My chcieliśmy ok. 3 lata temu kupić konika. Doszliśmy jednak do wniosku, że nie jesteśmy aż takimi wielkimi pasjonatami i zrezygnowaliśmy.Wtedy kosztowało 400zł za m-c. Ładna stajnia, duże tereny do wypasu i biegania dla koni.
Bałam się, że będą mi go zajeżdżać do hippiki, a nie jestem w stanie tego kontrolować zbyt często bo to jakieś 45 km od domu.Może kiedyś jeszcze się zdecydujemy, bo teraz mamy blisko stadninę

Przecież możesz wybrać: tańszy pensjonat i koń jest używany do rekreacji i niszczony przez początkujących albo droższy pensjonat i nikt poza Tobą lub osobami wyznaczonymi przez Ciebie nie dosiada konia. Tak jest w ośrodkach jeździeckich. U nas akurat nie ma rekreacji, nie można się uczyć, tylko pensjonat i konie prywatne.
Babyphat nie zaczęłaś od nauki jazdy? Jaką masz stadninę blisko?

Nie chcę pisać bo nie chcę ujawniać miejsca zamieszkania, a to by było z dokładne. Tam była nauka jazd konnej :o( Oczywiście, że zaczęłam odnauki jazdy.Przecież mało o sobie wiemy

Ano sposób interpretacji temp i wyznaczania dni "bezpiecznych" zależy od metody. Zatem chcesz czy nie?

W przeciwieństwie do mnie, nie pozostaje Ci nic innego niż ryzykować. :-)

No tak, to stało się chyba niedawno? Gdyby nie to, byłabyś jeszcze w ciąży teraz? Od czego gin uzależnia większe szanse powodzenia?

O widzę zechwilekę mnie nie było a tu gorące dyskusje....
AGUNIA 05 to smutne i choć nie przezyłam nic podobnego potrafię sobie to wyobrazić, co do zwierzat mam kotkę i psa, kocica jest młoda i naprawdę super się udała bo jest spokojna, grzeczna, nigdy nie myślałam że można trafic na tak mądrego kota, pies już 14 latek ale były pupil mojej córy bo jego miejsce zajęła kocica

Co do odkładania to odkładam na pewno do lata 2007 r - i muszę sie pochwlić podpisałam umowę o pracę na 1/2 eteu na razie na próbę do końca roku ale mam nadzieję na dłużej a to ważny krok by zabezpieczyć się i dzidziusia.

dzidziusiów mam na razie pod dostatkiem tz ok 15 h tygodniowo jestm nianią rocznej dziewczynki, moja siostrzenica ma 1,5 roczku - mój aniołek-rozrabiak, i maluszki kolezanki, (ale czym więcej znimi przebywam tym bardziej myślę o drugim - swoim maluszku) a na widok karmiącej matki oblewa mnie zazdrość i pragnienie...

jeszcze 6 lat wstecz nie czułam tego chyba zamroziłam instykt bo wmówiłam sobie -jedno dziecko i basta - a teraz żałuję bo moja córcia jest jedynaczką i gdybym nawet urodziła drugie dzieciątko to też bedzie jak jedynak - bo będzie ogromna róznica wieku ale wierzę że pokochają się i wiek ich nie rozdzieli

Kochane już niedługo opuszczę Wasze grono, po ślubie (21 październik) rozpoczynamy starania :]

A jak bym chciała już zacząc staranka ale z róznych względów muszę odkładać:(((((

a nawet jestem zmuszona , ale ciuszki jakies firmówki w ciucolanddzie czasem kupię - nie mogę się po prostu oprzeć takiemu uroczemu słodkiemu maleństwu,

czemu zycie musi byc takie skomplikowane???

A do tego uparłam się że małę ma się urodzić na wiosnę więc mało miesiecy mi pozostanie na starania???? ale nic.....wytrzymam te 2 lat , muszę wytrzymać..........z wami napewno mi się uda

????? tz...........ah gdybym tak wygrała chociaz ,,skromnie'' w toto to do wiosny uporałabym się ze skomplikownym życiem i do działanek przystapiła :)

ybka, wszystko ma swój czas. Może trzeba poczekać? Może tak będzie lepiej dla dziecka?

Agusiacze, miałaś już swój wpis, więc go poprawiłam.

dzięki za poprawienie Amazonko . trudno się powczymać od rozrabiania z mężęm .....
Ale tak trzeba , musze skończyć szkołe i pomuc mężowi w zarobku.
Wiecie że młode dziewczyny które przerwały szkołe mają trudności z powrotem tak jest ze mną . w sumie tak sie przyzwyczaiłam do dzidzi że mi się niechce wyhodzić bez niego ,ale też daje popalić maleństwo czasem.

Ybka, z wiosną może Ci się uda? Nie ta, to następna.

Nie, nie mam żadnej ochoty. Każdy ma swój czas.

No to znaczy ze nadszedł mój czas - hi hi

ja mam ochotę ale jeszcze warunki nie te i marzy mi się chociaż mała podróż poślubna :)

Paula ja też mam 2 latkę i chciałam jeszcze poczekać ,ale MM przekonał mnie że nie ma na co, z kazdym miesiącem przyzwyczajamy sie do dobrego, nie trzeba stawać w nocy, przewijać , karmić, nosić , a tak rach ciach urodzić drugie i temat zakończyć. Jak się uda mała w przyszłym roku pojdzie do przedszkola a ja będę z maleństwem w domu, Julka uwielbia dzieci i na pewno będzie zachwycona, myślę żę mała jak i duża różnica wieku ma swoje wady i zalety, zresztą mam 31 lat, MM 36 nie wiadomo też za którym razem się uda, i.....przekonał mnie tak bardzo , że już nie mogę się doczekac staranek

Paula u mnie na szczęście sytuacja zawodowa ustabilizowana , chociaz wiadomo zawsze jest coś, nowe zadania , projekty do zrobienia i kiedyś mówiłam sobie jak zrobie to i to to wtedy , ale wtedy pojawiało się coś następnego i tak w kółko, wiadomo trzeba wziąć pod uwagę wszystkie aspekty bo dziecko to przecież nie zabawka. U mnie w domu było 5 lat różnicy i nie wspominam tego miło , brat uważał się ciągle za dorosłego a mnie za małolatę i trudno było nam znaleźć wspólny język, wiadomo to nie reguła, ale ja chciałam żeby u mnie jednak była mniejsza różnica wieku , żeby dzieciaczki miały lepszy kontakt ze sobą.

Zuza ja sytuacje zawodową mam ustabilizowaną, tylko, że praca sama w sobie niezbyt stabilna :).
A co do różnicy wieku, między mną a moją siostrą jest 8 lat różnicy. Świetnie się rozumiemy. Owszem były zgrzyty, ale gdzie ich nie ma :). Jak mała poszła do podstawówki to jej matkowałam, a odkąd jest studentką jesteśmy najlepszymi kumpelami.

a ja myślę, że nie ma żadnej reguły, wg mnie relację między dziećmi kształtują rodzice.

Cóż moje doświadczenia, a właściwie obserwacje, wskazują na to, że jednak rodzice mają kolosalne znaczenie w wychowywaniu i kształtowaniu swoich dzieci. Dużo większe niż sobie zdają z tego sprawę, problem w tym, że właśnie nie do końca sobie z tego zdają sprawę. Zapominają, że wychowywanie to przede wszystkim dawanie przykładu. Dziecko od pierwszych chwil swojego życia rejestruje to co my robimy i to co robimy, a nie mówimy, kształtuje jego obraz świata.

Paula i Zuza no to prawie jak ja....
A my to już mamy 34 i 36 M latek , ale wg opini otoczenia wyglądamy o wiele lat młodziej, często jak jedziemy w nieznane środowisko to wywołujemy zdziwienie gdy nasza córka mówi do nas mamo i tato : tak? a ja myslałam że państwo to studenci?

hehe czasem jest śmiesznie.... mała jest hepi że ma lajtowych wapniaczków, a nam to nie przeszkadza.

Co do róznicy wieku to wszystko zależy od charakterów dzieci i własnie wychowania, ale często jest tak że mimo dobrego wychowywania dzeci nie lubią się i rywalizują bez żadnej przyczyny.

Mój brat jest młodszy odemnie o 6 lat a siostra o 13 lat - bardziej dogadam sie z bratem niż z siostrą bo ja dla niej jestem za ,,stara" mam wrażenie że jestem jakąś konkurencją (choć nie mam w czym)

Moje dobre rady odbiera jak atak na jej osobę......

No cóż u mnie gdyby co róznica byłaby boska (17 lat) hehe - ale co mi tam - rodzeństwo to rodzeństwo. Za 20 lat znajdą może wspólny język ??? Wazne że nie będzie sama, zdałam sobie sprawę że teraz tego nie odczuwa ale kiedyś na starość na pewno byłoby jej smutno. Nie mogę tego zrobić mojemu dziecku.

AniaM pomysł dobry jestem za

Amazonko dodaj mnie do przyjaciółek to popatrzę i skomentuję bo tak to trudno coś stwierdzić