A to zupełnie inna sprawa...szkoda, że nie chce skorzystać z pomocy...

mi pierwsze co to się skojarzyło, że chodzi o Maleńka

Od jakichś 3 m-cy, mój mąż trochę "myli się w zeznaniach". Mogłabym to zwalić na karb zmęczenia...ale. Na początku nie przywiązywałam do tego uwagi. Ale z czasem jego opowieści gdzie był po pracy stały się mocno niespójne. Dodatkowo kiedy dzwoni jego kom - wychodzi z pokoju by odebrać. Nigdy tak nie robił - twierdzi, że nie chce mi przeszkadzać. A gdy spytam czasem kto dzwonił, zawsze odpowiada - znajomy.
Pytałam go czy coś się dzieje, próbowałam rozmawiać, ale zawsze twierdził, że wymyślam.

Czy faktycznie wymyślam?

A nie możesz sprawdzić mu w tele kto tak naprawdę dzwonił?

Chcesz mieć pewność, to sprawdź .. Jak idzie np. do WC,to Ty wtedy weź i zobacz .. A nosi go cały czas przy sobie?

No to nie chcę Cię martwić,ale może być coś na rzeczy .. :( A dla Ciebie się zmienił,czy zwraca się do Ciebie tak jak zawsze?

A rozmawiałaś z nim dlaczego taki jest?Ja bym na Twoim miejscu zapytała co jest .. Przecież jak spodziewacie się dziecka to nie może Ci robić takich numerów!!!! :/

Rozmawiałam, twierdzi, że wszystko jest ok

No właśnie nigdy nie grzebałam w jego tel. bo to jego tel. Ale nie chcę być robiona w balona. I muszę się jakoś dowiedzieć o co chodzi.

Licho: połaczenia też można wykasowac...

Jak również nie jest problemem wpisanie w telefonie Krysi jako Zenka...

patyk jeśli zapala Ci się czerwona lampka to powiedz mężowi,że to nie jest normalne,że nie rozmawia przy Tobie przez telefon i że rejestrujesz jego "mieszanie się" w zeznaniach.

Crayzollka88: A okazuje Ci uczucia, albo zaczął bardziej dbać o siebie?

Tzn poza tym, że jest "chłodniejszy" to jest miły, czasem przytula.
Ubiera się jak zwykle - nie zauważyłam zmiany. No może czasem jak wychodzi wieczorem to się goli - mówi, że mu zarost już przeszkadza.

No chyba jeszcze raz spróbuję dziś z nim pogadać.

Dzięki za sugestie!

Treść doklejona: 22.03.12 12:26
Chłodniejszy znaczy oszczędniejszy w przytulaniu, całowaniu, kochaniu.

Hmm, a ja bym zaczęła pd innej strony. Możecie mnie zrugać, ale najpierw przeczytajcie .

Sytuacja jest taka: pan i pani Patyk pokochali się, poślubili i oczekują małego Patyczka. Pani Patyk podejrzewa, że ew. pan Patyk ma na boku jakaś panią Gałązkę. Pan Patyk nie jest niekumaty i w podejrzeniach tych się na pewno orientuje.

Mamy więc dwie możliwości:
1. Pan Patyk jest faktycznie przemęczony i stara się zapewnić małemu Patyczkowi jak najlepszy start. Być może pani Patyk miała nieciekawy pierwszy trymestr - przypadłości ciążowe, niechęć do seksu, olbrzymia koncentracja nad zmianami we własnym ciele - i trochę zapomniała o dopieszczaniu pana Patyka?
2. Pan Patyk faktycznie przygruchał sobie panią Gałązkę, która na jakiejś płaszczyźnie - czy też dopieszczania słownego, czy cielesnego, zaspokaja jakieś niedobory pana Patyka z punktu 1.

No i teraz niezależnie od powyższego pani Patyk ma znów dwie opcje:
1. Pójść na konfrontację. Prowadzić rozmowy na temat domniemanych Gałązek, sprawdzać telefon, odwiedzić pana Patyka w pracy (ew. ryzykując zdrowiem Patyczka, gdyby okazało się, że pani Gałązka istnieje i pani Patyk wpadnie w szał).
2. Zacząć okazywać panu Patykowi więcej zainteresowania. Przypomnieć sobie, co robili najchętniej razem na początku znajomości. Pytać, jak się czuje. Zaproponować przejrzenie zdjęć ślubnych (a jeszcze lepiej tych przedślubnych). Zachęcić go do wspólnego przygotowania albumu/bloga/strony WWW dla Patyczka. Podprogowo podziałać ulubioną wspólną muzyką. W tej opcji nie ma nic do stracenia, no, może poza własnym wolnym czasem.

Niech pani Patyk sama rozważy wszystkie za i przeciw. Nawet jeśli jakaś pani Gałązka jest, to pani Patyk jeszcze startuje z wyższego poziomu. Związku, jak rozsądnie zauważyła sama pani Patyk, nie buduje się na podejrzliwości, sprawdzaniu rejestru połączeń tudzież żądaniu okazania takowego. Związek się buduje na zaufaniu i lojalności. Może warto od czasu do czasu powtórzyć panu Patykowi, że jest dla pani Patyk i najlepszym przyjacielem, i przyjaciółką?

Trzymam kciuki. Chłop jaki jest każdy widzi.

Z doświadczenia powiem, że nawet jeśli pani Gałązka istnieje, to łatwiej sobie poradzić z kryzysem, dopóki pozostanie ona mglistym podejrzeniem niż okaże się babą z krwi i kości. Nie dociekaj.

Mój mąż faktycznie pracuje po godzinach...ale jeszcze dodatkowo "widywał się" z dawną koleżanką ze studiów. Dołączyła do jego zespołu w firmie w połowie grudnia. Najpierw były to herbatki na odświeżenie znajomości, potem koleżanka zaczęła zwierzać się mojemu mężowi z problemów małżeńskich...
Mój mąż jako dobry kolega zaczął poświęcać coraz więcej czasu na wysłuchiwanie koleżanki. I chyba trochę za bardzo go to wciągnęło. A najciekawsze - sam zdał sobie z tego sprawę.
Nie wiem, czemu mi nie powiedział, że ktoś dołączył do jego zespołu. Wcześniej opowiadał dużo o pracy. Może zapomniał, a jak pojawiły się herbatki sam wyczuł, że jest w całej sytuacji coś niestosownego... Ale z drugiej strony chyba trochę pociągały go te "tajemne" spotkania.
I znając go, chciał pomóc koleżance, wysłuchać i poradzić.
No nic, trudno. Dobrze, że kiedy zaczęło coś tam iskrzyć - włączył hamulec. Przez miniony tydzień sprowadzał ponoć tą znajomość na grunt wyłącznie zawodowy.

Nie pytałam go o kobietę - sam mi powiedział. Twierdzi, że nic się nie wydarzyło. Przeprosił, że ukrywał przede mną istnienie tej koleżanki. Powiedział, że to się więcej nie powtórzy.

Nie wiem. Trochę mnie to zaniepokoiło. Obawiam się, że może mieć tendencje do nadmiernego pomagania koleżankom. A może to było jednorazowe? Oby.

Zobaczymy jak będzie dalej.

Tak czy owak dobrze taka rozmowa świadczy o panu Patyku, należy mu się medal i świadomość, że jest Twoim najlepszym przyjacielem i stanowicie najwspanialszą drużynę.

Skoro tak się sprawa rozegrała- dobrze teraz nie chować urazy, nie snuć domysłów czy odsuwać się... Bądź ciepła, wyrozumiała, postaraj się sprawić, że będzie miał poczucie, że zrywając ten kontakt robi dobrze, bo czeka na niego w domu ktoś, komu bardzo zależy.
Życzę dużo szczęścia

Fiu ma rację...nie każdego stać na taką rozmowę...

Ciesze sie, ze sie miedzy wami poukladalo i wiesz na czym stoisz, aczkolwiek miej reke na pulsie...znam dziewczyny ktore zwierzajac sie z malzenskich problemow wcale nie maja na celu zwierzenia tylko zainteresowania soba faceta...przechodzilam juz to z moim mezem (owczesnym chlopakiem) i znam takie kobiety ktore bez zadnych granic ze chlopak ma dziewczyne czy zone czy ze spodziewaja sie dziecka zrobia wszystko zeby zdobyc faceta, a wiadomo ze mezczyzni to slaba plec..wiec lepiej trzymaj reke na pulsie na wszelki wypadek na przyszlosc...ale duzy plus ze sie przyznal!:)

Cieszę sie,że to co niemozliwe stało się mozliwe :)
Czasem zycie nas zaskakuje, nie?
A powiedz Karko jak tam Twój były? Udaje się Wam utrzymywac poprawne stosunki? Nie robi Ci przytyków w w sprawie nowego związku?

Pewnie,że dacie.
I jezeli udaje Wam się rozmawiac spokojnie, zwyczajnie, bez złych emocji to naprawdę super. To duża sztuka. NIestety, większości się tak nie udaje:/

Zazdroszczę (pozytywnie oczywiście ;))... ja 4od ponad 5 miesięcy jestem sama (no, może nie zupełnie, bo po moim związku został mi synek :P)... Póki co nic nie zapowiada, abym miała kogos poznać, bo nie mam jak.... ;)... Ale dobrze, że Tobie sie udało ;)

Hussy - Twój M. raczej do młodszych tatusiów się zalicza, prawda?

Hussy ,dziwny ten twòj M ,rozumim ,ze nie ma cierpliwosci ,bo mòj M tez nie ma ,ale przeklinac do wlasnego dziecka to juz przesada...Mòj M ,tez ciagle pracuje i nie ma czasu ,dla Veve ,ale jak juz jest to chociaz godzine bawi sie w chowanego ,albo gra w karty c còrka...potem ogladaja RAZEM ,telewizje ...

Ja to jestem ciekawa ile ma lat ten pan?