szczypta_chilli: Bo to,że dzis inaczej je sie wychowuje niz 30 lat temu to chyba nie masz wątpliwosci? ;)

Dziś przede wszystkim nasze dzieci bez najmniejszego problemu dotrą do treści porno, alkoholu i innych używek...

To ,że ludzie wątpią, szukają, zastanawiają się nad waznymi decyzjami nie jest dla mnie powodem do śmiechu.

szczypta_chilli: Nie wiem czy "postępkiem" mozna nazwac wychowanie dzieci.

Może być decyzji, zachowań, postaw zamiast postępków.
Pewnie, że wychowanie dziś jest inne niż 30 lat temu ale to nie tłumaczy np. seksu wśród nastolatków. Jeśli coś nie działa to trzeba zmienić sposób postępowania na taki jaki trafi do młodzieży dzisiejszych czasów. Nie upieram się twardo, że zakaz gumek i kropka. Zastanawiam się czy przyzwolenie na gumki nie jest też przyzwoleniem na seks, ja bym tak to odebrała. A skoro stawiam sobie hipotezę, że jednak danie gumek to nie najlepsze wyjście to zastanawiam się co w takim razie trzeba zrobić? Myślę, że żadna edukacja seksualna w szkole nie zastąpi relacji rodzic - dziecko, trzeba tylko odpowiednio tą relację kształtować i przygotować dziecko na to co może spotkać np. pornografia itd. o czym pisze Jaheira a także na porywy hormonów w wieku dojrzewania Szaleństwo szaleństwem ale seks i rodzicielstwo nie są wg mnie dla nastolatka.

jadwiga22: Śmieszą mnie te argumenty z początku że Ludzie nie chrzczą dziecka bo chcą dać mu wybór. A czy dziecko ma wybór jak je zapisuje cie na angielski? A może będzie się chciało uczyć włoskiego? Swoją niechęć do kościoła przelewacie na dziecko pod płaszczykiem dobra

Co jest śmiesznego w tym, że ktoś chce swoje dzieci wychowywać w zgodzie z własnymi przekonaniami?

Ginekologia i położnictwo nowe trendy
Kogo to interesuje, ten ma okazję przekonać się, co w nieduchownych środowiskach mówi się o rozpoznawaniu płodności.

Aga a myślisz, ze ktokolwiek jest gotowy, zeby zostać rodzicem? I czy rodzicielstwo nie jest jednym wielkim eksperymentowaniem z efektem po latach? Ciąża może być takim samym zaskoczeniem dla osiemnastolatka jak i dla trzydziestoparolatki. I każdy może tego nie dźwignąć. I co pokolenie to samo - sami wbrew rodzicom uprawialiśmy "nastoletni" seks a teraz chcemy przed tym uchronić nasze dzieci. Lekka hipokryzja, nie?
Moi rodzice byli mocno konserwatywni - nie mogłam chodzić na dyskoteki po północy, zostawać na weekend sama w domu i wierzcie mi - im bardziej rodzice dociskali śrubę, tym bardziej ja robiłam wszystko na przekór. Wszystko szło pięknie i gładko do końca podstawówki - okularki, koszula po samą szyję, świadectwa z czerwonym paskiem, opieka nad 6 lat młodszą siostrą - no wymarzona córeczka Ale jak mi hormony zabuzowały, to nie było na mnie mocnych I na nic pomogły rodzicielskie rozmowy, prośby, kary... I nie wiem co bym wtedy zrobiła na miejscu moich rodziców, na mnie po prostu nie było metody. A potem przyszedł odpowiedni czas, że juz taki "luzacki" styl życia mi się znudził, rodzice sami juz dawno odpuścili i stałam się stateczną, odpowiedzialną nudziarą Księgową na dodatek Dlatego nie wierzę w żadnym stopniu w skuteczność rozmów z nastolatkami w stylu - "seks w twoim wieku jest beee, poczekaj trochę" - pani od nauki metod naturalnych

O co ci Jadźka chodzi - przeciez własnie to jest wybór - dziecko samo zadecyduje czy chce wziąć chrzest czy nie w przyszłości. Na angielski tez nikt dziecka na siłę nie ciągnie, wrew jego woli, no chyba że jacyś lekko chorzy rodzice. I kilkulatek sam potrafi stwierdzić, czy chce tak iśc czy nie a noworodek to raczej nie ma wyboru?:

Amazonka: Dziś się je do nich zachęca.

Ale w jaki sposób zachęca? Ścieli się łóżko, zapala świece i szuka się panienki dla syna?

Amazonka: Nie każdy chce uchronić swoje nastoletnie dzieci przed ryzykownymi zachowaniami.

A tu chętnie posłucham KTO nie chce uchronić swojego dziecka? Ama KAŻDY rodzic chce,żeby jego dziecko było bezpieczne!

Żaden nastolatek nie zacznie uprawiać seksu na znak mamusi. Jeśli córka chciała uprawiać seks to zrobiłaby to z tym plastrem albo i bez - i co lepsze?

Niestety takie przypadki jak opisuje Ama są na porządku dziennym.
Jem wątpię aby dziecko w przedszkolu samo wiedziało czy chce się uczyć angielskiego, chodzić na rytmikę i tańce itp itd. Chodzi o to że sami o tym decydujemy jako rodzice i to my dokonujemy wyboru. W przypadku chrztu dziecka ciągle słyszę ten sam argument (mam przypadek w rodzinie) że daję dziecku wybór. To nie wybór dziecka bo to ja wybieram.
I wydaje mi się, że opisywanie tego "wyboru" to próba uspokojenia własnego sumienia bo jak ktoś jest ateistą z przekonania to ma w d... to co inni myślą i nie klepie na wszystkie strony dlaczego nie chrzci dziecka, bo jest przekonany że robi dobrze.

A czy nie można argumentować tego niechrzczenia dziecka tym, że się po prostu nie jest wierzącym?

Ale coście się tak tych prezerwatyw uczepiły?
Moja mama pracuje z nastolatkami. Jest nauczycielką, ale dużo z nimi gada o innych rzeczach niż przedmiot, którego naucza. Ona po prostu lubi młodych ludzi. Akurat są to głównie nastolatki z rodzin dysfunkcyjnych. Większość z nich traktuje seks tak jak alkohol czy inne używki... Mama rozmawiała z nimi.... nawet zaprosiła świecką osobę na pogadankę o MRP. 90% miała to w nosie.
Uważam, że w ich przypadku gumka jest doraźnym rozwiązaniem. Rozmowa może dużo pomóc, ale jeśli 16-latka mówi, że lubi spontaniczny seks, że nie będzie czekać na jedynego bo się nie doczeka... To gumka jest moim zdaniem lepsza niż nic.

A ja jestem odmieńcem w drugą stronę. Hormony mnie nie ruszyły na tyle, żeby uprawiać seks w wieku dojrzewania, jakoś zawsze byłam tą rozsądną i chciałam poczekać. Każda z moich trzech ciąż była planowana, pierwsza była późna, bo urodziłam córkę w wieku 29 lat (świadomie - wcześniej po prostu miałam inne plany życiowe i zerowy instynkt macierzyński). Wcześniej oczywiście uprawiałam seks przez 10 lat i pomimo tego, że na płodność narzekać nigdy nie mogłam, zabezpieczaliśmy się skutecznie i nie zaliczyłam żadnej "wpadki". Na rodzicielstwo też byłam gotowa i nie zaskoczyło mnie ono. Pamiętam te pierwsze lata po inicjacji seksualnej, kiedy stosowałam wiele zabezpieczeń na raz, bo żadnego nie byłam pewna .
Nie wiem, czy rozsądek i odpowiedzialność to cecha osobnicza, czy wynosi się to z domu (wychowanie), ale zapewniam Was, że nie każdy nastolatek ma pstro w głowie.
Aha, nie przypominam sobie rozmów z moimi rodzicami na temat seksu. O miesiączce, owszem, mama mi opowiadała, o gwałtach i nieufności do obcych też, ale resztę wiedzy zdobyłam we własnym zakresie.

Po to, żebysmy my niewierzące mogły sobie pogadać, ot co zapewne Jakoś nikt go na razie nie utopił, więc chyba po cos jest

"Niewierzący".... a w co oni właściwie NIE WIERZĄ?
Każdy ma jakieś przekonania, jedni związane z taką czy inną religią, inni tworzą własne, lub znajdują odpowiedzi w nauce, czy jeszcze czymś innym. Po co w ogóle tworzyć ten sztuczny podział na wierzących i niewierzących?
Koniecznie trzeba kibicować jakiejś drużynie?

Nie jestem za podziałami ale faktycznie sa pewne inne przemyslenia takich osób - jak powiedzieć dziecku o śmierci, jak rozmawiac o swoich wyborach z rodziną, gdzie szukać wiedzy odnosnie metod naturalnych nieprzesiąkniętych ideologią, jak wygląda pochówek niewierzących. Wy też macie swój religijny wątek.

To ponoć niewierzący są napiętnowani w poradniach NPR i się tam z nich szydzi?

Raczej niepotrzebnie mówi sie im o sprawach, o których nie maja ochoty słyszeć.

Amazonka: Może żaden z nich NIE ZNA tej doktryny i skąd ona się wzięła, a więc jest letni?

Najprawdopodobniej.

jem: No ja to dopiero mam dylemat - bo mąż jest wierzący, więc musimy miec zgodne wersje na razie jest opcja chmurki - no nie jest to jakiś mistrzowski pomysł ale mąz powiedział, że tam się spotkamy po śmierci, więc nie moge nagle wyskakiwac z moja "filozofią"

Nie wiem, w jakim wieku masz dziecko, ale moje szybko się nauczyło, że to nie jest koniec świata, że babcia mówi coś innego, rodzice coś innego, a koledzy jeszcze coś innego. Rzeczywistość nie jest zero-jedynkowa i to, że ilu ludzi tyle poglądów, uczy dziecko pewnej elastyczności, tolerancji i poszanowania dla innych światopoglądów.

Amazonka: To ponoć niewierzący są napiętnowani w poradniach NPR i się tam z nich szydzi?

Tego nie wiem
Nie chadzam do takich poradni, a moje nauki przedmałzeńskie w przykościelnej kancelarii były porażką
Za to często się tu spotykam z traktowaniem tych, którzy nie wierzą jak półgłowków.
Jak zapewne pamiętasz przez długo czas bytnosci na tym forum brałam pigułki.
MOje przyjaciółki nauczyły mnie zasad NPR. Bez dorabiania ideologii. MOzna? Mozna

jem: Ma 5 lat i bardzo mi zależy, żeby kojarzył mamę zawsze z prawdą Boję się, że się na mnie zawiedzie jak usłyszy ode mnie coś co wszyscy dookoła okrzykną, ze to nieprawda! To nie jest proste.

Dlatego mów prawdę. Że mama uważa tak, a tatuś inaczej, a jak jest tego nikt nie wie. Rodzicom się czasem wydaje, że muszą dać jednoznaczną odpowiedź na wszystkie pytania. A znacznie lepiej jest szczerze powiedzieć o swoich wątpliwościach, nie zakładając przy tym, że ma się monopol na wiedzę. Rodzice, którzy potrafią przyznać się do swojej niewiedzy czy wątpliwości są dużo bardziej ludzcy niż tacy, którzy mają odpowiedzi na wszystko.

szczypta_chilli: Danap chciała tylko powiedziec,że stosując NPR wcale nie trzeba być związanym z KK, chociaz obiegowa opinia jest taka.
--

jem: Po to, żebysmy my niewierzące mogły sobie pogadać, ot co zapewne Jakoś nikt go na razie nie utopił, więc chyba po cos jest

dokładnie

Amazonka: eśli ma aż tak bardzo głęboko w d..., co myślą inne użytkowniczki 28dni, to po co ten wątek?

żeby osoby wahające się, przejmujące opiniami wiedziały że można się nie przejmować. Na pewno większość czytających zajrzała na stronę wystąp, może ktoś kiedyś się również zdecyduje na taki krok. Poza tym tak jak napisała jem żebyśmy sobie mogły pogadać

jaca_randa: Niewierzący".... a w co oni właściwie NIE WIERZĄ?

Na wstępie też zaznaczyłam że jestem niewierząca w rozumieniu religii. Zawsze można sie czepić, człowiek który mówi o sobie wierzący jest zdefiniowany nikt nie dopytuje się w co czy w kogo. To może pewne uproszczenie, ale tak jest jeśli pada wyznanie jestem wierzący 99% odbiorców dopowie sobie wierzący chrześcijanin.

jem: No ja to dopiero mam dylemat - bo mąż jest wierzący, więc musimy miec zgodne wersje

my jesteśmy na szczęście zgodni, ale pewnie czekają mnie pytania bo dziadki które są zaangażowane religijnie uczestniczą w życiu mojego dziecka.

Treść doklejona: 04.05.12 12:16

Jaheira: A wspominając o wyborze dają do zrozumienia,że nie będą miały nic przeciwko jeśli ich dziecko zechce kiedyś zostać ochrzczone.

jam mam nadzieję że moje dziecko nie zechce

Ja w sumie też mam problem- oboje z mężem jesteśmy niewierzący, natomiast rodzice (szczególnie moi) tak. Moja rodzina mocno kultywuje wszelkie religijne tradycje. Dopóki chodziło tylko o mnie, nie było sprawy. Odkąd pojawiło się dziecko, mam zagwozdkę. Nie mam pojęcia, jak podejść do tematu z małym dzieckiem:jak wytłumaczyć mu, dlaczego u dziadków jest choinka, a w domu nie ma; dlaczego i po co inni się modlą; z jakiej okazji to wszystko...
Jak Dziewczyny słusznie piszą- trzeba mówić, że u jednych jest tak, a u innych inaczej, ale czy taki dwu- trzylatek będzie w stanie to zrozumieć? Nie będzie "wygłupiony", widząc, ze rodzice zachowują się inaczej, a dziadkowie inaczej?

_sushi_: ale czy taki dwu- trzylatek będzie w stanie to zrozumieć? Nie będzie "wygłupiony", widząc, ze rodzice zachowują się inaczej, a dziadkowie inaczej?
--

Myślę, że nie będzie "wygłupiony". Dzieci nie traktują spraw wiary czy religii tak tkliwie jak dorośli. A przecież zachowanie każdego człowieka się różni i w tym dziecko nie widzi problemu. Każdy ma inny głos, innaczej się porusza, co innego lubi jeść, mama się maluje, a tata nie. I nie ma tu "wygłupienia" czy konfliktu. Z religią jest tak samo, więc nie mnożyłabym obaw.

danap: Zawsze można sie czepić, człowiek który mówi o sobie wierzący jest zdefiniowany nikt nie dopytuje się w co czy w kogo. To może pewne uproszczenie, ale tak jest jeśli pada wyznanie jestem wierzący 99% odbiorców dopowie sobie wierzący chrześcijanin.

Ja uważam się za OSOBĘ WIERZĄCĄ, ale nie jestem katoliczką, nawet nie chrześcijanką. Stąd moje pytania, wcale się nie czepiam.