Zwracam się do Was z pytaniem, czy są tu osoby dotknięte takimi problemami, a jeszcze lepiej- takie, które sobie z nimi poradziły.

Opisywałam tu kiedyś mniej-więcej historię, która mnie spotkała. Miałam diagnozowane przez rok "dziwne" wyniki morfologii. Byłam wtedy w ciąży, nie podejmowano bardziej radykalnych działań, chodziłam od lekarza do lekarza, każdy mówił co innego- jedni straszyli białaczką, inni bagatelizowali. Miałam przez to przedwczesne skurcze, zagrożenie ciąży, nikt mi nie powiedział jak będzie po ciąży, czy coś nam grozi. Ciąża była dla mnie straszna. Jak mała miała 2 m-ce leżałam w szpitalu i miałam pobierany szpik. Żadna z najgorszych opcji się nie sprawdziła, ale niektóre sprawy wciąż są niejasne. W sumie to tak długo szukali mi choroby aż coś znaleźli ;) Mam też inne problemy zdrowotne, w tym tężyczkę utajoną- paskudna przypadłość, choć niegroźna, dająca objawy i fizyczne i psychiczne- ale jest już w zasadzie opanowana.
I tym sposobem wpadłam w "coś". Ciągle się martwię jakimiś chorobami, każdy objaw podpadający pod jakąś dolegliwość analizuję 100 razy pod kątem każdej choroby. Macam się 100 razy dziennie po węzłach chłonnych i innych miejscach gdzie może się pojawić jakiś guz. Każda wizyta u lekarza to ciśnienie min. 150, płacz (przed, po albo w trakcie), odbierając wyniki badań prawie mdleję ze strachu. Dziś byłam na usg, ryczałam przed całą noc, godzinę w przychodni, w gabinecie... Jakaś obca kobitka po badaniu do mnie podeszła i zaczęła ze mną rozmawiać, koniec końców doradziła mi szukanie fachowej pomocy, "bo wykończę siebie i otoczenie", co akurat wiem nie od dziś. Męczy mnie to bardzo, bardzo...Nie wiem jak wytrzymuje to mój mąż, jedyna osoba, która w ogóle jeszcze jakoś panuje nad moją histerią i potrafi mnie uspokoić "jako tako", ale wiem, że martwi się coraz bardziej.
Nie wiem czy to hipochondria, nerwica lękowa? Oprócz tematu zdrowia jest wszystko ok, mam udaną rodzinę, pracę, przyjaciół. Ale jak tylko zaczyna się dziać cokolwiek w tym temacie, to totalnie nad sobą nie panuję.

Popieram! Musisz iść do specjalisty.... Mówię Ci to jako osoba, która 8 lat temu chorowała na depresję... Leczyłam się 9 miesięcy. Od tamtego czasu mam rzadko leciuśkie nawroty trwające ok. tydzień, ale już nie wymagam leczenia farmakologicznego...

azniee: Gdzie się zgłosić, do psychiatry,prawda? Jak wygląda taka terapia- w sensie ile razy w tygodniu itp.

generalnie jeśli chodzi o terapię na nfz to najlepiej zgłosić się do psychiatry na nfz, który na taką terapię musi wystawić jakby skierowanie...standardowo terapia odbywa się raz w tygodniu i trwa ok godziny ( u mnie było to 50 minut), jeśli masz możliwość to możesz ew poszukać oddziału dziennego leczenia nerwic i zaburzeń osobowości, wtedy terapię i inne zajęcia masz 5 dni w tygodniu...oczywiście minusem działania na nfz są masakryczne kolejki, więc czasem warto wybrać dobrego terapeutę prywatnie jeśli oczywiście Cię na to stać...

(ja chodziłam najpierw na nfz, później jak wyczerpałam wszystkie nfz-towskie wizyty chodziłam komercyjnie)

Co do leków, to też nie zawsze (a raczej prawie nigdy) nie jest tak, że pierwszy lek przepisany przez lekarza będzie tym dobrym... ja miałam zmieniane antki chyba 7 razy zanim trafiłam na swój i zdecydowanie odradzam używania wszystkich typowo przeciwlękowych (jak Xanax, Afobam, Relanium, Stilnox itp.) - no chyba, że bierze się je na prawdę doraźnie, bo w przy dłuższym okresie użytkowania są bardzo uzależniające

Co macie na myśli pisząc o doborze leku? Skutki uboczne czy kiepskie działanie?

azniee: Co macie na myśli pisząc o doborze leku? Skutki uboczne czy kiepskie działanie?

i jedno i drugie :)

tzn. wiadomo, że skutki uboczne mogą się pojawić ale na pewno nie w kwestii nastroju/ problemów ze snem czy dziwnym samopoczuciem fizycznym/ psychicznym (u mnie np. skutkiem ubocznym mojego leku było łatwe pojawianie się siniaków i krwawienie dziąseł...ale jak dla mnie do przeżycia )

azniee, ja 3 lata temu miałam chorobę nowotworową i od tego się zaczęła nerwica lękowa u mnie. Z tym, ze ja miałam lęki non stop. Miałam nerwicę lękową uogólnioną z epizodami paniki. Do tej pory mam podobnie jak Ty, macam się i szukam powiększonych węzłów chłonnych... Wiem, ze przede mną długa droga, choć obecnie ani lęków ani epizodów paniki nie mam. Jeśli chcesz i jeśli mogłabym Tobie jakoś pomóc, możesz pisać na priv. Wiem, jak się czujesz i bardzo Ci współczuję.
Aha, idź do psychiatry koniecznie z tym, że trzeba trafić na kogoś dobrego, z powołania. Ja na początku trafiłam kiepsko i też zostały przepisane mi kiepskie leki (chyba 2, które brałam rano i wieczorem). Strasznie się po nich czułam, chodziłam skołowana, a co najgorsze lęki się pogłębiały a babka, zamiast zmienić lek, to zwiększała mi dawkę :O Później trafiłam na człowieka, który dosłownie uratował mi życie. Byłam tak wymęczona lękami i fizycznie i psychicznie, że nie wierzyłam, ze to kiedyś się skończy. Przepisał jeden lek! Jeden jedyny, najnowszej generacji :) Trzy pierwsze dni byłam tylko pobudzona po nim, później powoli, powoli nastał błogi spokój... :))) To był Depralin :) No i na wstępie, dokładnie wytłumaczył mi mechanizm działania nerwicy... I mam to już za sobą :)))

Hej ,moja mama ma depresje lekowa, najwazniejsze jest trafic w leki i zdiagnozowac chorobe ,leczenie szpitalne pomaga na lepszy dobòr lekòw ,bo pacjent jest pod kontrola,moja mama teraz juz lepiej sie czuje,ale zmienila 3 psychiatròw ,zanim trafila na obecna lekarke , po pewnych lekach ,spala calymi dniami zataczala sie ,cos okropnego...

sucharek83 -czy słyszałaś kiedyś o tężyczce utajonej? Sama jestem "posiadaczką" i tak mi znajomo wyglądają Twoje objawy.

Ja też mam magnez i wapń (bo o wapń tu chodzi) we krwi na poziomie prawidłowym. Jedynie wapń zjonizowany (pobranie z palca) miałam obniżony- o trzy setne (!) Tężyczka, to przede wszystkim brak magnezu w tkankach, mięśniach- nie da się tego wykryć z krwi. Można potwierdzić próbą tężyczkową u neurologa, a we krwi można zbadać poziom witaminy d3, bo działa to na zasadzie: niedobór d3= niedobór wapnia= niedobór magnezu. U mnie w najgorszym momencie były drętwienia kończyn i mięśni twarzy (jednostronne), oprócz tego długotrwałe uczucie osłabienia (takie, że nie możesz wstać z łóżka i masz wrażenie, że umierasz), zawroty głowy, uczucie odrealnienia, jakbym patrzyła na wszystko przez szkło, albo była naćpana. Do tego stan depresyjny, ataki paniki ( w sumie trudno się dziwić przy tych objawach fizycznych, zwłaszcza, że lekarze nie wiedzieli co to, a wyglądało "dość" poważnie jak na moje 25lat). U mnie bardzo szybko stwierdzili co to jest, choć lądowałam w dwóch szpitalach oglądało mnie z 5 lekarzy, drętwienia opanowały kroplówki z magnezem i wapniem, a później jeszcze 1,5m-ca ogromnych dawek w tabletkach- i poczułam się normalnie. Zresztą, d3, mg i ca łykam dalej i pewnie długo to potrwa.
Są też inne objawy, których ja nie miałam- znam internetowo osoby, które miały drgawki, jak przy padaczce. Mogę Ci wysłać linki z forum, na którym mnie poniekąd "zdiagnozowały" dziewczyny i publikacje mojej neuro, która jest chyba najbardziej znanym specjalistą od tej przypadłości.
Swoją drogą, już jedną osobę tutaj do niej wysłałam i miałam rację.
Dodam, że często schodzenie jest niezdiagnozowane przez wiele lat, a ludzie chodzą po wszystkich specjalistach, kończą u psychiatrów a i to niewiele pomaga...

Jestem z Wrocławia, na pewno porozmawiać z lekarzem

Hej dziewczyny! Ja też biję się z myślami czy by nie skorzystać z pomocy fachowca. Zacznę od tego, że mój syn ma stwierdzone ADHD (całkiem niedawno), oczywiście wcześniej objawy były, ale po prostu myśleliśmy, że ma taki charakter, bo od urodzenia był nadpobudliwy, teraz ma 9 lat. Więc nerwowa jestem od daaawna ;) Do tego pewnego roku doszły lęki przed chorobami. Zmarła moja znajoma i wtedy doszło do mnie jak to "łatwo" można odejść z tego świata, zostawić dzieci.... Od tego czasu zaczęłam się bać śmierci. Mam dużo znamion, które mnie "straszą", nie mogę na nie patrzeć, nie mogę o nich myśleć, bo od razu wyszukuję w nich czerniaka... Wieczory były najtrudniejsze, bałam się ich, nie mogłam usnąć, zaczynałam myśleć, ze strachu w mig miałam biegunkę. Będąc w ciąży miałam okropne bóle głowy, nie mogli mnie dobrze zdiagnozować, bałam się, że mam guza mózgu, w 27 tc straciłam synka, dopiero po tym zrobiłam rezonans głowy i nic nie wyszło. Depresja po stracie, ciągły płacz i obwinianie się... dużo tego było, ale jakoś się podniosłam. Z lękami jakoś sobie poradziłam. Choć jak coś mi dolega, coś boli, to od razu wmawiam sobie najgorsze choroby.... Do tego nerwy w związku z niektórymi zachowaniami syna, niby wiem, że nie jest niegrzeczny, tylko jego mózg tak nim steruje,a le i tak człowiek się denerwuje.
Zanim przemogę się i skorzystam z pomocy lekarza, czy możecie mi polecić skuteczne leki (np. ziołowe) bez recepty? Żeby choć trochę się wyciszyć, mniej impulsywnie reagować?

Ja biorę 5000j witD3 co drugi dzień, Calperos 1000(wapń) i 6 tabletek magnezu dziennie. Trzeba brać dobry magnez, najlepiej klasyfikowany jako lek, a nie suplement diety. Magnez i wapń w odstępach min. 2h, no i magnez najlepiej wchłania się w małych dawkach, więc min. na 3 razy.
Co do jego wpływu na samopoczucie- jest nawet dodawany do środków uspokajających bez recepty.

Tylko u mnie nie ma dretwienia ciała,ciągle coś się dzieje w okolicach serca jakieś kłucia,dziwne przeskoki(kopnięcia),ból lewej reki,bardzo złe samopoczucie czasem jak leże w łóżku mam wrażenie że zemdleję robi mi się słabo,do tego bół kregosłupa,dziś np. nie za bardzo mogę chodzić tak boli mnie lędźwiowy,jak sprzatam robi mi się tak dziwnie,w ustach sucho,jestem całkowicie wypompowana,nie mogę wieszać firanek,bo mało nie upadnę,ja czuję się jak wrak,każdego dnia budzę się i wiem jaki bedę miała dzień taki sam,męczę się już tak od lutego zeszłego roku,wszystko zaczęło się od przeziębenia,potem niby zatoki co się okazało że są czyste,najpierw jeden antybiotyk potem drugi,silny 3 dniowy,zawroty pojawiały sie sporadycznie,potem uderzyły tak jak pisałam wcześniej z dużą siłą.
Magnez mam dobry potas m zawsze spada dlatego muszę go brać wprowadziłam teraz witaminy omega 3,jeszcze kupię ten wapń

a do jakiego lekarza się zgłosic aby skierował na te badania wystarczy rodzinny czy musi byc jakiś specjalista?

azniee: zbadać poziom wit. D3

a ile kosztuje takie badanie? W ogóle ile płaciłaś za te wszystkie próby i badania azniee?

Ja za d3 zapłaciłam 85 zł.

U nas w Opolu badanie witaminy D3 w laboratorium przy jednym ze szpitali to koszt 50zl ( w 2013 roku).

sądzę że na te badania trzeba mieć skierowanie,jak nie to zrobię na własną rekę,dziś np. nie mogę chodzić taki mam ból kręgosłupa lędźwiowego że zaraz oszaleję,serce też daje o sobie znać mówię wam jestem taka zmęczona,prze chorobę nawet nie opiłam swojej 30-stki,w domu mam dwie córeczki ale całe szczęście że są już dość duże to mi pomogą

sądzę że na te badania trzeba mieć skierowanie

Ja na D3 platne nie mialam skierowania, musialam zrobic te badanie przed wizyta u dietetyk. I teraz suplementuje ta witamine.

Miałam robione rtg klatki piersiowej,wszystko ok,ide teraz jeszcze do alergologa i na pewno da mnie na spirometrię?(nie wiem czy dobrze napisałam),ale myślę że jak by było coś z płucami to bym kaszlała albo coś by się działo,zawsze jestem osłuchiwana i jest super nic się nie dzieje,ja i tak muszę uważać ponieważ mam hipotonię ortostatyczną,lekarka powiedziała że bez wody mam nie ruszać się z domu.Nie wiem skąd te choroby w 2012 dowiedziałam sie o zmianach nowotworowych,przeszłam operację,teraz to,coś okropnego,lekarze twierdzą że to na tle psychicznym bo wyniki morfologii mam dobre,jak leżałam w szpitalu miałam serię badań ale oczywiście pod kontem serca,powiem Wam że naprawdę zgupiałam,czasem dosłownie wierzę w to że to psychika,ale żeby aż tak sie działo w mojej głowie idąc do psychiatry na dzieńdobry tabletki po których mało nie raz się przekręciłam,zero rozmowy,po wyjściu ze szpitala kazano mi pójść więc poszłam,nawet wypisu nie przeczytał tylko przepisał mi parogen,oczywiście w szpitalu miałam konsultację psychiatryczną
Mogłabym dużo napisac ale nie chce was męczyć
A ja jak chciałam na morfologię musiałam mieć skierowanie,na rezonans też

No mi na morfologie kazali mieć skierowanie ,będę u lekarza zapytam o te badania co i jak

Pandora1: i jak mnie bolą oskrzela

ja przepraszam, ze zapytam zupełnie nie w temacie ale... oskrzela bolą? Mnie zawsze mówiono, ze nie.

Jeśli chodzi o tomograf to tu sie nie zgodzę jest to silne promieniowanie i musisz mieć na to skierowanie tak mi to lekarz ortopeda wytłumaczył,na rtg też musisz mieć skierowanie bo chciałam na własną rękę wykonać czyli prywatnie,powiedziano mi że muszę mieć skierowanie

Ja nie wiem co mówiono, ja wiem co czuję ;) To nie jest taki stricte ból, ale silny ucisk i kłócie.

tzn ja miałam robioną 3-4 lata temu w klinice prywatnej. Ja miałam tomografię, a powinnam mieć rezonans, ale już dałam sobie spokój wtedy (to była tomografia z rok czasu po wstrząśnieniu) No i mi tylko pani powiedziała,że mam taką czaszkę, że ''choćbym waliła o asfalt'' nic się nie stanie. Nie będę sprawdzać, wierzę na słowo