RóżaŻabczyńska: Ideały są trudniej wymienialne niż emocje.

Nie zgodzę się, kiedyś (jakieś 10 lat temu) byłam mocno zaangażowaną religijnie dziewuszką, miałam piękne ideały i życie wydawało się jasne i przejrzyste. Teraz dorosłam, przeżyłam więcej, wiem że tamten czas był mi potrzebny, ale byłam delikatnie mówiąc naiwna. Życie zweryfikowało moje poglądy i ideały, wiem że teraz jestem mądrzejsza i wiem że za kolejne 10 lat wszystko znowu może inaczej wyglądać. Więc staram się z ostrożnością podchodzić do oceniania innych i siebie.

Co do Dominikanów i ojca Rydzyka, w moim mieście Dominikanie mają mszę świętą także dla tych ludzi, którzy są zwolennikami Rydzyka. Najwidoczniej ich liberalne podejście nie przeszkadza również tym ludziom ;)

Poglądy się kształtują z biegiem lat, nie od razu człowiek rodzi sie z wiedzą na wszystkie tematy.

Ale ja myślę, że dopóki życie trwa dopóty człowiek się uczy.

Tamaro - chylę czoła - ujęłaś w słowa moje myśli

In vitro bylo , jest i będzie tematem z pogranicza "moralności". Cieszy rozwój medycyny,ale...własnie,zawsze jest jakieś ale. Wiele źródeł mówi, o experymentach na embrionach, tych które nie zostały wprowadzone do organizmu kobiety. Podejrzewam,że nie ma procedury wykorzystującej wszystkie embriony. I tu jestem na NIE dla in vitro. Z drugiej strony potrafię stanąć na miejscu par,które tylko w ten sposób mogą doczekac się potomstwa,ale.....jest przecież miliony dzieci czekających na adopcję. I tak błędne koło się zamyka.

W tej dyskusji pojawił się kłopot z doprecyzowaniem niektórych pojęć. Wy (przede wszystkim Tamara), mówiąc o ideałach, macie na myśli autorytety. Ja, używając - chyba trochę nietrafnie - tego słowa, mam na myśli pewne idee, koncepcje, założenia ontyczne. I właśnie w kontekście idei "początku podmiotowości" uważam, że dowód większej pokory poznawczej daje się działając "in dubio pro reo" (tudzież: "in dubio pro vita", jak głosi jedno z haseł pro-life), niż uparcie twierdząc, że podmiotowość jest nabyta, a nie przyrodzona.

A jeśli chodzi o kwestię "pogadamy za 10 lat" to dla mnie to jest strasznie protekcjonalne traktowanie ludzi. Gadamy teraz, a nie za 10 lat, i teraz wygłaszane poglądy są równie istotne, co będą (choćby i zmienione) za te 10 lat.
A, i ktoś pytał o to, czy mam takie poglądy od zawsze. Tak, mam od zawsze, odkąd tylko zaczęłam myśleć, mam poglądy pro life'owe, tzw. "homofobiczne" w sensie politycznym, liberalne gospodarczo itepe, itede. I uprzedzając pytania: tak, stawałam już przed trudnymi wyborami typu "czy wziąć pigułkę PO" - do tej pory sumienie było ponad bezpieczeństwem i jestem z tego zadowolona. Jedyne poglądy, jakie kiedykolwiek zmieniałam, to upodobania kulinarne, estetyczne i religijne. Rozumiecie, o co chodzi.

Wzajem. ;)

w końcu odbyła się tu dojrzała dyskusja :)

Seks w licheńskim sanktuarium
Obcowanie
Przyznam, że współczuję dylematów z listów. No i dziwią mnie niektóre odpowiedzi księdza.

"Żona, dwoje dzieci: „Przyjęłam fakt, że prezerwatywa i seks oralny są grzechem. Pod koniec cyklu drżę ze strachu, że zajdę w ciążę. Ale lepszy jest ten strach od lęku przed smutkiem Boga. Męża jednak bolą jądra, jest zły, wczoraj o mało nie zgrzeszyłam. Nie, nie z namiętności, ale ze strachu, że go stracę. Boję się zdrady”.

W odpowiedzi: „Seks oralny nie jest grzechem, gdy małżonkowie mają intencję zakończyć go pełnym aktem. Należy sobie zadać pytanie: czy staraliśmy się doprowadzić do tego, aby wytrysk miał miejsce w pochwie? Jeżeli już męża bolą jądra, trzeba mu w tym ulżyć i się popieścić”.

Jeśli pod koniec cyklu drży ze strachu przed nieplanowaną ciążą, to znaczy że nie wie, jak rozpoznać niepłodność, czy jak? Widocznie lubi się katować zamiast żyć w spokoju.

Interpretujesz to tak, że żona się stara i jednocześnie drży na myśli o tym, że starania będą udane? Bez sensu.

Te założenia nie trzymają się kupy wobec takiej postawy. Albo nie korzysta z okresu płodnego i wie, że ciąży nie ma, albo nie zna zasad metody/wymyśliła "własną" i ma powody do obaw.

Kobiecie najbardziej chce się przytulanek wlaśnie w okresie płodnym (90 procentom kobiet). Dlaczego ma sobie odmawiać pełnejprzyjemności, której domaga się jej organizm? jeśli wie,że ma dni płodne osiągnie rozkosz nie poprzez pełny stosunek w wytryskiem w pochwie. I to ma być coś zlego? Co to za REGULAMIN że pełny akt małżenski ma jakies punkty do ktorych sie trzeba stosować. Wspolzyjac w okresie plodnym zawsze trzeba sie liczyc z konsekwencjami "o krok za duzo". Dojrzale malzenstwo bierze to pod uwage i kalkuluje.

Czyli wychodzi na to, że w momencie największej potrzeby nie można sobie w żaden sposób ulżyć? Bo każde działanie seksualne jest wówczas grzechem?

Czyli w wielkim skrócie ;KTOŚ stwierdził, z tych mędrków co wstrzemięźliwość przysięgają i czystość (a jak się to ma do rzeczywistości...hmm) że ORGAZM JEST GRZECHEM. To po co Bóg by nam go dawał?

Coś w tym jest... znam osobiście jednego księdza, który sypiał z kobietą, nigdy nie szczytując
Dla mnie (na marginesie osoby niewierzącej) podwójny bezsens

To przeciez bez sensu. Myslę,że prawdziwe szczeście mozna osągnąc gdy jest zachowana harmonia pomiędzy ciałem i duchem. Po co to rozdzielac?

Rozkosznico, orgazm nie jest grzechem. Droga do niego jest, jeśli wybierzesz niewłaściwą. To ograniczenie dotyczy chyba głownie orgazmu mężczyzny, bo kobieta jeśli szczytuje przed lub po stosunku to nie jest to nic złego z tego co wyczytałam. Przy czym stosunek jest obowiązkowy.

Z tego co kiedyś czytałam, KK nie dopuszcza stosowania prezerwatyw w celu zapobiegania chorobom. Uzasadnia to po pierwsze nieskutecznością, a po drugie jak wyżej cytowałam „Kościół nie stosuje dyspensy na antykoncepcję w przypadkach szczególnie trudnych." Ale jakbyś chciała poczyta to tu zobacz ad1 Wirusy i prezerwatywa.
A co do antykoncepcji jako ubocznego skutku leczenia to gdzieś też na tych podawanych wyżej stronach obiło mi się o oczy, ale nie pamiętam gdzie.

a kto powiedział, że to księża maja rację?
Oni tylko INTERPRETUJĄ Pismo Święte, a co jeśli ich interpretacja jest błędna?
Po coś Bóg dał seksualność ludziom (nie mówię o płodności) i przyjemność czerpaną z tej seksualności, dlaczego księża (sami z zakazem korzystania z niej) zabraniają korzystac z tego innym?
Kompleks "psa ogrodnika" - sam nie zje i drugiemu nie da??
_
"jeśli zdecydują się na stosunek bez zabezpieczenia, ryzykują zakażenie zdrowego małżonka przez chorego (bądź nosiciela)... no ale nie zgrzeszą..." - zgrzeszą, bo świadome narażenie czyjegoś zdrowia na szwank jest grzechem.

hmmm jak się nie ma co się lubi - to się lubi, co się ma

Różo, z linków podanych przeze mnie wynika, że jest dokładnie na odwrót. Uzasadniona, poparta badaniami terapia hormonalna jest dozwolona. Prezerwatywa nie.

„Kościół natomiast uważa za moralnie dopuszczalne stosowanie środków leczniczych, niezbędnych dla leczenia chorób, choćby wynikać stąd miała przeszkoda, nawet przewidywana, dla prokreacji, byleby ta przeszkoda nie była z jakichś motywów bezpośrednio zamierzona”
Ja nie wyczytałam nigdzie, że się odradza współżycie.

Papież o prezerwatywach

no było o tym głosno w ubiegłym roku