Apropo adaptacji, to jeszcze taki fajny wycinek z poradnika dla rodziców z jednego z przedszkoli:
adaptacja

Ewa, to jest taki a la dresik, sam sobie wybrał... Może faktycznie nie powinnam mówić, że piżamka, ale w żłobku na stówę tak to nazwą i Krasnal będzie wrzeszczał "nie pijamka, nie noc, nie ce spać" :D

Treść doklejona: 03.09.14 20:48
Macie rację,m że grupa może zdziałać cuda, bo już do niejednego się przekonał, bo dzieci tak robiły :)

Treść doklejona: 03.09.14 20:49

Monia502: na początku można dziecku na leżakowanie pozwolic zabrać ulubiona maskotk

To on może miec cały czas ze sobą :)

Dzięki Monia!!!

No, ale zapomniałam sie wam pochwalić!!!!!

Dawidek nauczył sie pic z gwinta (z butelki bez korka), potem wziął kubek i tez łyknął. Czyli mamy pierwsze przedszkolne efekty ;)

Dziewczyny ,dziekuje za odpowiedzi i wsparcie.
Monia, a możesz polecić mi jaka fajna ksiazke,taka ,,terapeutyczna..,czy te obrazki itp.?
Ja dzisiaj tez Sarze tlumaczylam,ze najpierw jest 1 śniadanko, wracają bawia się,potem drugie śniadanko,znow zabawa i lezakownie ( w domu nie spi od kilku m-cy, a w przedszkolu kladzie się razem z dziecmi i spi!, ba nawet pani mowi przed leżakowaniem,ze chce już spac. )

Penny super
U nas też ot tak poszło odstawienie od piersi w ciągu dnia. Drugi dzień dziś nam leci. Aż jestem w szoku. W zasadzie to po prostu pomijam czynność karmienia przed drzemką a Milak nic, zero jakiejkolwiek negatywnej reakcji.

Ale ja mam pytanie o miód właśnie... Mogę Milakowi już podawać? Wiem, że do jakiegoś tam wieku nie powinno się niby i teraz nie pamiętam czy to rok czy dwa lata jest?

Mangaa ja z tym miodem poczekałam aż Nadia ukończyła dwa lata.. nie wiem, moze za długo, ale jakoś się bałam wcześniej podać taki surowy na zimno. Ale chyba można po skończonym roku już podawać.

Fajnie, że i u Was z piersią bezboleśnie poszło :D I gratuluję drugiej Córyyyy

Cest! Spokojnie nauczy się. Mój Dawidek tez tak robi od dłuższego czasu, ale to autysta, a oni dłużej sie ucza takich rzeczy. Obecnie juz bywa, że sam biegnie do kibleka i sie załatwia, wracając z suchutka bielizną ;)

Nic sobie z pęcherzem nie zrobił, więc i Nat sobie nie zrobi ;)

Teorka, super, ze u Was lepiej.
U nas niby tez, bo opowiadał, ze robił na niby jeść cioci M., ale wieczorem znowu, ze nie idzie i ze nie lubi. Jak zapytałam, czy pomogłoby mu, gdybym do kieszeni włożyła mu Malutkiego ludzika ( maskotka), który by go pilnował, to stwierdził, ze nie chce, bo będzie jeszcze bardzie płakał. W końcu uzgodniliśmy, ze rano wstaniemy wcześniej, żeby przed wyjściem sie pobawić, a tata na tablicy w szatni sprawdzi, co będzie na podwieczorek i wtedy do sali pójdzie.
Zobaczymy....
Pani mówiła, ze jest coraz lepiej, ze z dziećmi nadal sie nie bawi ( sam albo z paniami), ale według nich adaptacja przebiega całkiem niezłe i nie odbiega od średniej grupowej i ze są pewne, ze jeszcze kilka dni i się całkiem oswoi i ośmieli.

Monia502: Praca z obrazkami jest fajna, bo najpierw Ty opowiadasz dziecku i pokazujesz obrazki o dniu w przedszkolu, potem dziecko może opowiadać na podstawie ułożonych przez Ciebie obrazków, potem razem opowiadacie i układacie obrazki, potem dziecko podejmuje próby ułożenia obrazków i opowiedzieć co sie będzie działo w przedszkolu.

my pracujemy z takimi obrazkami tez. ogolnie. taka cala teczka tego jest;-) babki w poradni nam polecily.

Mangaa, super!!! Fajnie, że się udało (udaje) bezbolesne odstawienie. A zobacz jakiego cycoholika miałaś.

mangaa: Wyraźnie widzę, że dłużej cyca. A rano pielucha prawie spada z pupki.

Ciekawe czy mleka będziesz mieć mniej. Bo u mnie to wyszlo naturalnie - więcej napojów za dnia, coraz mniej mleka w piersi na noc i po paru nocach zero pobudek. Aż półtora miesiąca? Może się uda spryciulę jakoś ograć:)

A co do tych płaczów adaptacyjnych - mój niechodzący do przedszkola synek płacze prawie codziennie w taki rozdzierający sposób przy rozstaniu z tatą, który jedzie do pracy. Próbuje się ubrać, zalozyć buty, że on niby z tatą do pracy "bzum bzum", mówi mi papa, a potem kiedy tata wychodzi bez niego jest taka rozpacz, że szok. Próbujemy mu tłumaczyć spokojnie na wszystkie możliwe sposoby, ale niewiele to daje. Dzisiaj zrobił wielką dramatyczną scenę przed domem, kiedy tata odjeżdżał. Wchodzi właśnie chyba w taki wiek, kiedy tata robi się strasznie ważny. Gdzie by nie zobaczył obrazka z jakimiś zwierzątkami różnej wielkości, to nazywa "tata, mama, dzidzi".

Ja tak sobie też myślę, że dzieci chcą spać bo Rodzic np opowiada,że po leżakowaniu jest obiad i przyjadę. Pamiętam jak moja chrzesnixa przyszła do mnie na noc a miała 4 latka i od razu chciała się kapac i spać mimo,że była 15 ;p bo rodzice po spania przyjdą :p

_azja_: Aż trudno mi to sobie wyobrazić i mnie zaciekawiło - co takiego rodzice robią, że to dziecko tak płacze już drugi rok?

Myślę, że to wynika z ich całościowego podejścia do dziecka. To są rodzice z cyklu "nie noś, nie przytulaj, nie zabawiaj, bo się przyzwyczai", ale tacy na 200% Odkąd pamiętam, chwalili się zawsze, jak to twardo postępują z dzieckiem i "tylko dzięki temu nie wejdzie im na głowę" (tak, nawet noworodek). Młoda od pierwszych dni była m. in. wypłakiwana w celu zaśnięcia itd. Teraz wygląda to tak, że w przedszkolnej szatni jest konsekwentnie przez nich zawstydzana, wyśmiewana i porównywana do innych dzieci. Które oczywiście zaadaptowały się wcześniej lub później, ale jednak już dość dawno temu. To, dlaczego to akurat ich córka, tak bezwzględnie od urodzenia "usamodzielniana", ma z samodzielnością największy problem, jakoś nie wzbudza w nich refleksji. Hania mi mówiła, że w grupie młoda też ciągle płacze, siedzi z boku i trudno ją namówić do wspólnej zabawy.

_azja_: W ogole często piszecie co robić, a czego Waszym zdaniem NIE robić, jakich błędów nie popełniać przy adaptacji?

Ja się powtórzę, ale na pewno nie straszyć przedszkolem (nigdy, przenigdy), trzymać się sztywno ustalonej z dzieckiem pory odbierania (jak obiecam, że będę zaraz po obiedzie, to stanąć na głowie, żeby tak naprawdę było), zachować spokój przy zaprowadzaniu rano (wiem, na początku trudne, ale to naprawdę wcale dziecku nie pomoże się uspokoić, jak zobaczy, że mamie też do spokoju daleko), no i owszem, nie żegnać się po tysiąc razy, ale też nie uciekać ukradkiem, jak dziecko nie widzi, bo powinno przecież wiedzieć, co się dzieje. I ja bym się nie zgodziła na siłowe zabieranie ryczącego dziecka do sali. U nas raz była sytuacja, że pani chciała na siłę wyrwać mi płacząca Hanię, ale na to nie pozwoliłam, powiedziałam, że potrzebujemy jeszcze paru minut i dałyśmy radę pokojowo (myślę, że właśnie dzięki temu, że zobaczyła, że ja jej w ten sposób zabrać nie pozwolę, zrozumiała, że nic jej nie grozi i po paru minutach poszła do sali sama).

A u nas pani po prostu zrozumiała, że w ten sposób nie będziemy postępować i już, i nigdy więcej do takiej sytuacji nie doszło. Zresztą pani bardzo fajna i bardzo przez moją córkę teraz lubiana. To był jedyny taki zgrzyt na początku.

hydrozagadka: I ja bym się nie zgodziła na siłowe zabieranie ryczącego dziecka do sali. U nas raz była sytuacja, że pani chciała na siłę wyrwać mi płacząca Hanię, ale na to nie pozwoliłam, powiedziałam, że potrzebujemy jeszcze paru minut i dałyśmy radę pokojowo (myślę, że właśnie dzięki temu, że zobaczyła, że ja jej w ten sposób zabrać nie pozwolę, zrozumiała, że nic jej nie grozi i po paru minutach poszła do sali sama).

ja ostatanio jak maly w pierwszy dzien przedszkola po wakacjach zrobil focha i siadl przed drzwiami, to weszlam z nim do sali, podpowiedzialam co ma zrobic, ze podejsc do okna, pomachac mamie i takie tam i poszlo.

No dzisiaj rano mala znowu plakala ,ze nie chce do przedszkola. Pytala jaka pani będzie,o której przyjdę po nia. Wiec powiedziałam,ze po leżakowaniu już będę na nia czekala.
I podeszlysmy pod sale ,patrze, a tam znowu inna babka. No jak zobaczyla mala,ze znow ktoś inny to nawet mi się rozebrać nie chciała. Wiec poszlam obok wejścia do szkoły i usiadłam na lawce,przebralam paputki i siedzialm z nia. Weszla do szatni jej pani i zaraz potem pani do pomocy. Uspokoila się. Jak panie się przebraly,to poszlam za nimi,poprosilam jej pania,zeby wziela ja na raczki. Sara poszla na rece,troszke smutna,ale bez wrzasku. Wiec od teraz będę czekala na Jej pani i jednej z nich będę przekazywala mala,bo wiedze,ze ona tych innych pan się boi. A jej pani to dla Niej taka ostoja.

Montenia, to tak jest, że sobie maluch jakąś panią upatrzy. W poprzednim przedszkolu Krasnal od pierwszego dnia jedną sobie ukochał i do ostatniego dnia za nią jak psiak chodził i mówił, że kocha :) A teraz od pierwszego dnia jedną ze starszych cioć :) Ładnie sobie Twoja mała radzi, skoro już bez płaczu poszła :)

U nas na szczęście codziennie rano pani Sabinka na Ninkę czeka.
Dzisiaj był okropny płacz w domu, dopiero przy bucikach, bo wcześniej luz.
Wtulona we mnie z całych sił powtarzała, że nie chce, że mamusiu nie lób mi tego, zostaw mnie w domku etc.
Mateo widząc, że jestem na granicy pęknięcia wziął ją ode mnie i wyszli.
Potem już ponoć nie płakała, ale była bardzo smutna.
Weszła z panią do sali, pomachała tacie i zamknęły się za nią drzwi

Monia, ale u nas w przedszkolu tez sa grupy laczone rano przed 8

Zawsze na początku i na końcu jest łączenie grup, ale rano dzieci powinny sie schodzić w grupie 3latków. Owszem, może je "przyjmować" pani z innej grupy, ale jednej, a nie wszystkich po kolei ;). U nas o 6 przyjmuje dzieci pani z grupy drugiej - przez dwa tyg ta sama, a potem druga i te dwie zmieniają sie przez cały rok.

od 15 do 16 oddaja dzieciaczki panie z gr najstarszej (też zawsze te same) i przez pierwsze tygodnie też z sali grupy najmłodszej. Im mniej zachodu dla takiego maluszka tym lepiej ;)

Weszła z panią do sali, pomachała tacie i zamknęły się za nią drzwi

Widzę, Teo, że bardzo targają Tobą emocje. Dobrze, że masz Mateo ;).

Powiem Ci, że ja też mam płacz na czubku nosa oddając Dawidka do "obcych rąk", pomimo, że on absolutnie nie płacze i jest szczęśliwy, że idzie. Na całe osiedle krzyczy do wszystkich "dzedzeniaaaa!!!!" (do widzenia), pędzi by byc pierwszy w sali... Dziś usiadł do stoliczka, a ja powiedziałam "Dawidku to ja idę, przyjdę potem", a on wstał, powiedział "Chac musię" (ukochac mamusię), objął mnie, pocałował i wrócił do stolika orzekając "uczyć będę" i co? Powinnam tryskać humorem, a ja szłam do domu ze łzami w oczach...

Monia, no glupota dla mnie to jest. Bo 3 latki to naprawdę takie biedniutkie, a codzien inna pani.

Musieli by rodzice zareagować. Oczywiście w tym roku za pewne zadnych zmian nie będzie, bo wszystko juz zaplanowane, ale na przyszłość...
U nas kiedys też tak było, co dzień kto inny...
Ale zaczęłyśmy sie interesować adaptacją dziecka, analizować co dzieciom szkodzi, co pomaga... Nastąpiły zmiany w organizacji, a także stworzyłyśmy te obrazki, o których wyżej mowa...

Dla chcącego nic trudnego, tylko trzeba sie wczuć w psychikę dziecka oraz w psychikę rodziców dzieci (pomyśleć jak złagodzić stres dziecka i rodziców).

U nas dzisiaj tez lepiej. Wieczorem umowilismy się, ze pójdzie z tatą pod warunkiem, ze tata sprawdzi, co będzie na podwieczorek i ze rano staniemy wcześniej i sie pobawimy w domu klockami.
Umówiliśmy sie, ze w przedszkolu nic nie musi: jeść, spać, bawić sie, itp. Zdecydował, ze jak chce to będzie, a jak nie, to nie ;-) ( panie do niczego nie zmuszają). Przytulanka nie chciał, bo stwierdził,ze wtedy dopiero będzie płakać.

Z wczesniejszego wstawania i zabawy nic nie wyszło, bo nie miał ochoty wstać i przehandlował zabawę za pół godzinki snu ;-)
Rano postanowił tacie nawet zrobić niespodziankę i ubrać sie przed śniadaniem.
Aaaaa... Myśle, ze pomogło to, ze postanowiliśmy przytulania i zegnanie sie załatwiać najwcześniej jak możemy. Ja wyprzytulalam przy śniadaniu w kuchni i potem poszłam do łazienki myć sie i szykować do pracy, wiec pod drzwiami nie było okazji do płaczu. Mąż z kolei - przy zmianie butów w szatni, a przed salą tylko szybkie papa.
Oby tak dalej....

U nas też lepiej było jak Martynke w tym trudnym okresie odprowadzał tata (zresztą tak nam "ciocie" w żłobku poradziły widząc rozpacz Martynki jak ja ją oddawałam).
A ja i tak swoje odpłakałam - bo rozpacz zaczynała się już w domu jak wychodziła z tatą Płakać kończyłam dopiero pod pracą Ale Marynia nigdy tego nie widziała.
.
Montenia - stres u dzieci bardzo często kumuluje się właśnie w brzuszku Powinno jej przejsć jak się juz przyzwyczai.

mangaa: A powiedzcie mi jakie są przykładowe jadłospisy u Was w przedszkolach (pytam o publiczne)?

U nas jest fajny, podam Ci przykładowy:

śniadanie - zupa mleczna z płatkami owsianymi, pieczywo z masłem, jajkiem i rzodkiewką, dymka, herbata z cytryną
II śniadanie - morele, gruszki
obiad - kasza kuskus, kotlecik z mintaja w sosie koperkowym z fasolką szparagową, surówka z rzodkwi białej z oliwą z oliwek, kompot porzeczkowy
zupa (u nas jest później, po drzemce) - zupa porowa z ziemniakami, koperkiem i wiórkami z sera
podwieczorek - twarożek z malinami, ciasteczka maślane (pieczone na miejscu), herbata z owocami

Szczerze to jak patrzę na to żłobkowe menu to sama bym z chęcią takie rzeczy jadła...

u nas tez jest super jadlospis.
taki przykladowy z kwietnia
pn
Pieczywo z masłem i z serkiem almette , szczypiorkiem

Kakao, herbata

Jabłko w kawałku


Budyń z syropem malinowym


Barszcz ukraiński z ziemniakami i fasolką czerwoną,

gulasz wieprzowy z kaszą jęczmienną,

surówka z ogórka kiszonego,

kompot z czarnej porzeczki

Wtr.




Kanapka z wędliną

Pomidorem i szczypiorkiem

Kawa inka, herbata

Marchew w kawałku


Jogurt owocowy


Zupa koperkowa z kluseczkami ,

Naleśniki z serkiem waniliowym i polewą malinową

Kompot wieloowocowy

śr


Płatki na mleku,

Kanapka z żółtym serem i papryką czerwoną,

Herbata owocowa


Sałatka owocowa

(jabłko ,banan, mandarynka, winogron)

Z bitą śmietaną


Zupa pomidorowa z makaronem , śmietaną i zieloną pietruszką,

Udko z kurczaka pieczone,

Ziemniaki z koperkiem

Sałata ze śmietaną i rzodkiewką

Kompot z truskawek

czw

Stół szwedzki: wędlina drobiowa, ogórek zielony, szczypiorek

Pieczywo razowe z masłem ,kakao, herbata

Plasterki kiwi


bułka słodka

herbata owocowa


Grochówka na wędzonce z grzankami,

Kotlety z jaj z zieloną pietruszką, ziemniaki z koperkiem

Surówka z kapusty włoskiej

I sosu vinegre

Kompot z wiśni

pt

Kiełbaski z keczupem,

Chleb z masłem

Kalarepa w kawałku

Kawa inka

Herbata z cytryną


Mus owocowy z biszkoptami




Kapuśniak ziemniakami na żeberkach,

Potrawka z ryby w pomidorach i ziołach prowansalskich

Ryż na sypko

Kompot z porzeczek