Hania to lubi kibicowac :)
Najbardziej lubi się zbroić- jak juz ma koszuklke, pomalowana buzie i paluszki czy pizze to jest pełnia szczescia ;) Bo meczu moze nie byc ;)hyhy

Rodzice moi, jak co piątek rano zabrali moją córkę do siebie na wieś. Jadą autem i babcia pokazuje wnuczce cmentarz. Misia na to:
M: Mieszkałaś tu kiedyś babciu?
:D

Mała chciała źeby ją posadzić na parapecie
"mamusia usiądź Kalinke"

Duży dzisiaj został z dziadziusiem, Mały był u babci. Pytam, czy nie było mu przykro, że nie pojechał do babci z braciszkiem? „Niee, wiesz, bo ja kocham i babcię i dziadka, ale dzisiaj nie było mi przykro, bo poczułem się nawet szczęśliwie” :D
.
Krasnal opowiada co wczoraj oglądał u dziadków –
K: „Film o dinozaurach i o panu, który miał maszynę i przeniosła go do dinosów i było tam takie żyjątko, które już nie żyło, bo było piaskowym dolarem i już. Mamo, mamo, co to za żyjątko było? Jak to nie wiesz? To zadzwońmy do babci.”
Babcia potwierdza, że faktycznie był pan i dinozaury i piaskowy dolar, ale żyjątka, które nie żyło nie pamięta.
Duży przychodzi po godzinie i mówi:
K: „Ooo, już wiem! To żyjątko miało płetwy i ogona i paszczę TAAAKĄ wielką i było biało-czarno i nazywało się na O”
Ja: „Omułek?” (skoro żyjątko, a Krasnal ma wybujałą wyobraźnię, więc po opisie równie dobrze mógł to być lew)
K: „Niee, nie omułek – taki duży był i na O”
Ja: „Osioł?” (nic innego nie przychodzi mi do głowy)
K: „Niee, nie na OL”
Mąż ze śmiechem: „Olaf?”
K (pauza): „No nie, nie na OL tylko na OLLLL”
My: „No to już nie wiemy”
K: „Aaaa, wiem o czym mówię! ORKA”

Natalia wpada do kuchni i wrzeszczy: wody! Dajcie mi wody! Natychmiast!!!
Ja: A magiczne słowo?
N: GA-ZO-WA-NEJ!!!

Else, wiem ze jestem podła, ale wszystko bym dała żeby to zobaczyć...

<span style="font-size:11px;color#333;">Treść doklejona: 18.07.16 08:31</span>
Siostrzana miłość:
Rozwiesilam dziewczynom hamak, a właściwie takie krzesło wiszące. Posadziłam obie, rozbujalam i poszłam. Za chwile słyszę głos Lusi:
- Mamo, zabierz stad ta ciężka krowę, bo mnie przydusi!

najlepsze jest to, że teraz za każdym razem jak wchodzę do kuchni to moje dziecko krzyczy: "Tylko się nie przewróć mamoooo!" :P

W sobotę jedziemy na urodziny do siedmioletniej Julki, z którą niedawno byliśmy na wczasach. Był na nich też Igor. Jej kuzyn. Igor się z Ninką bardzo polubili. Żeby nie użyć słowa zakochali
Dziś będąc z dziećmi na zakupach w Tesco wspomniałam Ninie, że na tych urodzinach będzie także w/w Ninki adorator. Akurat mijalismy stoisko z odzieżą i córka ma po usłyszeniu radosnej nowiny poprosiła o kiecke (taaaaaa zaczyna się.....) żeby ładnie wyglądać. Zgodzilam się i po chwili w wózku wylądowała śliczna biała sukienka w LODY NA PATYKU (celowo podkreślam, bo ten motyw odegra potem kluczową role).
Kilkanaście minut później stoimy w kolejce do kasy. Przed nami jakaś starsza pani , za nami kilku facetów w wieku produkcyjnym
Ninka trzyma sukienkę, ogląda uważnie i mowi:

-Mamo ładna ta suknia co?
-No ładna bardzo.
-Mamo? Dobrze, ze nie różowa co ? (Moja szkoła ! )
-Bardzo dobrze Nineczko....
-Mamo?
-Tak kochanie?
-Myślę, że jak mnie Igor w niej zobaczy to zwariuje co?
-No myślę ze pewnie tak. ....
-I wystrzeli się do kosmosu z tego zwariowania co?
-No całkiem możliwe ze tak.
-Mamo?
-Słucham Myszko?
-A potem na pewno mi [te lody powinna powiedzieć ale nie powiedziała ] WYLIŻE co......?

Wtem kasjerka spadła z krzesła, starsza pani stojąca przed nami padła na kolana i zaczęła się modlić, panowie wybuchneli tubalnym smiechem, a ja wpadłam pod wózek plonac ze wstydu niczym stodoła przez Jaśka od sąsiadów podpalona ciepłą lipcową nocą. ....

Już więcej do Tesco nie idę

Logika dziecka:
Bawimy się w chowanego.
Odliczam od 1 do 10. Wreszcie wołam "SZUUUKAAAM".
Patrzę, a Dawidek stoi na samym widoku, oczy zamknięte, pięści zaciśnięte i mówi pod nosem "chcę być niewidzialny, chce być niewidzialny..."

Rozmowa z córką, ja mówiąca do niej z kuchni, ona w stołowym pokoju:
Ja: Misia, zejdź proszę z tej komody. Nie wolno wchodzić na komodę. Tyle razy Ci powtarzam.
Misia: A babcia mi pozwala
Ja: Babcia to babcia a ja to ja.
Misia. No wieeeem mamo. A ja to ja!
:D

z wczoraj ku refleksji wszystkich odchudzajacych sie
Piotrek: jestem juz najedzony. a ty mamo?
ja: ja tez.
P: to czemu jeszcze jesz?

O Jezu Fran... No coś pięknego :P... Uśmiałam się z tego Pazdana :P.

Udawałam dzisiaj różne zwierzęta, a chłopcy mieli zgadnąć co to, potem się zamienialiśmy i chłopcy udawali zwierzątka. Krasnal udawał kangura, zgadłam, a on „a teraz kim jestem?”, podniósł rękę i ugryzł się w palec. Próbowaliśmy zgadywać przez chwilę jak gryzł się znowu i znowu. Pytanie kim on był?
Jak to kim?
Gryzoniem!

To widzę, że nie tylko ja miałam noc z przebojami... Mój syn o pierwszej w nocy postanowił kupę robić (i to dwa razy).Od dwóch dni go nosiło, ale co tam... Pewnie jak nie zrobi to zniknie :P... Dzisiejsza noc pokazała, że nie bardzo :P.

Moi też mieli łażąco-pobudkową noc. Ale obaj to lunatycy, a chyba teraz pełnia.
Dialog poranny z Adasiem.
- Tata dziś jest w domu, a ja synku idę do pracy.
- (ze zdziwieniem konstatuje) Ale nie jesteś zdenerwowana!!

Wychodzę do pracy jak dziewczynki jeszcze śpią, wiec po powrocie wypytuje:
- Pozno wstalyscie?
Lusia: Ja wcześnie!
Ja: A tata jeszcze spał?
L: Nie, już nie.
Ja: A co robił?
L: Palił.
Ja: Palił papierosa?
L: Nie, palił głupa ze śpi!

Wracamy z przedszkola, Michasia zbiera ślimaki (jak zwykle). Znajduje same puste muszelki, więc mówię na pocieszenie:
Ja: Widzisz, ślimaczek pewnie wyszedł z muszelki i poszedł na spacer.
Misia: Tak na golasa????????
:)))))))))))))))))))))

Jaca, muszę wypróbować :D :D :D U mnie identyko jak u Ciebie :))))))

Haha ja wypróbuje też, chociaż mój to taki typ filozofa, że zaraz strzeli wykład na ten temat normalnie nie przegadasz......i to do tego jeszcze często gęsto ma racje

Moje dziewczyny ostatnio wywaliły wszystkie zabawki z pudeł. Przychodzę i pytam co to za bałagan, na co Lusia: to nie bałagan, to ŚWIAT ZABAWEK.

I bardzo dobrze zrobił :P. Jak ja nie lubię jak ktoś śmierdzi ;(

ja uwazam ze jak ktos chce to sie umyje. nawet w galerii w publicznej toalecie

Są też ludzie z różnymi schorzeniami, którzy pachną specyficznie.

Katka wielkie oooo ode mnie. Niestety nie znamy sytuacji poszczególnych osób, a oceniać bardzo łatwo. Chyba lepiej byłoby uczyć dzieci empatii i wrażliwości.

Swego czasu pracowałam wiele lat jako kurator sądowy i wiele widziałam. I tak, jak Agnieszka mówisz, nie oceniajmy, dopóki czyichś butów nie założymy.