Witam dziewczynki!!! Mam pytanie u ojej córki w wieku 4 miesięcy stwierdzono dysplazję IIB, opiszę Wam moją historie i powrzucam opisy może któraś miała podobnie.
U mojej 4 miesięcznej córki lekarz stwierdził po badaniu usg dysplazje IIB i zalecił szynę koszli, niewiele tłumacząc. Poszliśmy ze zdjęciem do następnego ortopedy i ten powiedział że biodra nie są idealne ale zdrowe i nie wymagają szyny koszli, opis badania; "Okolica stawów biodrowych prawidlowa, biodra zwarte, ruchomość stawów biodrowych w tym odwiedzenia prawidłowe, symetryczne, stopy ukształtowane prawidłowo, ruchomość szyi prawidłowa,kręgosłup w osi ciała łopatki ustawione symetrycznie o prawidłowej ruchomości wobec klatki piersiowej, utrzymywać szerokie pieluchowanie bądź stosowanie pampersów dostosowanych do masy ciała" Ortopeda stwierdził ze biodra są zdrowe aczkolwiek dysplastyczne, nie bardzo wiem jak to rozumieć? Zakładaliśmy córce szyne koszli na noc i po miesiącu powtórzyliśmy badanie u trzeciego specjalisty który stwierdził ze jest spora poprawa, biodra są prawie idealne, ale on zaleciłby szelki Pawlika do ciągłego noszenia przez 6 tygodni, opis badania; "Strop kostny obustronnie o zmniejszonym nachyleniu, krawędź kostna obustronnie stepiona, obrąbek stawowy obustronnie gruby i krótki, strop chrzęstny opasujący głowe kości udowej, lateralizacja głowy kości udowej po stronie prawej, obustronne widoczne punkty kostnienia, odwodzenia stawów biodrowych prawidłowe, biodra stawowe bez objawów przeskakiwania, zalecenia;szelki pavlika". A my zgłupieliśmy, szelki, koszla czy nic i co tzn. zdrowe biodra aczkolwiek dysplastyczne i co mamy robić w takiej sytuacji, proszę o odpowiedź. Lekarz powiedział tez ze przemieszczenie córce nie grozi ale mogłaby w przyszłości kierować stopy do wewnątrz jak to u małych dzieci i mogłoby tak zostać. Martwi mnie też bardzo że córka będzie miała zaległości motoryczne czy dzieci szybko nadrabiają czy trzeba je później stymulować?

I teraz tak po miesiącu noszenia koszli w nocy poszliśmy do specjalisty nr który po badaniu stwierdził że jest duża poprawa aczkolwiek on zaleca szelki pawlika. Kupiliśmy szelki pawlika ale nasza córka nie chciała w nich spać, więc stwierdziliśmy że na noc będziemy zakładać koszlę. Po kolejnym miesiącu gdy poszliśmy na kontrolę lekarz zaczął badać dziecko i najpierw że w prawym bioderku (od tego zaczął)_ widzi poprawę i ja mu powiedziałam o tej koszli na noc i zmienił się jego stosunek do nas, juz nic nie chciał tłumaczyć tylko że mają być szelki 23?h a nie koszla, etc.

Zgłupiała po tym wszystkim i zastanawiam się czy nie próbować dostać się do Wrocławskiego specjalisty który jest podobno nr 1 jeżeli chodzi o bioderka szkolił się u samego Graffa ale dostanie się do niego jest bardzo ciężkie.
Poradźcie coś proszę bo można zgłupieć od nadmiaru różnych informacji typu zdrowe aczkolwiek dysplastyczne, nosić koszlę, nie nosić nic, tylko pawlika...

Witam,

Mam pytanie do mam których dzieci miały dysplazję jak długo u Was trwało leczenie bądź trwa, jakiego stopnia jest dysplazja i jaką ortezą się leczycie.

Pozdrawiam!!!

a my szelki pawlika, wstrętne ustrojstwo.

[URL=http://imageshack.us/photo/my-images/862/biedaczek.jpg/][/URL]

Uploaded with [URL=http://imageshack.us]ImageShack.us[/URL]
tak wygląda mój biedaczek

no TEO jest strasznie
karmie go na siedząco i on na mnie siedzi bo inaczej jest mu żle ... najgorzej w nocy się wkurza i przez to nie chce jeść tyle ile jadł...
pewnie przez te frejke spadnie
na wadze tzn nie przybierze dużo bo widze jaki nerwowy i w ogóle...
no na brzuszek też się nie da...
mówiłam
MASAKRA

musi i w nocy...
rano jak wtajemy to mu ścoiągam na godz lub dwie wtedy fika jak szalony z bananem na buzi
za 2 tyg do kontroli ale usg dopiero 2 lutego ... a dopiero po usg sie dowiem czy widać poprawę...
do kontroli dlatego bo zmieni mu poduszkę na większą...juz teraz mówił że za małą a sam mu napisał taki rozm dwa dni wcześniej
obawiam się że długo w tym pochodzi...
mówi się kiedy dziecku wykryte to drugie tyle musi nosić...
czyli jak na 2,5 to do 5 miesiącu min się pewnie pomęczy...

Gyfr, czytałaś mój opis na poprzedniej stronie? Jest tam odpowiedź na to:

Gyfr: Ortopeda stwierdził ze biodra są zdrowe aczkolwiek dysplastyczne, nie bardzo wiem jak to rozumieć?

Wg mnie największymi nieporozumieniami w "leczeniu" Twojej córki są te kwestie:

Gyfr: dysplazje IIB i zalecił szynę koszli

Na mój stan wiedzy, szyna Koszli to już uotateczność, kiedy ani poduszka Frejki ani szelki Pavlika się nie nadają bo wada jest albo zbyt poważna albo dziecko jest za duże na dwa pierwsze. W przypadku Twojej córki IIB to nie jest poważna wada, a co do 4-miesięcznego dziecka to chyba jeszcze na szelki za duże nie jest skoro córka mojej znajomej nosiła je do 6 mca.

Gyfr: Zakładaliśmy córce szyne koszli na noc

Rozumiem, że sami podjęliście taką decyzję pomimo zalecenia przez lekarza szerokiego pieluchowania?
Czemu poszliście do trzeciego specjalisty na kolejną kontrolę? Wg mnie ten drugi trafił w sedno!

Gyfr: on zaleciłby szelki Pawlika do ciągłego noszenia przez 6 tygodni

Porażka. Szelki skoro biodra są prawie idealne? Nie piszesz w jakim wieku była wtedy córka, ale to wypisz wymaluj brzmi na taką samą konowalską diagnozę, jak u mojej córki.

Gyfr: Kupiliśmy szelki pawlika ale nasza córka nie chciała w nich spać, więc stwierdziliśmy że na noc będziemy zakładać koszlę

Wg mnie nie możecie sami wybierać co córce założyć, czy szelki czy koszlę, tym bardziej że bardzo prawdopodobne jest, że żaden sprzęt ortopedyczny nie jest potrzebny. No i lekarz, który mówi, że koszla nie ale szelki tak, nie tłumacząc dlaczego jest kiepskim specjalistą.

Koniecznie szukaj dojścia do jakiegoś dobrego specjalisty od ortopedii dziecięcej, najlepiej o specjalizacji preluksacyjnej (typowo od stawów biodrowych).
Nie dziwię się, że macie wodę z mózgu. My mieliśmy taką samą 4 miesiące temu ale na szczęście trafiliśmy na dobrego doktora.
Niestety ten nasz jest w Rzeszowie, domyślam się, że to kawałek od Ciebie skoro piszesz o Wrocławiu.

Pozdrawiam.

Kate czy są na zdjęciu usg zaznaczone gdzieś te kąty bo nam żaden z lekarzy nic na ten temat nie powiedział.

morela a jaki stopien tej dysplazji???

2a
no on już lepiej to znosi jak ja faktycznie...
płakał tylko pierwszy dzień i troszkę drugiego teraz już jest luzzz
się przyzwyczaił chyba

oby tak było jak piszesz
dzięki za wsparcie

morela 2a to nie duza wada...zobaczysz szybciutko sie tego uposazenia pozbedziecie :))

a twoje dziecię ile miało ???
i jak długo leczyłaś?

nie moge ci odp bo mam nie zapłacone konto...
ale miałaś hardcore niezły... współczuje i nie zaśmiecam

Gyft ja mialam katy opisanie na opisowym wyniku badania usg...

a co do wylawiania watku nie mam pojecia...kurde no utopic umialam a wylowic to juz nie :/

a tak btw....komu udalo sie wylowic topiacy sie watek???? :)

psycho patka czytałam cały Twój wątek i muszę powiedzieć że jestem pod wrażeniem Twojej determinacji(brawo!!!). Nie chcę nawet myśleć co by było gdybyś nie uparła się żeby zrobić małemu usg w Polsce. Patrzyłam na zdjęcie Twojego synka i przykro mi się zrobiło, biedny całkowicie unieruchomiony ale najważniejsze że dzisiaj jest zdrowy jak rybka:-)))

W poniedziałek uwieszę się na telefonie i będę usiłowała się dostać do któregoś z dwóch specjalistów najbardziej znanych we Wrocławiu, z tego co wyczytałam to szkolił ich sam Graff.

Morela patrzę na te wszystkie zdjątka i wydaje mi się że poduszka frejki najbardziej przyjazna dziecku się wydaje o ile jakakolwiek orteza może być przyjzna.

My na razie nosimy pawlika i córka w nocy usiłuje wyprostować nóżki i się budzi co chwile. Wczoraj poszła spać ok 22 i budziła się co 15 min, w końcu o 23 zbojkotowała wogóle spanie i bawiła się zabawkami w pełni wyspana i szczęśliwa do 1 w nocy po czym udało mi się ją ululać na rękach i spała z nami.

Kate a my nie wiemy nic o kątach. Teraz na wizycie się dopytam dokładnie i dzwonię w poniedziałek do poleconego specjalisty bo do Rzeszowa to my mamy troszeczkę daleko;-). Na razie do wizyty zakładamy szelki pavlika.



Dziewczyny czytałam że w Niemczech zakładają dzieciom znowu ortezę Tubingera i że najbardziej przypomina ułozenie nóżek w brzuchu matki.

kate twoja córcia ma prześliczne oczyska !!!!!
no też myślę że ta poducha nie najgorsza i syn już na nią nie narzeka
poczekam te 2 tyg i zobacze co mi wtedy powie...
i wtedy najwyżej zacznę szukać innego specjalisty...
bo skoro już nosi i nie narzeka to 2 tyg zlecą a może dość że mu to pomoże
ja miałam dysplazje i całkowicie wyleczona zostałam dopiero w wieku 4 lat chyba
chcę z całego serca zaoszczędzić tego synkowi

psycho
matko jak mi szkoda dominiczka!
taki duży już był i tak mu nie wygodnie musiało być!
ale mimo to szczęśliwy widać ...
ile On wtedy miał ??
strasznie to wygląda ...
i podziwiam że znieśliście to jakoś...szacunek
wiadomo musieliście ale chyle czoła

eee to duży z niego chłop
ja myślałam że na filmikach ma sporo więcej
no tak nosić na pewno było co
a ja narzekam na 6 kg...

no tak dzieci są dzielniejsze od rodziców

no to masz nieciekawie...
no tak mi kazał do kontroli za 2 tyg..
życzę Ci dużo siły zwłaszcza teraz i ściskam mocno

kurcze PSYCHO PATKA biedny Miniczek
ale dobrze, ze wszystko się dobrze skończyło...

a powiedz mi - kąpać go nie można było z tym gipsem co nie ?

kate1: Tu była próba wsadzenia dziecka w szelkach do fotelika - oczywiście spełzło na niczym, bo nijak nie da się dziecka w tym przetransportować.

a tych szelek nie można zdjąć np na pół godziny, żeby dziecko gdzieś przewieźć i potem założyć je z powrotem ?

czyli tych szelek nie można wcale zdjąć ?
ani na chwile ?


jeny :(



strasznie Cię Patka podziwiam, że dałaś radę...
ja bym psychicznie siadła jakbym musiała patrzyć na moje cierpiące dziecko :(
chociaż w sumie na tych filmikach wygląda na mega szczęśliwego no ale na pewno tuż po samej operacji było mu bardzo źle :(
a na czym dokładnie polega taka operacja ?

pod jednym ze starych wykresow znalazlam nawet relacje z tego feralnego dnia

a wiec tak…
to co przezylismy bylo STRASZNE…bardzo…nie zycze najgorszemu wrogowi…w momencie kiedy zostawialam malego na bloku operacyjnym myslalam ze najgorsze z tego wszystkiego bylo usypianie…trzymanie go na rekach i patrzenie jak oczka mu uciekaja i jak staje sie bezwladny…ostatni buziak…i zostawienie przytulanki…plakalam jak dziecko…mialam mozliwosc rozmowy z psychologiem…lecz stwierdzilismy ze wychodzimy ze szpitala…pielegniarki mialy nasz numer tel…mialy zadzwonic jak bedzie po wszystkim…poszlismy kupic jakies zarlo i ja juz strasznie chcialam wracac…balam sie ze Minis bedzie na nas czekal a nas nie bedzie w poblizu…spacer dobrze mi zrobil…bylam nawet w stanie zjesc conieco z przytachanego zarcia…no i czekanie… w koncu do drzwi zapukal pielegniarz i powiedzial ze maly sie obudzil…zapytalam tylko czy placze…powiedzial ze jest ok…polowek byl akurat w sklepie…jednak nim zdarzylam do niego zadzwonic pojawil sie w drzwiach…kazali nam isc na blok…ja w ogole nie pamietalam jak…troche pobladzilismy…ale dotarlismy…i juz od progu slyszalam to czego juz wiecej slyszec nie chce…przerazliwy, zachrypniety placz mojego dziecka…na sali lezalo chyba ze 4 maluchow…Minik na samym koncu…tulil swoja przytulanke, plakal lzami wielkosci ziarenek grochu…rzucilam sie do przytulania…a on nie reaguje…rozryczalam sie wtulajac twarz w bluze polowka (on tez juz mial szklane oczy)…po czym Kuba mowi do mnie ze maly na mnie patrzy…odwrocilam sie i zobaczylam to spojrzenie blagajace o pomoc i ulge w cierpieniu…pamietam tylko poczucie bezsilnosci…i pytanie pielegniarki czy chcemy zobaczyc jak wygladaja jego nogi…po odchyleniu kocyka SZOK…mimo tego ze widzialam wczesniej zdjecia dzieci w takim gipsie…na cos takiego przygotowac sie nie da…Minik nadal plakal ale juz jakby mniej…zabralismy go na oddzial…musialam caly czas byc obok zeby mnie widzial…caly sie trzasl i kurczowo trzymal przytulanke…na sali zaczal sie uspokajac…wtedy pekl polowek…zadzwonila jego mama i plakali oboje…ja wtedy juz wiedzialam ze plakac przy malym nie moge…polozylam sie obok niego i zaczelam przytulac…ucichl…:) nadal patrzyl tymi smutnymi oczkami ale juz nie plakal…pomogl MADAGASCAR :) w tv nad jego glowa…:) i czopek przeciwbolowy ktory zaczal dzialac i na ktory musialam dac pisemna zgode…pielegniarka powiedziala ze moge podac mu cos do picia…wypil 3 butelki wody…:) pozniej bylo juz tylko lepiej…zjadl chrupki…po jakims czasie wypil mleko….:) w miedzyczasie zabrali nas na tzw. CT scan (to chyba cos w rodzaju tomografii-robione taka maszyna) zeby zobaczyc w 3D czy napewno wszystko jest na swoim miejscu…przy badaniu bylam obecna i ja i polowek…po powrocie na sale Minik cos tam jeszcze przegryzl a przed spaniem wypil cala flache ktora momentalnie zwrocil…na szczescie na tym sie skonczylo…w nocy obudzil sie raz…plakal i rzucal sie na lozku zly ze nie moze sie poruszac…pomogl paracetamol i balonik ktory dostal od taty…:) spal do 7 rano…obudzil sie z usmiechem na ustach…jakby nigdy nic…i wiecie co??? tak bylo przez caly dzien…marudzil tylko jak zaczynalo byc mu niewygodnie…wtedy wsadzalam go do wozka (okazalo sie ze wejdzie nawet do chicco:) w domku rozluznil sie juz calkowicie…ze 3 godziny lezal, ogladal bajki, bawil sie balonikami, ktorych ma juz 5:))) gadal i robil tany tany…dziewczyny jestem naprawde DUMNA ZE MAM TAK STRASZNIE DZIELNEGO SYNA….ja juz od wczorajszego wieczora jestem spokojna…dziwne uczucie ale nagle znalazlam w sobie mnostwo sily…ogarnela mnie jakby fala niesmowitych pokladow energii…wiem ze damy rade i wiem ze teraz moze byc juz tylko lepiej…najgorsze mamy za soba…:)
kontrole mamy za 6 tygodni…bedziemy jechac metrem i pociagiem ale to nic…i tak sie zdziwilam ze nie bylo problemu z transportem do domu…bylismy nawet ugadani ze szwagrem ze po nas przyjedzie…ale mielismy problem z fotelikiem…wypozyczenie owego kosztuje 110 funtow na 6 miesiecy…a ze my nie mamy samochodu to bylo bez sensu…z kolei bez fotelika pewnie by nas nie wypuscili, komunikacja miejska odpadala…wiec zaproponowali karetke… w ogole szpital naprawde robi wrazenie…personel to same anioly…w ogole czulam sie bardziej jak w hotelu niz w szpitalu hehe…jednak mimo wszystko mam nadzieje ze nie bedzie mi dane wiecej tam wracac…a jeszcze gdyby sie cos dzialo…cokolwiek…mamy dzwonic bezposrednio tutaj…nie do rejonowego szpitala…i wtedy pewnie wysla karetke…

oraz zdjecie w chwili kiedy najgorsze bylo za nami :)

poryczałam się jak przeczytałam ten opis Patka :(

Patka jak to czytałam to się popłakałam, tak się cieszę że to już wszystko za Wami i że Dominiczek jest zupełnie zdrowy

Trzymajcie kciuki żeby udało mi się dodzwonić jutro do tego polecanego specjalisty podobno graniczy to z cudem, no cóż...

Kate podziwiam zacięcie że włożyliście szelki i już ich nie ściągaliście ani na minutke.

a ja cały czas się denerwuję odkąd ten wątek przeczytałam bo we wtorek idziemy na drugie USG i się boję, żeby wszystko w porządku było :(
zwłaszcza, że 8 tygodni temu jedno bioderko było IB i pani dr kazała dużo brzuszkować czego nie robiliśmy prawie wcale bo zaraz się pojawiły kolki i dziecko z rąk nie schodziło przez kilka tygodni :(