azja, ja ci powiem - to niedobrze, wiec wartomposzukac wsparcia. mielismy to samo.
a ONm rehabilitujcie, ciagle. z tym ONM - jak ja bym chciala sie powymieniac doseiadczeniami. czytalam duzo na ten temat, choc ogolnie opracowan jest dosc malo. nawet sie zmozdzylam po angielsku, wyobrazacie to sobie?
i ONm to jest takie cus, ze kora mozgpwa hamuje impulsy. to nie jest tak, ze dziecko ma salbe miesnie i jak oojdzie na silownie;-P to nagle je wzmocni. ONM to znazy ze impuls z glowy do miesnia gdzie sie "gubi".

Frag a może pływanie, bo z mojego otoczenia to chłopcy chodzą albo na judo/karate albo na piłkę nożną, nie ma dla nich innych rzeczy dopiero dla starszych jest potem hokej i taniec hiphop

Frag a że na chwilę zmienię temat.
Krasnal się odpieluchował w końcu ?

Ewasmerf: i ONm to jest takie cus, ze kora mozgpwa hamuje impulsy. to nie jest tak, ze dziecko ma salbe miesnie i jak oojdzie na silownie;-P to nagle je wzmocni. ONM to znazy ze impuls z glowy do miesnia gdzie sie "gubi".

O ja pierdykam, ale to rozłożone na części drobne zajebiste

Igni przeczytałam i padłam, szacun, jesteś mega zdolna i mądra babka !

_Fragile_: Ano :)))) Za piegi naklejane na drzwiach kibelka :))

No w końcu !

Dziewczyny to ja tak z innej beczki ,moja mala wykrzywia nozki w litere V od kolan w dol.Jak mowie jej zeby stanela to stoi prosto ale jak chodzi albo stanie sama to juz widac V.
Moja fizjo mowi ze to nie jest normalne a ka sobie ciagle mowie ze kosci musza sie ulozyc i ze nie jest zle.Moze faktycznie powinien ktos ja obejzec ?

Frag jest na Goclawiu gimnastyka, tylko nie pamietam gdzie, moge sprawdzic, do tego tak jak Kachaw mowi plywanie, ale nie wyczynowe bo kifoza piersiowa sie powieksza, czyli garb moze sie zrobic ( ale to przy 5-6 razch w tyg), pilka nozna na Agrykoli, ale jak obserwuje tam trenerow to sa kiepawi, lepiej to wyglada na samej legii. W okolicach 7-8 roku to juz łatwiej cos znaleźć. Do 6-7roku zycia to najwazniejsza jest ogólnorozwojowka i w zasadzie wszystkie dyscypliny beda sie skladaly glownie z takich ćwiczeń OOgólnych.

Kachaw w artystycznej tez sa szpagaty, gwiazdy a do tego przybory: pilka, wstążka itd.
W sportowej wiecej silowki czyli salta, fiflaki, rundaki.
Po artystycznej wiecej gracji, gibkosci a po sportowej siły i skocznosci. Bedziesz miała super silaczke w domu z tarka na brzuchuja mam nadzieję, ze mój starszak też za dwa lata da się namówić:-)

[/quote]

PENNY: O ja pierdykam, ale to rozłożone na części drobne zajebiste

czy takie zajebiste? hehe, zarcik.
kiepska sprawa wlasciwie, bo nie do przeskoczenia. jest to jakies zaburzenie OUN. u nas wynika najprawdopodobniej z niedotlenienia.
szkoda, ze tak malo osob wie cos na ten temat, bo mi w ppp napisali - maly bedzie borykal sie z OM przez cale zycie (WG MATKI). jakbym to sobie conajmnie wymyslila.
a ONM to tez przykladowo - dziecko sie zawiesi/spi - szczeka dolna opada. to sa te dzieci (czytalam zwierzena doroslych (tez na angielskich stronach),), ktorym jak sluchaja z zapartym tchem to szczeka opada, rozdzaiaja buzie, slinia sie czesto, i wywalaja jezyk. ten jezyk sam wypada. traca kontrole nad cialem.

O słodki Jezu !!
Przez przypadek przełączyłam na TVP1 i mi serce zamarło w ułamku sekundy, zanim przełączyć zdążyłam.
Rany julek, co za masakra

Ewasmerf: a cuzes tam teo zobaczyla?

Sprawdziłam właśnie [bo już tego nie włączę ever !] w programie tv.
Dokument australijski pt Okrutny sierociniec.
Tytuł chyba wszystko wyjaśnia

Dziewczyny, dzięki za tą dzisiejszą dyskusję. Coraz bardziej się skłaniam ku temu, żeby jednak sprawdzić, czy ostrożność naszego syna i lęki z czegoś konkretnego nie wynikają. Ogólnie fizycznie rozwija się dobrze, ale nie garnie się do każdej aktywności fizycznej i ńie jest typem małpki, która wisi na sprzętach na placu zabaw, czy biega dla samego biegania. Raczej wszędzie z dorosłym za rączkę, na wsoki drabinki nie wejdzie, na ścianki sie nie wspina, piłkę średnio łapie, czu kopie, chociaż grać lubi. Rower fajny, bo można szybciej gdzieś dojechać i sie rozpędzać, wszelkie aktywności grupowe napawają strachem, w przedszkolu ucżestniczy, ale trzyma się z boku i kombinuje jak się wymigać, na trampolinie skacze, ale tylko wtedy, gdy nie skaczą inne dzieci (boi się wtedy,generalnie wszelkie sporty i zabawy, gdzie dzieci się przepychają, czy nie ma kontroli jak na tej trampolinie podskakującej nie są lubiane)
I teraz moje pytanie: czy takie rzeczy sprawdza sie u specjalisty SI, u rehabilitanta, cz u kogoś innego?

Ja też dziękuję. Co prawda moje córy fizycznie cały czas prawidłowo się rozwijają, ale tylko utwierdzacie mnie w przekonaniu, że warto dbać o tę sferę. Ja całe życie jestem łamagą i niezdarą, do każdego wysiłku muszę się zmuszać. Nie ma dla mnie żadnej przyjemności w ćwiczeniach, pływać nie potrafię, bo się boję. I dopiero od kiedy mam dzieci, to się zaczęłam interesować, dlaczego.
No i co się okazuje? Jak mama wróciła do pracy, to mną zajmowała się babcia. Babcia nie lubiła sobie głowy zawracać dziećmi (bo w ogóle dzieci nie lubiła ), więc jako niemowlak spędzałam całe dnie w łóżeczku. Żadne tam ćwiczenie się na podłodze, zabawy etc. A po co? Później też zero placów zabaw, bo babcia na to czasu nie miała. A wszelkie próby biegania, skakania, chodzenia po murkach, wspinania na cokolwiek ucinała hasłem "dziewczynki tak nie robią, to dla chłopców). No i rosła mała łamaga. W przedszkolu też było inaczej niż teraz (bo teraz, przynajmniej w naszym, dzieciaki mają regularne zajęcia ruchowe), chodziło się na plac zabaw, ale też nie można było zbytnio swobodnie sobie poczynać. No i w końcu szkoła. WF. I koszmar. Nie dość, że wuefistka wypalona zawodowo, drąca się przez całe 45 minut, a na przerwie paląca papierosa za papierosem, to jeszcze ja i moje cudowna sprawność. Nie wiem, jakim cudem wybroniłam się przed łatką klasowej niezdary, może dlatego, że dostała ją koleżanka jeszcze gorsza w temacie niż ja A każdym razie znienawidziłam wszelki ruch do reszty. A moim rodzicom to nie przeszkadzało, wszak oceny z innych przedmiotów były ważniejsze.
Szybko dorobiłam się skoliozy. Dostałam skierowanie na basen. I znowu problem - woda mnie przeraża. Pracowałam ciężko nad jej oswojeniem, ale nigdy mi się to nie udało. I tyle było z basenu. Potem, w późnej podstawówce jakoś sama się zainteresowałam tą moją niezdarnością, chyba za sprawą mojej przyjaciółki, która z kolei zawsze była super sprawna. To ona ciągnęła mnie na łyżwy (tak, na łyżwach też nie umiem jeździć), na koszykówkę (nawet, nawet, ale szło mi średnio w porównaniu do innych), na jakiś aerobik czy po prostu pobiegać.
W ogólniaku jakoś udało mi się wciągnąć w nawyk ruszania się i coś tam po trochu robiłam. Rower, bieganie, aerobik. No i wuefista okazał się być rewelacyjny, sporo się nauczyłam wtedy. I jakoś tak do niedawna udawało mi się być aktywną, chociaż nigdy, przenigdy nie czułam żadnej przyjemności podczas jakichkolwiek ćwiczeń. Straszne, co?
Teraz dla odmiany znowu mam fazę "nieruchliwą". Nie umiem się uruchomić po dwóch ciążach. Wiem, że to źle, ale nie potrafię. Wiem, że to zły przykład dla dziewczyn, ale na spacery chodzimy codziennie, mąż z nimi śmiga po placach zabaw, jeździmy czasem na rowerach. Starsza zaczęła chodzić na zajęcia do szkółki koszykarskiej - super sprawa, bo jej grupa wiekowa (4-5) ma przede wszystkim sporo gimnastyki i zabaw, a kosza tylko elementy. Dopiero w starszych grupach zaczyna się prawdziwa nauka gry w koszykówkę. Młodszą też chcemy zapisać. I jak patrzę na tę młodą babkę, która to prowadzi, jaki entuzjazm od niej bije, radość z tego wszystkiego, to jej bardzo, bardzo zazdroszczę. A wiecie, kto to jest? Córka mojego wuefisty z LO
W każdym razie ja na pewno nie pozwolę, żeby moje dziewczyny musiały się bujać z problemem bycia łamagą. Na szczęście uwielbiają ruch, więc mam nadzieję, że będzie ok. I jeszcze może siebie uruchomię przy tym, to już całkiem fajnie by było

O matko aleście się naprodukowały! :))
Ja powiem od siebie - że moja Martynka to jakby klon Ninki (no... ma krótsze włosy ), i moje podejście jest tez jakby takie same co u Teo
Martynka ostrożna i nieruchawa zasadniczo (po mamusi) - moja mam mówiła, ze ja nawet jak na krawężnik miałam wejść to go 15 razy obejrzałam z każdej strony
Dla mnie sport zawsze był ble, wolałam matmę robic albo książki czytac. Nawet do szkoły sportowej chodziłam w podstawówce i gimnastykę artystyczna trenowałam przez 2 lata (bo potem stwierdzili, ze jednak ze mnie nic nie będzie ) i nic to nie zmieniło w moim nie_lubieniu ruchu. Całe szczęście nie miałam opinii niezdary (szkoła sportowa!) chyba dlatego, ze zawsze lubiłam na sobie skupiać uwagę, i wrażenie robiłam takie, ze we wszystkim jestem dobra .... ale do brzegu...
No wiec Martynka jak mamunia.
bardzo długo jej dawałam czas na zaczęcie chodzenia, wstawania. Bo mam wewnętrzne przekonanie i intuicja mi mówi, ze wszystko z Martynka jest OK, i każdy ma swój czas na rozwijanie poszczególnych elementów.... ale....
Jednak uważam, ze najdłużej niechodzące dziecko na naszym forum chodzi w tej chwili dzięki rehabilitacji (dzieki Gosia MKD) - bo mając 20 miesięcy Martynka nie miała w sobie żadnego imperatywu do tego żeby wstać, nie mówiąc o chdozeniu (dla przypomnienia porusząła się na pupie). W końcu nawet ja z moim liberalnym podejściem zdecydowałam się na reh - faktycznie pomogło, ale tak naprawdę okazało się, ze Martynka jest LENIWA i wymyśliła sobie sposób na alternatywne poruszanie się a my jej na to pozwoliliśmy - i dlatego nie miała potrzeby aby zaczać chodzi..... wiec akurat tu zadnych innych problemów nie było (w sensie rozwojowych w kośćcu, mięśniach itp.)
Także nadal uważam, ze na wszystko przyjdzie czas - ale jednak przytemperowałam swój liberalizm :)

Może - nie wiem - w każdym bądź razie nikt kto ja "macał, badał i oglądał" będąc specjalista nic nie stwierdził. Ale tęż nie diagnozowałam jej do bólu.

_Fragile_: dzieci w przedziale 2,6 - 3 lata:

_Fragile_: wykonuje skoki rytmiczne obunóż, biega

Azja, dlatego Ty jeszcze nie masz powodów do paniki, tym bardziej, jeśli Leon miał stwierdzone ONM.
Przedział 2,6-3 oznacza, że większość dzieci w tym przedziale (30-36mcy) powinna nabyć daną umiejętność- czyli Leon ma jeszcze jakieś pół roku
Krzyś zaczął skakać jak miał jakieś 2,5-2,7 właśnie. Wcześniej czasem mu wychodziło, czasem nie.
Ja mu pokazywałam jak to robić albo właśnie na łóżku, albo na niskich schodkach/krawężnikach czy basenie- dawałam mu dwie ręce i zachęcałam do skoku. Albo skakanie do kałuży

Ul_cia: Jednak uważam, ze najdłużej niechodzące dziecko na naszym forum chodzi w tej chwili dzięki rehabilitacji (dzieki Gosia MKD) - bo mając 20 miesięcy Martynka nie miała w sobie żadnego imperatywu do tego żeby wstać, nie mówiąc o chdozeniu (dla przypomnienia porusząła się na pupie).

Nie chciałam Cię wczoraj wywoływać, ale Martynka jest dobrym przykładem dziecka takiego jak Krasnal, które wystarczyło trochę "popchnąć" ćwiczeniami (Martynkę fizycznymi, a Krasnala logopedycznymi), żeby wszystko wskoczyło na swoje miejsce :)

Kasiek1234: A wczoraj pierwszy raz w życiu powiedziała "kocham mamę"

Ołłłł, rozpływa się wtedy serce, co?

Podczas dni adaptacyjnych w przedszkolu Leoś chyba jako jedyny nie skakal tylko robil konika w grupie łączonej, 2-3 latkow. Ale poza tym byl wcale nienajgorszy, chociaz to byly pierwsze takie zajęcia w jego zyciu. Fajnie sobie radzil np. ze wspinaniem. No i kiepsko jeszcze z nozkami, bo ma jedne z najkrotszych w grupie, jeszcze takie troszkę dzidziusiowate i jak pan poprosil o to by np. Siedząc i podkulając nogi sciskal z calej sily kolanka do siebie, to baaardzo slabo mu to wychodzilo...
W kazdym razie to co wkleila Fragile brzmi dla mnie optymistycznie, bo chyba wszystko poza skakaniem jest opanowane, tzn. nie wiem np. czy Leon by zbudowal bramę, domyslam się, ze tak.

Treść doklejona: 28.11.14 09:11
Pisząc ze ma ONM gdzieniegdzie mialam na mysli np. język i seplenienie międzyzębowe, albo, ze nieprawidlowo siada. Dawno go nie diagnozowalam, ale chętnie go zapiszę na dodatkowe zajęcia w przedszkolu.

Tak, zgadzam sie z Frag. U nas już po miesiącu w przedszkolu widać było wiele nowych umiejętności ruchowych, podpatrzonych u innych dzieci.

Treść doklejona: 28.11.14 09:28
Igni, jakiś kawałek dyskusji temu wspominałaś o tym, ze u dzieci pózniej zaczynających rożne rzeczy i bojących sie aktywności cześciej są diagnozowane skoliozy. Podrzucilabys, skąd info na ten temat albo rozwinelabys go?
Bardzo mnie on interesuje, bo nasz syn boi sie wielu rzeczy robić, a w rodzinie skoliozy (u mnie np. Pomimo tego,z e byłam aktywnym dzieckiem, na wie bez problemów, rodzice od małego zapisywali na ćwiczenia nakierowane na plecy, typu korekcyjne, basen, itp., a i tak sie cholerstwa nie uniknęlam), wiec chce zrobić wszystko, żeby Młody mógł całe życie cieszyć sie zdrowymi plecami.

Quelle: Ona teraz taka nieufna sie zrobila do lekarzy (nie boi sie tylko swojego pediatry), ciagle mysli ze beda jej krew pobierac z paluszka.

przejdzie. moj mial nawet alergie na pediatre po tym jak mu gips zalozyli. ale juz jest znowu ok.

Co do możliwości alternatywnych poruszania się - człowiek znakomicie potrafi kompensować sobie pewne brak - ja mam zanik mięśni i wszelcy reha łapią się za głowę gdy widzą, że konkretny ruch wykonuję zupełnie do tego nieprzeznaczonym mięśniem - np. trochę odwracając nogę. Ale to utrwala niestety u mnie nieprawidłowość i pogłębia zanik - bo już nawet nie staram się uruchomić mięśnia słabego, skoro innym jakoś się da.
Co do ciap na wf-ie - to właśnie ja - bo moją chorobę zdiagnozowano gdy miałam 24 lata. Czasem dostawałam zwolnienie z wf - od litościwego lekarza, który wprawdzie nie wiedział o co chodzi, ale czuł, że coś jest nie tak. Ale ile wycierpiałam, ile razy modliłam się by padał deszcz żeby nie trzeba było biegać na dworze, to moje.
Wiem, że mój przykład jest skrajny. Ale między dążeniem do przestymulowania dziecka, a dbałością o to, by rozwijało się harmonijnie, jest moim zdaniem ogromna przepaść.

Teo a nie orientowalas sie czy można to jakoś zbadać?

_Fragile_: O, jeszcze tu jest fajnie rozpisane co i jak u dzieci w przedziale 2,6 - 3 lata:

Dzięki za to, miałam szukać czegoś takiego, bo tak się ostatnio zastanawiałam nad moim starszym dzieckiem i jej umiejętnościami, ale wszystko z tej listy już "zaliczyła" więc chyba mogę być spokojna.
Mam pytanie do tych z Was - chyba Kachaw m.in. - które rehabilitują koślawość nóg u dzieci, na czym polega ta rehabilitacja? ja szukałam czegoś w internecie, jakichś ćwiczeń itp ale nic mi się nie rzuciło, pediatra mówi żeby czekać a Kalina koślawi prawą nogę przeokrutnie a lewą tez trochę.

Że tak wrócę do wczorajszej dyskusji:
"PENNY: Dojrzałam dyskusję z telefonu i też wtrące swoje trzy grosze. Nie pamiętam już która z moich przyjaciółek (Katko Ty :)"
tak, ja kiedyś pisałam u Ciebie pod wykresem. Zgadzam się w 100% z tym, co pisała Igni (przepraszam, jeśli nick przekręciłam).
Dodam, ze moja Misia ma właśnie zaburzenia funkcji układu proprioceptywnego i była zawsze taka spokojna ruchowo, stateczna, niezdarna (potykała się na potęgę), słabo biegała.Tzn powiem tak: u nas to, że była tak niezdarna ruchowo, było jednym z objawów wyżej wymienionych zaburzeń. Masujemy się i ćwiczymy od 6miesięcy jakoś i serio, jest o niebo lepiej. Potyka się od wielkiego dzwonu, zaczęła biegać!!!, pewnie biegać, bo wcześniej robiła to trochę niezdarnie i niechętnie, dziwnie stawiała nogi. I o dziwo wcale nie ma jakichś mocnych zaburzeń SI. Są to zaburzenia bardzo dyskretne i tylko w tym zakresie. Dodam,ze Misia skacze obunóż od lipca/sierpnia tego roku, czyli miała 22/23miesiące, kiedy zaczęła.

Ewa:
1. Głaskanie ciała z uciskiem rączek i stóp,
2. Uciski miękkich części kończyn
3. Rotacje i kompresje stawów.
To u nas podstawa ale kupiłam też piłeczki i wałki sensoryczne i tym ją masuję, dodatkowo mam szczotkę do masażu wilbargera i szczotkuję ciało. Często ją bujam w huśtawce (mamy w domu), w kołderce, turlamy się objęte razem po łóżku i wiele wiele innych :)

Madzia a wiesz może jak długo po ospie można je zbadać ?!
W sensie, czy jeszcze zdążymy ?