Powiem Wam, że ta "moja" sędzina uchodzi za taką "gburowatą ch..."... Moja koleżanka bardzo źle wspomina swoją rozprawę... Trzy moje koleżanki były świadkami na sprawach u tej sędziny (to były różne sprawy) i też opowiadały o tym jaka ta sędzina okropna...

Ale ja będąc po dwóch rozprawach (odpukać i tfu, tfu odpluć :P) nie mogę tego potwierdzić...
Stara się być bezstronna, cierpliwa... I na pewno na zadane pytanie odpowiedziałaby "grzecznie"...

Tylko tak się Uśku zastanawiam czy już na wstępie powinnaś to "zgłosić" czy w trakcie swoich zeznań, gdyż ona zapyta o powody i wówczas można by wpleść zgrabnie temat...

Ale to tak gdybam na podstawie doświadczenia z własnej sprawy, a prawda jest taka, że u Ciebie może być inaczej... A zasięgałaś języka na temat zwyczajów Waszego sądu, sędziów????

ylko czy będę mogła na posiedzeniu o pozbawienie wnosić o pozwolenie na wyjazd?

Wnosić chyba nie...
Ale być może ona przy ewentualnym ograniczeniu praw ujmie ten fakt... Pewności nie mam...
A jakbyś zadzwoniła do tego sądu się dowiedzieć (albo najlepiej przejść do sekretarek, bo może można jakiś aneks... czy dopisać we wniosku???)

Bo można ograniczyć władze rodzicielską,ale sa sytuacje że w niektórych sprawach i tak niezbędna będzie zgoda ojca.

Jeśli ograniczy "radykalnie" to aż tak "źle" z podpisami nie będzie...

Dziś miała z nim rozmowę na temat paszportów,że chce zabrać dzieci na ferie do UK i potrzebuje im wyrobić paszporty.nie robił żadnego problemu,chętnie zgodził się na wspólny wyjazd do Opola w celu złożenia wniosków

No to powiem Ci, że klops... Bo jeśli on nie robi problemów z podpisami, to może Ci argumentów zabraknąć :P...

U nas takim mocnym argumentem był brak podpisu/ zgody ojca na podanie narkozy... I to w zabiegu, który umożliwiał dziecku żyć bez bólu...

Ale i to może być za mało w obliczu nowych przepisów, które mówią, że ojca/ matkę można zmusić do kontaktów z dzieckiem, a skoro kontakt będzie to i chyba podpisy będzie łatwiej "zdobyć"...

Inna sprawa, że odebranie praw nie jest równoznaczne z odebraniem prawa do odwiedzin, kontaktów...

Może być więc też tak, że sędzina prawa odbierze, a jednocześnie do odwiedzin "zmusi"... No zobaczymy...

Bardziej w sumie chodziło mi o to, że jeśli np. jedyną przyczyną gdzieś tam u kogoś jest brak kontaktów, to coraz ciężej będzie odbierać prawa... bo sędzia już te kontakty zorganizuje :P :P :P... To takie moje "obawy"...

Czekam na tego 4 grudnia by zobaczyć jak się to wszystko połączy i ułoży...

to tak se myślę ze jeśli przyjdzie nam na stałe jechać to też chyba stawiać się nie będzie

Jeśli i tak rzadko odwiedza, to stawiam, że nie sprzeciwi sie ;)

tylko troche sie o nich boje...o siebie tez
to wkoncu dzieci

Ale czego tak naprawdę się boisz? Tej diagnozy własnie?

No a jak ktos wywnioskuje ze straszna ze mnie mama ?

Bez przesady :P

mam jakis dystans do takich instytucji

A kto nie ma... Ja nawet do instytucji sądu mam jakis dystans, bo jednak stres, sytuacja...

ashtar855: bzdurom

sorry, ale bije po oczach.

a wracając do meritum, to niestety ale takich kobiet jest wiele...
w związku z zaistniałymi zmianami w Waszym życiu nie widzę powodu, dla którego sąd miałby się nie zgodzić. należałoby jedynie to wszystko przedstawić w sądzie.
jak syn męża zareagował na tą zmianę. rozmawialiście z nim o tym? wytłumaczyliście dlaczego tak jest i że jest to np. tymczasowe?

moje zarobki były brane pod uwagę przy określaniu alimentów na córkę męża.
Nie wiem, czy mówię prawdę - bo dawno to było - ale chyba rozdzielność majątkowa chroni... - ale nie pamiętam czy na 100%

A co na to Twój mąż?
W moim odczuciu, argument, że nie mam miejsca w domu jest trochę słaby.
Może jednak warto wygospodarować jakiś kącik dla dziecka, które z racji pojawienia nowego członka rodziny może czuć się odsunięte.

Ja mam wrażenie (możliwe, że błędnie), że dla Was syn Twojego męża to problem. Ok, ja rozumiem, że to nie jest Twoje dziecko i masz prawo do tego podchodzić inaczej, ale Twój mąż... przecież to Jego dziecko, jest OJCEM, a to chyba zobowiązuje. Ja myślę, że skoro do tej pory nocował u Was to teraz musi czuć się odrzucony. A czy Twój maż rozmawiał z Synem, zapytał jakie są Jego uczucia w tym temacie?

No wkurzają mnie takie sytuacje, kiedy tatuś po założeniu drugiej rodziny nagle zapomina, że ma też dziecko z poprzedniego związku. Co prawda nie dotyczy mnie to osobiście, ale nieraz słyszy się takie wieści od znajomych czy w necie (to tak ogólnie, nie personalnie do Ciebie ashtar).

Ashtar... Jako dziecko pochodzące z rozbitej rodziny, byłoby mi przykro, gdybym nie mogła nocować w domu ojca. Byłabym "zazdrosna", że Twoja córka, oraz wspólny brat mogą z tatą mieszkać na co dzień, a ja nie mogę chociaż raz jakiś czas... Bierzcie to pod uwagę... Dom Twojego męża, to też dom jego dziecka (tak powinno być)... U mojego taty też nie zawsze były warunki, bo ma on 4 dzieci. Bywało, że spałyśmy na podłodze w małym pokoiku z całym rodzeństwem (rodzonym i przyrodnim), ale byliśmy szczęśliwi, że: możemy się poznawać oraz mieć chociaż namiastkę życia całodobowego z tatą...

Mało tego od mojej "macochy" nigdy nie usłyszałam, że mam drzwi do ich domu zamknięte (choc pewnie lekko jej nie było...)...

Dziewczyny nie ma miejsca naprawdę i to nie jest tak że syn jest problemem bo my go chetnie bierzemy na całe dnie, na wakacje jak jedziemy itp. Zwyczajnie nie ma miejsca a nie zmusze starszej córki zeby spała z synem męża, bo to jest jej pokój i ma mieć prawo swoje zdanie.Teraz pewnie napiszecie że pokój córki powinnam podzielić itp. Ale ja uważam inaczej my tu mieszkamy od zawsze to mój obecny mąż sie do nas wprowadził a młoda i tak cięzko zniosła mój poprzedni rozwód z jej tatą więc robienie kolejnych rewlucji dziecku nie wchodzi w gre.Kwestia spania na podłodze czy materacu była męża ma co do tego obiekcje, ostatnio nawet stwierdziła że mój mąz jest gejem i nie chce zeby syn płacił w przyszłosci przez ego orientacje A kwestia nocy to na moje ona zwyczajnie chce się go pozbyć żeby miec wolny czas dla siebie. A co do kaciku zabaw to syn męza ma tutaj swoje zabawki, w pokoju gdzie jest dzidzia. W przyszłości rozwazymy zakup pietrowego łóżka ale dopiero jak mała skończy 2 lata to bedzie dzieliła pokój co 2 tygodnie z bratem

A w pokoju gdzie jest lozeczko malucha ,nie ma miejsca na rozlozenie materaca? Moze tam chociaz jakis kąt wygospodarowac?

Pisze wam że mama chłopca nie zyczy sobie zeby spał na materacu.

Pisze wam że mama chłopca nie zyczy sobie zeby spał na materacu.

Ale łóżeczko polowe można kupić... Albo były takie rozkładane materace w yusku, co imitowały łózko/ tapczan... Mówic przy dziecku, że to łóżko i już będzie sprawa załatwiona ;)

Bo Ash... Nie ma takiej opcji, by dla syna męża nie było warunków. To już Wasza głowa w tym, by to dziecko "ugościć"... Dziecko w ogóle nie powinno być świadome, że nie ma dla niego u Was miejsca (nawet tylko w nocy)... To jest Wasz problem... Uwierz mi, że to dziecko ma jeszcze większy by ogarnąć całą sytuację, a szczególnie, że drzwi domu jego ojca nie są tak do końca dla niego otwarte. I nie mówię tego złośliwie...

O matko! Dla mnie to też niedorzeczne. Jak to nie ma miejsca? Wyobrażasz sobie powiedzieć Twojej córce, że nie ma dla niej miejsca? To tak samo teraz musi się zachować Twój mąż wobec swojego syna. Na miejscu tego faceta bym grubą aferę zrobiła. Musicie znaleźć miejsce dla niego. Nie wiem ile lat ma Twoja córka, ale ja bym szczerze jej powiedziała, że jedną noc musi spędzić w pokoju z bratem (rozumiem, że na osobnych łóżkach/materacach), albo z Wami i dzidzią. Jej wybór. Matko Święta! A ten facet nic tak, na to że jego dziecko jak stara zabawka potraktowane?

Myślę że ashtar chciała się tyko poradzić,a że trafiła na wątek tych mam co to chcą na siłę "pozbyc się" dziecka to już inna sprawa.
Jak dla mnie to opcja jest tylko jedna-znaleść miejsce.mój syn tak chodził do ojca, ze na noce wracał.sytuacja przykra i wiem jak mocno dzieciak może to przeżywać

Dziewczyny ja tak tylko się wtrącę.
A nawet jeśli tamta mama chce "upchać" dziecko do ojca to co? nie ma prawa?
bo kobieta ma być czołgiem?

Mam znajomą, którą mąż zostawił, dzieci małe i to dwójka... w tym maluszek na piersi taki ssący prawie 24h/dobę plus starszak...
do tego doszedł okres zimowy, choroby... była po prostu wrakiem człowieka... wiadomo rodzice pomogli ile się dało, ale też mieli pracę i życie...

A nawet jeśli nie jest umęczona tylko zwyczajnie chce chwilę dla siebie, ułożyć sobie życie , kogoś poznać...

Dokładnie. Pamiętam czasy kiedy Dawidek miał zaburzenia snu. Chodziłam do pracy spiąć 1h, albo i wcale. Juz byłam wyczerpana, chora... i niebezpieczna dla siebie i synka, bo spróbujcie sobie nie spac np. tydzień... I pamiętam, że poprosiłam D, aby zaopiekował sie małym w nocy, bo ja już nie dam rady. Dostałam odpowiedź "nie zasługujesz na pomoc"...

A ja nie miałam nikogo, kto by mnie odciążył, bym odespała noc... Musiałam sobie radzić sama.... Ale pamiętam jak mi było przykro. Jaki miałam żal, że on sobie spokojnie śpi w nocy, wysypia się, a ja nie mam szans, żeby chcociaz co kilka nocy mi pomógł... Żebym do pracy nie szła padnięta...

<span style="font-size:11px;color#333;">Treść doklejona: 24.11.15 00:50</span>

Szkoda, że ta kobieta jest przeciwna materacowi bo przecież dla dzieci to nic takiego a nawet fajnie przedstawiony

Ja bym nadal kładła na materacu (o ile oczywiście ten chłopczyk już nie został przez matkę zrażony i nastawiony negatywnie do tego typu spania). Przecież matka jeśli wymaga tego nocowania u taty, tacie zależy także by synek nocował, to trzeba iść na kompromis... Kompromisem przy braku warunków jest materac i już...

Ja tam lubiłam spać na materacu... Mało tego dzieci mojej macochy i ojca były na tyle wychowane (w sensie tak rodzice ich uczyli), że chętnie by nam swoje łózka odstąpili... Tak po "gościnnemu"... Ale nie mogłabym sobie odmówić spania na materacu ;). Łózko mam w domu :P Żadna frajda...

Podejrzewam, że w sądzie pani mama usłyszy, że dziecko może spać na materacu, ale mąż Ash usłyszy, że dom ojca to tez dom jego syna...

ja wam powiem z mojego punktu widzenia, jaki ja mialam. za nic swiecie nie oddalabym dziecka na noc. nie chcialam, nie wydawalo mi sie to fajne, zarznelabym sie a dala rade - ale mowie to ze SWOJEGO punktu widzenia. jednak ze wzgledu na dobro dziecka, po rozmowie z nim i jesli ono by chcialo zacisnelabym zeby i oczywiscie wyprawila na noc czy na weekend.
patrzac po sobie uwazam, ze tamta matka wcale nie chce pozbyc sie dziecka, tylko ze to dziecko przezywa i chce nocowac u ojca. nie u macochy i jej corek, tylko u ojca. ja osobiscie uwazam, ze raz na jakis czas taki ojciec powinien zostawic swoja nowa rodzine, wziac syna, wynajac pokoj w hotelu i spedzic ten dzien, noc, weekend sam na sam ze swoim dzieckiem. zeby to dziecko mialo ojca dla siebie, jak to rowniez bywa w pelnych rodzinach (kiedy np. matka wyjezdza albo wychodzi z kolezankami), a nie zawsze miec ogon w postaci nowej zony i "nowych" dzieci.

No dokładnie źle trafiłam z wątkiem, ale dziekuje za wszystkie uwagi i propozycje organizowania noclegu

A odnośnie tego że przezywa, nie nie przeżywa on z męzem nie mieszka już prawie 3 lata, ma swoją mamę, nowego męza mamy do którego mówi tato...Nawet był czas że była powiedziała męzowi z chce zeby syn miał jeden dom zeby mu w głowie nie mieszać...Nie zawsze chciał u nas spac bo nie miał "swoich" domowych zabawek a tamta mama mimo że prosilismy nie chciała ich mu dać. Ta kobieta jest trudna, wczoraj miała pretensje że mąz nie dzwoni do syna (młody nie ma komórki) chociaż ostatnio powiedziała ze w kwestii syna mąż ma sie z nia kontaktować smsami a komórki synowi do 18-stki nie kupi bo mu mózgu laszowac mu komórką nie bedzię A kwestia pozbycia się syna na weekendy no ostatnio też mąz chciał go wziąć na całą sobote to mu jasno powiedziała ze albo na noc albo wcale bo na impreze idą, wiec jak go nie weźmie na noc to go nam nie da, małego upchneła do siostry chociaz prosilismy ją i mówiliśmy ze go sami wieczorem do jej siostry odwieziemy.Ona nas kara nie dając syna bo na noc nie zostaje, dla mnie to jest niedorzeczne że gra dzieckiem i siłą prubuje wymusić i postawić na swoje.

zarznelabym sie a dala rade - ale mowie to ze SWOJEGO punktu widzenia

E, no pewnie, że tak... Ja najgorsze chwile przeżyłam (z uszczerbkiem na zdrowiu, ale żyję)...

Z kolei z mojego punktu widzenia... Jako dziecko ja lubiłam nocować u taty. Nawet mi przez myśl nie przeszło, że może mamie było z tym ciężko (a teraz jako mama wiem, że za synem bym tęskniła gdyby u ojca nocował, pewnie też bym się martwiła, bo czarnowidztwo to moje drugie "ja"...), albo, że ojciec może mnie na noc nie chcieć...

I powiem, że wtedy jeszcze miałam z tata świetne kontakty.
Potem się posypały, bo zaczęły nas dzielić kolosalne kilometry. Jeździłam do ojca 2 razy w roku (ferie na tydzień, wakacje - różnie), no i okazało się za rzadko, bo dziś mam taki "niedobór" ojca. Niby tęsknię i chętnie bym go odwiedzała, ale w ogóle się u niego nie czuję jak w domu.... Ani nawet jakby to był mój ojciec... Takie dziwne, bo niby kocham, tęsknię, a jak tam dojadę (a jadę 19h) to już liczę dni do powrotu, bo czuje się obco...

Także ja mam taki obraz z punktu widzenia dziecka i matki... Wiem, że moje dziecko (prawdopodobnie) nocki u taty przeżywałoby jako "przygodę", spędzanie czasu z tatą, cieszyłby się, ale ja jako mama bym się stresowała...

Ogólnie Ewa napisałaś to tak, że nic dodać nic ująć...

Ja też jestem byłą żoną i nie utrudniam i nie robie mojemu byłemu takich jazd jak ona nam robi...Ja sobie powiedziałam ze nigdy nie będę grała dzieckiem. U mnie w domu dobrze wypowiadam się o moim byłym i pozwalam córce dzwonić do niego kiedy czuje potrzebe (chociaż mieszka za granicą i rachunek młoda ma wysoki). Więc nie każda matka to jędza, ale niestety i takie się trafiają.

Masz racje Ewa, matka z macochą nigdy się nie dogada...zresztą po co, od tego jest ojciec, żeby wzajemne relacje wyglądały stabilnie czyt.żeby nikt nikomu głowy nie zawracał.
ashtar855 nikt nie wymaga od Ciebie, żebyś kochała pasierba, nie musisz wysilać się na szczyty empatii, jednak wypadało by pokusić się na odrobinę tolerancji.
Sądząc po postach, jesteś pełna napięć.Warto uspokoić emocje, porozmawiać z mężem o swoich obawach, postawić granice, dojść do kompromisów.To żmudny proces,jednak problem sam się nie rozwiąże.
............................................................
Zadam pytanie:
Kto jest członkiem Twojej rodziny?

ashtar855: Nie ma co się wdawać w dalszą dyskusje

i wszystko jasne...

A skąd wiesz że TYLKO moje? napisałam gdzieś ze z synem nie rozmawialismy? Otóż nie. Natomiast ja was chciałam się poradzić w innej sprawie a nie w sprawie organizacji noclegu dla syna męża.Dlatego nie wdaję się w dalszą dyskusje.

Dziewczyny. Halo!
Wroccie teraz do pierwszego postu ashtar. Na spokojnie. Nie trzeba zaraz mieć misji zbawiania świata. Skupilyscie się tylko i wyłącznie na organizacji tego noclegu i wyolbrzymiacie krzywdę dziecka.
Rozumiem , że większość z Was jest po przejsciach i rozstaniach, ale trochę empatii.

Przecież można nie miec warunków. W tle noworodek, starsza córka też po rozwodzie rodziców i przejsciach.
do tego ojciec wykazuje chęci. No kurcze dla Was wszystko jest takie czarne lub biale i proste?

Ashtar musicie zalatwic prawnie te widzenia aby mama chlopca nie utrudniala. Może z czasem cos wykombinujecie. Moze łóżko polowe i parawan w pokoju córki i rozmowa z nią?

I ciekawe ze zadna z Was nie zwrócila uwagi na fakt ze mama chlopca nie życzy sobie by chlopiec spał na materacu. A co to jak nie utrudnianie? Bo co mu się niby stanie?