To nie są jakieś straszne testy... Dziecko nie odczuwa stresu, bo przecież nie mówimy mu, że to jakiś egzamin ;). panie w poradni (przynajmniej tej naszej) naprawdę miłe, sympatyczne... Mój syn rok w rok chodzi tam na rózne testy i świetnie się przy tym "bawi".

Ale prawda jest taka, że każdy etap edukacji można przyspieszyć, wiec nic straconego. jeżeli dziecko jest jakoś wybitnie uzdolnione to i w podstawówce może iść (po odpowiednich testach) klasę wyżej.

Wychowanie a przygotowanie (zerówka) to nie są pojęcia tożsame

No nie wiem Monika... Ja własnie jestem w temacie... W tym roku mojemu dziecku 'odpuszczono". Ze względu na nasza sytuację i siedział rok w domu i nikt nas za to nie ścigał... Nie ścigał, bo uzasadniono to brakiem wieku - obowiązku szkolnego. Mało tego ja próbowałam załatwić na ten rok nauczanie indywidualne (aby zaliczył rok), odmówiono, bo dziecko nie ma obowiązku szkolnego i nie musi chodzic do przedszkola. Za rok jako 6-latek, ma obowiązkowe nauczanie. W tym celu musiałam iść znowu to nauczanie załatwiać, bo wg kuratorium ma już obowiązek i musi mieć odpowiednia frekwencję od września.

My w przedszkolu, też aż tak tych 5-latków nie mamy obowiązku pilnować, ale jeśli 6-latek ma niska frekwencję to musimy działać... Nic to nie daje, że rok wcześniej miał dobrą frekwencję. ścigają za niska frekwencję w najstarszej grupie.

No to dokładnie o tym samym piszę... Mój syn tez nie miał... Mój tez 2011. I tez jako 5-latek miał "spokój" był w domu. teraz jako 6-latek od września już ma obowiązek. I tak, jeśli chciałabym go puścić do szkoły w wieku 6 lat, to musiałby rok być w 5-latkach. to się zgadza. Ale, z tego co widziałam, to jeszcze w tym roku 5-latki miały fajny poziom.

No jest tak jak piszesz.

Dlatego ja się nie przejmowałam, że w tym roku jest w domu, bo sama go uczyłam. Niestety wiem, że nauczyciele lubią odpuszczać, ale nie wszyscy ;).

Dziewczyny, moja corka zaczela przedszkole w kwietniu. Ogolnie z wolnym i chorobami chodzila 3miesiace. Powiedzcie mi, czy mozliwe jest, ze dziecko w szkole zachowuje sie zupelnie inaczej niz w domu? W domu jest wesola, bawi sie z bratem, z innymi dziecmi znajomych, z dziecmi ktore dopiero co poznaje na placu zabaw, spiewa, mowi wierszyki, no normalna 3,5letnia dziewczynka. W szkole zupelne przeciwienstwo..nie umie sie bawic z dziecmi, nie podlaczy sie do zabawy, nie spiewa z innymi dziecmi, nie tanczy ( ale po powrocie ze szkoly wszystko mi pokazuje), nie chce odpowiadac pani na pytania ( po angielsku mowi lepiej niz po polsku, rozumie wszystko), dopiero po miesiacu powiedziala pani kolory na swojej bluzce i dzien pozniej jak plakala to powiedziala, ze chce do mamy. I koniec. Rozumie kazde polecenie ale na zapytanie o cokolwiek pomacha tylko glowa na tak i na nie. Zaczela wstydzic sie okropnie wszystkich, nawet naszych znajomych, wydusic z niej dziekuje jak Pani da jej lizaka w sklepie jest bardzo trudne, a jak juz powie to tak cicho, ze nikt tego nie slyszy. Maz mowi, ze po prostu jest wstydliwa ( wczesniej taka nie byla) i jej to minie. Pani mowi,ze jest bardzo niepewna siebie i ze powinno jej to minac. To normalna reakcja szkolna?
Do przedszkola lubi chodzic, czesto mowi o dzieciach, o kolezankach, o tym co robili w szkole itd.

Musisz obserwować.
Ale moja Krysia w tym wieku miała podobne zachowania- chodziła do żłobka i myślałam, że przedszkole to będzie formalność. A tu niechęć, wstyd, wycofanie, w domu wracała "do siebie". Nie pamiętam kiedy minęło, ale się rozkręciła.
A nie słyszałaś, żeby jej ktoś dokuczał? Po tym, co niektórzy Brytyjczycy wyprawiają od ogłoszenia brexitu, może ktoś jej coś nieprzyjemnego powiedział?

Taka tylko moja luźna sugestia była. Ale skoro takie maluchy i mieszane etnicznie to faktycznie raczej co innego. Może niedługo wstyd i lęk miną?
Oby tak było.

A wszystkie maluchy mówią po angielsku? Bo moze mówią podczas zabawy w rożnych językach trafiła na takie, którego nie zrozumiała wiec wystraszyła sie i wycofała? Pytaj mama, moze cos sama podpowie

Wydaje mi sie, ze dzieci rozmawiaja po angielsku, nawet imiona polskie Wiki mowi po angielsku. Jak odprowadzam ja do szkoly to stoje z innymi mamami, Wiki biega z dziecmi z ktorymi chodzi do przedszkola, a jak tylko pani otwiera drzwi to Wiki ani dzien dobry ani hello nie powie, jak trzeba tabliczke ze swoim imieniem powiesic na tablice to oczywiscie ze mna za raczke musi isc,jak siada do stolika i widzi pania to odrazu patrzy na mnie, mowi mama i dretwieje az:( nie interesuja ja inne dzieci wokol, ani Julia jej kolezanka, jak pani spyta czy wszystko ok to Wiki tylko pomacha glowa i glowe wklada w zeszyt i rysuje ale buzie to ma 3cm nad zeszytem, tak sie chowa jakby:/
Ooo przypomnialo mi sie, ze jednego dnia jak odbieralam Wiki to pani powiedziala, ze Wiktoria myla lalki na podworku i tak sie zapomniala, ze jest w przedszkolu, ze zaczela do tych lalek mowic, rozmawiala ze soba, pokazywala dziewczynce jak ma myc i mowila do niej, panie byly w wielkim szoku, ze ona jednak cos mowi i ze potrafi byc taka radosna, zafascynowana jakims zajeciem. Tryskala energia. To byl jeden dzien tylko:/

skapula: W przedszkolu powiedzieli mi, że jak dziecko płacze 2 tygodnie, to znaczy, że nie jest gotowe na przedszkole...

Mój poszedł do przedszkola, gdy miał 2 lata i 9 mies.
Pierwszy miesiąc OK, ale potem zaczął płakać przy zostawianiu porannym. Ja jednak nie rozczulałam się, nie było 15-munutowych pożegnań, bo to tylko niepotrzebne przedłużanie histerii. Przytulałam, dawała buziaka i wychodziłam. Zostawał z płaczem na kolanach pani. Musiałam go zostawiać, bo do pracy od razu jechałam. Ale zaraz po przyjeździe do biura, dzwoniłam do przedszkola - i zawsze ten sam tekst: że chwilę po moim wyjściu przestawał płakać i szedł do dzieci/zabawek.
Z czasem sytuacja się zmieniła - nie chciał wychodzić z przedszkola i czekałam codziennie na niego po kilkanaście, kilkadziesiąt minut.

Będzie dobrze - głowa do góry.
Mało jest dzieci, które nie płaczą z początku. Ale to wszystko "chwilowe" i mija.

Nie martw sie na zapas, a noz bedzie dobrze i maly bedzie sie swietnie czul wsrod kolegow i innych zabawek, ja uwazam, ze w przedszkolu zawsze ciekawiej niz w domu ;)

Dziewczyny kiedy wasze dzieci idą do przedszkola? 1 czy 4 września?

Przedszkola 1go,żłobki też.szkoly 4go

Odkąd pracuję w przedszkolu to czy 1 rozpoczyna się w środę, czy w piątek, to zawsze rok szkolny rozpoczynamy 1-szego. Tego tez dnia witamy się z dziećmi po raz pierwszy po wakacjach.

Na szczęście u nas jeszcze nie wymyślają w przedszkolach... Nie wiem po co... Przecież urlopy nam się kończą w okolicach połowy sierpnia, więc i tak jesteśmy w pracy i tak...
A ja nawet lubiłam początki w piątek ;).

W tym roku pierwszy raz od 16 lat nie rozpoczynam roku szkolnego jako nauczyciel. Tak jak pisałam, musiałam podjąć decyzję o rezygnacji z pracy na rzecz opieki nad Dawidkiem. Ale rozpoczynam rok szkolny jako mama. Dawciu debiutuje w nowym przedszkolu :). No i poczatek 1 września... Stresik jest :)

U mnie dni adaptacyjne są wcześniej może dlatego...

dzięki dziewczyny :)

Ja też dziś dzwoniłam pytać czy 1 czy 4 Ale pszkole startuje 1 Wiki jak narazie zajarana zawsze milce zazdrościla he he zobaczymy jak długo ☺

Karolcia, ale to państwowe? Bo ja juz sie spotkałam, że prywatne tak robią. U nas niemożliwe. Nawet jeśli mamy jedno dziecko to otwieramy i pracujemy. Owszem pytamy rodziców o frekwencję, bo tak pi razy oko chcemy wiedziec ile jedzenia zamówić, czy ktos może z personelu urlop wziąć... Nawet jeśli lista jest pusta, to przychodzimy do pracy na wypadek, gdyby jednak ktoś przyszedł (np. z dzieci, które "ostatnio" nie chodziły i nie zostało zadane pytanie).

No niestety nie każdy ma babcię dyspozycyjną. opieki na dziecko tej zusowskiej 60 dni tylko... Jesli dziecko chorowite, to 60 dni to nic :P. Ja juz nie mam w marcu :P. Więc chociaz przedszkole niech jest nam pomocne.

U nas niestety mamy ograniczoną możliwość brania urlopu. Możemy go brać tylko na lato. Mamy zakitrane 4 dni na żądanie plus jeszcze 2 dni opieki tej w pracy. Niestety przy moim dziecku te wolne dni to jest nic. Pomijając to jego chorowanie i szpitale to 4x w miesiącu mamy wizyty kontrolne u specjalistów poza miastem. W tym roku mniej tych specjalistów o dwóch, ale za to więcej terapii... No i było tak, że jak wreszcie Dawciu zdrowy, to akurat jego przedszkole było zamknięte (bo to przy szkole placówka, więc wszelkie wolne mieli równo ze szkołą), lub zajęcia skrócone do 12. Dlatego wiem jaki to stres dla niektórych rodziców gdy przedszkola sobie idą na skróty.

A mnie dziwi zawsze narzekanie, że dziecko idzie do szkoły i co teraz. Przecież od zawsze tak było, jak Wy byłyście dziećmi, to też szkoła w wakacje była zamknięta, co nie? Brzmicie trochę, jakby ktoś z nauczycieli miał w tej szkole całe wakacje siedzieć, byleby była za darmo opieka dla dziecka, a przecież to nie jest funkcja szkoły...
Zawsze są półkolonie, kluby dla dzieci, może jakaś znajoma mama z sąsiedztwa, która i tak ze swoimi dziećmi siedzi w domu i mogłaby zerknąć na jeszcze jedno?
Zawsze mnie takie narzekanie, że szkoła w wakacje nie pracuje, dziwi. No nie pracuje, bo nauczyciele też chcą mieć kiedyś urlopy, a i tak mają je głównie w lipcu, bo od sierpnia trzeba od nowa szkołę postawić i wszystko ogarnąć od środka, żeby to jakoś od września funkcjonowało.
Poza tym, szkoła i tak ma dyżury np. podczas ferii zimowych czy dni typu 02.05 albo w okresie przerwy świątecznej (wolne jest od zajęć dydaktycznych, ale opieka w szkole jest). Także moim zdaniem trochę słabo narzekać, że nie ma opieki w wakacje, lepiej skupić się na poszukaniu za wczasu opieki dla dziecka na wakacje i tyle. Tym bardziej, że wiecie wcześniej, że ta opieka będzie potrzebna, nic Was nie zaskakuje nagle i niespodziewanie

Gabcia, nie napisałam o koloniach, ale o pólkoloniach. Takie lato w mieście. Dzieci nie mam, ale na każdym kroku słyszę o takich akcjach. Dziecko zaopiekowane, do tego wszystko zorganizowane, wycieczki itp, a opłata na pewno niższa, niż opiekunki. Tylko trzeba wcześniej poszukać i pokombinować... I wiem, że się da, moja kuzynka z powodzeniem w ten sposób miała teraz przez te 2 miesiące zaopiekowane córki- 3 i 8 lat.

Wiesz Lexia, bardzo łatwo oceniać i radzić, jak się sprawę z teorii zna. Ja tam nie narzekam - cała moja rodzina (i męża też) mieszka w moim mieście. I mimo to kombinujemy strasznie z opieką. Młodsza ma przedszkole, ale starsza już nie. A ma raptem 7 lat, sama w domu przecież nie zostanie. Dziadkowie mogą, ale wcale nie muszą zajmować się wnukami, to już nie te czasy. Też mają swoje plany, choćby wakacyjne. Dużo mi pomagają, ale mają też prawo decydować o swoim wolnym czasie, prawda? Szczerze mówiąc, nie wiem, jak to jest, jak się nie ma wsparcia rodziny, a przecież sporo osób wyjeżdża z rodzinnych miast i mieszka z dala od swoich bliskich. Też sobie jakoś muszą radzić. I nie wiem, skąd ten pomysł, żeby w szkole opieka była za darmo, jestem pewna, że pracujący rodzice chętnie by za nią zapłacili, gdyby mieli pewność, że ich dziecko będzie bezpieczne w czasie, gdy oni są w pracy.

Treść doklejona: 24.08.17 18:01

Lexia: Gabcia, nie napisałam o koloniach, ale o pólkoloniach. Takie lato w mieście. Dzieci nie mam, ale na każdym kroku słyszę o takich akcjach. Dziecko zaopiekowane, do tego wszystko zorganizowane, wycieczki itp, a opłata na pewno niższa, niż opiekunki.

Nie widziałam nigdzie takiej oferty na cały dzień. U mnie w mieście są zajęcia w bibliotece - ale 4 godziny dziennie. My pracujemy po 8.

moja była na półkoloniach. 2 tygodnie. z 2 miesięcy.

Lexia: Brzmicie trochę, jakby ktoś z nauczycieli miał w tej szkole całe wakacje siedzieć, byleby była za darmo opieka dla dziecka, a przecież to nie jest funkcja szkoły...

brzmisz trochę jakby urzędnik/weterynarz/sklepikarz/i co tam jeszcze sobie wybierzesz miał być dostępny cały czas, żeby każdy mógł załatwić swoje sprawy kiedy on chce.

jak już dziewczyny pisały - pogadamy jak będziesz mieć dzieci i znikąd pomocy. a nie, sorry, w wakacje będzie babcia

choć ja i tak jestem w komfortowej sytuacji bo nie pracuję. gdyby nie to byłabym ugotowana. jak większość.