Ja mam porównanie niani z przedszkolem (odkąd urodziła się Gajka mieliśmy nianię do pomocy, a od lutego poszedł do przedszkola) i zdecydowanie przedszkole dla takiego dwulatka...już po pierwszym dniu (a raczej pierwszych 4h przedszkola) moje dziecko wstając z drzemki zawołało siusiu (czego nigdy wcześniej nie zrobiło)...mam nadzieję, że to dopiero początek postępów
Jedyny minus to choroby...niestety, tego się chyba nie da przeskoczyć

To co napisała magda a bardzo mnie przekonuje. To jakby repetować klasę. Dla mnie okropność.

Winni, no niby się z tobą zgadzam, ale . Po pierwsze niania była by 3 razy w tygodniu powiedzmy od 9-14 ( ja z resztą też bym była więc kasia w każdej chwili może do mnie przyjść. Z czego do tej pory chętnie korzysta)
. Po drugie, widzę że ona z jednej strony ciągnie do dzieci, ale z drugiej jest strasznie mamowa ;) Nie wiem co by było jakby miała zostać sama. Tak, tak, wiem że się nie dowiem jak nie spróbuję ;)
Od wiosny do jesieni nie ma problemu bo chodzi na plac zabaw i ma kontakt z dziećmi, ale zimą tragedia.

Choroby mnie przerażają; (((

oj, mam o czym rozmyślać...

magda_a: Dziewczyny, ale jak Kasia pójdzie we wrześniu do przedszkola do grupy 3 latków, to za rok reszta grupy pójdzie do 4 latków, a Kasia zostaje w 3latkach, bo wtedy będzie nabór z Jej rocznika...

A to inna bajka w takim razie, w tych kategoriach nie myślałam bo u nas ani w żłobku ani w przedszkolu tak się nie dzieje.
No i skoro to ma być 3 razy w tygodniu i Ty masz być w domu to zupełnie co innego. Tylko że z drugiej strony jeśli Kasia teraz nie pójdzie do przedszkola, to potem dopiero od następnego września, czyli będzie miała 3,5 roku. Pytanie czy chcesz ją tyle trzymać w domu.

Tośka będzie szła do przedszkola teraz we wrześniu więc będzie miała 2 lata i 10 miesięcy.

Treść doklejona: 18.02.15 10:04
Do grupy 3 latków bo tak jest rocznikowo.

No mama będzie miała wybór albo posłać wcześniej do szkoły (czego raczej nie robią) albo (zaczwyczaj u nas tak jest) łączą grupy ale to wtedy nie wygląda tak, że jedno dziecko zostaje samo tylko ze swoimi kolegami, jest wtedy już starsze, obyte z przedszkolem i szczerze mówiąc nigdy nie widziałam, żeby to byl problem dla tych dzieci :)

Ewa, dokładnie. No chyba, że rodzic postanowi inaczej, bo nie o wiek się też tu rozchodzi, a o dojrzałość szkolną itp.

Dzieci idą rocznikowo, ale na szczęście w żłobku mamy powiedziane, że jak by Tośka się nie dostała do żadnego przedszkola to dzieci z listopada i grudnia przyjmują jeszcze do 4 grupy w żłobku.

robicie problem gdzie go nie ma. dzieci nie mysla w kategoriach - wszyscy poszli gdzies tam a ja jeden "kibluje".

Witek poszedł do przedszkola, gdy miał 2,5 roku. Do wakacji chodził z trzylatkami, a od września znów poszedł do trzylatków. NIGDY nie pomyślałam o tym w kategorii repetowania. Gdyby został w tej grupie, do samego końca byłby młodszy od niektórych dzieci nawet o rok. Ponieważ nie wyobrażałam sobie, żeby do szkoły poszedł tak wcześnie, zdecydowałam, że powtórzy trzylatki- wg mnie lepiej, jak trzylatki, niż jak zżyje się z grupą.
Z Jurkiem scenariusz się powtórzy.

Ale ja nigdzie nie napisałam, że dla mnie bycie dwa razy w grupie 3 latków, to

suszka_: repetowania.

bądź

Ewasmerf: "kibluje".

Ja tylko napisałam, że dla mojej Zu byłby to problem, gdyby w styczniu 2015 r.dołączyła do grupy 3 latków i od września tego samego roku miałaby znowu zmieniać grupę, żeby być 'w swoim' roczniku.

--------------
Acia, no ale Kasia miałaby iść do przedszkola we wrześniu 2015r.więc to nie jest rok naboru rocznika 2013

U nas w Austrii jest tak, że do przedszkola przyjmowane są dzieci, które ukończyły 3 lata, czyli jeśli dziecko kończy w październiku, to nie może przyjść we wrześniu, lecz od dopiero od taty urodzenia. Mój Filip kończy 7 września, przedszkole otwarte jest od 1 września, ale może przyjść dopiero 7- mego. Jeśli dziecko urodzone jest na początku roku styczeń- luty, to nie czeka aż do września (wtedy miałoby 3,5 roku), lecz przyjmowane jest od razu w styczniu (od daty urodzenia)

To ja dodam jeszcze cos od siebie tak a propos tej zmiany grupy. Krasnal od marca ubieglego roku do wrzesnia chodzil do prywatnego przedszkola. We wrzesniu zaczal do panstwowego. I pomimo moich naprawde sporych obaw o adaptacje, o zmiane budynku, cioc, dzieci, wszystko nowe poszlo sprawniej niz z poprzednim. Szczeka mi opadla, bo sie mega szybko zaadaptowal, zajelo to kilka dni...

A ja Madzia rozumiem o co Ci chodzi. Znasz Zuzię i skoro wiesz że coś będzie dla niej dużym przeżyciem i stresem to chcesz jej tego oszczędzić.
Jasne dziewczyny, że dziecko się dostosuje gdy musi, nawet to dla którego to będzie ogromny stres. Ale jeśli można mu tego oszczędzić, to warto to zrobić. Co innego gdy nie ma wyjścia.

PENNY: w grupie są dzieci od 3.5 roku do 5 roku. Nie ma żadnego podziału.

U nas jest tak samo, tylko że 3rż Ale jak Adasiowi będzie zobaczymy za tydzień

U Ninki tak samo. Jedna grupa a w niej 3, 4 i prawie 5 latki.
I luz.

Oraz u nas mega problem.
Odkąd zniknęłam z domu po raz drugi i byłam z Hugiem w szpitalu to Ninka na dźwięk słowa PRZEDSZKOLE wybucha przeraźliwym płaczem, krzyczy że nie chce iść już nigdy, nie lubi dzieci, cioć, zabaw etc
Już trzeci tydzień jest w domu i jeszcze co najmniej dwa posiedzi (zalecenie szpitalne i naszej pediatrzycy) a ja dzisiaj się zaczynam zastanawiać co to będzie....
Widać, że ma jakąś traumę. Nie ma dnia żeby nie wspomniała o tym, jak mnie nie było a ona teskniła i płakała. Myślę, że nie chce iść bo się boi czy mnie zastanie w domu po powrocie.
Biedna
No, ale musi chodzic, bo to dla jej dobra przecież (teraz chcąc nie chcąc i będąc sama z dwójką od 8 do 18 dużo mniej czasu i uwagi jej poświęcam) a nie dla mojej wygody.
Kurde jestem przerażona, bo może być gorzej niż we wrześniu

Teo a kiedy Ninka ma iść teraz do przedszkola ? Czy już poszła ? I jeśli tak to jak było ? Ona bidna taka zatęskniona :(

Dziewczyny jak u Was jest teraz w przedszkolach jeśli chodzi o choroby? U nas po tym fatalnym styczniu i połowie lutego, kiedy był taki czas, że w grupie było po 2-5 oro dzieci, chyba w końcu wirusy odpuściły.. Od zeszłego tygodnia w przedszkolu u Nadii jest około 15 dzieci codziennie, żadne nie kicha, nie kaszle :)

U nas jutro "Dzień Apteki" - czyli wychodzę i zostawiam Nadię na około 1 godzinę... Chodzę z nią od zeszłego czwartku i jest z każdym dniem coraz fajniej, widzę jak się integruje z grupą, a grupa z nią. Jak w nią wsiąka. I nie boi się już gwizdka na zajęciach!!! Dziś ćwiczyła jak szalona z dziećmi różne pajace, podskoki - super jej się podobało. W ogóle widzę zmianę, że ona tak jest już bardziej świadomie, wie gdzie co jest i kto. Co po sobie następuje, zaczyna wychodzić przed grupę gdy chce coś koniecznie powiedzieć. I najważniejsze jest to, ze zakolegowała się z pewną osóbką "moją kochaną dziewczynką Agatką " :) bardzo dużo spędzają razem czasu i tylko modlę się by Agatka jutro była :)

TEORKA: A jak mówisz, że dzieci dużo i wirusy odpuszczają to w ogóle super

No właśnie, bo to chyba po całej Polsce coś w oskrzelach dzieciom brzydko "grało", ale chyba już przechodzi, przynajmniej u nas. Dlatego mam nadzieję, że w innych przedszkolach również :)

TEORKA: zwłaszcza, że jej przeszło trochę i już jednak by chciała

Uff, znaczy nacieszyła się mamusią

TEORKA: Brawo dla Nadioszki, że sobie tak fajnie radzi !

No fajnie niby, ale mam cały czas z tyłu głowy, że ja tam jestem z nią cały czas... Chociaż czuję, że się odkleja coraz mocniej ode mnie, na rzecz tego kontaktu z dziećmi :)

PENNY: Od zeszłego tygodnia w przedszkolu u Nadii jest około 15 dzieci codziennie, żadne nie kicha, nie kaszle :)

U nas niby grypa szaleje, ale w żłobku Krasnalowym pełna grupa, wiec moze nie będzie źle.

PENNY: bardzo dużo spędzają razem czasu i tylko modlę się by Agatka jutro była :)

:))) Dobrze, że tak się zakumplowała, to bardzo pomaga. My po przerwie mówimy "oo, a może Wojtuś będzie" i Krasnal wyskakuje z domu jak z procy :D

migg: Kurcze, a u nas nadal połowy grupy nie ma :/ Ale przynajmniej te, co są, to nie mają nawet ni grama kataru.

Chociaż tyle dobrego, że te co chodzą to zdrowe w stu %. U nas też jeszcze kilkoro dzieci nie ma, oby szybko do zdrowia wszystkie wróciły!

HURAAAAAAAAAAAAAAAAAA!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Wchodzę po dwóch godzinach, stoję pod drzwiami do sali, nasłuchuję, nic (gdy zostawiałam Nadię to były łezki :( ). To znaczy same śmiechy, okrzyki, ale nie słyszę Nadii płaczu.. myślę "nie do wiary..."... Wchodzę dalej przez dużą salę do małej, szukam Nadii, patrzę, stoi i bawi się... UŚMIECHNIĘTA :D:D:D zauważa mnie, podbiega, przytula się, mówi "tęskniłam za tobą mamusiu", mówię, że ja "za Tobą też kochanie" i co... ? leci z powrotem się bawić o.O

Aaaaaaaaaaaaaaa, rozmawiałam z panią Kasią, płakała jeszcze chwilę, po moim wyjściu, a potem się bawiła, bite dwie godziny, żadnego płaczu !!!!! W zajęciach z gwizdkiem nie uczestniczyła, ale w tym czasie układała sobie z panią Moniką puzzle w małej sali. Huraaaaaa !!!!!!!

Jestem taka szczęśliwa, jakbym gwiazdkę z nieba dostała :D:D:D:D

Kasiek u nas było to samo. Wiedziała, że idę do pracy, na zakupy, że wrócę po nią, ale początek był u nas fatalny, z różnych względów. Po części była to moja "wina". Ból rozstania jest zresztą początkowo chyba obustronny i tak samo intensywny. Potem miałyśmy prawie miesiąc przerwy i od zeszłego tygodnia na nowo, ale już z zupełnie inną energią, to co było oddzieliliśmy grubą kreską. I tym razem z nią chodziłam kilka dni. Tak by poznała każde zajęcia, każdą nową osobę, która prowadzi zajęcia dodatkowe, mamy ich trzy. Widzę po Nadii, ze tym razem to zostawanie było bardziej świadome. Wczoraj na przykład zostawiłam ją na krótko, nie wiem, pół godziny. Płakała przy rozstaniu, ale to dlatego, że z przyczyn niezależnych ode mnie się przedłużało. I to nie pomogło. Podrapała w emocjach panią Kasię :( potem gdy wróciłam już tak nie płakała, powiedziała, że zrobiła pani krzywdę, podeszła do niej, przeprosiła ją i przytuliły się obie do siebie. I jeszcze obiecała, ze jutro, czyli dziś, przyniesie jej plasterek do "uleczenia". Czułam, że to jest moment przełomowy, bo Nadia nie daje się przytulać obcym nigdy, nie lubi też dotykania żadnego, a do pani Kasi przytuliła się całym ciałkiem i głową, całe jej ciało tego "chciało" szczerze, bez przymusu. I dziś łzy przy rozstaniu były, ale potem zabaw ana calego. przed chwilą mi powiedziała, że wcale nie było źle :P Teraz śpi.

Jeśli mogę coś doradzić, to tylko tyle, co wcześniej mi doradzono. Twoje nastawienie jest najważniejsze, Twoja pozytywna energia, chęci, przekonanie. Widzę po sobie, że za pierwszym razem to nie było z mojej strony na 100 %. Fakt, że Nadia też o miesiąc starsza w stosunku do pierwszej próby, do dużo dla takiego malucha. Mam nadzieję, że u Was pójdzie wszystko ok. Co ja mówię, na pewno będzie dobrze :) a napisz Kasiek, macie jakaś adaptację najpierw ? Bo nam to dało bardzo dużo.

mamy takie:

befado ze skórzaną wkładką, noga się nie poci, łatwo zdjąć i założyć bo są na rzep, nie ślizgają się i nie zamokną w łazience

Brombab miałam taką sytuację z synem okazało sie że był to problem natury ludzkiej powiedzmy to tak. Tomek miał kolegę w przedszkolu i on mu dokuczał zaczynało się przed śniadaniem, jeśli tego dnia był w dobrym nastroju to zostawiał Tomka w spokoju jak w złym to mieliśmy problem... który rozwiązywał się w ciągu dnia, bo chłopiec zapominał o dokuczaniu lub było to wychwytywane przez nauczycielkę. A może w Waszym przypadku to porostu stres ... nie chce cię zostawiać samej ? Po tem w przedszkolu zapomina i jest ok ?

Brom a nie było sytuacji że np. ona poszła do przedszkola a Ty byłaś np. w szpitalu czy wróciłaś późno a ją odebrał ktoś inny ?

Brom, ja też bym się skłaniała ku temu, że to po prostu reakcja na stres, którego wszyscy teraz doświadczacie. Nie od dziś wiadomo, że dzieci to trochę jak barometry uczuć dorosłych. Nie ze wszystkimi potrafią sobie poradzić, to odreagowują tak, jak potrafią. Nie wiem, może jakiś sensowny psycholog by pomógł, biorąc pod uwagę w jakiej jesteście sytuacji?

Kasiek dobrze, że jej puszczasz te filmiki, u nas też to coś dawało :):) i jeszcze włączałam Peppę, jak George do przedszkola szedł :P

A ja dziś przeżyłam szok

Wchodzę, zaglądam przez drzwi, przez takie okienka. Patrzę, siedzi Mysza, rysuje, przykleja, cala skupiona, panie do niej podchodzą pomagają. Wchodzę, dzieci krzyczą „Nadia mama przyjechała”, a ona nic.. pewnie była tak skoncentrowana, że nie słyszała. Po chwili koniec zajęć, dzieci sprzątają, Pani mówi jej, by wyrzuciła śmieci do kosza… kosza obok mnie, bo już zauważyła P.Kasia, że przyszłam. I co ? I Nadia odwraca się, krzyczy "Mamuusiu!!!", biegnie, ja wyciągam ręce, a ona nagle skręca i leci do kosza do jadalni O.O !!!!!! A potem kółko z dziećmi zrobiła i dopiero do mnie !!! Cała uchachana, szczęśliwa, szybki przytulasek i co ? i leci znowu do dzieci, do Gabrysi O.O ja oczy, panie oczy, mi aż łza się zakręciła. Tak mnie ścisnęło z żalu i radości jednocześnie… Czy to jest możliwe w ogóle :D:D:D

A potem stała i uciszała dzieci, opowiadając im o sowie, którą widziała w drodze do przedszkola z tatą, siedziała na barierce, „oooo taka duża byłaaaa!!!” Jak się zapytałam co dzisiaj robili w przedszkolu no wrzasnęła „hałasowaliśmy mamooooooo” haahahahhahahah :D:D:D: