Oj błyszcz sobie gwiazdo, błyszcz.

dobrze to moze inaczej dotrze, mini zlobek-w moim mniemaniu czyli cos takiego ze max 2 dzieci to tak jak w domu prawda? ja tez ma dwojke dzieci w domu i uwazam ze jedna osoba moze max. zajac sie dwojka dzieci bez jakiejs szkody dla nich co i tak jest sporym wyzwaniem bo najlepiej moje dzieci sie czuja jak jest po jednym doroslym na kazdego, widze to po ich komforcie zabawy, stresu, nie musza konkurowac o uwage, nie siedza zasikane zasrane glodne itd sa spelnianie ich potrzeby od razu, niestety w zlobku tak nie bedzie, beda inne dzieci ktorymi trzeba sie zajac i bedzie ich wiecej niz 2 na jednego doroslego, nigdzie nie napisalam ze taki mini zlobek jest lepszy od niani zajmujaca sie indywidaulnie dzieckiem, bo to jest najlepsze ale z dwojga zlego juz lepszy taki mikro zlobek czyli 2 dzieci niz zlobek zwykly wg mnie ;] dlatego napisalam ze jest ok, bo dzieci sie ucza ale w kameralnym warunkach bo chyba nie sadzisz ze dziecko jest w stanie sie nauczyc np sikac przy stadzie biegajacych piszczacych wyrywajacych sobie zabawki dzieci, zreszta nikt tam sie nie bedzie zajmowal uczeniem dziecka sikania na nocnik zacznijmy od tego, tak jak moze zrobic to niania majac tylko jeszcze swoje dziecko do opieki :] moje dziecko dalabym do niani ktora mialaby jedno swoje, nie wiecej, ale jako ze mam blizniaki to w tej sytuacji po prostu jedna niania na dwojke co i tak jest naprawde baaardzo trudne :] nie dalabym tam gdzie jest wiecej niz 2 dzieci na jednego doroslego chyba ze bylabym do tego zmuszona przez jakas sytuacje zyciowa czy finansowa i tyle :]

teo no moje tez sobie podaja zabawki, swoje przytulanki-miski sobie nawzajem przynosza-w sumie moglabym pomyslec ze dbaja o siebie bo remik np na sile wciska przytulanke radkowi bo sam nosi swoja to chce zeby brat nosil tez swoja hehe sam ma samochodzik to wdusza bratu tez-no wyglada to tak jakby chcial aby brat nie byl poszkodowany-no nie wiem czy mozna tak dalekie wnioski wysnuc z tego, gligaja sie, przykrywaja kocykami wzajemnie, gonia ale nie jest to typowo zabaw z dzieleniem sie zabawkami celowym, raczej podzial zabawek wynika z tego ze albo jakis sie znudzil zabawka, albo go ona nie interesuje lub lubi samo dawanie-tak wlasnie w tym wieku dzieci lubia dawac zabawki innym, nie wynika to z faktu ze lubia sie dzielic czy bawic, tylko sama czynnosc dawania im sie podoba
i zeby nie bylo, moje tez sie "bawia" jak wy to nazywacie, ale wg mnie taka zabawa naprawde nie wplywa na to jakie dziecko bedzie w przyszlosci, nie bede skakac z radosci bo moje dziecko podzielilo sie samochodzikiem z innym, albo bede zla bo nie chce dac go mimo ze tamto dziecko dalo mu dwa, uwazam ze w tym wieku "zabawa" i przebywanie z innymi dziecmi jest fajne ale nie wnosi tyle do zycia co u dzieci przedszkolnych, w wieku do 3 lat a moze nawet i troche wiecej, wiecej wnosza zajecia inywidualne a nie grupowe :P

zyziaczkowo: tak wlasnie w tym wieku dzieci lubia dawac zabawki innym, nie wynika to z faktu ze lubia sie dzielic czy bawic, tylko sama czynnosc dawania im sie podoba

no ZYZIACZKOWO ale to przecież też jest jakaś forma zabawy prawda ?
takie dawanie
bo nie wymagajmy, żeby roczne - dwuletnie dziecko bawiło się jak pięcio/sześciolatki


chociaż czytając jakie Ty masz obserwację śmiem twierdzić, że ja mam inne
wg mnie Nina nie robi tego bezsensownie - bo jej się podoba czynność tylko robi to w określonym celu [klocki żeby układać wieżę, autko żeby nim jeździć i brumczeć bo ją to rozśmiesza]
a książeczkę pokazuje tez nie dlatego, że podoba jej się czynność pokazywania, tylko dla niej zabawą jest jak ona pokazuje paluszkiem a ja mówię co to i wydaje dźwięki
słucha mnie wtedy z zaciekawieniem albo zaciesza
więc wg mnie roczne dziecko potrafi się bawić całkiem świadomie oczywiście na tyle ile mu pozwalają jego ograniczenia [niemówienie itp]
wiadomo, że nie każde ale jednak


i zgodzę się z Anecią bo wg mnie ona ma dużo racji - tzn że o wiele lepiej dziecko się czuje/rozwija w towarzystwie innych dzieci niż siedząc cały dzień z mamą czy nianią
ja też [tak jak Anetka] widzę po Ninie jak sie zachowuje kiedy jesteśmy same [często gęsto jest znudzona mimo, że na prawdę staję na głowie żeby jej różne atrakcje zapewnić] a jak sie zmienia i zachowuje kiedy przychodzi koleżanka z dzieckiem, znajomi albo nawet ojciec
nie to dziecko....
roześmiane, rozchichrane, popisuje się, zaczepia itp
więc wyraźnie widać, że dziecko plus jedna tylko osoba to nie jest najlepsze wyjście
fajnie jak jest ktoś jeszcze
Ty masz plus, ze masz dwójkę więc problem niejako rozwiązany naturalnie


i szczerze ? gdybym ja miała do pracy wrócić to bankowo wolałabym żeby Nina poszła do [dobrego i sprawdzonego !] żłobka niż miała by siedzieć sama w domu z jakąś babką

no widzisz a moje czesto sa zmeczone soba nawzajem, moze stad nie ciagnie mnie do tlumu i widze z tego plynace tez inne rzeczy a nie tylko fajnie ze dzieci sie razem bawia, owszem mysle ze dla kogos kto ma 1 dziecko lub olbrzymia roznice wieku miedzy dziecmi zlobek wydaje sie fajna forma integracji z innymi dziecmi i to naprawde moze byc git jakby spojrzec z tej perspektywy , dziecku samemu nudno z jakas baba/matka/ojcem ciagle ta sama geba, te same zabawki, no nudy itd ja mini zlobek mam na co dzien i widze po prostu jak ciezko jest zajac sie jednej osobie dwojka dzieci, nie starcza rak, czasu, jak mam ja (czyli np babka ze zlobka) pobawic sie z jednym samochodzikami jak drugi mnie odciaga i chce do ksiazeczek? no co tu zrobic powiedzcie? zawsze jakies dziecko bedzie poszkodowane, a nie zawsze sie uda bawic wszystkim wspolnie, nie wiem no jakos mi szkoda tych dzieci w zlobku, mam wrazenie ze cos traca, ale z drugiej strony taka sytuacja nie bedzie trwac wiecznie, wroci takie dziecko do domu i znow bedzie w centrum uwagi :]

hmm Koleżanka dała Synka do żłobka, mały 8 czy 9 miesięcy miał i na początku super było a zaczęły się schody - Od 15 czy 16 nie puszcza mamy na krok, ciągle płacze gdy ona go zdejmuje z rąk, śpi z nimi itd itp Po prostu przestało być ok i dzieć potrzebuje mamy. Z radosnego i przesympatycznego dzieciaka zrobiła się rykwa na którą obcy nie może spojżeć :(
Zmierzam do tego ze są dzieci i dzieci - jednemu pasi żłobek i to że mama znika a innemu nie bo chce mamy a nie obcej wrednej baby zajmujacej się innymi dzieciakami gdy on tego chce tu i teraz
Mama która idzie do pracy i musi zostawić dziecko zrobi to, ale rzadko która mama odda malucha w okolicy oku do żłobka bo ma kaprys I bez sensu jest dyskusja co lepsze i jak dzieciak sie rozwija. Ktoś kto zarabia okolice minimum nie zatrudni niani bo jak? ktoś kto ma kasę i stać go na to zrobi to od razu nie myśląc o złobku dla maluszka a 3latka przeniesie (albo i nie) do przedszkola
TAKIE JEST MOJE ZDANIE

zyziaczkowo: myślicie ze w umyśle 1-2 latka istnieje pojecie zabawy z innym dzieckiem w ogole? :]

myśle, że ani Ty tego nie wiesz ani ja bo nie mamy umysłu rocznego - dwuletniego dziecka oraz tak doskonałej pamięci wstecznej
możemy tylko przypuszczać, domniemywać, podejrzewać
ja podejrzewam, że moje dziecko pojęcia zabawy sensu stricte nie zna, bo żeby je znać musiało by umieć czytać, rozumieć to co czyta i zapoznać się z definicją słowa na przykład w wikipedii

natomiast jestem przekonana i pewna w 100 % (obserwując Ninę i znając ją lepiej niż ktokolwiek), że ona podając swojemu dwuletniemu kuzynowi klocek za klockiem, autko, czy pokazując kaczuszkę w jej ulubionej książeczce wie, że to jest fajne i może przynieść dużo radości i kupę śmiechu


a to jak to nazywasz Ty [mechaniczna czynność] a jak to nazywam ja [zabawa] to juz zupełnie inna para kaloszy

teorka ty mowisz o zupelnie czyms innym, o tym ze ona daje zabawke, ze ona-ta zabawka, jest fajna i dlatego ja daje, a mi chodzi o zabawe z kuzynem, zabawke moze dawac bo dziecko lubi dawac, bo lubi zabawke, bo zabawka fajna jest, ale to nie zabawa z kuzynem przeciez, mi chodzi o zabawę z drugim dzieckiem zabawkami-swiadomą, ktorą moje jedno dziecko chce uczynic ale jeszcze nie jest gotowe, bo jak napisalam nie umie stracic zabawki na rzecz innej osoby na dluzszy czas, taki, ktory juz mu nie odpowiada, bo cierpliowsc mu sie skonczyla juz :] bo tak jest w tym wieku, dwulatki takie wlasnie sa ;] jeszcze nie do konca gotowe do wspolnej zabawy :] stad tez sa moje przemyslenia odnosnie dzieci zlobkowych, ze nie umieja sie bawic wspolnie, bo przewaznie nie sa gotowe na dluzsze dzielenie sie rzeczami :] chyba ze zabawy typu tanczymy w kolku czy inne niezwiazane z przedmiotami, choc na pewno gro dzieci nie chce wspolracowac i sie bawic w tego typu zabawy :]

Treść doklejona: 23.10.12 00:42

Agunia05: burzenie piramidy klocków zrobionych przez starszaka

o tak, to jest fajna sprawa rozwalanie, to jest cos, a rozwalic cos nie do rozwalenia typy cos wylane w calosci? phii co to dla mojego remisia :P tu sie cos nadgryzie, tam stuknie i juz rozczlonkowane jest :P

TEORKA: i proponuje zakonczyc dyskusje bo jest tak bezsensowna jak hymn Polski spiewany w jezyku koreanskim

no kolejna dyktatorka no, to trzeba bylo zakonczyc ja juz wczesniej,jak sie nie podobalo, sama to walkujesz, ja ze soba nie pisze jakbys nie zuwazyla :] poza tym, jak dyskusja ma sie zakonczyc to umrze smiercia naturalna, bez niczyjej pomocy ;]

"bo czy Ci sie to podoba czy nie to moja corka sie BAWI w przeciwienstwie do Twoich synow, ktorzy mechanicznie wykonuja okreslone czynnosci (Twoje slowa) "

mnie twoje zabawy slowami nie ruszaja, wiec daruj sobie ten sarkazm :] raczej pokazuja ze nie zrozumialas o co mi chodzi, totalnie, aga wlasnie ujela to w inny sposob-zabawa dzieci do lat 3, moze bardziej dla ciebie klarowny ;]

TEORKA: no patrzcie ją, mnie nazywa dyktatorką bo grzecznie poprosilam o zakonczenie dyskusji ale ze ona mi mowi co mam robic to juz jest orajt co nie?

ach, wcale, ze nie ja tylko sugeruje hahaha
papa

judka25: Kontakty i relacje społeczne (np. to co nie zostało nazwane zabawą- podawanie klocków, obserwowanie i ze sto innych przykładów)

z tym sie zgodze jednak wg mnie ma to wieksze znaczenie dla dzieci od 3 lat niz tych maluszkow, jesli dziecko nie pojdzie do zlobka a jest samo z mama/niania nie znaczy ze nie bedzie umialo sie zachowac w grupie w przyszlosci, znaczenie wieksze wg mnie ma przedszkole dla takiego rozwoju spolecznego

Treść doklejona: 23.10.12 08:48

judka25: jeśli niania jest mało kreatywna i najchętniej siedziałaby przed tv z pilotem w ręku a dziecku rzuciła zabawki, to wcale nie takie super rozwiązanie

no przeciez wiadomo, mowimy o niani wlasciwej czyli zastepujacej mame ba nawet z lepszymi pomyslami-takie tez sie zdarzaja :]

A ja zupełnie nie rozumiem części argumentów.
Jeżeli mama wraca do pracy to podstawą jest to, by wróciła spokojna i przekonana,że zostawia dziecko w najlepszych rękach i sprawą drugorzędną jest to, czy jest to opiekunka domowa czy złobkowa.
Mnie byłoby trudno zostawić dziecko lezące ( np półroczne), ale z racji swojej pracy( nadzór nad ww) widuję mobilne maluchy, które w złobku sa naprawdę zadowolone i z pewnością krzywda im się nie dzieje. I wbrew temu, co mówi Zyziaczkowo bawią się :) Niekoniecznie ze sobą, ale w tym wieku wystarczy ,że są obok. I czasem bawią się klockami a czasem kapciem kolegi, który moze być równie fascynujący ;)
Tak jak mówiłam juz wczesniej - nalezy przyglądac się bacznie niepublicznym placówkom- tym zarejestrowanym i nie, bo tam czasem dziwne rzeczy się dzieją.
Dla mnie złobek zakładowy to bajka- w każdej chwili mozna zerknąc co się dzieje z maluchem. Jezeli bedzie się działo źle zawsze mozna rozpocząć poszukiwania niani.

Jaheira: iewczyny, ze żłobkiem to jest tak,że wiadomo,że każdy podejmuje decyzję podług możliwości(przede wszystkim finansowych).

NIekoniecznie.
Większośc niepublicznych złobków kosztuje tyle samo co opiekunka

szczypta_chilli: Większośc niepublicznych złobków kosztuje tyle samo co opiekunka

niekoniecznie. My za opiekunkę płaciliśmy ok 1600pln (ale opłata ryczałtem, tzn niezależnie od wyrobionych godzin w tygodniu). A żłobki niepubliczne w okolicy były po ok 1000-1200pln. No to jednak 400pln różnicy.

Jaheira: Czy to się komuś podoba, czy nie, większość teorii rozwoju dziecka podkreśla rolę rodziców w życiu dziecka, jako gwarantów ich dobrego rozwoju

chyba nawet nie chodzi o rolę rodziców (choć wiadomo- dwa pierwsze lata i więź, która się wytwarza są mega ważne), ale o stałego opiekuna w ciągu pierwszych trzech lat, nie?

Dziewczyny, a ja mialam do wyboru nianie i zlobek w tej samej cenie (niania ma 4-5 dzieci pod opieka i jest dofinansowywana u nas przez panstwo). I ze wzgledow logistycznych zdecydowalam sie jednak na zlobek, bo znajduje sie w tym samym miejscu, gdzie przedszkole starszej corki (inaczej musialabym codziennie zasuwac 8 km wozkiem w dwie rozne strony, autem tez nie byloby szybciej). Poza tym przerabialam juz taka nianie z pierwsza corka i ma to tez swoje minusy. Moje argumenty przemawiajace za zlobkiem to:
- zlobek nie choruje i nie robi nieprzewidzianych urlopow
- zlobek przyjmuje dziecko takze wczesniej lub pozniej, jesli z kolei mama ma cos nie przewidzianego i nie trzeba sie kazdorazowo umawiac i dostosywac

Co do modelu jeden rodzic - jedno dziecko to generalnie fajnie jest moc poswiecic dziecku czas, ale co z mamami podwojnymi-potrojnymi? Ja mysle, ze od malego trzeba dzieci uczyc socjalizacji i regul, oczywiscie dostosowac je do wieku i mozliwosci dzieci, bo przeciez jak pojda potem do przedszkola to beda musialy sie szybko przestawic.
Prosty przyklad - moja corka nie umiala usiedziec przy stole i ciagle uciekala mi z jedzeniem. Ja nie moglam sobie z tym poradzic i zastanawialam sie jak robi to niania, przeciez chyba nie goni dzieci po calym domu z jedzeniem. Okazalo sie, ze ona w ciagu tygodnia nauczyla moja corke, ze jak jemy to siedzimy i corka to potrafila zrozumiec juz jako roczne dziecko! Brala po prostu przyklad z innych dzieci. Moja siostra, ktorej dzieci wychowywaly sie w domu do tej pory robi wielkie oczy na to, jak moja starsza potrafi sie zachowac przy stole, ze jak cos chce, to pyta itd. Najfajniej jest w grupach, gdzie dzieci sa w roznym wieku, to wtedy mlodsze ucza sie od starszych.

To ja sie wypowiem jako mama 9 latka ktory chodzil do zlobka. Mlody mial potora roku. Bylo to mega doswiadczenie dla mnie i dla dziecka. Rozwijal sie bardzo poprawnie super sie bawil z rowiesnikami podawanie zabawek, zabieranie zabawek, rozwalanie zabawek, zajecia plastyczne na miare takich maluchow malowanie lapkami, kulkami, kredkami kredom, lepienie z ciastolini. Mlody pieknie zaczol mowic, calkowicie przestal kozystac z pieluch (nawet na noc). Samodzielne jedzenie na piatke z plusem ;-) Bo przeglad jadlospisu zawsze byl na koszulce:-) Jadl wszystko bo dzieci tez jadly:-) Mam dziecko bardzo samodzielne, towarzyskie i usmiechniete. Doti moze potwierdzic :-) Owszem beda argumenty ze siedzenie z mama w domu lepsze by bylo , bo mama studentka prawa na dziennych i zajecia tylko raz w tyg. wiec ja moglam sie zajmowac dzieckiem albo babcia.Ale moje studia byly wymagajace i bardzo duzo czasu spedzalam na nauce, a nawet najlepsza babcia nie zastapi kontaktu z czlowiekiem o tym samym wzroscie i,,jezyku''. Ale kazdy ma prawo do wlasnego zdania i przemyslen. Jeden chce siedziec w domu z dzieckiem bo ma taka mazliwosc inny chcialby ale nie moze a jeszcze inny niechce. Fran rowniez idzie do zlobka jak skonczy rok uwazam ze tak trzeba. Ja lepiej sie bede czula wiedzac ze jest z innymi dziecmi i ma mozliwosc sie bawic i do dyspozycji ma inne zabawki niz w domu ktore mu sie nie znudza ;) Uwazam ze argumentami mozemy sie przezucac kazdy z nas ma swoje zdanie i trudno bedzie sie przrkonac do nich nawzajem.
Przepraszam za brak polskich znakow :-)

No i tym sposobem dochodzimy do wniosku,że rozmowa o żłobku/niani/rodzicach to jakby rozmawiać o wyższości świąt Bożego Narodzenia nad Wielaknocą

abstrahując od dyskusji na temat wyższości niani nad żłobkiem czy odwrotnie
Jeśli chodzi o roczne dzieci i zabawę. To nie tak, że roczniak nie umie się bawić.
Krzyś rzuca do mnie piłkę, bo chce, żebym ją złapała i rzuciła do niego. I nie chodzi mu o to, żeby sprawdzić co się dzieje jak piłka upadnie. On rzuca ją do mnie i oczekuje, że ją złapię i odrzucę. I tak w kółko.
Bawi się ze mną w "berka"- podchodzi do mnie, klepie mnie, ja muszę uciec, on znowu się zbliży, dotknie mnie, ja muszę uciec. Frajdę sprawia mu to, że jak mnie dotknie, to ja piszczę i uciekam.
Więc zdecydowanie jest to celowe działanie i chodzi o rozrywkę (zabawę).
Natomiast... na pewno ŁATWIEJ mu bawić się ze mną, bo ja jako osoba dorosła jestem nastawiona na zabawę z nim, tzn po pierwsze rozumiem jego intencje a po drugie chcę się z nim bawić. Myślę, że dużo trudniej byłoby mu się bawić w berka z drugim roczniakiem, bo po pierwsze- tamten niekoniecznie mógłby mieć na to ochotę, po drugie, mógłby nie załapać o co chodzi I prawdą jest, że najczęściej takie małe dzieci bawią się nie ze sobą, ale obok siebie.
Krzyś najczęściej próbuje zabrać Ewuni zabawkę (bo zabawka w jej rękach nagle ożywia się i jest fajna), burzyć jej budowlę z klocków, czasem ją naśladować. Niewątpliwie jest to dla niego rozrywka (zabawa), natomiast nie jestem pewna, czy Ewunia postrzega to tak samo
Ale czasem bawią się razem, np jedno piśnie i czeka, aż drugie piśnie tak samo. Potem wydaje inny dźwięk i czeka, czy drugie zrobi to samo. To jest już wspólna zabawa- bo są jakieś "reguły gry" (ja wydaję dźwięk, Ty powtarzasz), oboje są w to zaangażowani.
Więc zgadzam się z Teo, że roczniak jak najbardziej potrafi się bawić, czyli celowo szuka sobie rozrywki i próbuje w to zaangażować otoczenie (czyt. zaprosić innych do zabawy).
Ale zgadzam się również z Zyziaczkiem, że do trzeciego roku dzieciom jest ciężko bawić się razem, a nie obok siebie, bo mimo wszystko WSPÓLNA zabawa wymaga choćby zaakceptowania przez dwie strony reguł zabawy- ja rzucam piłkę, ty łapiesz i mi odrzucasz, a nie zwiewasz z nią jak najdalej. A dzieci do trzech lat często mają problem z zaakceptowaniem wizji innej niż własna Dlatego łatwiej przychodzi zabawa z dorosłym, który jest nastawiony na zabawę wg reguł dziecka, niż równolatkiem, który jest nastawiony na zabawę wg własnego pomysłu

Ja dochodzę do wniosku, ze moim dzieciom wychodzą na dobre zajęcia indywidualne z jednym rodzicem bez brata, staramy się czasem robić tak ze np jeden zostaje w domu z tata i się razem bawią a drugi idzie ze mną na spacer, wtedy naprawdę dzieci są inne, mniej dziczyzny a więcej skupienia się na świecie, oglądania, słuchania, wszystko inaczej wygląda, stad pewnie moja postawa ze zajęcia indywidualne więcej wnoszą na tym etapie rozwoju, po prostu mam inne doświadczenia życiowe niż mama jednego dziecka :] oczywiście śmiechów chichów nie ma końca jak są razem, głównie jeden drugiego rozśmiesza lub prowokuje do robienia jakiś głupotek, ale bardzo często siebie naśladują, dlatego rozdzielenie i zabawa z jedna osoba dorosłą jest w tym momencie jak najbardziej na miejscu, żeby wydobyć indywidualne zdolności, nie tworzą już wtedy stada ale jest osobno: Raduś i Remiś :]

Witajcie, z reguły nie wypowiadam się w tematach, które mnie bezpośrednio nie dotyczą, ale zauważyłam tu temat żłobkach. Ja mogę się odnieść do tego tematu od drugiej strony, bo przez jakiś czas pracowałam w żłobku państwowym. Po tym doświadczeniu mogę powiedzieć, że nie dałabym swoich dzieci do żłobka, ale zaznaczam, że piszę tu o żłobku państwowym, w którym było ok. 150 dzieci.
Po pierwsze 2/3 latków liczyła 50-ro dzieci. Rodzice często nie zdają sobie sprawy ilu jest dzieci w grupie, bo jak przyprowadzają czy odbierają dzieci, to nie ma jeszcze kompletu dzieciaczków. Warto o to pytać, bo nawet jeśli dowiecie się, że na każdą grupę przypada 8 opiekunek/pedagogów to i tak te panie pracują na zmiany, czyli na sali nie ma jednocześnie tylu osób dorosłych. A nie trzeba mówić, że przy takich maluszkach wystarczy moment nieuwagi, aby dzieci się pogryzły czy podrapały.
Najważniejszą wg mnie rzeczą są warunki sanitarne. Zwracajcie uwagę na to jak wyglądają łazienki, pytajcie czy po każdym użyciu nocniki są dezynfekowane, czy każdy ma swój ręcznik i jak często są zmieniane. Zaglądajcie na sypialnie, jak daleko są od siebie ułożone leżaczki (powinno być ok 20-30cm odstępu), jak często są zmieniane pościele, czy są wietrzone. Nie zgadzajcie się nigdy na "żłobkowe" piżamki. Jeśli coś budzi Wasze wątpliwości wzywajcie sanepid, aż do skutku.
Kolejną rzeczą jest to o czym najczęściej się mówi czyli choroby. Jest to prawda, że w żłobku dziecko prawdopodobnie przejdzie wszystkie możliwe wirusówki, a po pierwszych 2 tygodniach najprawdopodobniej miesiąc spędzi w domu. Ale za to w późniejszym wieku będzie bardziej odporne i rzadko kiedy zarazi się choćby katarem.
I w ten sposób przechodzę do plusów - dzieci w żłobku rozwijają się cudownie! Tzn. jeśli żłobek zapewnia jakąkolwiek ofertę edukacyjną a nie tylko pełni funkcję opiekuńczą. Dzieci mają codziennie zajęcia dydaktyczne, uczą się na miarę swoich możliwości, poznają kolory, ćwiczą grafomotorykę. Są bardziej śmiałe i bezpośrednie, szybciej zaczynają mówić (jeśli żłobek zapewnia logopedę, to jest prawdopodobieństwo uniknięcia wystąpienia wad wymowy), są bardzo samodzielne (jedzenie, korzystanie z nocnika, zdejmowanie pieluszki).
Co do tej dyskusji o zabawie - moim zdaniem argument, żeby posłać dziecko do żłobka, bo będzie miało kontakt z innymi dziećmi jest nietrafiony. Dzieci w tym wieku nie potrafią bawić się (z pedagogicznego punktu widzenia) w sensie współdziałać ze sobą w zabawie. Taką umiejętność osiągają dopiero w wieku przedszkolnym.Wcześniej po prostu nie są na tym etapie rozwoju. Dzieci bawią się, owszem, ale jest to raczej zabawa obok siebie, a nie ze sobą. Oczywiście nie neguję tutaj tego co pisałyście, że Wasze dzieci się potrafią bawić, ale one czerpią przyjemność z zabawy samej w sobie, a nie z tego, że bawią się z innym dzieckiem.
Tak więc reasumując z moich doświadczeń - żłobek tak, ale pod warunkiem, że jest w nim mało dzieci, warunki są idealne i nic nie budzi Waszych zastrzeżeń.
O matko, ale mi wyszedł wywód. Przepraszam, jeśli nieproszona napisałam taki elaborat ;) Ale muszę zająć czymś myśli i może komuś się przyda.

W arkuszu organizacyjnym najważniejsze, żeby zgadzał się przelicznik: ilość dzieci/ilość opiekunów. I nie chodzi tutaj o jedną grupę, ale całą placówkę.
Twory istnieją, mają się dobrze, a najlepsze, że są ogłaszane jako najnowocześniejsze w Polsce.

Rozumiem,ze ilośc opiekunków ma odpowiadać ilości dzieci. Ale chyba we wszytskich bierze się także ppod uwagę chociażby warunki lokalowe, przepisy sanepidu, strazy pozarnej itp?

I jeszcze chciałam zauwazyć,że dzieci w wieku przedszkolnym tez niekoniecznie umieją bawić się z rówieśnikami. W szkole tez tak bywa.
Ba- ja nawet znam aspołecznych dorosłych.

Ja moze mam spaczone spojrzenie, ale u mnie jest grupa złobkowa , która jest w nowej placówce. Dzieci mają do dyspozycji 90metrową sypialnię i tej samej wielkości bawialnię i jadalnię. I nie jest to placówka prywatna :)
Oczywiście nie chcę generalizowac, bo wiem,że nie wszytskie tak wyglądają- ale te publiczne tez bywają super!

Treść doklejona: 23.10.12 12:53

belly: Boze dziewczyny!!! Litosci!!! Jak dlugo bedziecie jeszcze walkowac ten temat?

Ale o co Ci chodzi?

belly: Boze dziewczyny!!! Litosci!!! Jak dlugo bedziecie jeszcze walkowac ten temat?

Dlaczego nazywasz to wałkowaniem?
I dlaczego zainteresowane nie mogą już dłużej wymieniać się opiniami i doświadczeniami w tym temacie?
Przecież temat jest w dobrym wątku!