azja_4: Magdalena, ta rehabilitantka z którą mam dzisiaj zajęcia domowe kosztuje tyle samo, pracuje chyba w CZD, rehabilitowała mojej koleżanki córeczkę z ciężkim porażeniem mózgowym. Ma być świetna...

Daj znać w takim razie jak wrażenia po pierwszym spotkaniu.

mkd: Mam nadzieje że mnie źle nie zrozumiecie ale każdy zawód rządzi się swoimi prawami i nie bez powodu na te kursy się tyle czeka(2-3lata),tyle trwają i kosztują

Wiem, ze nie do końća o tym pisałaś, ale ja sie zaasekuruje, żeby nie było. NIe sądze, że którakolwiek z nas pisząc o ćwiczeniach w domu uważa, że rola rehabilitanta jest bez znaczenia. Przynajmniej ja tak nie uważam i dlatego żywię ogromną wdzięczność wobec naszej fizjo. Tak więc jeśli tak to odebrałaś, to prostuję.

MKD hmm dorastam do tego coraz bardziej... Gdy Tosieńka była mała liczyłam ze to przejściowe... zresztą hmm dopiero rok temu przestałam się łudzić że to szybko się skończy choć tak naprawdę nie przestałam w to wierzyć ;) Lekarze nie mówili nam jak to wygląda na dłuższą metę wciąż słyszałam zę może być różnie, że z takim maluchem cieżko wyrokować, zę mózg dziecka jest elastyczny itd itp
Są dzieciaki w gorszym stanie niż Tosia i nie chciałam zabierać im... I tak myślałam przez 3 lata... Wiem to głupie, ale naprawdę myślałam żę jeszce chwilka i skończymy rehabilitację... Ostatni rok jest bardziej obiektywny... nie skończymy jej jeszcze przez długie lata a dochodzą coraz to nowe rzeczy (wkładki do butów, mocne porządne butki - jeszcze nie ortopedyczne ale muszą spełniać warunki, okulary, pomoce w ćwiczeniach...) ;(
Sory mam jakiegoś doła ostatnio i rozczulam się lekko

mkd: jaką antosia ma dokładnie diagnozę?

nie ma dokładnej...... ona wciaż jest jako "zaburzenia neurologiczne" a z serduszkiem "zaburzenia krążenia" czy jakoś tak. z oczyskami nie starałam się o nic bo nie było potrzeby - a dopiero niedawn się dowiedziałam że jakby miała orzeczenie to całe szkła i oprawki ma za darmo :/ wiec niebawem się za to wezmę chyba - póki co nie mam sił

doti, ja bym rozszerzała. Może nie agresywnie tylko stopniowo, powoli. Nawet jeśli mają korygowane 4 m-ce, to można założyć, że ich układy pokarmowe są już gotowe na coś nowego. Wiem, że teraz są różne opinie na temat tego, kiedy należy rozszerzać dietę, ale ja w tym temacie jestem "starej daty" i np. z Natalką niestamowitą frajdę sprawiało mi podawanie czegoś nowego i obserwowanie jak ona zachłannie rzuca sie na nowe smaki (a pierwsze owoce podałam jak miała 4 m-ce).

Gdy Antosia miała skończone 4m-ce (kalendarzowe) zaczęłam jej dodawać kleiku ryżowego do mleka i próbowała już jabłka a potem wiadomo że już coraz wiecej

doti_p: Starsze mamy wcześniaków, kiedy i jak zaczęłyście rozszerzać dietę swoich maluchów?

ja poczekałam do korygowanych 6mcy, ale tylko dlatego, że po prostu czekałam, az Mała sama będzie gotowa na jedzenie - tzn. wyrazi chęć/zainteresowanie jedzeniem. I to sie stało własnie w jej 8mcu życia. Wcześniej, po 7mcu niekorygownaym, próbowałam coś z papkami marchewkowymi czy kleikiem, ale dziecko sie ewidentnie męczyło, więc poczekałam.
natomiast rozszerzenie diety rewelacyjnie wpłynęło na wyniki krwi. po miesiącu mięsnych papek Mała wyszła z anemii, z która walczyliśmy od urodzenia.
Doti a jak to u Was wygłada. Dziewczyny sie interesują jedzeniem?

no to może już czas? Pytanie czy patrzą na jedzenie jak na zabawkę czy kapują troszę, że to jest do jedzenia (chociaż nie wiem, ten etap zrozumienia chyba i tak przychodzi później).

Ja rozszerzałam od skończonego 6 miesiąca. Ale ekspozycję na gluten robiłam wcześniej (chyba jak miał 5,5 miesiąca). Podaję wiek kalendarzowy, nie korygowany. Janek pięknie mi jadł, aż 3 dni temu zaczął się koszmar ząbkowania (wczoraj przebiła się lewa dolna jedynka) i od 3 dni mały tylko na moim mleku niestety, wszystko inne jest błe... no oprócz skórki chleba... ech...

Dziewczyny, a jak było u was z trzymaniem główki przy wzmożonym napięciu? Luśka wygina tę główkę do tyłu jak ją trzymam na rękach i nie bardzo umiem przełamać to napięcie, a jak sama odpuści w pewnej chwili to głowa leci zupełnie bezwładnie . Tak samo na brzuszku-prawie nie podnosi głowy, tzn. podniesie troszeczkę na kilka sekund, a potem już nawet nie próbuje tylko leży jak naleśnik i ssie piąstki. Próbuję z nią trenować jak polecił fizjo- sadzam ją sobie na kolanie, podpieram ciałem jej boczek i nie podpieram głowy- ale ona wtedy zamiast spróbować złapać głową balans to wygina ją jeszcze bardziej do tyłu i szuka oparcia w mojej ręce.

Doti, to pierwsze ćwiczenie stosuję z powodzeniem. Z tym, ze to pozwala ją zrelaksować, przełamać napięcie, ale nie pomaga w nauce trzymania główki. A fizjo powiedział, że powinna już w miarę trzymać główkę na tym etapie. A twoje dziewczynki kiedy zaczęły trzymać głowy i czy wzmożone napięcie im w tym nie przeszkadzało?

Ale chodzi Ci o trzymanie do przodu, czy w leżeniu na brzuszku? Do przodu jeszcze nie bardzo chcą, Patka coś tam zaczyna, a na brzuszku Patka trzymała już dawno, ale Amelka to jeszcze miesiąc temu głównie bokiem dźwigała i tylko chwilkę trzymała. Za to teraz na brzuchu to jest raj, można dużo zobaczyć, można się pośmiać do siostry. Jak już mi się zaczynają złościć leżąc na plecach to przez przewrócenie na brzuch zyskuję jeszcze 10 minut spokoju i fascynacji :) A Amelka sama sobie na ten brzuch fika. Najważniejsze jest to, że każde dziecko ma swój czas na robienie wszystkiego i jedno będzie wyprzedzać rówieśników, a drugie będzie czekać, a potem jak ruszy z umiejętnościami, to nie dogonisz :)

Treść doklejona: 15.11.12 20:56
Ja bym jeszcze zapytała fizjo, czy nie zacząć jej trochę nosić przodem do świata (oczywiście pupka podwinięta), żeby tak bardzo nie rozglądała się za sobą, a ćwiczyła sobie tą główkę. Jeszcze możesz popróbować kładzenia jej sobie na udach na brzuszku (jedno udo trochę wyżej, to od strony główki), ja tak dużo z Amelką ćwiczyłam, bo wtedy najłatwiej mi było trzymając ją na brzuszku korygować od razu asymetrię.

Nie bardzo rozumiem Pepper co piszesz o przełamywaniu napięcia? Jeśli ona się wygina a Ty jej tą główkę przyciskasz to tak się nie robi, bo naciskając wręcz zachęcasz ją do jeszcze większego odginania się. Mój Jasiek się wyginał i rehabilitantka zabroniła nam nosić go w pionie przodem do siebie, właściwie do tej pory nie wolno nam go tak nosić, nosimy go przodem do świata, teraz sam trzyma się,więc właściwie noszę go nawet jedną ręką, ale wcześniej trzymałam i pod pupą i przytrzymywałam górę, może zapytaj swojego fizjo czy tak możesz nosić? No i jak Luśkę podnosisz z łóżeczka? Polecam poczytać Zawitkowskiego i obejrzeć na youtube jak on pokazuje jak nosić i podnosić maluszka, żeby mu nie szkodzić i nie zachęcać go do wyginania się :)

trzymamy jak zawsze

Pepper i jak?

U nas w ciągu ostatniego tygodnia nastąpił taki progres, że własnego dziecka nie poznaję:)
Nie wiem czy to kwestia ćwiczeń od neurolog, które z nim robię (rehabilitantka nam gucio pokazała i dopiero neurolog na wizycie dała nam ćwiczenia) ale bardzo się chłopak ostatnio stara:)
Turla się na wszystkie strony, dźwiga głowę jak szalony do siedzenia jak go wsadzimy w jakąś huśtawkę czy leżaczek... Tylko na brzuchu się jeszcze złości. Potrzyma kilka minut i ryje nosem... :P

Magda, może być tez tak, że Franio teraz wszedł w okres, kiedy dogoni rówieśników. U nas to sie stało ok. 8 miesiąca życia - Mery dorównała do rówieśników i w 9mcu zrobiła wszystko na raz: zaczęła raczkować, siadać i wstawać.
Myślę, że Franki może teraz właśnie nabierac przyspieszenia, zwłaszcza, ze ma Tymka, który go na pewno bardzo stymuluje.

Pepper, dobrze zrobil...tak jak Ci pisalam to pewnie nic takiego ale po swoich przejsciach z Maryska goraci namawiam na konsultacje! Dobrze, ze wszystko ok:-)

jezynko- nie badz zla na siebie...nie jestesmy czasami w stanie przewidziec pewnych spraw...ja przeciez tez widzialam, ze Marysia zezuje i zwlekalam z okulista bo wszyscy lacznie z pediatra mowili, ze to minie!!! tez sie zloscilam ale pozniej spojrzalam na to w ten sposob: ok, moglam szybciej ale nie zrobilam za to robie teraz a moglabym zaniedbac czy udawac, ze jest ok i czekac jeszcze dluzej!!!! przytulam

dziewczyny a czy jak moja Misia czasem zezuje, to jest to jeszcze fizjologia czy już mam się martwić?

Pepper- 3mam kciuki za Wasze postepy i prosze o to samo dla Nas na przyszla srode, kiedy to mamy kontrole w Wawie u Naszej okulistki- juz mam meeega stresa:-|

To może i ja opiszę naszą historię. Moi chłopcy urodzili się 30.08, w 35tc poprzez cc. Jak na bliźniaki, nie było to duże wcześniastwo, ale ciąża miała ciężki przebieg. W szpitalu spędziłam 16 tygodni, ponad 14 leżałam plackiem z nogami do góry, prawie 2 tygodnie to już po porodzie. Przez 8 tygodni dostawałam fenoterol w kroplówce, na tabletki wogóle nie reagowałam. w 22 tc szyjka skróciła mi się do 1,2cm, w 25 tc miała juz tylko 3mm. Wtedy poinformowano mnie, że urodzę prawdopodobnie w przeciągu tygodnia. Mimo silnych skurczy założono mi wtedy szew. Trzymaliśmy kciuki, żeby na kroplówkach dotrzymać do 29 tc. Udało się do 35, po planowanym odstawieniu fenoterolu, jeszcze tego samego dnia urodzili się Filip 2240g i Tymek 1860g. Dostali po 8 pkt. Fifi po 3 dniach wyszedł z inkubatora, 4 dnia był już ze mną. Tymka dostałam w 6 dobie. Z wyjściem do domu mieliśmy czekać, aż Tymuś będzie ważył 2 kg. Pierwszy dzień z dwojgiem maluchów był ciężki, Tymek nie chciał jeść, był apatyczny. Myślałam, że sobie po prostu z nim nie radzę. Wieczorem zauważyłam, że Tymuś ma niedowład prawej rączki. W miejscu po wkłuciu na rączce utworzył się ropień. Następnego dnia zaczęto podawać antybiotyki. Mały wymiotował na seledynowo, był sinoblady. Po 4 dniach przyszły wyniki posiewów, wszystkie dodatnie - gronkowiec złocisty, stwierdzono posocznicę. Nie potrafię opisać tego co czułam, po 4 dniach euforii znowu zostałam brutalnie sprowadzona na ziemię. Na szczęście wynik posiewu z płynu rdzeniowo-mózgowego był jałowy. Tymuś spędził w szpitalu 1,5 miesiąca, miał dwukrotnie przetaczaną krew, było podejrzenie zapalenia kości, ale walczył dzielnie i 11.10 wrócił do nas do domu.
Dzisiaj chłopcy mają 3,5 miesiąca. Fifi rozwija się zgodnie z wiekiem korygowanym. Tymuś musi nieco nadrobić, ale codziennie widzę jak się zmienia i jest coraz silniejszy. Ćwiczymy w domu metodą Vojty, jest ciężko, ale są efekty.
Mieliśmy mnóstwo szczęścia, i mam nadzieję, że już najgorsze za nami...

wow rzeczywiście dużo przeszliście.. Dobrze że już jesteście razem. Kciuki za chłopaków i ich zdrówko :)

Pepper bardzo dobre wieści, oby tak dalej.

Mónikha- ja mimo, ze w temacie zeza jestem biegla juz! nie potrafie pomoc...ale czy zagladalas przypadkiem na forum gazeta.pl- dzieci slabowidzace? tam jest wiele osob i ciekawych porad...powodzenia!

Fizjo właśnie wyszedł. Powiedział, że postępy Lusi są ogromne!!! Lewa rączka znacznie mniej sztywna, rzadziej zaciska się w piąstkę i mała jest jej bardziej świadoma. Pozycja na brzuszku super, główkę trzyma b. ładnie. Pozycja siedząca bardzo stabilna jak na jej korygowany wiek. Bardzo smiesznie to wygląda jak on ją sadza sobie na zgiętej stopie i niczym jej nie podpiera, a ona sobie tak siedzi i prawie się nie chwieje. Mamy ćwiczyć siadanie każdego dnia po kilka minut. Poza tym mamy wciąż stymulować lewą rączkę i rozciągać prawą stronę ciała. No i Luśka jest gotowa by rozpocząć ćwiczenia do przekręcania się na boczki i brzuszek. Jestem z niej bardzo dumna.