Azja, trzeba mieć tylko szczescie ze znalezieniem miejsca
Ale masz racje, zaczynanie przygody przedszkolnej nie we wrześniu jest dla dziecka na pewno mniejszym stresem.
Wojtek swoją przygodę zaczął w lutym i przynajmniej uniknęliśmy histerycznego płaczu zespolowego.
Co niestety nie zmienia faktu, ze swoje przeplakal,niestety....

Jaheira: Winni, ale nikt Ci nie broni sie rozpisywać... Jakos tylko mam wrażenie, ze wg. Ciebie rodzice, których dzieci płaczą przy rozstaniu to bezduszni sadyści.
Po pierwsze, weź pod uwagę, ze nie we wszystkich przedszkolach jest cos takiego jak dni adaptacyjne.
Po drugie, w niektórych dni adaptacyjne są w czerwcu- zupełnie bez sensu, skoro dzieci zaczynaja naukę we wrześniu.
Po trzecie, dzieci do przedszkola zazwyczaj chodzą ze względu na to, ze ich rodzice prowadzą życie zawodowe a w związku z tym nie mogą przebywać z dzieckiem tak długo w przedszkolu, jakby sobie tego życzyli.
Po czwarte, mozna tłumaczyć, byc obok, przytulać itp., ale niestety jest cos takiego jak "psychologia tłumu". Ta gromada placzacych dzieci w większości nie płacze dlatego, ze jest im zle. Płaczą, bo płacze Zuzia, Julka, Franek i Janek. Dzieciom zwyczajnie sie te emocje udzielają.
Po piąte, nad czym ubolewam najbardziej, kocham moje dzieci ponad życie, wskoczylabym za nimi w ogień, ale choćbym nie wiem jak sie starała nie uchronię ich przed przed przezywaniem stresu.

No i właśnie dlatego nie będę się rozpisywać co zastosowałam u siebie

szczypta_chilli: Spoko, poradzi sobie bez bicia i popychania ;)

Wiesz Twoja Hania [z tego co piszesz] jest raczej mocno przebojową dziewczynką.
Ninka nie. Ona tak raczej z boku, z dystansem, z nieśmiałością.
Więc obawiam się, że albo będzie zawsze skarżyć albo nie wiem co

E no to w sumie Ninka też.
Dajesz nadzieję Szczypto

Jaheira: Po trzecie, dzieci do przedszkola zazwyczaj chodzą ze względu na to, ze ich rodzice prowadzą życie zawodowe a w związku z tym nie mogą przebywać z dzieckiem tak długo w przedszkolu, jakby sobie tego życzyli.

Odnośnie tego tylko napiszę. Ja to rozwiązałam tak, Ża Adaś poszedł do żłobka od maja, a ja do pracy od czerwca, miałam więc czas na jego adaptację będąc jeszcze na urlopie.

No ale Ewa ja jej nie uczyłam skarżenia sensu stricte tylko mówienia komuś dorosłemu, jeśli jej ktoś inny krzywdę robi.
Bo nie chciałam mieć dziecka, które inne popycha, bije, sypie piaskiem etc
Nie lubię takich dzieci i swojemu nigdy na takie coś bym nie pozwoliła.
Więc uczyłam inaczej.
A skąd miałam wiedzieć, że to u niej pójdzie w skrajność taką i że będzie z każdą pierdołą leciała do pani ?
No więc teraz jej tłumaczę, żeby pani mówiła ale nie o każdej jednej głupocie, typu że "Maks ją nauczył mówić kulwa maciek", "Ksawery nie umył lącek w ubikacji" tylko jeśli ktoś jej krzywdę robi.
Bije, popycha, ciągnie za włosy itp.
W sensie chce jej rozgraniczyć rzeczy, które nie powinny jej "obchodzić" [jak te nieumyte rączki] oraz te, których należy się wystrzegać [przemoc].

Chodziło mi o takie "dobre" skarżenie, a nie o nadgorliwość w tym temacie

O właśnie dokładnie o to mi chodziło Szczypto, tylko jak zwykle nie doprecyzowałam

Ja mysle,ze to skarżenie wynika z nieodpartej chęci podzielenia się wiadomoscią z kims dorosłym, kiedy mamy nie ma obok :)

wiesz, ja wolałabym,żeby moje było skarżypytą niz osłem ofiarnym.
Poza tym z tego chyba sie wyrasta ;)

Jeżeli chodzi o godziny odbierania dzieci, to u nas widzę, że często to dziadkowie przychodzą po dzieci w okolicach 13-14, gdy rodzice są w pracy.

Frances, z tymi państwowymi to jest różnie - u nas był tydzień adaptacji, zaczynaliśmy od dwóch godzin, rodzice mogli byc z dziećmi. Jeśli chodzi o odbieranie to jak byliśmy na "druga zmianę" raz to po 16 była z 10 dzieci, czyli ponad połowa grupy. Ja chwilowo odbieram Krasnala po 14, jak zacznę pracę (też na część etatu) to około 15, więc wiele to nie zmieni.

A co do dzieci takich wrażliwszych, delikatnych... Krasnal był taki, a teraz niestety w przedszkolu nauczył się i popychać i dziabnąć i mocno walczyć o swoje. Ale w sumie to się cieszę, bo był taką pierdółką, co to dziecko podleciało do niego na placu zabaw i zabierało mu JEGO zabawkę, a on oddawał i płakał. A teraz walczy o swoje rowno.

ja zawsze mowie - jak cie ktos uderzy - oddaj. ale sam pierwszy nie zaczepiaj.
szczerze mowiac - wiadomo, ze w doroslym zyciu nikt sie na ciebie z rekami nie rzuca, tylko raczej sie pyskuje - ale gdyby ktos chcial naruszyc moja cielesnosc i sfere osobista w sensie ze uderzyc to bym oddala. nie ze bym skarzyla (nie wiem komu zreszta), dzwonila od razu na policje, prosila i tlumaczyla, albo jeszcze nadstawila drugi policzek - po porstu bym oddala. nie, nie mam w zwyczaju bicia jak mi sie cos nie spodoba;-P ale jakby ktos mnie uderzyl to bym oddala. choc taka sytuacja w zyciu doroslym jest raczej malo realna. w moim oczyiwscie przypadku.

Pprzekonamy sie we wresniu :) wy i my tez do przedszkola idziemy ;)

O o kombinowaniu przed rekeutacja chetnue poczytam, bo i nas to nie ominie (kombinowanie)

FRag moim zdaniem nie ma takiego automatu.

My niby juz wielodzietni i z rodznstwem a jednak wszystkie dzieci z gminy wejda przed franiem, wiec albo trzeba bedie zmienic gmine albo znow bedzie stres i odwolania

Treść doklejona: 16.11.14 22:31
No i jak to chlopcy razem startuja? Gdzie idzie olaf? Czy kras dostanie punktyvw przedkolu za gugiego w zlobku?

u mnie bardzo podobna sytuacja co u TEO Milusia tylko przy mnie zamienia się w rozhisteryzowaną małą wariatkę:D:D:D dopóki ja nie pocałuje miejsca stłuczenia to tak się drze jak by co najmniej miała połamane kości a całus leczy w 100% przy innych otrzepie się i idzie dalej
-
i z adaptacją było tak samo M jest bardzo kumata rozgadana więc wcześniej jej opowiadałam jak to jest w przedszkolu jej o 15 miesięcy starsza przyjaciółka też jej opowiadała że mama ją zaprowadza że ona się tam świetnie bawi a potem mama po nią przychodzi...
i u nas w sumie były 3 dni płaczu tzn tylko takiego żalu przy rozstaniu bo za drzwiami radziła sobie już świetnie nie robiła wspominek nie popłakiwała panią że chce do mnie.. ze dwa razy zdarzyło się że popłakała się na mój widok jak po nią przyjechałam
-
prowadzić chcę ją jak najdłużej ja bo jak będę w szpitalu i po to M będzie musiała jeździć na 6-30 i być tam do co najmniej 16 więc puki mogę to jeździmy na 8 i odbieram ją po 15 teraz chyba powili do 16 wydłużę.. żeby się przyzwyczaiła
-
Teo a co do pamięci z tak wczesnego okresu to ja mam też reset tak do 4-5 ud nic nie pamiętam a i później bardzo wybiórczo:D:D:D

U nas sporo dzieciaczków jest od 6.30, bo rodzice na 7-7.30 do pracy - ja też będę na 7.30 jeździć. Za to wcześniej się odbiera.

Hmm, czyli jak? Jak Krasnal jest 2012 to w przyszłym bedzie w trzylatkach? Ale trzylatki to żłobek jeszcze...

kasiakuzniki: nie to już przedszkolaki pełną gębą;)

Aa, ok, czyli on po prostu idzie do grupy czterolatków? Bo widze, że "młodszych" grup nie ma. No Krasnal też od 7, bo teraz maż go odwozi, a ja też będe na 7 zawozić :)

A ja chciałam jeszcze słowo a'propo tego płaczu i przed nim chronienia.
Otóż nasza od dawna już niepłacząca Ninka dostała w piątek takiej turbo histerii, że jej panie uspokoić nie mogły.
Gdyż albowiem do przedszkola, jak co piątek [szczerze powiem, że nie wiedziałam a się troszkę po nią spóźniłam] przybył KSIĄDZ, aby z dziećmi religię poprowadzić.
No i dziecko dostało spazmów wyglądając [z opowieści cioci Basi] niczym ten opętany chłopczyk z filmu Omen
Jak ją z przedszkola zabrałam to jeszcze przez dobrą godzinę jej ciałem wstrząsały spazmy i łkanie.
[Przeszło mi przez myśl, żeby ją jeszcze raz może ochrzcić, razem z bratem ? ]

Rocznikami to idzie.niestety.

_Fragile_: co będzie jak Mikołaj przyjdzie z worem?

O w dupkę, nie pomyślałam o tym !
Muszę jej chyba zacząć na necie zdjęcia pokazywać, żeby się oswoić zdążyła

_Fragile_: ędzie numer jak przyjdzie mały, chudy i super cichy Mikołaj ;)

poprosisz ciocie, żeby szybko go wypchały watą i luz- łatwiej tak, niż w drugą stronę

Igni - ja mam identyczne, mega strach. A potem przyszedł jeden do domu i już tego się nie bałam ;)

Trzeci dzien adaptacji. Chyba najgorszy:( niby uczestniczyl w zajeciach gimnastycznych, trochę bawil się z dziecmi w gotowanie, ale dzisiaj to już zupelnie jest do mnie przyklejony, marudny, rozdrazniony. Po co ja tu jestem...:((( skoro on i tak jojczy o wszystko i ciągle tylko "dooooom". W dodatku jak ktos go lekko zlapie za rękaw albo pacnie ręką to już wielki wrzask. No i walka o każdą zabawkę...