Wiecie co? Ja zmęczona strasznie jestem już tym ciągłem naskakiwaniem na mnie za to, że żyję z dzieckiem tak jak żyję i ośmielam się tym tutaj dzielić, co więcej ośmielam się pisać, ze to dobra droga i radzić innym ( tym, którzy pytają o jakieś sprawy ) by z niej skorzystali. Śmiałość moja przekracza wszelkie granice, tak wiem.

Jedyne co mnie jeszcze trochę skłania do różnych wyjaśnień, dopowiedzeń, ciągnięcia tych jałowych dyskusji, to fakt, że rzeczywiście są osoby, które z nich czerpią, które biorą coś dla siebie. Rzadko się ujawniają, ale też i coraz częściej. I to jest akurat fajne. Natomiast mam ogromną pokusę na przyszłość by po prostu totalnie, zupełnie ignorować takie słowne zaczepki, podjazdowe małe wojny, i takie tam. Bo ileż w końcu można.

Winni: Nigdzie nie napisałam, że nie rozumiem, dlaczego dla kogoś poświęceniem jest wstać 15 minut wcześniej. To Suszka tonem swoich wpisów zasugerowała, że JA się poświęcam. JA. Więc jej napisałam że DLA MNIE nie jest to poświęcenie. Nigdzie nie napisałam, że dla każdego tak być powinno.

O to to. Winni opisuje co się dzieje u niej, to jakby postąpiła w jakiejś sytuacji. No kurde może się to komuś podobać, mniej czy bardziej. Nikt nie musi robić tak jak ona przecież, bo to nie jest jedyny sposób - są ich miliony, a i przymusu żadnego nie ma. A to, że jest inny, nie oznacza, że gorszy i może właśnie się znajdą mamy, które tak właśnie spróbują zrobić. Może własnie dla kogoś przyniesie to coś dobrego ? Nie można na to z tej perspektywy spojrzeć ? Dlaczego od razu zaczynać dyskusję w tonie mentora "a co zobaczymy czy będzie wesoło z dwójką, trójką czy piątką dzieci"... Winni ma tak jak ma, nie ma dwójki czy dziesiątki dzieci, to jest jej rzeczywistość - właśnie z tym jednym dzieckiem przy boku. Przepraszam, ale zaraz mi się przypominają teksty mojej teściowej "wychowałam dwójkę, to wiem lepiej niż Ty" :P:P:P no na pewno, na pewno ....

I kurde naprawdę, co Wy tak personalnie wszystko do siebie bierzecie, tak jakby posty Winni wycelowane w Wasze godności matczyne :) No kurde, przecież znacie swoją wartość, wiecie, że jesteście wspaniałymi matkami. I nic tego nie zmieni, a już najmniej post jakiejkolwiek użytkowniczki. Tym bardziej, że Winni pisze po prostu, bo chce doradzić, kurde trochę dystansu i doprawdy inaczej się czyta jej posty. Jakbym się uparła to bym w co drugim wpisie każdej z nas brała coś do siebie - a przecież tak nie jest :)

eveke: teraz ironizujesz (ostatnie zdanie Twojej wypowiedzi), ale nie tak dawno na zlobkowym gdy najpierw wychodzisz z radą a po pytaniu piszesz cos w stylu "ah nieważne"
To jak to odczytać? Niby chcesz pomagac, jak twierdzisz , ale nagle "niewazne" , nie napiszesz o wszechwiedzaca.
sorki, no czasem wystarczy spuscic z tonu i juz bedzie lepiej.

Ja Ci odpowiem skąd ta ironia w ostatnim poście... A no ze zmęczenia materiału, bo ile można zbierać baty za coś, co się stało dawno temu ? To taki mechanizm:

Kiedyś Winni dała trochę ciała - nie ma co pisać, że tak nie było.
Została przyklejona łatka.
Czas mija i mija, a łatka jakby się rozrosła.

Ktoś zadaje pytanie.
Padają odpowiedzi.
Pada odpowiedź Winni

I...

zaczyna się. Zdziwienie, jak tak możesz ? Co z Adama wyrośnie ? Ale się poświęcasz ...
Winni jeszcze cierpliwie tłumaczy..
Potem nieprzyjemna wymiana zdań.
Winni odpuszcza, nie chce brnąć, bo w sumie, w kółko jest to samo. Dochodzi to tekstu, "albo już nic nie napiszę" - któremu osobiście czasem się nie dziwię...
I tu następuje ironia :):):)

I tak ja to widzę, ten schemat z wielu wątków.

I nie nie zgadzam się. Winni nie chce "NIBY" pomagać, ona to po prostu robi - wystarczy tylko łatkę ściągnąć, nie patrzeć przez pryzmat tego co było kiedyś, ani w kółko ten temat przywoływać, nabrać lekkiego dystansu i od razu jakby jaśniej się robi :)

Penny ja nie pisze o sytuacji sprzed roku tylko dwóch tygodni.
gdybym byla uprzedzona do niej mocno, nie pytala bym. Ale cenię sobie ten styl wychowania wiec skoro Winni go preferuje i sama wyszla z radą to dopytywalam dalej....
Odpowiedź "nieważne już" nie zaliczyla bym do chęci pomocy a wlasnie do wywyzszania się.

i wracajac do poprzedniego postu jeszcze Penny.
dla mnie osobiscie wstac 20min wcześniej to również nie problem.
ale juz 1,5-2h ekstra było by dla mnie wyzwaniem

To jeden Adam nie lubi swojego imienia w zdrobnialej formie, a Ty wydajesz opinie o wszystkich? No mozna i tak ;)

.

elfika: jezyk, ktorym kazda z Was i tak na co dzien sie posluguj

Serio?

Treść doklejona: 15.07.15 11:21
Ja za to znam jedna Malgorzate, ktora lubi jak sie do niej Gocha mowi

Elfiko ale Ty jasno i wyraźnie napisałaś:
fuck! nigdy nie zrozumiem jak tak mozna mowic do dziecka
A jak mamy się do dziecka zwracać, przepraszam?
A w życiu dorosłym, myślę, taki Adaś będzie mógł sam już decydować jak mu się podoba, by do niego mówiono, a jak nie. A jeśli nie ma odwagi powiedzieć wprost, to już będzie jego problem.
Ja tam potrafię zwrócić uwagę, kiedy ktoś powie na mnie Kaśka bądź Kacha, czego nie cierpię. Natomiast bardzo bardzo lubię, kiedy znajomi i bliscy mówią do mnie Kajtek :) Tak na mnie rodzice w dzieciństwie wołali :)))

Elfika, klnac klne sobie pod nosem, ale nie powiedzialabym, ze dzieci mi sraja na glowe ;)
.
To ja sie chyba w dziwnym towarzystwie obracam, zreszta sama lubie swoje imie w zdrobnialej formie.

Z ciekawością czytam Waszą dyskusję (jak zawsze), chociaż szczerze mówiać Winni, trochę się dziwię, że jeszcze masz energię brać w takich debatach udział. Ale się cieszę zarazem, bo lubię czytać

A wiecie, leżałam sobie właśnie na macie z moim dziecięciem młodszym i czytałam Wysokie Obcasy Extra. No i jak przeczytałam to, to postanowiłam się zwlec z wygodnej maty i Wam zacytować. Jest to wywiad z fotografem Jimmym Nelsonem, który uwiecznia na zdjęciach m.in. ostatnie dzikie plemiona.

Niestety, razem z nimi odejdzie coś, co jest bardzo ważne: autentyczność. Zanim to nastąpi, możemy podjąć dialog, uczyć się od siebie nawzajem.

Na przykład czego?

Sposobu wychowywania dzieci. Rodzice zawsze mają dzieci przy sobie. Przywiązują je do siebie jakąś chustą, mają wolne ręce, mogą robić, co chcą. Co ciekawe, plemienne dzieci nigdy nie płaczą. Zawsze przy matkach, jest im ciepło, siedzą prosto i patrzą na to, co się dzieje wokół. My kładziemy nasze dzieci na plecach, zostawiamy je same, nie grzejemy własnym ciałem.

Masz troje dzieci, które też chowałeś trochę na plemienną modłę. [...] Czy nadal śpicie całą rodziną w jednym łóżku?

Dawno temu zdecydowaliśmy z żoną, że gdy będziemy mieli dzieci, to będziemy z nimi dzielić łóżko. To trudne dla mężczyzny, bo nie ma swojej żony dla siebie, ale robimy tak już od 18 lat. Nasze dzieci maja 18, 16 i 13 lat i wciąż śpią z nami w wielkim łóżku. Mają swoje dziewczyny i chłopaków, więc kiedy ci przychodzą do naszego domu, śpimy osobno. Jednak kiedy ich nie ma, śpimy wszyscy w piątkę. Nago, to kompletna wolność. Nasze dzieci dzięki temu mają poczucie bezpieczeństwa i siłę.

No i tak to. Straciłam w ten sposób argument, że "przecież do osiemnastki na pewno nie będzie z nami spała"

PENNY: Kurde może nie czytam wszystkich wątków, ale staram się być na bieżąco. Nie przyuważyłam, żeby Winni kogoś obraziła :)

Penny to ta rozmowa:

Winni: Evece jeśli mogę Ci coś doradzić, to staraj się nie używać słów, że będzie tam sama, że będzie bez Ciebie, bo to będzie brzmiało dla małej główki przerażająco. Dużo łagodniej brzmi tłumaczenie, że przedszkole to miejsce gdzie dzieci przebywają bez rodziców. U nas w poradniku adaptacyjnym który dostaliśmy właśnie tak nam radzono i z moich obserwacji wynika, że to rzeczywiście dobra rada. Informacja jest przekazana, ale jednocześnie nie brzmi ona przerażająco.

eveke: Ale ja nie mówię jej, ze bedzie tam sama.
wie ze będą dzieci i pani ktora ją przytuli i da obiadek...
przedszkole widuje codziennie i dzieci bawiące sie na zewnątrz, bylysmy raz na pikniku rodzinnym w przedszkolu

i wlasnie to jej tlumacze ze w tym czasie mama i tata jadą do pracy a jak sie pobawi, wyspi i zje obiadek to mama przyjdzie.

moim zdaniem i z mojego doświadczenia wystarczy opowiedziec dziecku prawde
moja corka zawsze wie ze to co powiem ma pokrycie. ZAWSZE . Dlatego mi ufa

mysle ze jesli poplacze to w wyniku nowej sytuacji i dzieci wokół placzacych

Winni: eveke: moim zdaniem i z mojego doświadczenia wystarczy opowiedziec dziecku prawde

No przecież to też jest prawda:

Winni: przedszkole to miejsce gdzie dzieci przebywają bez rodziców.


Chodziło mi o to że często liczy się forma przekazu, nie namawiałam Cię przecież do mówienia nieprawdy

eveke: Winni wiem.
ale Twoja rada jakby zasugerowala ze Nina dostaje przekaz ze bedzie tam SAMA.
a nic takiego nie ma miejsca, ona wie ze sa dzieci, zabawy, fajna pani- zna to chocby dzieki akademii maluszka
ja tylko w calym opowiadaniu przekazuje jej informacje ze w żłobku mama z nią nie zostaje (tak jak na akademii), bo jedzie do pracy. Ale poznaje kolej rzeczy ze będzie drzemka, obiad i mama przyjedzie.

na podstawie tego, ze w milionach sytuacju tlumaczylam jej juz rozne rzeczy i to dzialalo to czuje ze tłumacze jej to wlasciwie...

z reszta wg mnie czym sie rozni to co ja mowie od powiedzenia ze to miejsce bez rodzicow

Winni: eveke: ale Twoja rada jakby zasugerowala ze Nina dostaje przekaz ze bedzie tam SAMA.

Sama, w sensie że bez Ciebie.

Treść doklejona: 02.07.15 15:59
eveke: z reszta wg mnie czym sie rozni to co ja mowie od powiedzenia ze to miejsce bez rodzicow

No nie ważne już. Dla mnie się różni

eveke: Winni nie rozumiem. Po prostu.

W takim razie kazdy przekaz o tym ze tam nie ma rodzicow wywola w niej wyobrazenie ze bedzie tam sama.
no dla mnie to troche bez sensu skoro mówię jej , ze mama nie zostaje w zlobku, bo tam mogą bawić sie tylko dzieci z pania i pani opiekuje sie dzieckiem.

oraz bierz pod uwagę , ze Nina starsza
Adas chyba duzo wcześniej szedł do żłobka

wytlumacz jak Ty to widzisz, chętnie wyslucham , bo po prostu nie moge wpasc na to o co Ci dokładnie chodzi

Winni: Evece, mi się już nie chce. Szczerze. Ale spróbuję, jeszcze raz.
Dla tak małych dzieci słowa często mogą mieć inne znaczenie niż dla nas. Czytałam kiedyś opis pewnej mamy, której prawie 3-letnie dziecko po odejściu opiekunki nagle zaczęło panicznie pilnować mamy. Okazało się po wielu rozmowach i pytaniach, że dziewczynka pomyślała, że mama może któregoś dnia odejść tak samo jak opiekunka. Wpadłabyś na to? Ja nie.
Dlatego warto dbać by słowa kierowane do dziecka były prawdziwe, ale też jak najbardziej łagodne. Mówienie, dziecku że zostanie w przedszkolu bez mamy może wywołać większy stres niż informacja, że przedszkole to takie miejsce gdzie dzieci przebywają bez rodziców. Obiektywnie przekaz jest ten sam, ale dziecięce myśli mogą pobiec takim torem, którego nie byłabyś w stanie wymyślić. Dlatego warto unikać słów i sformułowań, które mogą dziecko przerazić.

Wiesz dlaczego zdarza mi się czasami tak napisać, że już mi się nie chce odpowiadać? Bo też jestem przewrażliwiona już, mam alergię na to, że ZNOWU ktoś mnie źle zrozumiał, co się nam w tamtej rozmowie zdarzyło. Wtedy od razu w pierwszym impulsie mam po prostu ochotę się wycofać z dalszego tłumaczenia. Po prostu.

elfika: no tak, jeden Adam wiosny nie czyni, za to posypie sie tryliard przykladow, ze innym to odpowiada. macie absolutnie 100% pewnosci? super. znowu swieci.
ale widze, ze nikt nie zadal sobie tych pytan.
no w sumie po co? sami swieci wiec nie m potrzeby.

Elfiko, Twoja wypowiedź o imieniu Adaś jest tak absurdalna, że z mojej strony najlepszym komentarzem będzie po prostu zignorowanie go.

eveke: Winni spokojnie. Z tymi godzinami było cos ze akirka potrzebuje 1,5h

No, i napisała też, że w sumie jej nie przeszkadza, że dziecko 1,5 godziny lata z gołą pupą, tylko chciała się upewnić, ze dobrze robi, że mu na to pozwala, co dla mnie oznacza, że raczej nie musi zrywać się codziennie o 5:00 do pracy. Ja napisałam więc o tym, że jeśli muszę gdzieś wyjść o 9:00… i tak dalej, nie będę się powtarzać. W kontekście tego, że akirce nie przeszkadza dziecko biegające rano 1,5 godziny bez ubrania, mój komentarz był moim zdaniem zupełnie podstawny i dobrany pod jej sytuację. Skoro rano nie musi się spieszyć, to luz, a jeśli przyjdzie taki dzień, bo nie wiem wizyta u lekarza o 10:00, fryzjer o 11:00 czy co tam jeszcze, to ja poradziłam jej aby wtedy po prostu nie zaczynała ubierania na ostatnią chwilę, ale nawet i dwie godziny wcześniej, jeśli akurat może sobie na to pozwolić. Proste. Potem nastąpiło to co bardzo trafnie pokazała Penny:

PENNY: Ktoś zadaje pytanie.
Padają odpowiedzi.
Pada odpowiedź Winni

I...

zaczyna się. Zdziwienie, jak tak możesz ? Co z Adama wyrośnie ? Ale się poświęcasz ...
Winni jeszcze cierpliwie tłumaczy..
Potem nieprzyjemna wymiana zdań.
Winni odpuszcza, nie chce brnąć, bo w sumie, w kółko jest to samo. Dochodzi to tekstu, "albo już nic nie napiszę" - któremu osobiście czasem się nie dziwię...
I tu następuje ironia :):):)

Treść doklejona: 15.07.15 12:28

PENNY: Milion ooo za szczerość :)

Penny, Tobie to się należą wszystko Oooo tego portalu za to, że chce Ci się tutaj mnie bronić. Wszak wiesz, że to skazane na porażkę jest?

Montownia, prawie udało Ci się mnie zwalić śmiechem na podłogę ;))

Sorry za montownię, nowy telefon :)))

No jak to napisala,to tez ze smiechu prawie padłam :))

a_net_a: Nasze dzieci maja 18, 16 i 13 lat i wciąż śpią z nami w wielkim łóżku. Mają swoje dziewczyny i chłopaków, więc kiedy ci przychodzą do naszego domu, śpimy osobno. Jednak kiedy ich nie ma, śpimy wszyscy w piątkę.

Ale to już [dla mnie, moim zdaniem i mojego punktu widzenia ] dość chora jest sytuacja
Żeby nie powiedzieć patologiczna.

N I E W Y O B R A Ż A M sobie siebie w wieku lat 18 śpiącej z rodzicami w łóżku.
I jeszcze z moimi tam braćmi, o dżisas

A ja pytanie z innej beczki - czy trzylatek może mieć ciemieniuchę? Taką naprawdę klasyczną, jak z podręcznika? No i skąd to niby się bierze, skoro za niemowlęctwa nigdy takiej nie miała?

My też rzadko myjemy głowę, no ale już od dawna, a to się pojawiło teraz. Więc raczej nie od tego. Poza tym starsza też rzadko myte włosy i nic. Kurna. Zaskoczyło mnie to.

PENNY: Ale gdybyśmy byli wychowywani w innej kulturze, rzeczywistości

No to może. Ale jako, że jesteśmy wychowywani tu, gdzie jesteśmy i tak, jak jesteśmy to mnie to bulwersuje i nic na to nie poradzę

Hydro,moj tez ma ciemieniuche.i u nas glowa myta czesto.tak bywa.olejuszka daje rade

TEORKA: nic na to nie poradzę

No wiadomo :P Ja tez bym miała problem ze spaniem z 18 letnim synem, właśnie przez to, że tak zostałam wychowana. Natomiast nie bulwersuje mnie to, że oni tak śpią :)

A tak jeszcze mi się przypomniało. Jest taki program o ludziach, parach - które wczesniej się nie znały- które są wysyłane w rożne odludne miejsca na ziemi. I mają być razem przez 21 dni, sami sobie radzić, polować, no żyć. Kiedyś był o nich osobny program, w którym mówili o odczuciach co do tej nagości. I każdy z nich powiedział, że w nosie miał gołą drugą osobę. Może przez pierwsze dwa dni robiło to na nich jakieś wrażenie, a potem liczyło się przetrwanie, nie w głowach były im cycki czy siusiaki. A już ostatnią rzeczą o której myśleli, leżąc w namiocie obok siebie, był seks :P Te plemiona które tak żyją, zapewne mają podobne podejście. Liczy się przetrwanie, sprawy codzienne, a nie to, że ktoś tam na cycki patrzy :):):) Sam cywilizowany świat ukręcił w tym względzie bicz na szyję :) To my zrobiliśmy z golizny każdej obiekty koniecznie pożądane, najlepiej idealne, nieskalane wypryskami, rozstępami. W dżungli jest cyc do pasa i sama radość z życia

No ok Winni, masz rację.
Dla takich plemion to normalka i nic dziwnego, ale przecież my żyjemy w zupełnie innych warunkach i okolicznościach.
Sama wspominasz o wszechobecnych normach, zakazach, nakazach etc.


No mój mózg tego nie przeskoczy. Nie ma takiej opcji.
Podobnie jak [DLA MNIE] lekko dziwne, niesmaczne o odrzucające jest karmienie piersią dziecka w wieku 5-6-7 lat mimo, że w jakiś tam plemionach jest to tak normalne, jak u nas sikanie do wucetu.
Kurcze no są takie rzeczy, które mnie po prostu oburzają. Brzydzą nawet.
I nie umiem chyba nawet wyjaśnić czemu

Penny no ale jednak ten program o którym piszesz [bardzo często oglądam zresztą ] to jednak co innego niż spanie z dorosłymi dziećmi.
Tam zupełnie na czym innym to polega. Te osoby śpią razem, żeby przetrwać, ogrzać się w czasie zimnych amazońskich nocy, żeby się obronić przed ewentualnym atakiem dzikiego zwierza etc.
Tu, gdzie my żyjemy nie ma konieczności i potrzeby, żeby matka i ojciec spali w jednym łóżku z dorosłymi chłopakami/dziewczynami.
Toż na litość w domu żaden lew ich nie zeżre oraz też są kołdry, więc z zimna nie zejdą

PENNY: Te plemiona które tak żyją, zapewne mają podobne podejście. Liczy się przetrwanie, sprawy codzienne, a nie to, że ktoś tam na cycki patrzy :):):) Sam cywilizowany świat ukręcił w tym względzie bicz na szyję :) To my zrobiliśmy z golizny każdej obiekty koniecznie pożądane, najlepiej idealne, nieskalane wypryskami, rozstępami. W dżungli jest cyc do pasa i sama radość z życia

Mnie to bardzo fascynuje i mi się podoba

TEORKA: No ja raz widziałam odcinek z takim kurczepieczoneboskimciałem, że nie wiem czy by mi tam zanikła seksualność i bym się na jego dzidę nie rzuciła

Hahahahahahahahhahaah Ja się przyznaję bez bicia, że też kilka razy miałam kosmatą myśl, po obejrzeniu kilku odcinków, takie facety fajne były, hahahahhaha

Winni: Mi się też jeszcze wydaje, że właśnie dzięki temu, że w tych plemionach tak ludzie żyją, to i przemocy seksualnej u nich nie ma. A u nas??

No czy ja wiem? A obrzezanie kobiet? Albo dzielenie się własną żoną z dowolnym facetem na zasadzie "stary, to jest moja żona, patrz, fajna jest, jak chcesz, to sobie możesz dzisiaj z nią". W naszych kategoriach to przecież jest przemoc seksualna, i to jakiego kalibru.