Dziękuję dziewczyny za opinie. Patrzę tak na Aleksia, że On z dnia na dzień jest coraz "doroślejszy" a do żłóbka pójdzie dopiero za 3 miesiące, więc jeszcze dużo się zmieni.
Ale pozostaje kwestia przekazania tej informacji mojej mamie. Znów będzie to bardzo personalnie odbierała. Choć może powiem jej, że nie chcę jej obciążać, w końcu kobieta ma już swoje lata (66 lat) i ostatnio coraz częściej choruje. A nawet ostatnio bała się, że coś jej jest poważnego, bo była bardzo słaba, że nawet Aleksa na ręce nie miała siły wziąć. (Oczywiście choroba nie wpływa na zdolność zachrzaniania na działce i pilenia wszystkiego - nawet ma antybiotyku była na działce, bo miała od Aleksia wolne)
Ale jeszcze podpytam się o jedną kwestię i jak ten problem (jak dla mnie) rozwiązać. A mianowicie chodzi mi o częstotliwość wychodzenia na spacery takich maluszków w żłobku. Panie mówiły, że nie wychodzą codziennie. Czasem dwa razy a czasem tylko raz w tyg. Wiąże się to chyba z ubieraniem (teraz nie ma raczej z tym problemu) i tym, że nie wszystkie dzieci dobrze chodzą. Jak to u Was w żłobkach jest?
No i teraz jak to zorganizować, żeby jednak Aleks miał ten spacer codziennie (zależy mi i to bez dwóch zdań). Szczególnie jak będzie się szybko ciemno robić. Jak będę mogła Aleksia odebrać szybciej to wtedy pojadę do domu, zostawię samochód i pójdziemy po Maksia na piechotę - albo Aleksio w wózku albo w zimę na sankach. Ale jeżeli będzie musiał być dłużej w żłobku, np. do 16? Wtedy co, bez spaceru?
Dodam, że my mieszkamy na wsi. Spacery po zmroku w grę nie wchodzą, bo ciemno jak w d.... Maksio chodzi do przedszkola w centrum naszej wsi, ale Aleks będzie chodził do żłobka w mieście - 20 km od nas. Po drodze do męża pracy.
Do tej pory uważałam, że dzieci powinny być na podwórku codziennie, ale może to nie jest konieczne? Tylko takie kiszenie się w budynkach jakieś dziwne mi się wydaje.

Dżasti, moja Ola pójdzie do żłobka w sierpniu - żłobek niepubliczny. Jest w nim podział na 3 grupy: maluchy, średniaki i starszaki. Podział nie jest ściśle wiekowy, przynajmniej na pewno w tych dwóch pierwszych grupach, ale związany bardziej z umiejętnościami dzieci. Ola idzie do maluchów, bo w tej grupie są dzieci, które nie chodzą jeszcze samodzielnie. No i te maluchy na pewno nie chodzą na spacery... Żłobek niestety nie ma swojego ogrodu, tylko plac zabaw po drugiej stronie ulicy, więc chodzą tam te starsze grupy. Maluchy spędzają czas na zewnątrz tylko na takim tarasie, ale właściwie to nie wiem, ile i czy codziennie.

dżasti: Do domu wchodzimy tylko na siku i przygotowanie posiłku. Bo jemy też na zewnątrz.

Haha, to tak jak my, ale sikanie też gdzieś po drodze, bo nie ma jak do domu wrócić ;))

Odbijajcie sobie w weekendy jak nie ma innej opcji...

A ze swojej strony mogę Ci powiedzieć, że jak dziadkowie/babcie mają rzadziej wnuki to jednak i bardziej są wypoczęci i jakoś chętniej reagują na prośbę pomocy - przynajmniej u nas tak jest. Jak dzwonię i mówię, że chłopcy chorzy, zostanę z nimi przez dwa dni, a potem czy mogą do dziadków to jest "o tak, tak!" :D

Igni, zdaję się na opinię Krasnala - dzisuaj Gugusiowi tłumaczył w drodze do przedszkola "bo wiesz, ja kocham przedszkole i moje panie. I dzieci też. I zabawki, bo mamy fajne zabawki. I ciebie, bo możemy się na podwórku spotykać" ;)
.
A w przyszłym roku w przedszkolu nie będzie naboru dla trzylatkow (tylko w naszym).

Widocznie tak jest - takie informacje słyszałam...

U nas Justyś dzieciaki całe dnie na dworze ale dla Was to kawał drogi...

Dżasti, a jakbyś z kierownikiem zagadała o tym wychodzeniu? U nas były pokazywane zdjęcia jak dzieciarnia wychodzi na dwór, siedzi w stercie liści na jesieni, w zimę opatulone po same nosy z czerwonymi polikami, w deszczu zmoknięte, ale z bananami na buzi - to jest naprawdę fajne dla dzieciarni... To znaczy ja wiem, że Ty wiesz, ale może kierownik da się przekonać?

No nie jest... U nas tylko rodzice są proszeni o współpracę i ubieranie dzieci tak, żeby można je było wygodnie ubrać/rozebrać (połączone z nauką ubierania zresztą) i zostawianie ubrań na cebulkę - stosownie do pogody.

Zreszta ja uważam ze Młody dzięki temu mniej choruje. Oni wychodzą, wietrzą żłobek nawet zima. Dzieci tez sie hartują, na pewno wychodzi to na plus:)
A o jakim żłobku mówicie ? Ja słyszałam pozytywne opinie o lelukach i awp to chyba po drodze ?

Czytam właśnie artykuł o życiu islandzkim i ten fragment przypomniał mi dyskusję o wychodzeniu na dwór, no zobaczcie same, przecież nawet w paskudną pogodę dla dzieciaka to zabawa i szaleństwo :D Uśmiałam się jak norka, bo oczami wyobraźni już to widzę :D

"To jak z wichrem radzą sobie małe dzieci?

- Przedszkolaki dzielnie brną przez zawieruchę. Codziennie podczas pobytu w zakładzie przedszkolnym mają obowiązkowe wyjście w teren bez względu na pogodę w ramach hartowania ciała i ducha. Znajoma przedszkolanka opowiadała, że o określonej porze przed wyjściem na spacer stoją już przy oknach i ślinią szyby, czekając na sygnał do wymarszu. Nieważne, że leje, wieje, pada śnieg. No i wychodzą.

Mali skazańcy połączeni sznurkiem jak więziennym łańcuchem, w kamizelkach odblaskowych, eskortowani przez panie przedszkolanki, co chwilę przewracają się i turlają, powalani przez wiatr, podcinając sąsiadów z dwuszeregu. Przedszkolanki pracowicie stawiają ich z powrotem na krótkie nóżki tylko po to, żeby znowu zaliczyli glebę. I tak w kółko. I pełznie chodnikiem taka nieporadna gąsienica, rozbawiona po pachy, gdyż przewalanie się z wiatrem i tarzanie z kolegami to, jak wiadomo, bardzo wesołe zajęcie. A przedszkolanki jak kocice kocięta w pysk, biorą to jednego, to drugiego pod pachę, żeby zyskać na czasie, zdążyć postawić tego poprzedniego, zanim kolejny pozbawi go pionu, z radością przegrywając walkę z podmuchem." http://kobieta.gazeta.pl/

Wiesz, ja trochę ogarniam, bo jednak łatwiej jest ubrać dwójkę niż 6-7 dzieci ;) Właśnie za to kocham nasze przedszkole i żłobek, tam podpatrzyłam jak panie ubierają dzieci - najpierw wszystkim buty, potem kurtki, a na końcu czapy i zapinanie - żadne z nich się nie zdążyło spocić :D Potem zaczęłam to stosować w domu :D
Tylko u nas jest to naprawdę zorganizowane tiptop. I pilnowanie rodziców, żeby dzieci były na cebulę i ubrane w taki sposób, żeby mogły się same rozbierać i ubierać. Wiadomo, że taki maluszek zupełnie sam nie da rady, ale to jest w pewien sposób nauka ubierania.
Ale opis cudny, co? Z mężuchem rechotaliśmy czytając :D

Frances: Mi ten patent z ubieraniem kiedys chyba doti (nasza forumowa mama blizniaczek) podpowiedziala i tez to stosuje zima

Hehehe właśnie chciałam powiedzieć, że w moim domowym stadku tą strategię stosuję :)

Frances: dzieci nie ogarniaja, ze zimno,zeponuro

no moj ogarnia i absolutnie na zewnatrz wychodzic nie chce. Przed przedszkolem upewnia sie ze jedziemy samochodem. Sila bym go w deszcz czy wichure nie wygonila. Przeciez w domu mozna lego ukladac w przedszkolu tez jest mnostwo zajec wewnatrz.

u nas wczoraj bylo lazenie po kaluzach, w kaloszach, rownie dobrze mozna by na boso. kalosze beda schnely chyba caly tydzien. dzis ubierzemy je mokre i zas na kaluze.

Ale w lecie to sama frajda, co innego pozna jesienią, co nie. W lecie to i my w deszczu biegamy. Ale jak jest 8 stopni a na dworze wieje ze głowę urywa to ja jednak podziekuje.

To chyba od dziecka zależy, bo ja w zimie tez lubiłam łazić, zjeżdżać na tyłku z górki, a zimy wtedy były wyjątkowo mroźne. Pamiętam jak kiedyś wróciłam przemoczona, zmarznięta i dostałam zapalenia płuc, ale i tak było rewelacyjnie - raczej tak, skoro do dzisiaj to pamiętam ;))
Moi też mogą cały dzień na zewnątrz, czy zima, czy lato.

gdziw wy macie te kałuże,tu (kuj-pom) susza :((

Podjęliśmy z mężem decyzję że od września nasza zimorośl idzie do żłobka. Przeczytałam ten wątek niemal w całości i wiem że to słuszna decyzja. Zosia uwielbia towarzystwo innych dzieci. Niestety u nas na wsi jest ich garstka a plac zabaw mały i dość ciasny a do tego sąsiaduje z otwartym boiskiem. Wrzesień już niedaleko a ja tylko muszę dostarczyć dokumenty. Niestety w tym żłobku jest tylko duży taras, nie ma ogrodu. Będziemy nadrabiać popołudniami na podwórku.
Zosia ostatnio korzystała z kałuż przy podlewaniu ogródka. Jej radość kiedy siadała w kałuży i rozgarniała błoto była bezcenna. Zanim wróciłyśmy do domu została na dworze przebrana w 100 % bo ilość błota na ubraniu była by trudna do ogarnięcia w domu.
Mogła by całe dnie spędzać na dworze a ja tylko kolejne suche ubrania donoszę bo nawet wodą z psiej miski nie pogardzi

Ja mieszkam w Finlandii i tutaj kazde dziecko ma stroj na deszcz ☺Mnostwo tego w sklepach zawsze jest i czasem nawet w lecie sie przydaje....
Kurtka spodnie ,rękawiczki i gumiaki .
Dzieci w przedszkolu wychodza codziennie dwa razy dziennie na dwór bez wzgledu na pogode( kiedy jest ponad -15 nie lub wyjatkowo brzydko) pluche czy snieg i takie wdzianko zakladane na kombinezon czy inne ubranie jest konieczne.
Maluszki takie roczne niechodzace jeszcze pelzaja po placu i zawsze czyste pod spodem sa.
A te ciuchy wystarczy spłukać woda i tyle.
Wrzucilam zdjecie tutaj ale nie wiem jak :-\

O dzizus Aga, w Finlandii mimo, ze nie przepadam za tym klimatem...to jednak Finlandia boska!kiedys bylam w Helsinkach i nigdy tego porzadeczku nie zapomne...jak rowniez to, ze juz we wr ze sniu Finki w grubych futrach chodzily. No i ze podloga naa lotnisku byla...taka czysciutkie, lsniace drewno.

Aga19782: Maluszki takie roczne niechodzace jeszcze pelzaja po placu i zawsze czyste pod spodem sa.

Fran trzeci rok leci.
Mieszkamy w mieście Rauma.Zerknij sobie jest wpisana do UNESCO.
Jezyk-jak nie pracujesz idziesz do szkoły.Uczysz sie fińskiego i dostajesz za to pieniadze.
Ale angielski jest drugim urzędowym językiem także wszyscy znają.

Us mozesz zlozyc pisemna skarge do dyrektora,kuratorium i wytoczyc Pani sprawe cywilna. Dodatkowo przy kuratoriach sa sady kolezenskie tu tez mozna sie odwołać

Us rety wspołczuję!! zdrowia dla Kamilki

No ma dwie plamy na lewej piersi :-(
Jedna wielkości ok 3x2 cm a druga mniejsza.
Nie jest to rozległe poparzenie, ale z racji ze to dziewczynka i kiedyś założy bikini to zrobię wszystko by ślad nie pozostał.

Szarpia mną nerwy, nie chcę też przesadzać by się po sądach wluczyc czy coś Ale nie umiem tego tak zostawić.
Pani z doświadczeniem,kupę lat tam pracuje, miała pod opieką nawet moich chłopców 9 lat temu.
Przejęta jest bardzo,widać że strasznie zaluje,nie chciałabym jej dokopywac.
Ale z drugiej strony czy ten wypadek wystarczajaca ją czegoś nauczy?

Kamile widziała lekarka ze szpitala specjalistycznego w Siemianowicach Śl.jest to centrum oparzeniowe.mamy od niej maść i zalecenia.
Te wszystkie wizyty też kosztują.
Wiem że żłobek ubezpieczony to pewnie zwrócą,ciekawe tylko jaką miarą mierzą cierpienie dziecka.

No jestem mocno zażenowana