Ja bym spakowala mu walizki i postawila przed drzwiami. Jak wroci od braciszka to zobaczy,ze to nie przelewki.

No właśnie że jak już rozmawiamy i się nie kłucimy to jest super,ale ja nie potrafię na dluga metę uśmiechać sie i udawać ze jest ok. Bo zachowanie w obec syna mnie rani..

No chyba masz rację. Może to ślepa miłość z ktorej nie mogę wyjsć:(

ale kochacie sie??

Ja bardzo on twierdzi że też.. Tylko nie radzę sobie z tym jego zachowaniem. To powoduje ze kumuluje się we mnie nienawisć która potem przelewam na slowa kierowane do niego. Wybuchnę a za moment już mi przechodzi. Ale nie sądzę zeby moja agresja mogła go tlumaczyć z zachowania co do dziecka.. Staram się dać najmocniej jak potrafię mu do zrozumienia że to co robi mnie rani sposób zachowania i słów są nie do przyjęcia.. Nie wiem co robię żle ale jak mam mu inaczej powiedziec ze to nie tak powinno być. Ani prośba ani grożba nie pomoze.. Chcę spokojnie pogadać to twierdzi że bredze wykrzyczę mu co myślę to twierdzi że jestem stuknięta.. Przyszedł do domu godz temu pojadł sobie podumał i bez słowa wyszedł.. Ja w tym czasie kąpałam syna potem córeczką a on nic... Nie wiem może ignorowanie go tak jak on to robi będzie odpowiednie?

Tulina, ale co Ci da ignorowanie? To nie zmieni jego zachowania.

A mówienie osobie, którą się niby kocha, że jest stuknięta i traktowanie w ten sposób, hmm... no po prostu zaczęłabym wątpić, czy na pewno kocha, czy tylko tak mówi.

The_fragile Dziękuję za dobre słowa jesli uda mi się z nim porozmawiać to wam jutro napiszę..

tulina to moze jest tez tak ze ty za pozno zaczelas reagowac na jego hamskie odzywki...
bo nawet przemilczalas fakt jak mowil o synku po kapieli...
jak zaczynal sie tak odnosic to wtedy wtrzeba bylo zaraz mu uwage wracac ...
teraz on wie ze mowic tak moze i nie rozumie o co tyle szumu...
mezczyzni tacy sa od poczatku trzeba wszystko czarne na bialym mowic i nie pozwalac by sie zapedzal...
a twoj maz juz sie bardzo zapedzil ...
jeszcze to wychodzenie...
wydaje mi sie ze na za duzo sie zgadzalas wczesniej i on teraz czuje wolnosc ...

Tulina, ale Wy nie rozmawiacie, to jest taka trochę przepychanka... Zostawcie dzieci z dziadkami i wyjdźcie gdzieś z mężem, tylko we dwoje - na spacer, do knajpki, żeby porozmawiać... TYLKO WY, żadnych dzieci, nikogo innego.

chcialabym ale teraz oboje mi chorują młody na moim mleku nie mam możliwości wyjścia na ten moment:(

Widzisz Melodie ja siedzę na komp na forum od chyba wczoraj albo przedwczoraj.. W wyniku braku pomocy pomyślałam że tu znajdę.. Ja na co dzień uwierz mi lub nie ale nie mam czasu siedziec... a po drugie nie mam jak bo On siedzi non-stop...

Mam wrażenie ze za msc wywiozą mnie w kaftanie z tego domu... czy ja jako 29 latka cofam się w rozwoju i nic już nie rozumie czy to hormony mi buzują?! ja nie wiem... Cieszę się że chociaż Wam mogę sie wygadać..

zwalasz wszystko na siebie nie rób tego to problem wasz wspolny
i tylko razem możecie go rozwiązać

A czy on przy tym komputerze pracuje, czy to je go sposób na czas wolny? Bo jeśli to drugie i spędza przy nim tyle czasu, to zastanowiłabym się nad tym czy nie jest uzależniony.
Wtedy agresja w związku ze wszystkim co go od komputera odciąga na pewno by występowała

Wiesz, tulina, czytając to co piszesz nasuwają mi się dwie myśli:
1. Ty go prowokujesz, a potem zgrywasz ofiarę. Piszesz, że wybuchasz, z później Ci przechodzi. I uważasz, że jemu też ma przejść? Przecież w momencie wybuchu przekazujesz mu całą swoją agresję, a on później oddaje ją z nawiązką Tobie i synkowi. Postaraj się nad sobą panować, nie drażnić męża, nie zaczepiać go i nie wygarniać mu, Niech to co było stanie się przeszłością, a Ty załatwiaj sprawy na bieżąco bez obwiniań i oskarżeń.
2. Włazisz mu do d... i jesteś niekonsekwentna. Wywalasz go, żeby oprzytomniał, a za chwilę dzwonisz, żeby wrócił. Jak chcesz, żeby on Ciebie szanował, skoro robisz taki cyrk? Widzi, ze nie dasz sobie bez niego rady i wykorzystuje to. I to się nie zmieni, dopóki nie dasz mu do zrozumienia, że dasz sobie świetnie radę, a jeśli chcesz, żeby był z Wami, to na określonych warunkach. Mieszkacie u Twoich rodziców, więc nie widzę przeszkód, żeby delikwenta wyprosić, jeśli przegina. I nie dzwonić zaraz, żeby wrócił, raczej córce wytłumaczyć, że tata teraz ma wolne od Was, ale wróci, jak się wszystko poukłada.

Ja ci podam taki przykład ok?
Mam arytmie serca o której dowiedzialam się przy drugim porodzie(ledwo uszlam z zyciem bo tak mi spadło tętno) zaczeły mi się wizyty u kardiologów holtery prześwietlenia itd. W poprzednim tygodniu miałam wizyte na której miałam ustalić date ablacji serca, poprosiłam męza zeby mi pożyczył auta ze odwioze go do pracy i potem sobie pojadę do lekarza bo moje nie odpaliło i co usłyszałam-radz sobie sama.
Myślę że niejedna z was nie miałaby żadnego problemu. Że mogłybyście liczyć na partnerów( tym bardziej że nie prosiłam go o zrobienie mi kawy czy innej bzdury)
To jest tylko jeden przyklad mogę ci napisać kolejne!
I jak mam się zdobyć na zrozumienie poświęcenie?
Nie jest to takie proste..
Chodz bardzo bym chciała czasem poprostu nie daje rady po takich incydentach
A własnie wiesz ze do dnia dzisiejszego nie zapytal sie czy byłam czy ustaliłam ten zabieg- nic poprostu nic

Szczerze Tulina to ja Ci się nie dziwię że Ci przykro i że ponoszą Cię nerwy. Tylko wydaje mi się że to nie wzięło się z dnia na dzień i nie bez przyczyny. Nie mogę Ci pomóc bo dla mnie w ogóle takie odzywki są oznaką braku szacunku i nie wyobrażam sobie tego u siebie w związku. Natomiast jeśli faktycznie potrzebujesz pomocy to słuchaj dziewczyn co Ci radzą a nie za wszelką cenę staraj się im udowodnić że on jest tym gorszym. Jeśli chodzi Ci o rozwiązanie problemu to szukaj prawdziwego rozwiązania a nie opowiadasz co on znowu złego zrobił. Dlaczego nie napiszesz co dobrego ostatnio dla niego zrobiłaś? Dlaczego nie poświęcisz się dla dobra sprawy...tylko tak naprawdę...i bez wyrzutów, bez awantur i wypominania spędzisz z mężem fajnie czas. Wiem że nie tak od razu ale małymi kroczkami...jak będziesz dla niego milsza to i on będzie...i doceni Twoją zmianę i może sam zacznie wprowadzać zmiany teżczasem warto ugryźć się w język

martucha84 - nie bardzo sie z Toba zgadzam. Tulina juz dawno sie poswiecila dla dobra sprawy i jak widac nie bardzo jej to wyszlo na dobre. Widac jasno ,ze m ma wszystko w d...., cale trudy macierzynstwa spadly na nia. Absolutnie nie jestem zwolenniczka "poswiecania sie" tylko jednej ze stron, bardzo czesto kobiet , bo to dla "dobra sprawy". Czyli wedlug Ciebie powinna jeszcze byc bardziej milsza dla m, mimo iz on nie wykazuje zadnej inicjatywy ani nawet wdziecznosci ? bo moze akurat sie zmieni.....
Tak jak pisaly dziewczyny, trzeba byc stanowczym. Nalezy Ci sie szacunek, jezeli nawet tego nie ma, to przemysl czy warto dalej to ciagnac.

Jak mają mieć czas dla siebie jak On jest w pracy lub na kompie a Ona ogarnia cały dom???Każde zajęte swoimi sprawami ,każde złe że samo musi sobie radzić....

Właśnie myślę że oboje zapędzili się w tym codziennym życiu.By coś zmienić muszą chcieć oboje.Albo do tego nie dorośli albo jeszcze nie jest tak źle albo oboje są zbyt dumni by zrobić pierwszy krok.
Tulina stara się robić.On-nie wiem wydaje mi się że robi coś albo ze strachu że zastanie ciuchy na wycieraczce albo aletego żeby nie słuchać gadania żony.
Element który powinien być wprowadzony jest Uczucie.Jakiś miły gest słowo codzień.Bez tego oboje będą robić wszystko na chwilę i by drugie się odchrzaniło.
Tulina sorki że pisze tak bezosobowo ,nie opowiadam się po niczyjej stronie(prawie bo my babki musimy trzymać się razem) chciałam wyłożyć"kawę na ławę" :)

O, mamo... I tak się wychowuje kalekę społecznego. Taki mąż nie zajrzy sam do lodówki, bo nie wie, do czego takie coś służy, nie wspominając już o obsłudze zlewu czy innych arkan czarnej magii Żona robi za przynieś, wynieś, pozamiataj, w wolnej chwili se polataj, a mąż czuje się obco w swoim domu. Tulina, jak nie zaczniesz drugiej połówki oswajać, to wyrośnie Ci jakiś kosmita... No poważnie piszę.
Małymi kroczkami, uprzejmie, trochę na "psa Pawłowa" (zrobisz coś, jest nagroda) przygarnij męża do domowego ogniska. Metoda kija i marchewki działa cuda.
Nie czujesz się głupio, jak musisz dzieci zaprowadzać do rodziców, bo chcesz chwili dla siebie? Czy oni chcieli takiego męża dla swojej córeczki?

*tulina* mam mały staż małżeński i nie mam prawa się wymądrzać.
Ale mam pomysł na dodatkowy tor działań. Chodzi o to, byś jakimiś fortelami dała radę uświadomić mężowi ODPOWIEDZIALNOŚĆ:
- że i Ty i on musicie się starać, by być dla siebie kimś najlepszym. Dla kogo będzie on dobry, jeśli nie dla żony? I Ty podobnie. Ale to nie jest równoznaczne z podstawianiem pod nos. To chodzi o dobrą komunikację, życzliwość, stawanie za sobą murem. WOBEC RODZICÓW też. Pretensje przekuwać w komunikaty. Działać. Dotykać się nie tylko w łóżku.

- że i Ty i on jesteście odpowiedzialni za to, by Wasze dzieci miały dobre, solidne dzieciństwo. Wy jesteście dorośli, więc możecie gdzieś tam jeszcze poszukać wsparcia poza domem (terapie itp), a dzieci tak nie mają - ile otrzymają w domu, z tym pójdą w świat. Pokaż mu, że trzeba dzieciom stworzyć WYMARZONY, CIEPŁY DOM. W szkołach czasem widać dzieci - zdolne, jak nie wiem, ale gdzieś noszą w sobie "nieudacznika" - bo tak są traktowane w domu. Pomyślcie o tych wzorcach których nie chcecie naśladować, i budujcie lepsze, nowe (ja mam zeszyt gdzie spisałam raniące zachowania mojej mamy w myśl "tego nie będę dzieciom robić" - a moja mama nie jest tyranem, bynajmniej. Chodzi o to, zawsze można próbować coś poprawić).

No więc ja jestem zdania, że nie tylko CO, ale też JAK. Tulina pisze, że prowadzi cały dom ze sztucznym uśmiechem na ustach. To według mnie totalne nieporozumienie. Jak można oczekiwać szacunku od swojego partnera, jeśli samemu nie ma się go do siebie i do innych? Nie należy udawać uczuć, czy emocji, należy je wyrażać ale w niekrzywdzący nikogo sposób.

Powodzenia zatem!

Elfika, ja nie wiem. Wiem natomiast że z okresem około 7 lat pojawiają się silne kryzysy w związkach. I u nas też się to objawiło, z tym, że za nami już 2 takie przypadki. Trzeci za kilka lat.

Ech... coś mu tak nagle odbiło? Kurcze, szkoda tak długiego związku...