U nas z kolei na małego Jerzego mówi sie Jerzyk. Bardzo mi sie to podoba.
Mikołajek mi sie podoba, ale z nazwiskiem trochę sie rymuje. Ewidentnie nalepiej u nas brzmią lepiej krótkie imiona w przypadku męskich.
Do tego Antosia jakoś mięty nie czuje... Spoko, ale mam jeszcze jakies konotację z przeszłości, a wiecie jak to jest ;) no inAntkow teraz zatrzęsienie...
Maź będzie tym razem decydował i mówi, ze popatrzy na Młodego i wtedy sie zdecyduje.
No kurczę, a ja bym juz chciała jakoś mowić do syna :)

Miałam wójka Mikołaja- wysoki, gruby, z wąsem. Jak swięty Mikołaj. I mi się Miki tylko z nim kojarzy

A moze Ziemowit albo Mieszko? Znam takich braci :)
Mi sie te imiona podobaja.

U nas jeszcze zanim sie zaczelismy starac to imie dla synka bylo Mateusz. Pozniej nam sie odwidzialo. I wybralismy Artur, ale byl w bliskiej rodzinie jeden (kuzyn Meza) i nagle mnie olsnilo :) Karol. Akurat spotkalam kolege z LO o tym imieniu i a wczesniej wypadlo mi calkowicie z glowy. A czytajac imiona bylo niezauwazalne przez nas. Tak nam sie spodobalo, ze jest Karol. Na szczescie ani wsrod znajomych, ani w rodzinie nie ma drugiego Karola (ani duzego ani malego). Wiec zawsze wiadomo o kim mowa. No i jest krotkie imie, pasuje do nazwiska. No i do synka :)

O rany, mój brat ma na imię Mieszko :) i tak: w przedszkolu był Mięskiem, w szkole średniej jak dzwoniły dziewczyny to pytały o Michała :) wstydził się imienia jak nic, ale nie miał wyjścia musiał się przyzwyczaić :) Dzisiaj jego i nasze ulubione zdrobnienie to Miecho. Generalnie, piękne imię, tylko właśnie na przykładzie brata wiem, że czasem dzieci potrafią nieźle się nabijać z czyjegoś imienia :)

Ja niby nie mam jakiegoś oryginalnego imienia, ale Ulka-Kulka z przedszkola do dziś jest dla mnie traumą ;-))) i przez to nie znosze swojego imienia (no, teraz na starość już się przyzwyczaiłam )
Także czort wie co dzieciaki wymysla z najprostszego imienia -)

No, ale sa imiona, do ktorych sie wymysla tylko glupia dostawke, a sa imiona, ktore sie glupio przekreca. I szczerze, to wolalabym jakby mi ktos dostawial cos do imienia. Bo to mozna zawsze wymyslec. Np. Justyna pierdzina - ale na szczescie nikt na to nie wpadl hehehehe. A znam jednego Cyryla, na ktorego mowia Cycek. No wez tu czlowieku to w szkole wytrzymaj.

bladykot: Kolega w szkole miał na imię Bogumił to wołaliśmy na niego guma, później gumiś a ostatecznie Tołdi.

Niezła ewolucja przezwiska haha uśmiałam się :D

Ja swojego imienia nie lubiłam, zawsze byłam kachą, a nawet kachulcem, ktoś by powiedział o Jezusie co to ale jak tak cię nazywa twoja paczka i to robią to z empatią w głosie to nawet kacha brzmi fajnie. Teraz nie mam problemu ze swoim imieniem,
Imię Jędrzej okropne, aż nie ciarki przechodzą, moja przyjaciółka tak dała na imię synowi i woła na niego JJ (dzejdzej) horror, tak samo nie lubię imienia Andrzej, dlatego piszę co kto lubi,
Powiem Wam, że dzieci bardzo naturalnie podchodzą do imion i wcale nie z jakąś antypatią, przezwiska pojawiają się przy okazji. Nasi znajomi dali niedawno synkowi na imię Kazimierz, wszyscy się po głowie pukali co za pomysł na imię, a moja Ninka jak poznała małego chłopca to podchodzi do mnie i mówi wiesz mamo to mały Kaziu, fajne imię nie.... i tyle

Mojego imienia się w szkole nie czepiali bo przy nazwisku nie trzeba było moje panieńskie to KOTAS masakra! Bardzo się siedzę ze je zmieniłam :D

Mojego imienia Dominika nikt przez całe dziecinstwo nie przekręcał, dopiero w pracy jedna z koleżanek chyba po złości zaczeła na mnie wołać Miśka. Najważniejsze to nie dać po dobie poznać wk...wienia:) ale i tak parę osób z tej starej pracy niestety pamięta mnie jako Miśkę.
Też uwazam, ze dzieci, zwlaszcza małe wcale nie wydziwiają na mało spotykane imiona. W koncu zdarzaja się w większych miastach dzieci imigrantow z bardzo egzotycznymi imionami, tolerancji od malych dzieci to mozna się wręcz uczyć...

No fakt, kreatywność dzieci nie ma granic. Z "klasycznego" imienia potrafią zrobić cuda, także tego:) Ja też zamiast Paulina dla mojego brata i jego kolegów byłam Pałka :)

Miśka mówiliśmy na koleżankę Michalinę. W tamtych czasach, jak ja byłam w podstawówce, to nie było popularne imię Ona go strasznie nienawidziła i jak poszła do LO, zmieniła środowisko, to mianowała się Magdą i do tej pory się tym imieniem posługuje.

Kolega Wieńczysław ze studiów przemianował się na Grzegorz. Swoją drogą ekscentryk, podważający na wykładzie z podstaw fizyki teorie Einsteina.

Mirka Mira mi się BAARDZO podoba :) ale MIrosława mniej

Mój znajomy ma znajomego o imieniu Wigman. Od razu kojarzy mi się z takim namiotem wigwamem:) Istnieje jakiś skrót tego imienia? :)

Wczoraj w TVN24 wypowiadał się pan Żylisław Żyrzyński - no bez urazy, ale brzmiało jak żart
Ps. Pardon, zajrzałam w google i pan się nazywa Żelisław Żyżyński, co jednak zasadniczo wiele nie zmienia

To taki szybciutki OT
Dziękuję, mamy się nienajgorzej - chociaż Gaja praktycznie nie odkleja się ode mnie
Bardzo lubi mój biust, ze wzajemnością zresztą, bo całkiem ładnie tyje - najniższa waga 2468, a wczorajsza 3258.
Do Mikołaja całkiem podobna i też włochata - zresztą muszę jej w końcu jakieś fajne zdjęcia porobić.
Napiszę więcej jak odzyskam drugą rękę

Jeżuuuu, ale mi się imię Gaja spodobało :D:D:D I to też nie że od razu, tylko teraz jakoś...
Ale nie zmieniamy już, bo się bardzo przywiązałam do Sońki.
Jeśli będzie nam kiedyś dane mieć 3 córkę to może Gaja będzie. :D

U mnie mąż wetuje wszystko, więc najprawdopodobniej dziecię będzie bezimienne.

Mnie tez się Gaja podoba - ale maż kręci nosem.
Mi np. bardzo podoba się dla chłopca Bruno - a mój maż twierdzi, że absolutnie :/ a z nazwiskiem tak pięknie by się komponowało ;-))

W moich typach też był Bruno i Gaja ale oba mąż skreślił z listy. Jedyne dla dziewczynki się spodobało Oliwia, a jak będzie chłopiec to chyba dostanie "no name"

Co do dziwnych imion to ja zaliczam Odon. Chodziłam z jednym do klasy i miał przezwisko kondon...

Mangaa a Sonia podtrzymuje tradycje wschodnia w Waszej rodzinie?
Ja sie nie znam to z ciekawości pytam. Bo Milcia miala nawiazywac chyba do pochodzenia dziadków?

U nas się zaczął temat imienia, bo okazało się w tym tygodniu, że czekamy na dziewczynkę. Jakoś oboje wewnętrznie byliśmy nastawieni na chłopca i dla synka imię było ewentualne wybrane.
A tu córcia! Oczywiście cieszymy się równie bardzo, ale mamy teraz "myślenice" w związku z imieniem.

Jedyne, na które oboje reagujemy pozytywnie, w sensie, że obojgu nam się podoba, to Aleksandra. Moja jedyna żyjąca babcia - w sumie jedyna nasza żyjąca babcia, bo z męża strony już nie mamy - ma na imię Ola, fajnie byłoby podtrzymać imię w rodzinie i podoba się nam.

Tylko mam straszny zgryz, bo męża brat ma synka - to najmłodsze aktualnie dziecko w rodzinie, 2 latka - który ma na imię Aleksander... No i nie wiem, czy to nie głupio, że oni mają Olka, a my mielibyśmy Olę... Jakbyśmy odgapili, nie mogąc wymyślić nic oryginalnego. Co nie jest prawdą, no ale.
Z drugiej strony myślę sobie, że kiedyś to będą tylko kuzyni, co tam kogo obchodzi, że kuzyn ma podobnie na imię, nie?
Przejmowałybyście się tym?

No a u nas, uprzejmie donoszę, że stanęło na Mikołajku. No chyba, ze sie tatusiowi w szoku poporodowym odwidzi

Magda, fajne :) Mi się z Liviowym Mikim kojarzy :))))