_hydro_: Zielona jestem w tym temacie całkowicie - ale tak sobie myślę, że jak do tej pory nie było z nią żadnych większych problemów, to może jednak nie to?

W każdym razie ten hardcore nocny wyjaśnić trzeba, bo oszalejesz... ja strasznie na zdrowiu podupadłam przez zarywanie nocek... Jak wszystko wykluczysz to SI też zdiagnozuj ;). Wiesz tonący brzytwy się chwyta ;)

Monia502: Wiesz tonący brzytwy się chwyta ;)
--

Na razie się laryngologa chwytam No to dobranoc, muszę się kimnąć, bo nie wiem, o której zaś będzie nocna awaria

migg: i ucieka z nią gdzie pieprz rośnie (a ja ją gonię)

Ty, ale też sobie dziewczyna moment wybrała nie ma co.
Żeby ciężarną matkę, tuż przed samym porodem na takie atrakcje narażać
Chyba, że ona wyczuwa zbliżającą się konkurencję w postaci Lucjanka i stąd ta zmiana.....

Ona na razie bardzo kocha Lucjanka Choć nie zdziwiłabym się, gdyby jej się to z chwilą narodzin zmieniło. Ale fakt, ostatnio z mężem nad smyczą dla niej się zastanawiamy. No i jeśli już jakieś zakupy muszę zrobić, to teraz już czekam na męża, bo się boję sama.
Przy czym tak zazwyczaj jest normalna, empatyczna, milutka i rozważna, tylko czasami jej odwala Cyrk normalnie

_azja_: Livia, a kiedy wycięliście ten migdał i co było wskazaniem?

Wycięliśmy w listopadzie zeszłego roku, a wskazaniem było właśnie zajęcie 90% gardła (boczne też miał przycinane) + płyn w uszach i niedosłuch. Immunotrofina nam na samym początku pomogła (jak Miki miał ze 2 lata). Potem poszedł do przedszkola i się zaczęło....

_hydro_: to może jednak nie to?

To niech to będzie "tylko" migdał, bo się wykończycie...

U nas też dzis przespane... Może ktoś jakiś gaz w powietrzu rozpylił, bo u nas to niespotykane zjawisko raczej ;P...

_hydro_: Ogłaszam, że chyba codziennie będę wami pisać o dokonaniach mojego dziecka - wczoraj napisałam i cud! Noc przespana w całości, pierwszy raz od paru tygodni. Czary normalnie

Gratulacje ;-))
Tylko w takim razie musimy uważać z chwaleniem
.
A ja mam takie pytanie - troszkę na "wyrost" ,ale już widzę że będę się z tym "borykała" - a chciałabym MĄDRZE do tego podejść i poprowadzić (bo wiem, że moja córka ma mój charakter i łatwo nie będzie)... ale do rzeczy...
JAK reagować, jak się zachować, jak mądrze poprowadzić sytuację gdy zakochana w mamusi, spijająca z jej ust kazde słowo itp. córeczka nagle zaczynę tę mamusię negować - tzn - wszystko co mama powie jest nie tak (od najprostszych: mama mówi to jest w kolorze zielonym - NIE! To jest niebieskie itp., po już poważniejsze - jak mama prosi aby było cos zrobione, bądź NIEzrobione - to jest zawsze na odwrót ze specyficznym spojrzeniem i uśmiechem - na zasadzie "wiem, że nie powinnam, ale zrobie/nie zrobię") - a jak ktoś inny (tata, babcia, ciocia it) mówią, to nie ma takich reakcji.
Jak reagować? Tłumaczyć, prosić, żądać (wtedy zawsze płacz i foch), "obrażać się", odejść i zostawić tak aby widziała, ze ignoruje jej zachowanie - ale nie chciałabym abyśmy się oddaliły od siebie, naciskać na zrobienie/przekonanie/nie zrobienie/wytłumaczenie?
tzn, ja wiem, ze takie zachowania są normalne i wpisane zapewne w normę rozwojową - bo dziecko uczy się asertywności, uczy się mowić NIE, bada granice itp., i nie to mnie martwi - bardziej zależy mi na tym abym to JA jako mądrzejsza (ha ha ha ha ) wiedziała co z tym zrobić, aby wyjść z tego niepoobijanym - ani Martynka, ani ja :)
mam nadzieję, że zrozumiałyście o co mi chodzi...
Pytam o to - bo dla mnie jest bardzo ważne aby dobrze to przejść - gdyż sama PAMIĘTAM jak tak właśnie testowałam swoją mamę - i ona ewidentnie dała ciała przy tych sytuacjach, bo rezultat taki, ze nigdy się z nią nie liczyłam (bałam się jej, ale nie było dla mnie mądre to co mówiła), nie poważałam i nie miałam z nia dobrego kontaktu .
Dlatego wiem, ze to mogą być "kluczowe" momenty w relacjach z moją córka
Dodam - ze wychowuję ją i traktuje w dużej dozie szacunku dla jej uczuć, zdania, chęci itp., stawiam granice, i są sprawy, na które nie pozwalam kategorycznie (i ona o tym wie), natomiast dużo może, bo uważam, że wtedy sama zaczyna uczyc się podejmowania decyzji itp.
Podpowiedzcie mądre głowy ;-)

Nie nie, absolutnie się nie motam ;-)
Ponieważ nie mam żadnych wątpliwości, ze chcę aby moje dziecko miało własne zdanie a nie słuchało mnie na zasadzie tylko "jestem starsza, dzieci i ryby głosu nie maja itp.).
Może nie jasno opisałam wyżej o co mi chodzi ;-)
Ważne dla mnie jest aby miała własne zdanie, natomiast samo negowanie mnie "dla zasady" czy sprawdzenia "i co będzie się teraz dzialo" mnie nie bawi i z tym chciałabym sobie poradzić - jak reagować.
Bo nikt mi nie powie, że twierdzenie, ze kolor czerwony jest kolorem żółtym tylko dlatego, ze mama mówi, ze to czerwony - jest walką o własne zdanie - przynajmniej ja tak uważam, bo jak tata potwierdzi, ze jest to czerwony to jakos mała jest w stanie uwierzyć ;-)
Co do rozmów z młoda to "od urodzenia" tak z nią rozmawiam na zasadzie zauważenia uczuć, reakcji i rozmowy o tym - ja mam bardzo coachingowe podejście do ludzi i swojego dziecka (skrzywienie zawodowe), wiec nie akceptuje narzucania, dla samego narzucania, zawsze pracuje z kimś na zasadzie własnego wypracowania rozwiązania poprzez odpowiednie zadawanie pytań i "wymuszenie" myślenia ;-)
O to mi chodzi - że następuje ewidentne negowanie mnie, a nie walka o własne zdanie.
No właśnie jakbym wiedziała co moja mam zrobiła nie tak w tym wypadku, to bym nie pytała, tylko wiedziała co powinnam zrobić inaczej ;-))) tak jak w 85% innych przypadków (gdyż standardowo twierdze, ze moja mama robiła prawie wszystko źle ) ale zazwyczaj wiem jakie mechanizmy zadziałały, czy NIE zadziałały - a tu nie mam pojęcia co zrobila nie tak - to chyba było zbyt skomplikowane dla mojego małoletniego wówczas mózgu ;-)

Ul_cia, ja myślę, że podstawą tutaj jest nie brać tego do siebie. Nie traktować, jakby to było robienie mamie na złość. Bo nie jest. Łatwiej znosić takie teksty, jak się je traktuje niezbyt poważnie (teksty oczywiście, a nie samo dziecko).

TEORKA: O kurde !
Czyli jest opcja, że i moja Nina się kiedyś zmieni jednak ?

- mozliwe, ze nie, moj siostrzeniec od zawsze grzeczny i ulozony, nie mial buntu 2-latka ani zadnych takich, teraz ma 11 lat i nadal grzeczny, uprzejmy, nie klotliwy, nie awanturuje sie. Owszem ma swoje wady, ale jezeli chodzi o bunty to luuuz, ominely go :) Zobaczymy jak dojrze do gimnazjum;p

Czyli hydro pocieszenie dla mnie hi hi, bo teraz to bunt od urodzenia chyba z 24h przerwy co jakis czas hi hi

Dziwczyny, poradzta mi cus z tym "logopiedem" ;)))

Treść doklejona: 22.05.15 13:18
Jez, jak ja to napisalam?

TEORKA: Daleka jednak jestem od wierzenia w takie "przesądy"

To czemu tak śmiertelnie poważnie zawsze o tym piszesz? Przeca to żart był

A jednak

Teo... To naprawdę był tylko żart, wiesz? Zero podtekstów. Weekend jest, więcej luzu

Monia502: Frag, ja bym słuchała swojej intuicji. Jeżeli on rozwija sie prawidłowo, a jedynie ta mowa kuleje, to bym poczekała jeszcze troszkę. W między czasie byłam u laryngologa, by ocenił czy nie ma wad w budowie narządów mowy,

Monia, dzięki. Rozwija się prawidłowo, także może faktycznie facetowi odpuszczę. Ale tu mi podrzuciłaś pomysł - przy najbliższej wizycie u laryngo podpytam jak tam z buzią :))

Nie wiem gdzie się mam wyżalić, to wyżalę się tu ;-)
Wiecie co mnie strasznie wkurza? ...................... :/
Pamiętam jak nasza forumowa Teorka była w ciąży z Hugiem i ponieważ jej Ninka jest wyjątkowo spokojnym i grzecznym dzieckiem KAŻDY jej "życzył" i krakał", że teraz syn jej da popalić, że dopiero teraz zobaczy co to mieć "dziecko" itp. itd.... - tak jakby wszystkich wokoło kuło w oczy, ze ktoś może nie mieć spokojne, usłuchane, niepsocące, "grzeczne" dziecko, za którym nie trzeba ciagle biegać, napominać, upominać itp......
I pamiętam jak Teo pisała, że ją to już zaczyna wkurzac, bo przecież Hugo będzie jaki będzie i tyle, a jak bedzie taki jak siostra to też piknie i już - ale ludzi to "swędzi"..... i ja teraz dokładnie wiem co wtedy czuła Teo i dlaczego już miała dosyć takich tekstów. Mam to samo.
Dzisiaj na spotkaniu rodzinnym usłyszałam chyba z 15 razy jaka to Gabrysia będzie inna, jaka to będzie "szprynca", jak w końcu zobaczę co to znaczy nie spuszczać dziecka z oka żeby "się nie zabiło, albo nie zrobiło krzywdy wszystkiemu na około" i jak to da mi popalić itp. itd.... tak jakby, kurde, mojej własnej rodzinie przeszkadzało to, ze Martynia jest taka spokojna, uśmiechnięta, "mądra" i "grzeczna"! No zesz kuźwa mać!
Tak musiałam się Wam zwierzyć, bo mi się dzisiaj ulało....
A jak już powiedziałam na głos, że ja to bym chciała żeby Gabi była z zachowania podobna do Martynki to dopiero się zaczęło!
Ja doskonale wiem, ze pewnie będzie zupełnie inna i tego tez się spodziewam - będzie sobą, indywidualnosćią i tyle, ale ie mogę sobie chcieć żeby była tak spokojna jak siostra? No błagam!

Ulcia, rozumiem Cię i mnie też takie gadki wkurzają. Bez przerwy słyszę jak to trzecie dziecko da nam popalić. Z chłopakami nie mieliśmy nieprzespanych nocy no i zazwyczaj są do ogarnięcia, sporo rzeczy możemy z nimi zrobić. Szczególnie jak są sami to bardzo ładnie się zachowuja, razem potrafią dać czadu, ale źle nie jest.

No i teraz prognozy najbliższych są takie, że będzie nam bardzo ciężko, że trzecie dziecko odrobi to co ta dwójka nam zaoszczedzila, no i ja mogę Zapomnieć o powrocie do formy i biegania bo z trójka to masakra... super optymistycznie nie? No i żeby jeszcze kto pomoc zaofiarowal, ale nie, tylko na potknięcia czekać

migg: Jasne, są różne dzieci, zaraz odezwą się głosy, że czyjeś dziecko je słodycze, rzadko myje zęby a próchnicy nie ma, bo rodzice mają mocne zęby

Taaaaa no właśnie.
Nasza Nina myje zęby dwa razy dziennie, a właściwie ma myte [DOKŁADNIE!!] przez nas.
I co ? Jajco.
Piękna zielona plomba świeci na dolnej piątce

Chociaż tyle, że w swej spokojności i stateczności koza przesiedziała dzielnie 15 minut na fotelu z otwartą paszczą dając sobie pięknie ząbka wyleczyć i wprawiając w osłupienie samą panią stomatolog
Że niby w tym wieku dzieci ledwo co zalakować zęby sobie dają.


Także Madzik ja bym mu myła sama.
Bo co takie dziecko sobie umyje ? Bardziej szczotkę pogryzie i pastę possie, ale to z myciem nie ma chyba wiele wspólnego.
Nasza Ninka dopiero teraz faktycznie ogarnia temat sama, ale i tak po niej poprawiamy zawsze.

Ojej, wiem, ze to nieładnie cieszyć sie z cudzego "nieszczęścia" ale tak mi lepiej, ze nie tylko ja mam takie "kochane i życzliwe" otoczenie
Ehhhh

TEORKA: że nie ma raczej szans, że dopiero czterolatki sobie coś tam dają zrobić i to też rzadko.

eee, niekoniecznie. Trzeba pójść i sprawdzić jak dziecko będzie się zachowywało. Moja kumpela 3 tygodnie temu była z synkiem, który 1 czerwca będzie miał dopiero 3 lata i też bez problemu dał sobie ząbka wyleczyć.
Dziewczyny a jak taka dziurka w mleczaku wygląda? Jest to biała plamka, czy co?

TEORKA: Plamka u nas była szara taka, ale zaczynało się od takiej jasniutko bezowej. Potem sciemniala.

czyli od początku było to ciemniejsze od ząbka? Przepraszam, ze tak dopytuję :)

Dziewczyny, ja tak jeszcze wrócę do tego ludzkiego gadania. Ja pamiętam, że w ciąży się zarzekałam, że skoro i ja i mąż jesteśmy podobni to nie ma opcji, żeby dzieci były różne. Ale są, natomiast nie jest tak, że jeden dał popalić, a drugi nie. Każdy dał na swój sposób, mają tylko dwie cechy wspólne - torpedowatość i są śmieszkami wielkimi. A tak to są różni - Krasnal nie spał w ogóle, Gugi śpi pięknie, Krasnal lubi samochody, Gugi jest bardziej techniczny. Krasnal szybko chodził, Gugi w tym temacie się nie śpieszył. No właśnie, są trochę inni, trochę podobni, ale każdy jest przekochany i każdy ma jakąś "wadę" o ile można to tak nazwać, która mnie wkurza. I szczerze? No i co z tego? Jakby byli identyczni to bym miała powtórkę z rozrywki i by było nudno ;) A tak to miałam wrażenie, że wychowuję zupełnie inne dziecię ;)))

Ja miałam na takie gadanie jedną odpowiedź "no i...?" i czekałam na ciąg dalszy ;)))

Poza tym Ulcia, spójrz na to w ten sposób - z Martynką za bardzo się nie wysypiałaś, co? I z rąk Ci nie schodziła. To może się okazać, że teraz będziesz mieć śpioszka i malutka będzie samodzielna - można patrzec w ten sposób. Inne nie znaczy gorsze, tylko po prostu...inne.

Normalka.
Jak się opowiada, że się miało fajny poród, to wszyscy życzą, żeby następny dał w kość.
Jak się mówi, że się nie miało problemów z karmieniem piersią, to również można usłyszeć, że za drugim razem może ci tak łatwo nie pójść.
Jak pierwsze dziecko ma być dziewczynką, to wszyscy współczują, bo tatuś pewnie chciał pierworodnego syna.
Jak ma być chłopcem - to też źle, bo pewnie mamusia by chciała córeczkę.
Jak drugie okazuje się być tej samej płci, co pierwsze, to już w ogóle koniec świata jest i kondolencje się składa
I tak dalej, i tak dalej. Zawsze da się coś wymyślić.
Także jedyne, co można z tym zrobić, to mieć w dupie

Nie, no ja generalnie wiecie gdzie mam takie gadanie tylko najbardziej mnie razi, że to wszystko w podtekście jest takie "dobre" życzenie - wiecie... i to od najbliższej rodziny (rodzice, rodzeństwo) - to dla mnie niepojęte!
Ale macie racje! Gadanie jest zawsze - jak okazało się, że u nas dziewczynka - czego pragnęłam najbardziej na świecie - to ogólnopolskie ubolewanie, że mój mąż już 3 córkę spłodził a nie syna
Jak w pierwszej ciąży schudłam a nie przytyłam, to teraz od wszystkich życzliwych usłyszałam, że na bank odbije ze 30 kg itp. itd. - a teraz się mojej spokojnej córci czepnęli
a o kp też wczoraj usłyszałam, żebym się nie nastawiała, że bedzie tak łatwo jak za pierwszym razem ..........