Monia502: Dokładnie!!! A nie behawioralka, którą mi tu ktoś zarzucił i stwierdził, że każdej matce proponuję by tą metodą wychowywały swoje dzieci. Ja też w swoich działaniach nie wykorzystuję behawioralki w 100% swoich działań. Może z 10!!! 90 % tego jak wychowuje swoje dziecko wynika z tego co na niego "działa" i jestem po prostu konsekwentna.

Ten ktoś to ja, możesz pisać śmiało, nie wstydzę się tego co piszę ;) z tym że to nie był żaden ZARZUT, nie twierdzę też - jak to napisałaś wcześniej - że metody behawioralne są nieludzkie. Rozumiem ich stosowanie, w ramach terapii, przy pracy z dzieckiem autystycznym, nie neguję tego. Jednak w przypadku zdrowych dzieci nie uważam takiego podejścia za najlepsze z możliwych i tyle.

ja mysle ze wiele zalezy od dziecka, u mnie dwoje wychowywanych identycznie i kazde mocno inne (nawet na ten sam wiek patrzac to inaczej sie zachowywali).
O rzeczach ktore ich bezposrednio dotycza chce zeby mogli decydowac sami. Nie dobieram im kolezanek, zainteresowan etc. Od zawsze daje im wybor jesli idzie o jedzenie i ubranie, wlacznie z tym ze pozwalalam sobie samym ubrania wybierac co wg moich niektorych kolezanek jest nie do pomyslenia (no bo gdzie dziecko zima nie ma zimowej czapki bo chce inna lol)
Jadac na wakacje to oni wybierali z przewodnika miejsca ktore koniecznie chca odwiedzic itp. O tym czy beda chodzili na jakies zajecia tez decyduja sami, zero przymusu. Uwazam ze nie wazne czy dziecko ma 2lata czy lat 12 o pewnych rzeczach powinno miec prawo decydowania. Potem wyrastaja takie niezdecydowane, zakompleksione, zahukane dzieciaki ktore dopiero dorosle zycie po wielkich bojach prostuje (widze to i po sobie i wielu kolezankach ktore tak jak ja w swoim dziecinstwie i okresie nastolenim nie mialy prawa glosu/wyboru w domu)
Wiadomo wszystko ma swoje granice. Nie stosujemy typowego modelu partnerskiego bo dzieci wiedza co im wolno a czego nie ale zasada ze kazdy zna swoje miejsce w szeregu byla i jest nam obca.

I jak wiele z was tez szczerze nienawidzilam powiedzenia ze dzieci i ryby glosu nie maja. Chociaz u mnie w rodzinie byl jeszcze wujek ktory mawial 'co wolno wojewodzie to nie tobie smrodzie' ojjjj tego typa to dopiero nie znosilam

MrsHyde: 'co wolno wojewodzie to nie tobie smrodzie'

:) Az mi sie dziecinstwo przypomnialo. U mnie to mama tak mawiala , do calej naszej trojeczki :)
Ale nas to absolutnie nie skrzywilo i kazde z nas wyroslo na samodzielnych i odpowiedzialnych ludzi. Daleko nam do kogos zakompleksionego czy zastraszonego.

Tak czytajac Wasza dyskusje o wychowaniu dzieci...Ostatnio byla u nas rodzinka meza, w tym jego siostra z synkiem prawie 3 letnim.
Nawet sobie nie wyobrazacie jak on jest wychowywany...a raczej jak mu tego wychowania brakuje.
Najbardziej mnie i meza zszokowaly dwie sytuacje. Otoz oni przyjechali ze swoja opiekunka do dziecka. I pewnego ranka, my wszyscy siadalismy do sniadania, a ten maly sie uparl , ze on chce teraz isc na plac zabaw. I zaczely sie krzyki, placz, histeria. No i rodzice tego chlopca kazali tej opiekunce wyjsc z nim na plac zabaw, ze ona sobie pozniej zje to sniadanie..nawet nie dali jej czasu wypic kawy czy herbaty...I biedna musiala isc. Ja sie sprzeciwilam, mowilam do tego malego , ze tak nie mozna, ze moze poczekac kilka minut, az ta dziewczyna cos zje i wypije, ale gdzie tam, dyskusji nie bylo. Wiec i ja sie ubralam i z nia poszlam, z rodzice chlopca jak gdyby nigdy nic usiedli do stolu...

Druga sytuacja, ta dziewczyna sie przeziebila i zle sie czula. Powiedzialam jej, zeby poszla sie polozyc do pokoju, dalam jej leki przeciwbolowe, bo bolala ja glowa i po kilku minutach zasnela. No i oczywisce akurat w tym czasie, ten chlopiec wymyslil sobie , ze on chce isc na dwor. I znowu histeria, krzyki, placz; no to co zrobila mama tego chlopca ?? Poszla obudzic ta dziewczyne i kazala jej zejsc na dol z tym malym. We mnie to sie zagotowalo normalnie. Akurat robilam kolacje, wiec nie moglam z nim isc, ale jak tylko skonczylam , to zeszlam na dol i zajelam sie tym malym.

Mnie sie takie zachowania w glowie nie mieszcza po prostu. Nie mowie juz o tym, ze np. on lubi skakac w butach po stole ,
ja mowie kategorycznie nie i sciagam go sila z tego stolu, a tesciowa w tym czasie mowi mi ,
ze on jest jeszcze malutki i ze mam mu pozwolic sie bawic tak jak on chce.

Albo inna sytuacja, on wogole nie je nic przy stole, jak juz siedzi przy stole to od razu traktuje jedzenie jako zabawki, wszystko mieszka,rozwala, rzuca jedzeniem po stole czy na podloge i ma wielka frajde przy tym.
Jego mama wogole nie reaguje. A ja jestem ta zla, ze nie pozwalam na zabawe.

Albo inna sytuacja, wylewa specjalnie cale mleko z butelki na kanape i sie smieje, ja mowie, ze tak nie wolno,
jego mama nie reaguje, a tesciowa mowi, ze nie szkodzi przeciez i on jeszcze nie rozumie. I glaszcze go po glowie.

Tyle takich sytuacji bylo, ze nie sposob ich wszystkich wymienic. Dla mnie to jest jeden wielki koszmar jak oni przyjezdzaja do nas.
To dziecko wogole nie uznaje slowa "nie" czy "nie wolno", reaguje krzykiem, placzem histeria i wymiotami ( zawsze wymiotuje jak placze), no i mama zawsze mu ustepuje....
no i jeszcze slysze, ze mam sie przyzwyczajac....bo moje tez takie bedzie..bo takie sa wszystkie dzieci.

eveke: Kolezanka nie moze miec nic na lawie bo dziecko wszystko zwala. Lawa stoi ale jako grat bo jest bezużyteczna.

Eveke, do nas jak przyjezdza siostra meza z synkiem, to tez wszystko znika z zasiegu jego reki. Doslownie wszystko, lustro wolnostojace idzie do sypialni naszej ktora zamykamy na klucz, komputer do pokoju, suszarka do bielizny tez po pokoju , wazony , ksiazki czy inne drobiazgi.....Ja nie uwazam, ze to jest normalne, i ze ten chlopiec nie zostaje upomniany jak zachowa sie nieodpowiednio.

to odbieram takie słowa jak Twoja rada dla każdego rodzica (no bo jak inaczej?

No, ale nadal nic wspólnego z reklamą metod behawiorlanych nie widzę.

to wnioskuję z tego co piszesz o wychowaniu, generalnie w tym wątku, nie tylko teraz. I kiedy piszesz w ten sposób:

Nie przypominam sobie szczerze mówiąc, żebym gdzieś pisała jak wychowuję swoje dziecko metodami behawioralnymi. Ja wychowuje stosując podobne metody jak TEO (z tego co zdążyłam wyczytać) czyli tłumacząc, wymagając, konsekwencją, ale TEO chyba nie stosuje metod behawioralnych :P, czyli ja też nie ;).

Ja się "podpieram" tymi metodami, ale w 100% nie podporządkowuję się im.

Monia502: nienaturalne jest się ze strony rodzica na to godzić. Musi być oduczanie takich zachowań. Nie jest to łatwe, ale do zrobienia.

Tak dokładnie to są moje słowa, ale nic w nich o behawioralce nie ma!!!! To owe oduczanie każdy chyba po swojemu sobie "organizuje" i ja nie narzuciłam sposobu.

chyba nie musisz się tak unosić.

Nie unoszę się tylko dementuję wnioski, które wyciągnełaś.

marylove: Mnie chodzi o to że masz dziecko które Twoje słowa przyjmuje do wiadomości i ok (moja też tak ma, zazwyczaj) a inne dziecko na takie tłumaczenie zareaguje histerią czy awanturą

Oł jes, właśnie to miałam napisać.

TEORKA: "Poczekaj Ninko, za chwilę mama skończy i się Tobą zajmie"

"zaraz ci podam, zaczekaj chwilę, teraz rozmawiam"

"Ninko poczekaj chwilę, zaraz pojedziemy dalej"

Jeszcze nie doczytałam tej strony, ale cytuję, bo potem zapomnę - Teo i jak Ci Ninka reagowała na te słowa? Bo ja mam takie wrażenie, że jak zwykle każde dziecię inne. I tak, widziałam takie anioły co na placu zabaw siedziały w miejscu i się bawiły łopatką, co jak mama mówiła "zaczekaj chwilkę" to dziecię w swoim stylu czekało i ogólnie było bardziej, hmm, no uległe. I ja stale porównywałam do mojego dziecka, które jak wchodzi na plac zabaw to jest jak tornado - raz jest tu, za sekundę widzisz go tam, skacze, biega, wdrapuje się na zabawki dla 6-latków, chociaż miał dopiero 18 miechow i nie ma bata, żeby moje dziecko jak powiem "zaczekaj" spokojnie stało i kwiatki wąchało ;))) (przynajmniej w tym wieku).

Po prostu Ci się z Ninką przyfarciło, bo co Cię czytam to faktycznie anioł, nie dziecko, taka dojrzalsza się wydaje.
Dobra, czytam dalej.

Ewasmerf: tez kwestia dnia.

Dnia i nawet pory dnia - moje dzieci są totalnymi aniołami od 6 rano gdzieś tak do 15. Po 15 nagle wyrastają im ogrooooomne rogi, zmęczenie bierze swoje i nie da się do nich podejść bez tony cukierków. Żart of kors ;)

szczypta_chilli: Jedno z uwagą poogląda mrówki, drugie ma wzmożoną potrzebę ruchu i w czasie gdy mama rozmawia ono będzie skakało jak małpa na drucie, bo inaczej nie potrafi.Gdyby Twojej córce ktoś powiedział,że ma załozyc rolki i jezdzić bo tak robi inne dziecko zapewne by tego nie potrafiła zrobić, gdyż zapewne jest to ponad jej mozliwości

O to to, własnie to chciałam napisać. Krasnal w wieku 24 miesięcy zasuwał na rowerku biegowym, wspinał się na najwyższe rzeczy na salach zabaw. Jego prawie rówieśnik, bo starszy o 4 miesiące nie bardzo miał jak się z nim bawić, bo jak Krasnal zasuwał na ogromną zjeżdżalnię, to on nie wiedział jak wejśc po drabince (chociaż starszy). Za to potrafił siedzieć koło mamy i słuchać jak mu bajkę opowiada albo bawił się w piaskownicy przez pół godziny, czego z kolei mój nie potrafił, bo miał za dużo dynamitu w tyłku. Dopiero teraz nabiera powoli takich umiejętności i energia trochę mu się stępiła. Trochę... Myślę, że po prostu poszła na gadanie...

TEORKA: Jak widzę w sklepach dzieci leżące na podłodze, kopiące mamę i wykrzykujące, że jest głupia [bo nie kupiła autka] to się zastanawiam, czy to faktycznie takie dziecko, z którym nikt by sobie nie poradził, czy to jednak jakiś błąd w pewnym okresie jego życia.

Ale Teo, hiperaktywne dziecko nie oznacza od razu, ze się tak bedzie zachowywać. Na Krasnala w przedszkolu mówią, że jest mega grzeczny. No bo jest, tylko po prostu ma o niebo więcej energii niż inne dzieci, także jak jedno będzie leżeć podczas leżakowania to on akurat bierze ciocię za rękę, chodzi wokół niej (no bo przecież nie usiądzie) i mówi, mówi, mówi i mówi i korzysta z tego, ze ciocia akurat nikim się nie zajmuje...

Treść doklejona: 10.09.14 17:08

hopelight: zna ktoś jakiś środek dobry na to ?

Hope, Vanish pianka, u nas tylko to działa...

Ewasmerf: . to nie jest tak, ze on decyduje, ale czemu nie ma powiedziec, ze za nim przykladowo nalesniki chodza od 3 dni. ale przykladowo moj telefon i komputer jako narzedzia pracy sa swiete. i od niemowlaka byl uczony, ze ni wolno ich ruszac bez pytania. natomiast widze jak inne dzieci bawia sie telefonami swoich rodzicow. nic mi do tego, tylko chce powtorzyc za szczypta - kazdy ma inny prog bolu, kazdy na cos innego kladzie nacisk.

Podpisuję się, u nas to samo, konsekwencja do bólu jest z jednymi rzeczami, a z innymi odpuszczam, albo tez i on ma wybór - jak idziemy do sklepu to pytam co chce na obiad i chociażby to daje mi pomysł, co zrobić ;)

MrsHyde: u mnie w rodzinie byl jeszcze wujek ktory mawial 'co wolno wojewodzie to nie tobie smrodzie' ojjjj tego typa to dopiero nie znosilam

O matko, mój dziadek...

PENNY: Matko jak ja tego sformuowania nie lubię, tak jakby się dzieci rodziły grzeczne lub niegrzeczne czyli te dające popalić

Może nie grzeczne/niegrzeczne, ale daję sobie łeb uciąć, że dziecko rodzi się już z nabytym temperamentem. Krasnal jest cholernie energiczny, ale Gugi, który ma ksywkę Tajfun i zachowuje się adekwatnie to chyba ma ADHD. I tak jak Krasnal jest szybki/zwinny/energiczny tak Gugi moim zdaniem jest po prostu wcieleniem tornada. A nie mówiłam zanim się urodził, ze dwóch takich nie zniosę? Myliłam się ;)))

Treść doklejona: 10.09.14 17:24
Aha, i jeszcze jest tak, ze na te mega energiczne dzieci jest metoda i to niezawodna. Należy je po prostu na maksa zmęczyć, wybiegać jak za przeproszeniem, pieski ;)))

Podpisuję się, u nas to samo, konsekwencja do bólu jest z jednymi rzeczami, a z innymi odpuszczam

A to chyba każdy tak ma, bo tu chodzi o konsekwencję w momencie gdy niwelujemy jakieś niepożądane zachowania dziecka, nie?

<span style="font-size:11px;color#333;">Treść doklejona: 10.09.14 17:50</span>

Może nie grzeczne/niegrzeczne, ale daję sobie łeb uciąć, że dziecko rodzi się już z nabytym temperamentem

Duzo w tym chyba jest prawdy, bo mój syn był ruchliwy był już w brzuchu (i to na potęgę) no i ruchliwy do dziś dnia jest.

No, a koleżanka moja z pracy całą ciążę w ogóle ruchów praktycznie nie czuła ( z ledwością te 10 do karty wpisywała) i jej córcia jest tak statyczna, że dla mnie aż za spokojna. Gdzie ją posadzą tam siedzi.

PENNY: Liście karmie

Penny, no co Ty :DDDD

Monia502: bo tu chodzi o konsekwencję w momencie gdy niwelujemy jakieś niepożądane zachowania dziecka, nie?

Tak, tylko dla każdego / każdej z nas co innego będzie oznaczało "niepożądane zachowanie". Dla mnie to na przykład ruszanie mojego telefonu czy krzyki podczas jazdy samochodem (nie do mnie, chłopaki sobie tak gadają), a dla kogoś innego to nie będzie problemem...

Monia502: hyba pisać każda z nas teraz nie będzie co wg niej jest tym niepożądanym zachowaniem, bo wiadomo, że każdy ma - jak to piszecie "swój próg"

Nie wiem, czy każdy. Ostatnio pisałam pod wykresem o znajomej, której dziecko zachowuje się podobnie do tego, co przedstawiła Moya. Niszczy zabawki, a rodzice mówią "oj tam oj tam, kupimy nowe". Mają w domu zniszczone meble, zniszczone ściany. Dziecko jest mega, ale to mega rozpuszczone, śmieje się w głos jak zrobi coś złego, potrafi Krasnalowi przywalić i nie przeprosi (jest sporo starszy). U nich takich granic czy progu nie widzę. I jedna z przyjaciółek powiedziała, że takie rzeczy widywała tylko na filmach, ale są tacy ludzie, są. Także nie dla każdego konsekwencja ma takie znaczenie, czy w ogóle ma.

Monia502: Ja uważam siebie za dość wymagającą mamę, a z kolei moja mama twierdzi, że wychowuję Dawidka bezstresowo, a dlaczego? Bo nie karcę go klapsami. ja jestem takim dzieckiem "spod paska" i ona uważa, że bez "bicia" = bezstresowo.

Dobra, to wyciągnę coś, czego na ogół nie robię. Otóż kilka dni temu usłyszałam takie słowa od mojej rodzicielki. JA, która przez niektórych jestem uważana za matkę-potworro, bo potrafię ostro krzyknąć, jestem konsekwentna do bólu, część rzeczy u mnie nie przejdzie, bo nie. A moja matka powiedziała, że wychowujemy bezstresowo, bo Krasnal akurat przy niej dostał ataku histerii, bo go ząb bolał (nie chciał, żeby babcie i dziadkowie go dotykali, czego nie uszanowali). I się nasłuchałam jakimi to złymi rodzicami jesteśmy i że dziecko powinno dostać klapa i won do drugiego pokoju

Czy musze mówić, że robimy wszystko, żeby Gugi się dostał do żłobka?

Wiesz co Monia, ja doszłam do wniosku, że jeśli według netowego świata jestem za ostra, a według starszego pokolenia za łagodna to chyba jestem w sam raz ;)))

Moya, no szok po prostu, szok....

Kachaw, ale o tym właśnie chyba piszemy?

Aaa, chyba że tak :D

A z cytowaniem to wystarczy u kogokolwiek kliknąć "cytuj" i tylko nicka zmienić :))) Przynajmniej ja tak robie ;)

Frag ale jak zaznaczam sobie fragment, robię kopiuj, potem cytuj, ale potem przechodzę na następną stronę to mi się coś nie udaje, skorzystam z rady Monii

Dziewczyny, wpadam z szybkim pytaniem. Julek ma anginę. Dostał antybiota oczywiście, nifuroksazyd (bo sraczka jeszcze do tego), osłonę, psikacz do paszczy i diphergan. No i właśnie tego dipherganu nie ogarniam- po co i na co, a czytam ulotkę i włos mi się na głowie jeży. Pani z apteki na opakowaniu napisała mi dawkowanie "doraźne", ale nijak nie ma info jakie dokładnie, z ulotki wyliczyłam, że około 3ml x2 w ciągu doby, ale nie ma info czy to na noc, czy w dzień czy jak. Dziecko mi się dusi normalnie, non stop się wybudza, gorączkuje, płacze, ciągle na rękach i do mamy i nie wiem czy on tego syropku nie dostał ze względu na uspokajające działanie? Można to bezpiecznie na noc podać?

Diphergan może być z dwóch przyczyn, na zmniejszenie obrzęku (ma działanie antyhistaminowe, obkurczające śluzówkę) i/lub uspokojenie.
Ale stawiałabym na to pierwsze. Ja to w pewnym momencie musiałam wziąć kilka razy w ciąży z Milką bo miałam obrzęk buzi z powodu alergii (równiez miałam syrop bo mniejsza dawka).

Moya, czemu ty sie w ogole z takimi ludzmi zadajesz? bo to ewidentnie rodzice sa dziwni, a nie dziecko. i trezba by zaczac od wychowania rodzicow.

Monia, o co wam chodzilo z ta wymiana zdan na temat terapii behawioralnej czy jak to tam bylo. ja nie wiem za bardzo co mialyscie obie na mysli. mozesz jakis przyklad takiego wychowania/zachowania i twojej reakcji podac?
nie znam sie na temacie i tego watku jakos nie zrozumialam.

oki;-) dzieki

Annie,my diephergan stosowaliśmy m.in przeciwwymiotnie (choroba lokomocyjna i raz przy zatruciu-jednorazwoa dawke),przy duszacym kaszlu.aby dziecko moglo przespać noc. Ja starszej podaje 5ml,mlodszej 2.5ml.

a jak tak jestesmy przy dawkowaniu: ma ktoras cetalergin badz zyrtec w kroplach? jak to sie podaje dzieciom?