My juz wiemy ze sie nie dostaliśmy do felkowego przedszkola:(60 przyjętych 40odrzuconych. Nie wiem ile w tym 2,5latkow i ile pójdzie do drugiego przedszkola. Na noc wielodzietność podatki i rodzeństwo.dalej musimy przepuszczać wszystkie dzieci z gminy. Znów nas czeka walka do polowy września :(

Ja nie bylam taka optymistka, ale moja sztuka dedukcji podpowiada mi ze jeszcze moze byc dobrze, no bo:

Na liscie przyjetych dzieci sa dzieci z 0 iloscia punktow.

Na liscie 40 odrzuconych sa :
2 dzieci z 13 pkt czyli wielodzietnosc,samotnosc, niepelnosprawnosv + pomoc z gminy
2 dzieci z 11 pkt w tym franio czyli wielo, samotnosc itd + rodzenstwo
a reszta to 10 pkt i 0 pkt

Moje logiczne myslenie mowi mi ze wszystkie odrzucone dzieci to albo 2,5 latki albo dzieci z innej gminy jak my.

Teraz w kolejnosci beda wchodzic wszystkie 10 a rodzenstwo i gminna pomoc to drugorzedne kryterium nie mniej jednak logika podpowiada ze dyrekcja bedzie chciala laczyc rodzenstwo.

No i jesli 13 jest z naszej gminy to na pewno sie dostali do innego przedszkola skoro sie fran dostal chyba ze nie zlozyli papierow to gorzej. No chyba ze te 13 to tez 2,5 latki ktore tez zostaly odrzucone.

Bardzo prosze o potwierdzenie mojej logiki :)

DOSTALISMY SIE!! dostalismy ja piernicze, dostalismy sie!!!
.
Co prawda do 3 wyboru, ale bede skladac odwolanie. natomiast najwazniejsze, ze sie udalo!
.
Kurcze, Asia, przykro mi :((( Moze u nas sie udalo, bo wiecej przedszkol? Bo punktow tyle samo mialysmy...

Frag, gratuluję :-)

Dziewczyny, a jak Wy?
.
Igni, 198 na Abrahama, to filia, ale nie wiem ktorego...
.
To ja mam teraz pytanie - mamy kilka dni na potwierdzenie woli zapisu. Czy mam potwierdzac i potem pisac odwolanie (zalezy mi na tym, gdzie ma Gugis byc w zlobku), czy nie potwierdzac, a to sie wiaze z odrzuceniem?

Hehe, śmiesznie by było bo ja na Bartosika do zerówki chodziłam; ) właśnie jadę się dopytać

Taaa ja z Warszawy, ale aktualnie mieszkam pod Tu u nas ciężko, żeby "normalne" dziecko dostało się do publicznego...

No to już się dowiedziałam, może się komuś przyda.
Jak dziecko dostało się do innego niż to, na którym nam zależy to trzeba potwierdzić wolę zapisu w tym "niechcianym", zaczekać na ogłoszenie listy dzieci, które się dostały i po 7 maja jest czas na składanie odwołania (o ile się jakieś miejsce nie zwolni).

Dii Jeśli chce sam z siebie chodzić to niech chodzi.

Dii, ja bym nie powiedziała, że matka wyrodna. Ja robiłam tak samo. Byłam w domu, ale zależało mi na tym, żeby Krasnal swoje odchorował jak ja jeszcze jestem na macierzyńskim. I żeby przeszedł adaptację w momencie, jak jestem mu w stanie poświęcić więcej czasu, a nie jak w pracy zagryzam zęby i zastanawiam się, czy się zaadaptuje, czy nie. I nie ukrywajmy - na psychikę podwójnej mamy też to dobrze robi.

Także ja bym się nie zastanawiała - jak Kacperek chętny to tym bardziej ;)

Treść doklejona: 27.04.15 16:49
Haha, w tym samym momencie Ulcia pisałyśmy ;)

To ja też wyrodna, bo z brzuchem sobie w domu siedzę, a Kala codziennie w przedszkolu jest

Ale dam sobie obie ręce uciąć, że tam jej lepiej, ciekawiej niż ze mną w domu

Jezeli chodzić Warszawę, to na gazeta.pl jest artykuł, w którym mowa, ze po potwierdzeniu zapisów uwolnią dla trzylatków miejsca, które mają zarezerwowane dla starszych dzieci, więc dziewczyny, jeszcze nie wszystko stracone...

Ja jestem skłonna zaryzykować stwierdzeniem, że jak się trzy - trzyipółlatka w domu trzyma to się go w pewnym stopniu krzywdzi nawet.......
Bo nawet najlepsza, najbardziej kreatywna mama nie zastąpi socjalizacji z rówieśnikami i tych innych wszystkich rzeczy.

Ja mam porównanie diagnozując codziennie dzieciaki w pracy, mam takie co idą tylko do zerówki i takie co w przedszkolu od trzeciego roku życia są. W ogromnej większości dzieci które rozpoczęły edukację od zerówki nie osiągają kryteriów dojrzałości szkolnej i są odraczane.

TEORKA: Ja jestem skłonna zaryzykować stwierdzeniem, że jak się trzy - trzyipółlatka w domu trzyma to się go w pewnym stopniu krzywdzi nawet.......
Bo nawet najlepsza, najbardziej kreatywna mama nie zastąpi socjalizacji z rówieśnikami i tych innych wszystkich rzeczy.

W rzeczy samej. Tak samo, jak jestem gorącą zwolenniczką pozostania z dzieckiem młodszym niż te mniej więcej trzy lata w domu, tak samo mocno popieram przedszkole dla dziecka starszego. Owszem, mogę sobie stawać na rzęsach i wymyślać kreatywne zabawy i zajęcia, ale w grupę koleżanek i kolegów się nie zmienię, mimo szczerych chęci Pierworodna w domu mi się zwyczajnie nudzi, no dobra, z siostrą się pobawi, ale tęskni za swoją grupą. Młodsza jeszcze nie, ale też już widzę, że powoli bycie w domu traci na atrakcyjności. Dzieci mi dorastają

Dii: Ale mam teraz z młodą problem. Kacpra nie ma a ona wiecznie wyje. Kacper jest to i Magda humor ma

To też normalka. U nas pierwsze przez pierwsze dwa-trzy miesiące odprowadzanie Hani do przedszkola zawsze kończyło się rykiem Natalii. Potem przywykła. Ale do teraz jest tak, że jak Hania po jakiejś dłuższej przerwie np. chorobowej wraca do przedszkola, to Natala nie może sobie miejsca znaleźć przez pierwsze dni.

Kacper jest jeszcze maluchem... Nie każde dziecko w tym wieku musi być gotowe na przedszkole. Ja tam jestem za tym, żeby zachować rozsądek i jeśli ewidentnie coś jest nie tak przez dłuższy czas (bo wiadomo, że jakieś chwilowe kryzysy się zdarzają, nawet starszym dzieciom), to spróbować jednak pomyśleć o zmianie. Niekoniecznie od razu o rezygnacji, może po prostu te 6 godzin to jeszcze zbyt długo? Może zamiast 3 x 6 godzin posyłać go codziennie np. na 4 godziny? Wiem, że to słabiej się sprawdza z punktu widzenia organizacji dnia, no ale może tym sposobem za jakiś czas problem zniknie?

Dii ale takie rzeczy jak opisujesz to , moim zdaniem, ma 8 na 10 dzieci zaczynających przygodę z przedszkolem.....

Ja bym na pewno nie rezygnowała. Skoro płacz jest praktycznie tylko przy mamie, a w przedszkolu wspomina, ale jest ok i nie ma histerii to wydaje mi się, że się w końcu przyzwyczai. U nas było (jest) tak samo. Zuza poszła do przedszkola od marca. Cały marzec praktycznie przechodziła i było ok. Potem choroba i trzy tygodnie w domu. Potem powrót do przedszkola i tragedia. Po obudzeniu jak widziała, że się szykuję i pytała gdzie idziemy, a ja odpowiadałam, ze do przedszkola to był płacz, z rąk mi nie schodziła. Szykowałam ją ciągle trzymając na rękach, a ona jak mantrę powtarzała "mama kocha, mama przyjdzie, mama szybko skończy pracę (choć na prawdę dopiero jej szukam), ja nie będę płakać (ale ciągle płakała)"- serce pękało. Płacz przechodził przez drogę, ale widząc przedszkole zaczynała od początku. Po jednym tygodniu płaczu wszystko się skończyło. Drugi tydzień przechodziła bez problemu z uśmiechem. Pierwszy tydzień maja znów choroba i siedzenie w domu. A później kolejny tydzień powrót do przedszkola i znów to samo- płacz i proszenie o zostanie w domu. A ten tydzień już chodzi znów bez problemu. Tak więc raz jest z górki, a raz pod górkę. I myślę, że trzeba być konsekwentnym, choć wiem, że to trudne, bo sama wiele razy wracałam zapłakana do domu. Dodam, że Zuzia w przedszkolu też sobie przypomina o mamie, ale też chwilkę popyta, czy mama przyjdzie, a później jej przechodzi.

Treść doklejona: 20.05.15 11:28
A i dodam jeszcze, że u nas zmiana czasu odbierania też miała na Zuzię duży wpływ. Bo na początku po tej długiej chorobie odbierałam ją już po obiadku w południe i cały czas miała tłumaczone, że zje obiadek i mama przyjdzie. Później jak już chętniej chodziła i chciałam ją już zostawić na spanie i podwieczorek to znów był mały problem, bo po obiadku czekała na mnie i mówiła w przedszkolu, ze nie pójdzie spać, bo czeka na mamę.

Faktycznie ja to dopiero zauwazylam. Dii, a nie mozesz codziennie, ale krocej?

Di, u nas tez byl ten problem z drzemkami... Ja wiem, ze to moze glupie rozwiazanie, ale ja tak robilam, bo Krasnal w domu za cholere nie zasnal... Po odebraniu go ze zlobka pakowalam obu do samochodu i jezdzilam z nimi, zeby sie wyspali... Nie powiem, ile benzyny na to poszlo i ile kasy na kawe w macdrive'ach. Ale Duzy sie wysypial chociaz godzinke-dwie i Maly tez...

a w wozku na spacerze?

Ja się tylko wtrącę co do spanie w samochodzie.u nas to jest częste wyjście, ze wsadzamy Maksa (i teraz tez Aleksa) do samochodu, jedziemy się przejechać i jak zaśnie to wracamy do domu i przekładamy go na kanapę w salonie. Po 10 min od zaśnięcia, można byłoby mu wszystko zrobić, bo ma taki twardy sen. Tylko, ze my mieszkamy w domu, wiec przerzucenie dziecka zajmuje nam pół minuty. Ale drzemka jako taka w samochodzie tez u nas funkcjonuje :)
Ja to się zastanawiam, czy Maks zaśnie w przedszkolu o tej godz. 12.... W domu najwcześniej o 13 zasypia.

Mówią Wam o zasadach panujących w przedszkolu, planie dnia, jaka powinna być wyprawka, kiedy (jesli jest) zaczyna się adaptacja, jak przebiega, czego rodzic się powinien spodziewać. Takie normalne, organizacyjne sprawy. Można pogadać z ekipą przedszkolną i psychologiem, jeśli taki w placówce jest.

Frances, moja Marta przestała sypiać w dzień mając 18 miesięcy. A gdy poszła do przedszkola (2 l 9 msc) zasypiała na drzemkę - nie wiem, co tak działało - to, że inne dzieci śpią, zmęczenie aktywnością jednak inną niż w domu. A gdy nie zasypiała to miała taki sobie relaks.
Więc na zapas bym się nad tym nie głowiła:)