Gosia, początki są zawsze trudne. Ja bym zaczynała powolutku... Od kilku godzin (max) na początku. Potem może cały dzień. Stopniowo adaptować. Jak zauważycie, że jeden etap już przezywa dobrze, to rozciągać czas...
A Kajtek normalnie widywał ojca czy miał przerwę?

U nas nie było problemu, bo mira z Tatą jest mocno związana emocjonalnie. Wytrzymała cały weekend. Teraz często mówi, że jedzie do Taty na weekend.
Ostatnio Mircia spytała mnie, czy lubię Tatę.. Nie wiedziałam co jej odpowiedzieć, bo jej lubię to takie kocham. Nie chciałam mówić, że nie lubię - chciałabym, żeby Mira raczej widziałą, że mamy dobre stosunki (chociaż dobre raczej nie są jednak). Nie chciałam też mówić, że lubię, żeby nie pomyślała, że do siebie wrócimy czy coś w tym stylu... Jak radzicie sobie z takimi pytaniami?

Boisz się że ci nastawiają dziecko przeciw tobie?

Gosia, może nic mu nie opowiadają... czasami dziecko sobie coś umyśli. Mój przebywa tylko ze mną, bo jak wiadomo jego ojciec się nim nie interesuje, a czasami jak coś chlapnie to ja nie wiem skąd mu się to uroiło... Czy mu się to śniło, czy wyobraźnia się uruchomiła... Nie mniej na pewno musisz poobserwować, bo to różnie bywa.

A Wy juz macie sądownie ustalone te kontakty???

Gosia, skoro tak czujesz, to chyba słuszna decyzja z tym rozwodem. A reszta się ułoży ;). Reakcje syna tez jakoś sie ustabilizują. Do wszystkiego się człowiek przyzwyczaja ;). A Wy teraz daleko od siebie mieszkacie?

No to kawałek drogi jest...

Katka z tym "paralizowaniem" to ja mam teraz...
Musze napisać panu szanownemu, iż muszę oddać sprawę do sadu w sprawie ugody alimentacyjnej (bo jeśli Dawidek pójdzie na indywidualny tok nauczania muszę zrezygnować z pracy, a wtedy po zasiłek z mopsu muszę iść z orzeczeniem sądu o alimentach). I wyobraź sobie, że miesiąc się już zabieram... No nie mogę się zdobyć nawet na smsa...

Swoja drogą paraliżuje mnie tez sama wizja spotkania się z nim w sądzie...

Tak, on mnie tyrał psychicznie, ale jakos nawet wtedy znosiłam. Wypłakałam się i tyle... Natomiast chyba to co teraz funduje jest duzo gorsze...Bo wiem, że coś mi potrzeba, a on to oleje... No to jest chyba gorsze niż to jego tyranie... A w sądzie patrzy na mnie takim wzrokiem jakbym była ubrana w kupę lub kupę jadła :P.

Nie. Te 1400 to wystarczy, że nie pracujesz, nie jesteś zarejestrowana w UP. W mopsie sa takie zapomogi/ zasiłki. Nie jakieś tam wielkie, ale około 200-250 zł... No, zawsze coś.... I po to muszę mieć orzeczenie sądu, że otrzymuje alimenty...

Chyba tak, chyba rodzinne też, ale ja tez raczkuję. Jeszcze psychicznie się nie nastawiłam na zasiłki :P. Nie mniej wole sie przygotować, zeby potem tylko zanosić wnioski :P.

Prawda taka, że niejeden to i za te 1400 musi 8h pracować...

Ja odchodząc z pracy to cos mi dziewczyny pisały, że: 1400, 153, 500+, i własnie te z mopsu rehabilitacyjne i chyba rodzinne. To w sumie tez nie jest źle...

Ale z kolei pracując mam i 13-tke i wczasy pod gruszą... I rozliczam się w US, więc mam zwroty... A tak to tylko "goła wypłata" i daj Boże, żeby nagle 500+ nie znieśli... Strasznie mnie przyszłośc martwi ;(. Ale czy mam inne wyjście???

heheheheh ależ mi humor poprawiłaś :)

Treść doklejona: 21.02.17 19:03
Napisałam ze 2h do tego mojego ex, że potrzebuję z nim kontaktu w sprawie syna i że to nie na sms... Nie pisałam wprost o co chodzi, bo nie wiedziałam jak to ująć, żeby ręce i nogi miało, a jednocześnie, żeby z grubej rury nie walnąć, że musimy udać się do sądu (ex ma alergię na sądy). No, ale szanse, że odpisze są równe ZERO.

No i zastanawiam się, czy mogę złozyc wniosek o ugodę, skoro co do niej sie nie dogadamy, z powodu braku kontaktu...

Mój po tych badaniach nie chciał wyjść tak mu się podobało :P :P :P

Gosia, najważniejsze, że jesteś pewna swojej decyzji ;). Życzę Ci, aby wszystko się poukładało po Twojej myśli ;).

Gosiu, myślę o Was często. Pisz jak potrzebujesz. Jestem :)

Na jednym Monia

No własnie każdy mi inaczej gada i chce się zaasekurować.

Toczenie się sprawy przez sądem wiąże się z pewnymi kosztami. A jak wiadomo, ktoś musi je pokryć. Na koszty sądowe składają się opłaty (od pism procesowych) oraz wydatki (pozostałe koszty związane z procesem). Punktem wyjściowym do zainicjowania procesu o alimenty jest złożenie pozwu o alimenty, opłaconego w odpowiedniej wysokości, jeżeli takowa opłata jest wymagana. Zobaczmy kto płaci i w jakiej wysokości.

Strona występująca z powództwem o ustalenie obowiązku alimentacyjnego (pozew o zasądzenie alimentów) albo o podwyższenie alimentów (pozew o podwyższenie alimentów) – nie ma obowiązku uiszczania kosztów sądowych.

Występuje tu ustawowe zwolnienie od ponoszenia kosztów procesu, ze względu na uprzywilejowaną kategorię spraw, jakimi są sprawy alimentacyjne. Ma ono na celu umożliwienie osobom dochodzącym alimentów realizację swojego prawa, gdyż z reguły nie są w stanie pokryć kosztów postępowania sądowego.

W tym wypadku, tymczasowo pokrywa koszty postępowania Skarb Państwa, a w końcowym efekcie strona na której ciąży obowiązek alimentacyjny. No chyba, że sąd oddali powództwo o alimenty, jako całkowicie bezzasadne, to wówczas ostateczne koszty procesu poniesie osoba, jaka żądała alimentów.

Treść doklejona: 11.07.17 10:46
ja to sobie tlumacze zawsze tak, ze o alimenty wnosi dziecko. Tyle, ze za posrednictwem przedstawiciela ustawowego (matki).

Pisałaś Else o zabezpieczenie?Wnioskowałaś o kwotę taką samą jak Ci płaci czy wyższą?
Bo jak dostanie takie pisemko to może nagle odechcieć mu się płacić do czasu rozprawy

Muszę złożyć wniosek o ustalenie kontaktów i alimenty. Macie więcej doświadczenia, jak się za to zabrać? Dwa oddzielne wnioski? Nie mam faktur na razie, jest sens składać ten pozew? Czy poczekać aż coś uzbieram?

Dokładnie, od teraz zbieraj imienne faktury i wylicz sobie koszt utrzymania. Co do odwiedzin to nie wiem jaka u ciebie sytuacja, ale jeśli teraz ojciec nie poczuwa się do odwiedzin to jak będą ustalone kontakty to musisz czekać na niego, czy będzie czy nie. Lub też lepiej może niech ojciec złoży wniosek o ustalenie kontaktów.
Za alimenty nie płacisz nic, a za ustalenie bodaj 40.00 zl. Bo ja składałam dwa odrębne wnioski. I akty urodzenia do alimentów masz za free. Więc weź sobie więc sztuk.

No to się zgadzam z Tobą, chociaż musisz we wniosku napisać jak ty to widzisz, tj odwiedziny. No i czy jesteś skłonna iść na ustępstwa w czasie procesu. Bo jak się dogadacie odnośnie alimentów to nie trzeba pokazywać faktur. Tak zwana ugoda alimentacyjna przed sądem.
Bo ja na rozwodzie powiedziałam że mogą mi upuścić 200 zł z alimentów, i sędzia tylko się pytała czy sa jakieś zmiany w kosztach, faktur nigdy nie pokazywałam.

To masz rację, musisz postawić na swoim. A przy okazji trzymaj smsy tego typu, bo policja w moim przypadku mówiła, że jak coś ustaliliśmy przez smsa to musimy się tego trzymać.

Ashtar, ja na bieżąco więc się wypowiem. W sytuacji, kiedy dziecko nie chce iść, płacze, należy wezwać policję właśnie, pokazać ze jest spakowane i gotowe iść ale nie chce, płacze. Oni nie mają prawa na siłę kazać dzecku iść, bo liczy sie dobro dziecka przecez. Oni spisują notatkę, ze dziecko gotowe, mama przychylnie nastawiiona ale dziecko nie chce iść do taty i finito. Jest podkładka do sądu. Taki mi kazała robić moja adwokat.
Jeśli dziecko chora to nie widzę problemu by takie zaświadczenie zdobyć. Moja pediatra nie raz wystawiana bo znała sytuację.
Dla mnie uregulowanie sadowne to najlepsze wyjście z konfliktowych sytuacji.

Tak naprawdę policjanci niechętnie interweniują w sprawach o kontakty z rodzicami, rzekłabym, że wręcz ich unikają. Nie słyszałam jeszcze o tym, żeby policjant wyrywał płaczące dziecko matce itp. (no tak widziałam to w serialu "Druga szansa" ) Policjant tak naprawdę bez nakazu nie może nic. Ba! Nawet wyrok sądu nie jest dla niego nakazem. Z wyrokiem sądu to powinno się do komornika iść, bo to on jest od egzekwowania postanowień sądu. Nie słyszałam jednak jeszcze, żeby komornik wkraczał i interweniował w sprawach o kontakty.
Wszystko to kwestia tego jak się ze sobą dogadują rodzice. Bo jeśli jedna ze stron stwierdzi, że będzie chciała utrudnić kontakty z drugim rodzicem, to uwierzcie mi, że nie ma takiej siły, która będzie jej mogła w tym przeszkodzić.

Else: No i jeżeli policjant uznawał, że dziecko aż tak obłożnie chore nie jest to kazali spakować i wydać ojcu. Jakiejś szarpaniny nie było, bo wiadomo, że dla dobra dziecka oni unikali przepychanek. Po prostu stosowała sie do opinii mundurowych.

Ale to była decyzja rodzica a nie wyciągnięcie dziecka i wydanie innemu rodzicowi. Do tego zwyczajnie policja nie ma prawa. Wiele osób obawia się wizyty mundurowych w domu i w obliczu ich interwencji, mówiąc kolokwialnie "wymięka" i potulnie puszcza dziecko z drugim rodzicem.