Ewa, bardzo Ci współczuję. Facet nie jest wart posiadania rodziny! Ty sobie życie ułożysz, a on będzie płakał.
Skontaktuj się z radcą prawnym albo adwokatem jeszcze przed podjęciem jakichkolwiek kroków. Klientka w pracy kiedyś opowiadała mi o rozwodzie swojego syna. Żona go zostawiła, bo miała romans. Kazała mu wyprowadzić się z ich wspólnego mieszkania, a sąd potem nie chciał orzec jej winy, bo rzekomo mąż nie zabiegał wystarczająco o ratowanie małżeństwa właśnie dlatego, że pierwszy wyprowadził się z domu. Wiadomo, że każdy sędzia jest inny, ale lepiej nie robić nie przemyślanych kroków. Musisz zabezpieczyć siebie i Emilkę.

ROXY, trzymaj się Tylko tyle moge powiedzieć. TY i CÓRECZKA jesteście najważniejsze! DASZ RADĘ!

Czesc dziewczyny:)
W sumie nie mam pojęcia dlaczego to piszę. Chyba to akt desperacji:) Mam taką cichą nadzieję, że jest ze mną wszystko ok., i że jeszcze ktoś czuje podobnie jak ja:) Jestem mężatką od 8 miesięcy, zaraz po ślubie zaczęliśmy stara się o dziecko... ale jak na razie nic.... Moj mąż jest... głupio mi to wydusic... otyły:/ mam nadzieję, że to nie powód braku ciąży?? Mieszkam w chorzowie od 2 lat, ale praca i szkoła tak mnie pochłonęła, że nie miałam czasu nawiązac jakis przyjaźni, znajomosci itp. moj maz pracuje cały tydzien i jest moim jedynym towarzystwem... I chyba przestalo mu sie chciec dzidziusia... Oddalamy sie w tej kwestii. Czuje sie po prostu samotna:////

Pomarancze, po pierwsze, porozmawiajcie. Po drugie- w szkole i pracy nie jestes sama, musisz, dla zdrowia psychicznego, wyjsc choc troszke do ludzi. Po trzecie- otylosc moze obnizac plodnosc, moze warto sie w tej kwestii skonsultowac sie z fachowcem?

Czujesz sie samotna tylko dlatego ze wydaje Ci sie ze on moze nie chciec starac sie o dziecko?

Chcesz mieć dziecko z kimś z kim nie umiesz rozmawiać??? To jak sobie wyobrażasz wychowanie tego dziecka??? myślisz że jakoś pójdzie????? nie tędy droga

Proszę mi się tu nie kłócić!!! :)
Agnieszko25, popieram! :)
Takich chwil, kiedy kobieta czuje się samotna w związku jest wiele, wynikać to może po prostu z tego, że w "dzisiejszych czasach" (zaczynam gadać jak stara baba ;D) młodzi ludzie mają baaaardzo dużo na głowie, dookoła same stresy, wyścig w pracy, i często niestety nie jesteśmy w stanie zostawić tego za drzwiami, kiedy wracamy wieczorem do domu... Być może właśnie dlatego wydaje Ci się, że macie problemy z komunikacją, warto pogadac ;)
Droga "pomarańczko", przede wszystkich nie możesz myśleć, że mąż nie chce dzidzi, jeżeli z nim wcześniej o tym nie porozmawiasz i nie powie Ci wprost. W ogóle najlepiej żebyć nie myślała w ten sposób, bo wszystko straci sens, nie będziesz czerpała przyjemności z wspólnych śniadań i kolacji, ze wspólnych spacerów, i co gorsza ze zbliżeń z mężęm..

Moja rada: zanim mąż wróci z pracy przygotuj coś pysznego na kolację (oryginalne i proste przepisy znajdziesz oczywiście w internecie ;)), zapal swiece, i podczas kolacji po prostu powiedz mu co czujesz, zapytaj o jego zdanie, w tak milej atmosferze na pewno uda wam się szczerze porozmawiać :) Najważniejsze to nie bać się mówić o swoich uczuciach, kto inny ma Cię lepiej zrozumieć jak nie Twój własny, osobisty mąż ;) To on powinien być Twoim najlepszym przyjacielem :) Nie bez powodu przecież wybrałaś właśnie jego :)

Trzymam kciuki ;)

Myślę, ze rozmowa jest bardzo potrzebna.
My też z mężem staraliśmy się o dziecko - i nic z tego nie wychodziło. Mijały miesiące, a ja w ciąży nie byłam. Wydawało mi się, ze oboje bardzo tego chcemy. Aż któregoś wieczora, gdy ja popłakałam się z powodu bezradności i braku powodzenia...mój mąż też się popłakał. Okazało się, że z jednej strony chce, z drugiej jednak bardzo się boi - zmiany w życiu i wyrzeczeń, a przede wszystkim, że będzie to ciąża mnoga (byłam stymulowana) Może głupie,ale cóż.. Myślałam,że to już koniec starań.Odbyliśmy wtedy bardzo długą rozmowę - wyjaśniliśmy sobie wszystko, obiecaliśmy sobie wsparcie.
Rok po tej rozmowie mój maż tez płakał... ze wzruszenia, jak usłyszał pierwszy krzyk swojego syna.
Wiem, że sytuacja jest inna, ale chodzi mi o to, że naprawdę warto szczerze i spokojnie porozmawiać :-)

Aditi ale zobacz, że oni dopiero 8 mies po ślubie! Nawet rozmowy muszą się nauczyć. Czy my stare mężatki od razu takie rozmowne byłysmy?:), też dochodziłyśmy do tego miesiącami, latami. Też jakiś problem wydawał nam się mega kryzysem. Nie ma co krzyczeć i zadawać retorycznych pytań. Razem nauczą się rozmawiać.
Co do samotności - masz pracę, może tam ktoś jest do rozmowy? Nie może być tak, że maż będzie całym światem dla Ciebie. Musicie mieć trochę oddechu od Ciebie. Choć 8 mies to bardzo krótko, pewnie jeszcze chcecie nacieszyć się sobą, no ale od czasu do czasu jakiś osobny wypad do kinam kawiarni dobrze Wam zrobi.
A może mąż wstydzi się swojej otyłości?

Zgadza się - rozmowa, rozmowa i rozmowa:) A nie biadolenie o samotności. W szkole i w pracy masz ludzi i nie musisz od razu z nimi zawierać przyjaźni na całe życie, ale wspólna kawa, lody, chichy-śmichy to chyba nic złego???

Roxy, Pomarańczka dajcie znać, jak tam sprawy...

hmm, sytuację, którą opisujesz, jadziunia, znam tylko z Twojego opisu, ale nie wpadłaś na to, że może Twoja ex-bratowa "chciała się zająć swoim dzieckiem", a nie "nie chciała iść do pracy"? może dla niej powierzenie opieki nad dzieckiem teściowej to nie był "szczyt marzeń"?

Ciekawe, z jaką łatwością przychodzi ustawienie się po jednej ze stron...

I w ogóle jakie to wszystko jest proste! Są gotowe recepty na życie, jeśli się nie sprawdzają - to ciach - ucinamy. Panu (pani) już podziękujemy, poszukamy sobie kolejnej ofiary... To wszystko takie nowoczesne, modne i oczywiście "naukowo poparte".

W obecnych czasach za dużo jest wyobcowania, za mało zrozumienia i ufności. Ludzie są najeżeni i z łatwością zamykają się w swoich skorupach. Niby tęsknią do związków, ale mają tylko postawy roszczeniowe, bo inaczej nie potrafią, tak są nauczeni.

A tu jeszcze fanfary, że ktoś zdecydował się zniszczyć swój związek - "oj, brawo, jesteś silny/-a!", bo siła to najważniejsza rzecz w obecnych czasach. Chyba jestem starej daty, uważam, że ważniejsza jest odpowiedzialność, wytrwałość, cierpliwość i zaufanie. Takie stare, niemodne wartości...

jaca_randa: A tu jeszcze fanfary, że ktoś zdecydował się zniszczyć swój związek - "oj, brawo, jesteś silny/-a!", bo siła to najważniejsza rzecz w obecnych czasach. Chyba jestem starej daty, uważam, że ważniejsza jest odpowiedzialność, wytrwałość, cierpliwość i zaufanie. Takie stare, niemodne wartości...

podpisuję się pod tym - pod pierwszą częścią z przykrością, pod resztą... po prostu się podpisuję

Sasteka ciezko okreslic co zrobilas nie tak ,poniewaz kazdy musialby znac temat ,gdzie stoi wina ( po ktorej ze stron ) o co poszlo ...
Moze to chwilowe ???

Może nie wszystko stracone, jak napisałaś - kochacie się..
Nie znam Waszej historii, ale chyba nie warto rezygnować z miłości.

Edit:
Nie wiem dlaczego pozwalacie Waszej rodzinie wejść pomiędzy Was i niszczyć Waszą relację...
Przecież to jest tak, że nie wszyscy muszą się uwielbiać nawzajem ale to nie jest powód żeby wszczynać wojny z tego powodu. Generalnie nie wybieramy sobie teściów. Powinniście nawzajem szanować swoje rodziny, jakie by one nie były... Przez szacunek rozumiem odpuszczanie nawzajem. Czasami trzeba ugryźć się w język niż wypalić ze złośliwością choćbyśmy nie wiem jak nie znosili drugiej osoby. Dlatego że ta osoba jest ważna dla naszego Partnera. Wiesz ile razy ja chciałam coś wypalić teściowi bo głupie teksty puszczał? Wydawało mi się że mnie nie lubi i byłam zawsze tak z dystansem do niego. W pewnym momencie stwierdziłam, że on nie ma powodu żeby mnie nie lubić, że on po prostu taki jest i jego się nie zmieni - zmieniłam swoją postawę i automatycznie zmieniła się jego postawa - od tamtej pory mamy bardzo fajne relacje ale nie było to takie łatwe.

Wybrałaś faceta, z którym chcesz być, on chce być z Tobą, kochacie się... Pogadajcie sobie o tym wszystkim.

Kochamy się, ja wiem, że to jest ten jedyny.To sie czuję:( Nie wyobrażam sobie życia bez niego .. Już tyle przeszliśmy i jesteśmy razem do teraz .. Ale czy jak facet stawia mi warunki to warto z nim byc?

Bo on ma dość kłótni :( Jak mi coś nie pasuje to mówię, jest zawsze tak jak ja chcę :( Tak wie, bo był ze mną u gina ..

I wiedzac o dziecku tak poprostu dal Ci odejsc?

Kazda ze stron musi dac cos z siebie. On ma warunki, ale Ty tez juz sobie przygotuj swoje warunki itp.

Saseta ok ma warunki i należy to przyjąc Ty też możesz ze swej strony postawić warunki. Nie mogą teściowie się wtrącać w wasze życie. nie pozwalajcie na to.

Ale mąż nie chce urywać kontaktu z ojcem:(On będzie jeździł kiedy chce.Mi to przeszkadza, bo my mamy swoje życie,mało co w domu mąż jest,bo jak już jest w domu, to jeździ do ojca, a mnie zostawia u rodziców, bo nie chce bym jeździła z nim-fochuję się u niego:/

Jak Cię kocha, a Ty również obdarzasz go miłością to nikt nie jest w stanie go zbuntować przeciwko Tobie. Jednak Twoje ostre zachowania niestety nie pomagają w niczym. :) Nie wiem jak to do końca wygląda, ale czasami warto odpuścić, zagryźć zęby i później na spokojnie pogadać. Wiem, że to jest ciężkie do zrobienia - tez należę do osób które walą wprost to co im się nie podoba. Ale czasami lepiej jest pomilczeć.
Porozmawiaj z nim, o tym co Cie boli. On ma warunki - ok, ale Ty również miej.
A może wymyślicie coś razem żeby poprawić stosunki z jego rodzicami? Przecież Twojemu Mężowi na pewno też by było lżej gdybyście nie mieli kosy. Nie chodzi żebyście sobie wpadali w ramiona, ale może niech porozmawia z teściami żeby Cię lepiej traktowali,a Ty też postaraj się olewać to co Was różni.

Rozmawiałam z mężem, on powiedział, że do moich rodziców nie będzie chodzić,bo ich nie lubi .. No to co mam z nim dalej rozmawiać,przekonywać? Pogodziliśmy się :) No ale on jest uparty,ja też ..
Ja teścia nie polubię, co chciałam to mu wygarnęłam ostatnio i mi ulżyło ;)


LLenkaa:No to nie wiem:( Napisałam Ci pw:(

Dokładnie :)
Ale jak będą wyglądać święta, czy narodziny dzidzi?
Ja też sie nie przekonam do teścia,no nie ma takiej mocy :/ Ale będę siedzieć już cicho,by nie sprawiać przykrości mojemu meżulkowi :)

Nie doszło,bo nie zapłaciłam za przedłużenie konta .. Fuck:/

Też pamiętam tą dziewczynę, o której pisze daga282, więc na wszelki wypadek radzę uważać, bo historia jest identyczna. Przypadek ? Swoją drogą po wpisaniu w Google nicku Sasetka1988 ciekawe wpisy na różnych forach wychodzą.