Po jakim okresie (ilu dniach) dostałyscie @ po zabiegu.?

Ja po zabiegu dostałam dopiero po 2mcach @i był bardzo bolesny i obfity. Masakra w życiu takiego nie miałam

U mnie byl w miarę normalny po zabiegu, cykl tak samo długi ale lakarka pow ze okres moge dostac i za 2 m-ce.

Po prostu trzeba obserwować, aby wiedzieć, w której grupie jesteś.

Jak po porodzie, jest to czas na regenerację i niepodrażnianie macicy i ogólnie narządu rodnego.

Ja wykorzystałam "tylko" skrócony macierzyński, 8 tygodni.

Przykro mi z powodu Waszej straty... Może odpowiedź na swoje dylematy znajdziesz na tym forum?https://www.poronienie.pl/forum/
Byłam ostatnio na pogrzebie dziecka naszych znajomych. Wczesna ciąża. Zrobili całą uroczystość, z Mszą, pogrzebem na cmentarzu, dziewczynka ma grób z imieniem i nazwiskiem. Było naprawdę dużo bliskich im osób i wszyscy ich wspierali. Tak chcieli, bo było to ich trzecie poronienie i mówią o tym otwarcie, że mają dwójkę dzieci na ziemi i trójkę w niebie. Że te dzieci są częścią ich rodziny. I nikt nie ma prawa im powiedzieć, że histeryzują, że to przesada. Przeżywają pełnoprawną żałobę jak po stracie każdej bliskiej osoby, a dzięki ich podejściu wszyscy dookoła to szanują i dają temu dziecku prawo do istnienia w świadomości. Założyli nawet przy parafii grupę wsparcia dla takich rodziców. Taki pogrzeb nie musi być publicznym wydarzeniem. Kwestia dogadania się z księdzem i z tymi, których chce się powiadomić. Cokolwiek zrobicie, to dziecko już zawsze będzie częścią historii Waszej rodziny. Z relacji osób, które mają taki dramat za sobą wynika, że godne pożegnanie może ułatwić przeżycie straty. Trzymajcie się :*

Ja nie dałam rady tego wszystkiego przechodzić, pamiętaj ze to Twoje życie, nikt nie ma prawa Cie oceniać w takiej chwili... Zrób jak uważasz, każda decyzja będzie dobra bo będzie Twoja ....

Napisałam calutkiego, długaśnego posta i mi go usunęło :(

Blackberry, ja pochowałam Kajtka. Moje "puste jajo płodowe". Napiszę Ci później wszystko, od nowa.
Nie żałuję. Naprawdę!

Ja może opowiem/przypomnę moją historię…
W ostatnich dniach zeszłego roku na USG okazało się, że coś jest nie tak. Bardzo nie tak… Pęcherzyk był duży, w nim ładny pęcherzyk żółtkowy, ale maleństwa nie było widać… Kolejne badania potwierdzały ten koszmar. Ostatecznie z poronieniem zatrzymanym 20 stycznia zgłosiłam się na zabieg.
Miałam więc kilka tygodni na przemyślenia, dowiadywanie się. Chcieliśmy wiedzieć, zrozumieć, czemu… Sama ledwo skończyłam macierzyński z Adasiem, więc tym bardziej „poznałam swoje prawa”. Ale wahaliśmy się cały czas. Nie mamy wiele kasy, więc wydatek ośmiu stów na badania był spory, więc też czytałam o zasiłku… Nie wiedzieliśmy bardzo długo czy się decydować na badania, ale powiedziałam wyraźnie- jeśli zrobimy badania, to wtedy powinniśmy doprowadzić sprawy do końca.
Dzieciątka nie trafiają do odpadów medycznych obecnie… Większość jest grzebana w grobach dzieci nienarodzonych. We Wrocławiu zajmuje się tym fundacja Evangelium Vitae- raz na kilka miesięcy odbierają dzieciątka ze szpitali i urządzają pochówek, grób jest na cmentarzu Osobowickim. Jednak jeśli chciałoby się uzyskać zasiłek pogrzebowy to trzeba samemu być organizatorem pochówku. Wolę mówić „pochówek”, nie pogrzeb…
Podjęliśmy decyzję w ostatniej chwili. To nie były fajne myśli, sam pochówek wydawał się nam kompletnie nierealny… O poronieniu wiedzieli wszyscy, bo zdążyliśmy się pochwalić wszystkim na Święta, więc trzeba było całość „odkręcić”. Ostatecznie miałam już w szpitalu założoną tabletkę, zaraz miał odbyć się zabieg, ostatni telefon, mąż mówi: dobra, idziemy w to, chcę wiedzieć, co się stało. Więc ja wypełniłam druczek, mąż zadzwonił do laboratorium, żeby przyjechali po część materiału do szpitala.
Po tygodniu były wyniki, poprosiliśmy żeby je nam wysłali. Więc dowiedzieliśmy się: chłopiec, trisomia 16 chromosomu.
Nooo, tąpnęło. Bo z Okruszka był to synek. Chłopiec. Tym gorzej nam było, że widzieliśmy starszego brata, 15 miesięcznego, biegającego ze śmiechem po domu…
Kolejny tydzień praktycznie oswajaliśmy się z tym, następnym krokiem jednak była wizyta w USC. I tu był chyba najgorszy czas dla męża, bo trzeba było wybrać imię dla Okruszka, a mąż co ruszałam ten temat to wychodził z pokoju. I tak trzy dni… Ostatecznie jakoś się przełamał, i podłapał jedną z moich propozycji. I tak Okruszek stał się Kajtkiem.
Następnego dnia pojechałam do USC i zarejestrowałam Kajtka. Obsługa była super, wzięli mnie bez kolejki… Więc jakoś to poszło. Ale od tej pory do pochówki minął miesiąc. Nie mogliśmy się przełamać, odważyć…
Ostatecznie zaświeciło słońce, już gdzieś w marcu, i miałam humoru i sił na tyle, że się zabrałam i poszłam do zakładu pogrzebowego. Kilka drobnych spraw (jaki kształt tabliczki na krzyżu, o której godzinie, jak odmienić imię na tabliczce, jaki napis dać niżej… tu sama pani z zakładu podpowiedziała, że niedawno takiemu nienarodzonemu maluszkowi rodzice napisali „Kochamy Cię” i tak też jest u Kajtka) i poszło. Polecam i danie sobie czasu w tej kwestii (u nas prawie 2 miesiące) i znalezienie zakładu, który to wszystko robi bezgotówkowo- oni wiedzą jak się z ZUSem rozprawić i po wypłaceniu zasiłku wypłacili nam różnicę pomiędzy zasiłkiem a kosztem pochówku).
Poprosiliśmy znajomego księdza żeby się z nami pomodlił. O samym pogrzebie wtedy wiedziała chyba tylko moja mama (oraz kuzyn- przyjaciel i jego narzeczona). Mama zajęła się Adasiem. Hania była w szkole. Byliśmy tylko we dwoje i nasz ksiądz. I tyle…
Psycholog zresztą powiedziała, że dobrze, że nie zabieraliśmy Hani, lat 11, na pogrzeb. Co innego odwiedzać „gotowy” grób, co innego pogrzeb.
Chodzimy na cmentarz nie za często. Raz sami, raz pojedynczo, raz z dziećmi. O tym, że i gdzie jest Kajtek pochowany wie tylko kilka osób. Ostatnio powiedziałam mojemu bratu, to przeżył szok. Ci co nie zrozumieją, nie muszą wiedzieć.
Nie żałuję tej drogi. Im dłużej to wszystko trwało, tym bardziej się cieszyłam, że będziemy mieli miejsce, w którym będziemy o nim pamiętać.
Nasze dziecko ma nie tylko naszą pamięć. Mamy dokument, mamy jego malutki grób, mamy miejsce, które jest wyrazem najszczęśliwszego czasu mojego życia- tych trzech tygodni pomiędzy pozytywnym testem a tym nieszczęsnym USG. To maleństwo na nas wpłynęło, zmieniło, kształtuje, BYŁO, więc nie będziemy udawać, że go nie było, tylko dla poprawności politycznej części naszego otoczenia. I tak byśmy go odwiedzali, czy w tym wspólnym grobie maluszków, czy tu, gdzie jest. Ale cieszę się, że jest na cmentarzu na którym leży jego pradziadek i spora część naszej rodziny, w malutkiej kwaterce wśród ośmiorga innych dzieciaczków, w spokojnym miejscu, że ma imię… Nie żałuję tej drogi, nie żałuję że się na to zdecydowaliśmy, choć początek bywał ciężki. Może też mi lepiej w życiu obecnie, bo mówiłam wprost o moim dziecku, stracie, nie trzymałam tego w sobie? Myślę, że tak.
Jeszcze jedno- koleżanka z duszpasterstwa powiedziała mi, że diabeł bardzo boi się dusz dzieci nienarodzonych. Że one są tak czyste, silne, że nawet egzorcyści się do nich zwracają o wsparcie. Że Kajtek może nas chronić, opiekować się nami, że przecież nie ma w Niebie nikogo nam bliższego. Nasz syneczek jest naszym patronem… Staramy się o tym pamiętać, bo jeśli ktoś ma „nieść” nasze modlitwy, to kto, jak nie on? Nas ta myśl pociesza…
Polecam taką drogę, jeśli ją rozważasz. Bo mam wrażenie, że tylko tak można powiedzieć, że zrobiliśmy dla tego dzieciątka wszystko co mogliśmy…. Jakbyś potrzebowała pogadać, pisz.

Treść doklejona: 29.09.17 20:03
Jeszcze dodam jedną rzecz- można dokonać także pochówku symbolicznego, wtedy kiedy hmm... poronienie jest bardzo zaawansowane, żeby cokolwiek "zabezpieczyć".
No i roniąc w domu, też można zebrać wszystko. Zresztą to "udało" się mojej kuzynce, więc miała wykonane badania hist-pat mimo że poronienie odbyło się jeszcze w domu, zanim pojechała do szpitala.

Dziewczyny, ile czasu powinnam czekać na krwawienie po poronieniu/ciąży biochemicznej.

Historia wyglądała następująco:
Pozytywny test piątek,
środa beta 75,
piątek beta 150,
sobota krwawienie/plamienie,
poniedziałek beta 250,
środa beta 119

Na usg w żadnym momencie nie było niczego widać.

Od soboty regularne plamienia, ale nadal brak krwawienia. W poprzednich c. biochemicznych krew leciała po odstawieniu duphastonu. Teraz odstawiłam w środę po południu i dalej nic!

Jeżynka, jak to nie doczekalas się? I skończyło się zabiegiem? Czy byłaś na tym samym etapie co ja?

Chciałam Wam tylko napisać, że pochowaliśmy dziś naszego Okruszka.
Kameralnie, tylko ja i mąż. O poronieniu wie tylko kilka bardzo bliskich osób, nawet rodzice nie. O dzisiejszym dniu nikt - nie daliśmy rady i też nie chcieliśmy dzielić tego z innymi.

Badania genetyczne wykazały synka, dostał na imię Gabriel - jak Aniołek, to i imię anielskie.

Nie było łatwo, sporo też formalności - na szczęście życzliwi ludzie po drodze.
Nie żałuję ani trochę.

Moja ciąża zaśniadowa była wyliczona na 10 listopada... dokładnie w moje 30 urodziny... humor mój nie jest najlepszy ...

My o Kajtku myślimy jako o opiekunie naszej rodziny. Takim maleńkim patronie....

Asiula, myślę że jeszcze możesz poczekać. Mi zawsze leciało 2-3 dni po spadku i odstawieniu dupka/luteiny. Ale myślę że możesz jeszcze poczekać np. tydzień. Możesz też zbadać hcg by się upewnić że spadło. Ja co prawda po pozamacicznej, ale sprawdzałam jeszcze hcg po zabiegu aż spadło do poniżej 1. Zasadniczo po tym co przeczytałam u dr googla uważam że powinno się każdorazowo sprawdzać czy hcg spadło.

To znaczy że masz dobrego lekarza :) bo mi nigdy nikt o tym nie mówił. Ba nawet teraz przy pozamacicznej, a potrafi się zdarzyć że nie wyczyszcza wszystkiego i zaczyna odrastac... jak wczoraj miałaś ok. 600 to może musi jeszcze trochę spaść mi mogło lecieć przy becie poniżej 100. Po pozamacicznej poleciało 2.11 gdzie 31 miałam hg 150, we wcześniejszych ciazach ostatnie badania hcg były 150 i 80 i wówczas 2 dni i leciało.

<span style="font-size:11px;color#333;">Treść doklejona: 23.11.17 13:32</span>
Jeszcze co do spadku to u mnie po tygodniu od zabiegu było 7 (ze 150) a po kolejnym tygodniu 0.7

MrsCreme a to nie jest tak, ze przy ciąży zasniadowej bardzo szybko rośnie beta hcg od początku?
Tak gdzieś czytałam i byłam trochę spokojniejsza.. pojadę dziś znów zbadać, bo trochę się martwie brakiem krwawienia....

Skapula lekarz to właściwie kazał mi przyjść po krwawieniu..
mówił ze raczej pójdzie szybko bo beta była lekko ponad 1100 a po dwóch dniach 600 ale jakoś..
No nie idzie.. raz dziennie jest lekkie krwawienie przez chwile a potem plamienie :(
Czuje się fizycznie ok, wiec staram się nie panikować, ale jakoś ta myśl o tym ze sie nie oczyszczam mnie meczy..
Przed zabiegiem się wstrzymuje rękoma i nogami także oby obyło się bez...

Treść doklejona: 28.11.17 19:13
Dziś badałam beta hcg ponownie i jest 557... słabo spada..
mam wrażenie ze plamienie jest mocniejsze ale nie jakieś super.. jak myślicie - czekać mogę? Czy isc do lekarza?

Ale ja się nie gniewam..
Pozamaciczbej nie wykluczono bo właściwie to nigdzie nie widzieli pęcherzyka ale wyglądało raczej ok..
ja się zastanawiam jak mieliby zobaczyć teraz ten pęcherzyk skoro beta spada ??
Ja jak myśle o cp to mnie od razu kuje lewy jajnik.. nie wiem czy ze stresu..
ja mam właśnie raczej jasna krew.. sama już nie wiem..
u mnie to generalnie zarodka nie stwierdzono bo nie widzieli pęcherzyku także tego..
jutro idę do ginekologa niestety innego bo mój miał termin dopiero na czwartek a wolałabym się wcześniej uspokoić..
poproszę może najpierw o leki cytotec czy cis.. może to ruszy..
panicznie boje się zabiegu i zrobię wszystko żeby go uniknąć :(

NO ja chyba wolałabym się oczyścić sama choćby miało to jeszcze trwać kolejne 2 tygodnie niż zabieg.. serio...
właśnie się boje ze i u mnie nic nie zobaczą i właśnie będą chcieli szukać ciąży :((
Zobaczymy co dziś wyjdzie u gina...

Asiula, ale jestes pewna, że na zabieg by Cię wzięli. Mnie owszem położyli na oddział, ale dali tabletkę dopochwową i potem zrobili USG. Tam okazało się, że samo sie oczyściło i z zabiegu nici :). Kontrola bety i do domu.

Ja miałam ciążę obumarłą w 8 tygodniu, po potwierdzeniu w przychodni przyszpitalnej, że dziecko nie żyje podali Cytotec dopochwowo i wysłali do domu z zaleceniem stawienia się na kontrolę. Wszystko miałam ogarniane z doskoku na IP ginekologicznej. Dostałam też prawie 2 tygodnie L4.

Treść doklejona: 02.12.17 14:20
Asiula, czemu lekarz tak podszedł do kwestii szukania pęcherzyka?

Oj to całe szczęście, bo czytałam dziś wątek i się zmartwiłam. Dobrze, że dziś lepiej!

To miałaś przeżycia... Dobrze, że już za Tobą, ale na pewno ból po stracie ogromny :(

Treść doklejona: 02.12.17 15:02
Weszłam na Twój profil - Ty psiara, ja kociara :D

Tak, niewiedza i niepewność jest straszna.

A jednak Asiula, przykro mi. To prawda, że intuicyjnie czuje się takie rzeczy. Wracaj do formy w takim razie. Mi kazali czekać 3 miesiące po zabiegu ze staraniami, a potem był już złoty strzał