Monia,racja. ona to tak opowiadala jakby faktycznie jakies zagrozenie czula. ten pan z pistoletem. brr
a jeszcze mi pani mowila,ze w zeszłym roku mieli taka improwizacje,ze do sali miał wejsc ktoś z bronia,oni zamknęli się w sali i gdzies się mieli chowac i ewakuacje robili(no ale wtedy moja corka jeszcze nie chodzila do przedszkola).

O kurka, ale ma niezla wyobraznie! Ale dobrze, ze to nie u Twojej... A szczerze to mialabym mieszane uczucia do takiej ''planowej'' ewakuacji u takich maluchow...

A to przeciwpożarowe to tak, dzieci też muszą wiedzieć, ale taki, że przychodzi pan i grozi to już sobie nie wyobrażam ;)

Rany, aż tyle lat pamiętała?

lecia_28: A co jej powiedzialas?

lecia_28: co powiedzialas Nadii, ze czego ona sie tam boi?

Lecia przekleję Ci to, co wczoraj napisałam pod wykresem swoim:

<em>Dopiero po przeczytaniu bajki zapytałam jej jak się czuje, bo widziałam, że ma oczy pełne smutku :( Powiedziała mi, że czuje się niepewnie. Spytałam dlaczego i usłyszałam (to czego się zresztą spodziewałam), że boi się przedszkola. Zaczęłam jej tłumaczyć, że jest jej smutno i źle dlatego, że to wszystko jest dla niej obce, nowe, że nie zna jeszcze dobrze tych dzieci, sal, zabawek ani cioci zbyt dobrze. Że z czasem się do tego przyzwyczai, a nawet może ktoś będzie jej przyjacielem :) kiwała głową i zobaczyłam w tych oczach kochanych jakby światełko.... więc dalej tłumaczyłam, że takie początki przedszkola są trudne, bo te dzieci już się znały wcześniej, ale że każdemu z nich na początku zbyt dobrze nie było, tak samo jak jej teraz, a po jakimś czasie bardzo polubiły chodzenie do przedszkola, gdy już wszystko poznały</em>

<em>Nazwałam te jej lęki i strachy po imieniu, wytłumaczyłam krok po kroku, dlaczego chce iść ze mną do przedszkola i naprawdę to była ulga dla nas obu. Że ona wie, że ja wiem czego się boi i że wspólnie pozbędziemy się tego strachu.</em>

Tak mniej więcej to wyglądało. Nie starałam się zagasić tego strachu, tylko, żeby wyrzuciła to z siebie, coś na zasadzie "tak boję się tej pani", "tak boję się tych gwizdków". I ok boisz się, więc kupimy gwizdek i będziemy głośno go używać :)

I teraz relacja z dziś, pozwolicie, że również przekleję. Jestem nastawiona pozytywnie na to, że Nadia zaakceptuje to przedszkole, dziś była ogromna zmiana i zaczęła się trochę ode mnie odklejać :)

Dziewczyny dzisiaj było CUDOWNIE !!!! Zaczęło się co prawda od wargi
Angeliny Jolie, bo Nadia upadła wchodząc na ślizgawkę na belkę drewnianą ;/ ale się otrząsnęła, po
przyłożeniu kulki śniegu, trochę jej krew leciała, ale jakoś dała radę, moja moja moja :)
Więc zaczęłyśmy dzień od godzinnego biegania na placu zabaw. Na początku nie odchodziła ode mnie w ogóle,
potem się przełamała i zjeżdżała ciągle albo bawiła się na śniegu łopatką. Wiał jakiś huragan…. serio myślałam, że nas tam zwieje, ale dzieciaki zadowolone były :)
Potem wszyscy weszliśmy i czekaliśmy na obiad. Naduszka ciągle prewencyjnie przy mnie, ale jednocześnie marzyła o tym obiedzie, bo pamiętała, ze mają być racuszki :) w kółko to powtarzała. Poszliśmy więc do stołówki, tam niepewnie siadła na krzesełku oczywiście jak najbliżej wyjścia, zjadła wszystko i jeszcze o jogurt poprosiła :):):)
I tam też przy tym jedzeniu się rozkręciła z gadaniem :D zaczęła opowiadać jaki to nasz kotek jest chory, że ma łapkę uszkodzoną, w międzyczasie głośno powtarzała, że musi zjeść wszystko na ZAPAS, bo potem nie będzie O.O
.
No a potem były takie luźne zajęcia na salkach, siedziała oczywiście tam gdzie ja. Na początku blisko, a z czasem coraz dalej i dalej. Aż w końcu zaczęła rozmawiać z Agatką :):):) żeby jej dała takie kółko, nie hula hop i żeby jej powiedziała co z tym się robi. I Agatka to zrobiła, a jest podobno mega wycofaną dziewczynką, pierwszy raz w ogóle widziałam, ze cokolwiek powiedziała od wtorku… Kasia mówi, ze przez miesiąc może kilka zdań usłyszała od niej, a dziś z Nadią przeszła samą siebie :):):) I tak nadawały o tych kółkach i jeszcze z Kasią Nadia też kontakt fajnie dziś łapała :) w końcu się zrelaksowała, zaczęła myszkować po całej sali, a myszkować jest gdzie :) nawet kilka razy zajrzała do tej drugiej sali, ale jak sie orientowała, ze mnie nie ma to od razu taki alarm, że głowa mała. Chociaż im dalej w las tym mniej dosadnie :) A na koniec wychodzić za bardzo nie chciała ! Ale z premedytacją powiedziałam, że już koniec i do domu jedziemy, zakazany owoc smakuje najlepiej, no a tak szczerze to widziałam, ze Liwci się zbiera na spanie a nie chciałam jej już lulać w wózku, tylko w aucie lub w domu. Także super super super, zjadła obiad w przedszkolu, zaczyna łapać jakiś kontakt z innymi dziećmi. Czuję, że bedzie dobrze, tylko musi temu miejscu zaufać :)

A jeszcze mi się przypomniała scenka z dzisiaj z Agatką:
„Dzięki dziewcinko, prziniosłaś mi kółka, jesteś baldzo przijemna” tak Naduchna do niej powiedziała :D:D:D
.
Aha i od kiedy chodzi do przedszkola to mówi że jest chłopakiem i że ma siusiaka i pokazuje jak sika O.O :P:P:P

_Fragile_: Aaa Ty na serio o tej krwi pisałaś!

No jasne, że tak teraz się śmieję, ale jak usłyszałam ten głuchy dźwięk i zobaczyłam wargę rozwaloną, to raz, że mnie zmroziło i żal ogromnie jej zrobiło -wiadomo, dwa od razu myśl "no to się k... pięknie znowu zaczęło"... ale potem było już tylko lepiej :)

_Fragile_: A nie mówiłam, a nie mówiłam?

No mówiłaś mówiłaś

_Fragile_: No to pytam dlaczego, czy coś zrobiłam. "Tak, psiśłaś po mnie"

No z tym siusiakiem to chyba zapamiętała z pierwszego dnia, gdy olek z kolegami co chwilę podbiegali do kosza na śmieci w rogu sali i łapali się za spodenki w kroczu paluszkami i robili na głos ustami "psi psi psiiii psiii". I od tej chwili Nadia stała się Nadiem

dziewczyny mam pytanie
mojej mamie udało się porozmawiać z dyrektorką przedszkola państwowego (Milka chodzi do żłobka bo nie miała rocznikowe 3l ) i ona powiedziała że znajdą dla Milci miejsce o ile sobie poradzi, mam w następnym tyg zadzwonić i się umówić na taki próbny dzień pojadę tam z nią i teraz tak jak ją przygotować na to że jedziemy do całkiem innego miejsca innych dzieci i innych cioć żeby nie przeżyła traumy...

no właśnie tak planowałam zrobić ale jest jedno duże ALE opiekunka grupy trzy latków chce zobaczyć czy M sobie poradzi nie rozwalając tym samym grupy... i teraz tak jak uzna że się nie nadaje że jest to dla niej za duży stres itd to M zostaje tu gdzie jest i nie mogę jej tak opowiadać że już dorosła i że na 100% zmieniamy przedszkole...
chyba szczerze z nią porozmawiam co zrozumie to zrozumie a czas pokaże...

a dziwnie bo tak po znajomości ogólnie nie robią tak przyjęć...
nie wiem jedno dwa spotkania...

Witamy się i tu razem Tosia.
Czy macie do polecenia jakieś państwowe przedszkole. Na Targówku przy rondzie żaba. Lub na trasie tramwaju 25, 1 w stronę centrum Warszawy. I aby od przystanku nie było za dużej odległości do przejścia.

Do dworca centralnego a właściwie do pl Starynkiewicza.

Igni dziękuję za odpowiedź. Bardziej przy Odrowąża mieszkam a pracuję w centrum.

Dziewczyny, wiem, że to słaby czas, ale potrzebuje porady.

W zeszłym tygodniu moja beztroska niania oświadczyła nam, że pracuje u nas tylko do końca lutego., Poza tym, że jestem załamana bo nikogo tak szybko nie znajdę to zaczęliśmy z mężem zastanawiać się nad przedszkolem.
M byl dziś w przedszkolu i niby od października było by dla Kasi miejsce. Przedszkole niby super, hiper i same achy i ochy (choć M ma tendencje do koloryzowania) ale ja sama nie wiem.
Zatrudniając nianię w listopadzie postanowiliśmy że Kasia pójdzie do przedszkola po skończonym 3 rz , a teraz mąż mnie namawia żeby od tego roku. Będzie miała 2,5 roku, ale ja nie wiem czy to nie za wcześnie.
Przecież ma czas, przedszkole nie ucieknie, jeszcze się nachodzi. Ale z drugiej strony ona uwielbia dzieci, ciągnie do nich, może w domu jej gorzej....

Co sądzicie? Lepiej niania czy przedszkole ? Co będzie lepsze dla dziecka ? Jak Wy byście postapilybyscie gdyby był taki wybór .

Ja mam trochę inne zdanie niż Frag - uważam, że dziecko poniżej 3 roku życia nie potrzebuje do szczęścia żadnej placówki. Ma na to najzwyczajniej w świecie czas i co innego na tym etapie jest dla niego ważne. Po prostu inne potrzeby. Ale życie swoje, plany swoje i czasem po prostu nie da się inaczej zorganizować, żeby być z dzieckiem do 3 roku życia i poświęcać mu cały czas. I powiem tak - gdybym musiała dziecku zapewnić opiekę na tym etapie, to raczej na pewno zdecydowałabym się na żłobek/przedszkole, za to niania budzi moje obawy. Myślę, że taka placówka to jest w takiej sytuacji o wiele pewniejsze miejsce. A choroby? No cóż, prędzej czy później dopadną chyba każdego dzieciaka.

_hydro_: uważam, że dziecko poniżej 3 roku życia nie potrzebuje do szczęścia żadnej placówki. Ma na to najzwyczajniej w świecie czas i co innego na tym etapie jest dla niego ważne

A widzisz, a ja miałam porównanie jakimi strasznym, ale to strasznym dzikuskiem był Krasnal przed przedszkolem (zajmowali się nim częściowo dziadkowie). I jeszcze ten brak mowy. A po pójściu do żłobka - totalnie inne dziecko, podchodził do obcych, nie chował się już za mnie, zaczął mówić, zrobił się naprawdę towarzyski. U nas Krasnal miał być z dziadkami do 3 roku życia, ale logopeda i psycholog nam radziły - żłobek. I to był dobry wybór, nie zmieniłabym go. Także u nas to nie było, że nie ma wyjścia, a po prostu decyzja między jedną formą opieki, a drugą. Ale tak jak mówię, ja jestem w tym żłobku zakochana i byc może dlatego mam takie podejście, bo widzę, ile to akurat Krasnalowi dało.

acia20: czasami jak czytam jadłospis małej to nie wiem czy by w domu tego spróbowała, bo np. ja bym pewnie zupy ziołowej lub krem z gruszki nie robiła

O, a to też, podpiszę się. No i codziennie coś innego, a w domu, to ja przynajmniej jak robie obiad to na kilka dni... I czasami mam takie marzenie, żeby ktoś tak dla mnie gotował :D

U nas też, wszędzie jakiś wirus szaleje. Wczoraj rozmawiałam z mamą bąka w wieku Krasnala i mówiła, że jej dziecko nie chodzi do przedszkola, na sale zabaw też nie, a zapalenie płuc ma Ja juz naprawdę zaczynam wierzyć, że to jakaś broń biologiczna, bo czegoś takiego to nie pamietam...

Dziewczyny czy to prawda, że do państwowego przedszkola przyjmują dzieci, które ukończyły już 3 latka? Bo trochę mnie to zaniepokoiło, gdyż Kacper skończy 3 lata w połowie października...

Ale nie jest tak, że pierwszeństwo mają dzieci z pierwszej połowy roku jeśli jest powiedzmy mało miejsc?

Frag, luz, nie twierdzę, że żłobek to zło, po prostu mam na ten temat inne zdanie I powtórzę się, jakbym musiała dziecku młodszemu niż 3 lata opiekę jakąś zapewnić, to na pewno byłby to właśnie żłobek. Z nianiami do czynienia nie miałam, ale wiem, jakie siostra miała przeboje, natomiast z dziadkami jakiś czas była Hania i to też nie było wcale takie super rozwiązanie. Ja w każdym razie pamiętam, że co chwilę były jakieś spięcia o to, że dziadkowie ignorują moje prośby i robią po swojemu, bo "oni już swoje dzieci odchowali, to wiedzą lepiej".

Ewasmerf to fakt z tymi samotnymi matkami...
Ale pare osób z mojej miejscowości mi napisało na pewnej grupie fb, że z niewiadomych źródeł wiedzą, że właśnie musi mieć dziecko skończone 3 lata. Nie wiem czy to tylko u nas czy jak...? Dlatego wolałam tutaj dopytać...

ja cie hydro rozumiem. lepszy zlobek niz niania, ale najlepiej do 3 roku zycia w domu z mama/tata.

No to chyba mamy szczęście, bo J. ma cudowną nianię. Nadal korzystamy z jej usług, bo J. często choruje. Tylko że to jest kobieta w naszym wieku - niania-babcia nie wchodziła w grę, bo babcie J. ma dwie, a nawet trzy:)

No ja mam w moim bloku prywatne przedszkole, które ma dzieci od 2,5 roku, ale w państwowych chyba tak łatwo nie idzie...

Mamakasi ja to widzę tak: Gdyby Kasia była mniejsza to bym postawiła na nianię, bo z jednej strony zgoda: żłobek rozwija społecznie i sprawnościowo, ale w mojej opinii nie to jest ważne dla dziecka w wieku roku czy półtora, ono jeszcze na te szerokie kontakty społeczne nie jest gotowe i w pewnym sensie jest zmuszone wcześniej do nich dojrzeć. Owszem, dostosuje się bo musi, ale tak naprawdę najlepszy wiek na wyjście w szeroki świat to 2,5-3 lata, ponieważ wtedy również samo dziecko w pewnym sensie tego oczekuje, jego psychika jest na to gotowa i dziecko intuicyjnie nawet może poszukiwać kontaktów z rówieśnikami.
Natomiast Twoja Kasia ma zaraz 2 lata, niewiele jej brakuje do 2,5 zresztą sama wiesz na pewno na ile odnalazłaby się w grupie. Ja bym tu niani nie brała, bo za kilka miesięcy niania to może być dla niej za mało. Jeśli jest otwarta na ludzi postawiłabym na przedszkole.
Tak ja to widzę.