zanana przyczyna poronień, a podejrzenie, że winą za te zdarzenia może być trombofilia/ zakrzepica żylna.
Czy któraś z Was miała wykonywane badania w kierunku trombofilii albo jest chora na trombofilie i zaszłą w ciążę?
Proszę o komentarz..

poczekam, może ktoś będzie mógł coś powiedzieć... ale zajrze na bociana,
dziekuje :)

Niespokojne czekanie
TVP2
czwartek 13:05
dokument o poronieniach

Przerwane macierzyństwo
Dla ogółu społeczeństwa temat poronienia ciągle jest jeszcze tematem tabu, o którym publicznie się nie mówi. Rodzice doświadczający utraty dziecka często nie wiedzą, jakie prawa przysługują im w tego rodzaju sytuacjach, jak chociażby prawo do pogrzebu dziecka czy w przypadku kobiety - prawo do urlopu macierzyńskiego. Nie wiedzą również o tym, że w tym trudnym dla nich doświadczeniu mogą uzyskać pomoc, np. ze strony "Stowarzyszenia Rodziców po Poronieniu". Jednym ze sposobów zmiany nastawienia społeczeństwa do problematyki poronień była dwudniowa konferencja pt. "Przegrane narodziny - strata ciąży w aspekcie medycznym, psychologicznym, społecznym i etycznym", która odbyła się w dniach 16-17 listopada br. w Warszawie.


Mam wąty co do stwierdzenia, że ciąża w Polsce jest chroniona od poczęcia. Skąd zatem popularność tabletek 72h po?

Powoli zaczynają wchodzić amerykańskie zalecenia, że już każda nastolatka powinna mieć Postinor w kosmetyczce. Zawczasu, gdyby jej się zachciało pierwszego razu itp. zamiast nauki.

Czy to jest postęp? Tylko w jakim kierunku?

Mamy taki sam suwaczek:)

Uważam, że powinnaś poczekac trochę, choc wiem, że to trudne. Ja też chciałam próbowac od razu, ale powstrzymywała mnie myś, że gdyby to się powtórzyło to nie wybaczyłabym sobie, że nie dałam organizmowi więcej czasu na dojście do siebie. Mi lekarz kazał czekac 5 mies. Nawet gdybym chciala wcześniej zacząc, to po 3 miesiącach, przyplątało się mi zapalenie przydatków, a później torbiel na jajniku. Wyleczyłam to wszystko właśnie po 5 miesiącach.