Jaca, czy odpowiesz na moje pytania?

Jaca RandaTu, tylko na tym forum można przeczytać kilka historii wskazujących na to, że jednak się da. Ale rozumiem mechanizm walki o własne poglądy i zaprzeczanie faktom. Pewnie te dziewczyny, które opisywały swoje historie zmyślały je...

Nic nie rozumiesz. Ja właśnie jestem jedną z tych kobiet, które przypuszczam, twoim zdaniem, zasługują na szacunek. Bo nie odeszłam, bo trwam przy moim mężu alkoholiku i walczę o nasz związek. Tylko ja widzę to z realnej perspektywy- perspektywy żony alkoholika- a ty z perspektywy wzniosłych ideałów, pięknych słów itd.
Wiesz dlaczego wciąż przy nim jestem? Wiesz dlaczego nie spakowałam się i nie odeszłam? Nie dlatego, ze jestem odważna, pełna miłości i skora do poświęceń.( Choć pewnie lubię tak o sobie myśleć). Jestem przy nim, bo ON chce się zmienić i robi wszystko, żeby tego dokonać. Bo to ON walczy o nas, naszą rodzinę i nasze szczęście. Ja i moje chęci zmiany jego i naszego życia na nic się nie zdały, dopóki on nie zrozumiał, że musi się wyleczyć. Dałam mu szansę, bo wierzę, że mu się uda. Ale jeśli nie -to nie będę miała skrupułów żeby odejść i uchronić moje dzieci i siebie od życia z kimś, dla kogo zawsze będziemy na drugim miejscu.

Peppermill: Nic nie rozumiesz. Ja właśnie jestem jedną z tych kobiet, które przypuszczam, twoim zdaniem, zasługują na szacunek. Bo nie odeszłam, bo trwam przy moim mężu alkoholiku i walczę o nasz związek. Tylko ja widzę to z realnej perspektywy- perspektywy żony alkoholika- a ty z perspektywy wzniosłych ideałów, pięknych słów itd. Wiesz dlaczego wciąż przy nim jestem? Wiesz dlaczego nie spakowałam się i nie odeszłam? Nie dlatego, ze jestem odważna, pełna miłości i skora do poświęceń.( Choć pewnie lubię tak o sobie myśleć). Jestem przy nim, bo ON chce się zmienić i robi wszystko, żeby tego dokonać. Bo to ON walczy o nas, naszą rodzinę i nasze szczęście. Ja i moje chęci zmiany jego i naszego życia na nic się nie zdały, dopóki on nie zrozumiał, że musi się wyleczyć. Dałam mu szansę, bo wierzę, że mu się uda. Ale jeśli nie -to nie będę miała skrupułów żeby odejść i uchronić moje dzieci i siebie od życia z kimś, dla kogo zawsze będziemy na drugim miejscu.

Tak, właśnie tak jest. A on chce, bo widzi Twoją postawę, bo wie, że takiej kobiety stracić się mu nie opłaca.

Ja znikam tego wątku. Napisałam co miałam do napisania i nie zmieniam zdania. Nigdzie nie napisałam, że uciekająca przed alkoholikiem kobieta robi źle. Po prostu oddala od siebie problem. Napisałam, że podziwiam i szanuję kobiety, które ten problem rozwiązują. Jeśli któraś poczuła się urażona tym, że kogoś sobie podziwiam, to przepraszam. Ja nie uważam, że jestem najlepsza i mam najlepsze recepty na życie, dlatego dostrzegam tych, którzy służą mi za przykład. Wybrałam inne autorytety niż niektóre z Was. Ale czy to jest powód do fochów?
Wychodzę - i nie dlatego, że wiele z Was ma przeciwne zdanie, bo to jest normalne, tylko spaliłam wczoraj laptopa, a w pracy chcę pracować a nie kraść czasu siedząc na forach. Do zobaczenia po naprawie laptopa.

Peppermill: Jestem przy nim, bo ON chce się zmienić i robi wszystko, żeby tego dokonać. Bo to ON walczy o nas, naszą rodzinę i nasze szczęście. Ja i moje chęci zmiany jego i naszego życia na nic się nie zdały, dopóki on nie zrozumiał, że musi się wyleczyć. Dałam mu szansę, bo wierzę, że mu się uda. Ale jeśli nie -to nie będę miała skrupułów żeby odejść i uchronić moje dzieci i siebie od życia z kimś, dla kogo zawsze będziemy na drugim miejscu.

a czy Twój mąż podjął leczenia w jakimś ośrodku do walki z uzależnieniami? czy tylko sam odstawił alkohol aby Ci pokazać, że chce i stara się?

Jeśli sam walczy to wytrwałości mu życzę i wybacz ale nie wierzę! Dlaczego? bo być może byłam w podobnej sytuacji jak Ty... Mój twierdził, że nie ma problemu i mi pokaże i potrafił nie napić się niczego... ale to było do czasu... miesiąc, dwa... a potem regresja... Przerabiałam to przy alkoholu i narkotykach - choć przy tym nałogu nie wiedziałam o nim bo nie rozpoznałam typowych objawów :(

jaca_randa: Tak, właśnie tak jest. A on chce, bo widzi Twoją postawę, bo wie, że takiej kobiety stracić się mu nie opłaca.

Listości Jaca - nie masz pojęcia co alkoholik potrafi ci obiecać... on potrafi chwilowo góry przenosić etc... ale to mydlenie oczu! Nie odejdzie bo jesteś wspaniałą kobietą ha ha ha a skąd Ty wiesz jaką ona jest dla niego kobietą? Dla Ciebie w tym co pisze wspaniałą a dla niego? Nie wiesz tego Ty nie wiem Ja.

Jeśli ktoś chce ode mnie jakieś odpowiedzi - to piszcie na priva, sprawdzę sobie w komórce wracając do domu.
W sumie ciekawa sprawa z tym wsiadaniem na mnie, która nikogo nie obraziłam ani nie poniżyłam, tylko parę osób pochwaliłam - ciekawe zjawisko socjologiczne. Dobra, jak to któraś ładnie napisała - Peryskop w dół :)

SZCZYPTA mam znajomą, która po związku pierwszym toksycznym utknęła w drugim. Po czasie okazało się, że jej mąż jest seksoholikiem... to co ona opowiadała było niesmaczne... nie do zniesienia... przyszła zdrada z jego strony bo przecież potrzeby są wielkie a żona nie dawała rady kilka razy zza dnia mu dogodzić...
Nie są razem od niedawna, pozew o rozwód poszedł już... ona szczęśliwa, że nikt ją do niczego nie zmusza wbrew jej woli :(
Dziewczyna ma siłę do odchodzenia od partnerów... od pierwszego też odeszła bo nie chciała się męczyć i nie pozwoliła męczyć swojej córki... Przy drugim mężu seksoholiku nie pozwoliła męczyć ich wspólnej córki oraz tej z pierwszego małżeństwa... Wybrała spokojną drogę dla niej i dla córek... dziewczyny są razem i są szczęśliwe a ona chyba znalazła swoje szczęście ;)

jaca_randa: która nikogo nie obraziłam

szczerze? ja się czuję urażona.

Peppermill: Tak, Lady. Mój mąż od 2 tygodni jest w Polsce, w ośrodku odwykowym i pozostanie tam do końca stycznia. Etapy samodzielnego odstawiania mamy już za sobą...

OŚRODEK to jedna sprawa ale potem jak wyjdzie też powinien chodzić na spotkania... powinien być pod opieką specjalistów. Uważam też, że jeśli Ty masz taką możliwość to fajnie jakbyś skorzystała z opieki psychologa z poradni leczenia uzależnień... Długa i ciężka droga przed Wami... dla Ciebie w szczególności. On wiele z okresu picia nie będzie pamiętał ale Ty wszystko, wszystko co było złe i wynikało z jego osoby i poczynań.
Unikanie alkoholu na imprezach a wręcz unikanie imprez stanie się nieodzownym elementem waszego życia... wznoszenie toastów też powinno być poza jego zasiegiem ( chodzi o kieliszek nawet z wodą czy sokiem ). Sklepy gdzie trzeba np kupić dla kogoś alkohol to już nie jego działka... wskazane aby stał daleko od tych regałów... oj wiele tego wszystkiego! Umiejętność odmawiania poczęstunku alkoholem i ewentualnie umiejętność rezygnacji z przyjęcia i imprezy leży po jego stronie ale i po Twojej tak samo! Brak totalny alkoholu w domu - nie mam mowy bo to jest jak samowyzwalacz... wystarczy okres głodu i wszystko może się zdarzyć. Zajęcie zza dnia aby nie myślał o piciu, sny powiązane z głodem... dni na głodzie... brak poczucia własnej wartości z jego strony też prowadzi do głodu... wiele tego... bardzo wiele!

Dziewczyny nie widzicie,ze zabraklo jej argumentow....Teoretycznie mozna byc madrym i dawac komus rady lub oceniac tylko problem powstaje wtedy kiedy znajdujesz sie w danej sytuacji a teoria,ktora sie glosilo mozna sobie wstadzic wiaodmo gdzie...

Sama kiedys tak robilam,ale zycie mnie nauczylo pokory i bardzo szybko zmienilam swoje poglady na niektore sprawy.

Ha! Peaberry i tu mnie masz

Jaca jesteś tak dobra i pełna miłości, że się kostki cukru z nieba sypią.

Odnoszę wrażenie po Twoich wypowiedziach nie tylko w tym wątku, że chciałabyś być świętsza od samego Papieża i przez myśl przeszły mi podobne rzeczy jak

Pokrzyczałaś, nie odpowiedziałaś na konkretne pytania i znikasz. Nie obraź się, ale trochę jak troll zadziałałaś... Narobić szumu i puff, nie ma mnie. Mam nadzieję, że jak wrócisz to zmierzysz się z pytaniami zadanymi wprost.

Ta Twoja postawa pełna miłości, dobroci, zrozumienia, akceptacji i empatii, nie wiem czy szczera ale odnoszę wrażenie, że wywołana jest przez jakąś historię z przeszłości, która każe Ci taką postawę przyjmować, nieważne. Zapominasz albo nie chcesz wiedzieć, że człowiek ma ciemną stronę, tak czarną i mroczną, że nawet Ty z dobrocią i miłością świecącą jak supernowa nie byłabyś w stanie rozjaśnić tego mroku. Wydaje mi się, że gdybyś dostąpiła możliwości zderzenia swojego idealistycznego podejścia do świata z ciemną rzeczywistości posiadania osobistego kata (bo nie tylko alkoholik może być katem, na trzeźwo również są sadyści) mogłabyś się nagle zdziwić ile prawdy jest w powiedzeniu, że punkt widzenia zależy od punktu siedzenia. Myślę, że po ilości siniaków wprost proporcjonalnej do ilości prób przeciwstawienia się nałogowi partnera, po ilości razów jakie zebrałby Twoje dzieci za każdą próbę walki z nałogiem, po przepłakanych nocach, po załamaniach nerwowych, po współczujących spojrzeniach sąsiadów, którzy poza tym udają, że nic się nie dzieje, po tym wszystkim pokłady Twojego współczucia, dobroci i miłości do partnera porządnie by się uszczupliły. Myślę, że po tym wszystkim byłabyś pierwszą, która by się spakowała i uciekła o ile oczywiście starczyłoby Ci odwagi, ponieważ Twoja postawa jest idealną postawą ofiary przemocy - naiwna idealistka, która myśli, że miłością i dobrocią można zmienić świat. Za dużo czarodziejki z księżyca, za mało zaczepu w rzeczywistości.

Jedyne co w moim odczuciu tłumaczy Twoje tkwienie w NIBYLANDII to przyjęcie takiej postawy i granie przed nami osoby współczującej aż do bólu dobrej, widzącej w innych ludziach same jasne strony. Uważam tak, ponieważ w moim trzydziestoletnim życiu nie spotkałam jeszcze człowieka, który byłby altruistą w 100% i za jego czynami nie kryły się jakieś egoistyczne pobudki.

Również podczytuję wątek i nie rozumie po co w ogóle dziewczyny dyskutujecie z kimś, kto nigdy nie miał bliskiego kontatku z alkoholikem, taki ktoś nigdy nie zrozumie i tyle. Tak samo jak osoba, która nie doświadczyła przemocy nie zrozumie bitego codziennie, ani też żyjącego w skrajnej biedzie nie zrozumie bogacz. Łatwo jest doradzać jeśli się czegoś nie doświadczyło na własnej skórze.

paulinka84: nie rozumie po co w ogóle dziewczyny dyskutujecie z kimś, kto nigdy nie miał bliskiego kontatku z alkoholikem

Bo to forum? I mogą wypowiadać się różne osoby? Nie tylko te doświadczone alkoholizmem! Pomijając, że wątek jest o kryzysach i rozstaniach i cała dysputa zaczęła się od problemu Hussy, który pierwotnie dotyczył zupełnie czegoś innego (nie alkoholizmu).

paulinka84: Łatwo jest doradzać

Czy Jaca komuś doradzała? Nie zauważyłam! Raczej przedstawiła swój punkt widzenia. Możesz się z nim nie zgadzać, ale schowaj do kieszeni wstawki pt. nie dyskutujmy, bo Ona i tak nie wie, o co chodzi.

No i ja się właśnie wypowiedziałam, a Ty mnie atakuje-)))) super. Ale z mojej strony koniec wypowiedzi, bo szkoda czasu i nerwów-)

Widocznie żle mnie zrozumiałaś, bo chodziło mi o to , że dziewczyny tłumaczą Jacy w wielu postach i też się na jej wypowiedzi "denerwują" i dają eee, dlatego stwierdziłam, że nie ma sensu tłumaczyć czegoś czego ktoś inny nie przeżył, bo nie jest w stanie choćby nawet chciał tego zrozumieć. Ot tyle chciałam napisać po prostu nikogo nie olewając i nie krytykując.

A ja myślę Mónikho, że Jaca swoim dośc beztroskim (w niektórych słowach) podejściem do dyskusji n/t, otworzyła niejedną puszkę pandory w głowach tych co przez to przeszły... Nie twierdzę, że to ze strony Jacy było zamierzone, ale czasem warto się powściągnąć w głoszeniu opinii na temat, który zna się jedynie ze słyszenia. Bo dla Jacy sprawa kończy się wraz z zamknięciem komputera, a dla innych niestety nie (nawet jeśli to przeszłość).

Opinie można wyrazić zawsze i na każdy temat, ale myślę, że te posty nie były tylko opinią, ale drążeniem tematu , o którym się nie ma pojęcia. Zresztą kończąc mój udział w tym wątku napiszę tylko, że Jaca wyraziła swoją opinie i zdanie-tak samo ja i Ty, także jest Ok.

Licho: Bo dla Jacy sprawa kończy się wraz z zamknięciem komputera, a dla innych niestety nie (nawet jeśli to przeszłość).

I z tym się zgodzę i podkreślę to co piasłam wcześniej. Skoro słowa Jacy ubodły mnie (a jestem raczej wyluzowana i mam duży dystans do siebie i do świata) to tylko sobie moge wyobrażać jak mogły wpłynąć na inne dziewczyny.

Może coś z tym być, przyjaciółka chodzi na terapię, bo była w związku z alkoholikiem, potem z hazardzistą i boi się, że kolejny związek będzie podobny, że "trafi" na takiego mężczyznę znowu.

Współczuję, to musi być straszne :(

Ale powiem Wam tak - czytam ten wątek i widzę same baby z jajami - te co walczą, te co odeszły, te co już myślą, co mają zrobić, jak zmienić status quo. Macie kobiety dużo siły, cokolwiek by nie mówić. Chylę czoła. A Marysia z trojaczkami to już po prostu mój osobisty hero - i to jest właśnie ta siła i odwaga...

Mónikha: Bo to forum? I mogą wypowiadać się różne osoby? Nie tylko te doświadczone alkoholizmem! Pomijając, że wątek jest o kryzysach i rozstaniach i cała dysputa zaczęła się od problemu Hussy, który pierwotnie dotyczył zupełnie czegoś innego (nie alkoholizmu).

Taaa...teraz powinna się wywiązać wielostronnicowa dysusja na temat, czy ten wątek jest odpowiedni do tej dyskusji, czy może trzebaby założyć kolejny o alkoholizmie...I o tym, kto ma prawo się wypowiadać, a kto nie...Skąd my to znamy?
A tak na poważnie podpisuję się rękami i nogami pod tym, co napisała Licho. Jasne, to jest forum i pisać nikt nikomu nie zabroni, ale czasem, jeśli temat jest poważniejszy niż kupki i zupki, trzeba mieć na względzie co się pisze i jak ktoś to odbierze.

Mónikha: Myślę, że Jacy chodziło o to, że czasem dużo większą odwagą jest trwanie przy bliskiej osobie, która boryka się z poważnym problemem, problemem destrukcyjnym niż powiedzenie tej osobie: odchodzę, radź sobie sam.

Doskonale wiemy, że alkoholizm to choroba.Tak?
Rak też jest chorobą. z tym, że chorując na raka nie powiem sobie "Raczku, od jutra zrobię wszystko żeby się ciebie pozbyć z organizmu".
Rozumiecie co chcę powiedzieć? Gdyby partner miał raka, warowałabym u jego łoża jak pies, sprzątała wymioty, wycierała gówno, karmiła.. bo on nie ma wyboru.. postanowienie zdrowienia w przypadku raka nic nie da..
alkoholizm jest chorobą, której leczenie zaczyna się z chwilą kiedy chory zdaje sobie sprawę że jest chory i od jutra zrobi wszystko żeby zdrowieć. prozes zdrowienia zależy głównie od decyzji alkoholika i jego uporu.

Pięknie to brzmi. Naprawdę. Tylko, że nie znając problemu z autopsji nietrudno tak pięknie pisac o pomocy.
Nie pamiętam czy już ktoś uświadamiał Tobie, czy Jacy, że zazwyczaj (a może i nigdy?) nie wygląda to tak jak napisałaś "odchodzę, radź sobie sam"... Często decyzja o odejściu przychodzi dopiero po wielu latach i wielu wielu próbach pomocy, ratowania, obiecanek i koszmaru przetykanego dobrymi chwilami. Często dopiero wybłagana przez dorastające dzieci.
Jeśli alkoholik chce się leczyc, uświadamia sobie problem i CHCE PRZESTAĆ PIĆ, to owszem można pomóc, można przez to razem przejść. Jest tylko jeden warunek to on musi chcieć.

Ale wiesz co? Chyba faktycznie mogę się zgodzic, ze stwierdzeniem, że

Mónikha: czasem dużo większą odwagą jest trwanie przy bliskiej osobie, która boryka się z poważnym problemem, problemem destrukcyjnym niż powiedzenie tej osobie: odchodzę, radź sobie sam.

...

ta odwaga czasem może nawet zaprowadzić do śmierci. I to męczeńskiej. Szlachetnie prawda?

Licho: Jeśli alkoholik chce się leczyc, uświadamia sobie problem i CHCE PRZESTAĆ PIĆ, to owszem można pomóc, można przez to razem przejść. Jest tylko jeden warunek to on musi chcieć.

Licho, czy nie o tym piszę? Pomoc TAK, pod warunkiem chcenia wyjścia z problemu przez samego zainteresowanego.

Treść doklejona: 28.11.12 14:16

Licho: ta odwaga czasem może nawet zaprowadzić do śmierci. I to męczeńskiej.

Nigdzie nie napisałam, że kobieta ma mieszkać z alkoholikiem, być przy nim 24 h / dobę, pozwalać się bić.
Na tyle mam wyobraźni, by tę pomoc nieco inaczej widzieć.
Dlaczego przypisujesz mi coś, czego nie powiedziałam?

Mónikha: Nigdzie nie napisałam, że kobieta ma mieszkać z alkoholikiem, być przy nim 24 h / dobę, pozwalać się bić.
Na tyle mam wyobraźni, by tę pomoc nieco inaczej widzieć.
Dlaczego przypisujesz mi coś, czego nie powiedziałam?

No cóż, przepraszam. Widocznie wyszła ta różnica między nami tzn doświadczenia kontra ich brak.

Mónikha: Licho, czy nie o tym piszę? Pomoc TAK, pod warunkiem chcenia wyjścia z problemu przez samego zainteresowanego.

Hmmm, zaczynam się zastanawiac, czy aby na pewno ten wątek od wczoraj magluję...