jeżynka: Wiem, że to trudny okres jest dla niej, ale strasznie mi z tym źle. Może za mała jest, może źle się tam czuje.? Ale jak wcześniej była tydzień to było nawet ok.

Jeżynka, a po co Ty tam chodzisz? Przecież to masochizm - ja coś o tym wiem, bo też coś takiego zrobiłam i przyznam, że zasługiwałam na porządnego kopa za tak głupi pomysł... No, chyba, że byłaś ją tylko odebrać i po prostu to zauważyłaś...

To normalne, że dzieciaki po długim weekendzie, po przerwie świątecznej, po wakacjach czy tak długiej przerwie jak u Was (bo jednak 2 tyg to dużo dla dziecka) znowu się adaptują - nie od nowa, ale chwilę to potrwa. Daj jej czas, zobaczysz, że przyszły tydzień już będzie lepszy. I NIE CHODŹ POD PRZEDSZKOLE!!!

spokojnie daj jej czas Panie jak już będą wymiękały to po prostu przestana ja nosić może ona wtedy zobaczy że nikt nie zwraca specjalnie uwagi na jej płacz i się wyciszy...krzywdy jej żadnej nie zrobią.. ja myślę że tydzień dwa i wróci rytm...
Milka przeszła całkiem fajnie adaptację ale może to moje nastawienie jak ona płaczę to ja szybko ucinam nikomu nie daje rozmawiać z nią w sposób:
"jak było w przedszkolu płakałaś??" z takim rozczuleniem nawet jak płakała to jak ją odbieram to rozmawiamy tylko o wesołych rzeczach mówię że była super dzielna i tyle
mój tata nawet raz zadał małej pytanie czy panie nie biją O_O przecież wystarczy dziecku podpowiedzieć to zaraz zacznie wykorzystywać co się da... a okres między 2 a 3 urodzinami to właśnie takie płakanie i wymuszanie jakoś trzeba to przetrwać... a jak się Hania mocno rozgada będzie jeszcze łatwiej

jeżynka: Pewnie znowu będzie taki sam dzień. Boje się trochę, że w przedszkolu mają jej dość i że za chwilę będzie "nieodpowiednio "traktowana- tyle się teraz słyszy o przedszkolach. Przedszkole super, ale nigdy nie wiadomo

Jeżynka, te panie mają chyba większy stopień tolerancji niż my ;))) Jak patrzę na rozwrzeszczaną grupę maluszków i panie, które ze stoickim spokojem uspokajają jedno po drugim, a czasem noszą po dwoje dzieci na rękach to powiem Ci, że naprawdę zyskuję ogromną wiarę w przedszkola i żłobki.

kasiakuzniki: przecież wystarczy dziecku podpowiedzieć to zaraz zacznie wykorzystywać co się da...

Dokładnie tak - jak coś jej podpowiesz to zacznie tak mówić. Ja się raz złapałam na tym, że pytałam, czy chłopczyk go ugryzł, on, że tak i od tej pory przez miesiąc codziennie opowiadał jak każde dziecko go gryzło. Jak porozmawiałam z ciociami to się okazało, że to mój taki psotnik - popychał dzieci.

Jezynka, dobrze będzie, daj jej trochę czasu, mówię Ci - kilka dni i będzie lepiej!

mkd: nie wiem kto ja odstawia ale lepiej by bylo gdyby to robil maz.

Zgadzam się - u nas to był lek na całą adaptację, Krasnal przy tacie w ogóle nie płakał, tylko trochę w ciągu dnia i tyle. A przy mnie były dantejskie sceny - chociaż starałam się nie pokazywać zdenerowania to jednak gdzies tam w środku czułam napięcie...

JEŻYNKA moja Nina starsza, chodzi od 1 września a dalej popłakuje i przeżywa.
Rano zanim wyjdzie opowiada jak będzie za mną tęsknić, jak mnie kocha, jak ją boli seldusko itp itd
Wracając mówi, że tęskniła za mną bardzo i że jej ciężko bez mamusi tyle czasu.
Ale ja staram się jej nie nakręcać, często zmieniam temat, zaczynam pytać o jakieś nowe piosenki, o to czy tańczyła etc
Żeby jej nie utrwalać tych smutnych emocji i odczuć.

Daj Hani czas. To wszystko minie.
Jedne dzieci są bardziej wrażliwe, inne mniej. Wszystkie koniec końców się do przedszkola przyzwyczajają.

I też myślę, że lepiej by było żeby tata z Hanią chodził skoro Ty tak przeżywasz.
U nas chodzi mąż, bo ja za miękka dupa jestem. Zwłaszcza teraz.
No i przy nim ona w ogóle nie płacze a w domu zanim wyjdzie to wyje mi do cycków przytulona, nie chce się oderwać i powtarza non stop, że mnie kocha i żebym jej pozwoliła zostać.

Hmm... Ja bym tak zupełnie płaczu nie ignorowała. Sama bym nie chciała by ktoś ignorował mój smutek i łzy.
U nas takie sytuacje wyglądają tak, że zawsze najpierw zauważam trudne emocje, mówię coś w stylu: wiem, że było Ci smutno gdy mnie nie było i bardzo chciało Ci się płakać. Prawda, że ciocia x jest fajna? Przytulała Cię i pocieszała, prawda? I potem gładko zmieniam temat, bo co innego zauważyć emocje, a co innego skupić się na nich i je nakręcić. Więc pytam potem co fajnego robili, czy malowali, czy były fajne zabawki itp.
Robię tak bo myślę że dobrze jest dziecku pokazać, że widzimy że mu trudno, a jednocześnie pokazać gdzie szukać pomocy i pocieszenia: ramiona cioci, zabawa, koledzy itp.
U nas to się sprawdza, do tego stopnia, że Adaś nauczył się na czym polega różnica między przeżywaniem emocji, a poddawaniem się im. Teraz, jak wraca po przerwie do żłobka to powie, że nie chce tu być, że nie lubi, że jest smutny. Ja to zaakceptuję, powiem że rozumiem, i żadnego płaczu nie ma czy histerii, a smutek mija po przeroczeniu progu sali.

jeżynka: Nie dają rady z Hania - z jej płaczem, co dezorganizuje grupę.

??? Jeżynka, a to jest prywatne przedszkole?

<span style="font-size:11px;color#333;">Treść doklejona: 15.10.14 17:36</span>
Tak pytam, bo to jest mega nieprofesjonalne podejście...

Tak prywatne.

Treść doklejona: 15.10.14 17:42
Mówi, że ciągle słyszy jej płacz.

Treść doklejona: 15.10.14 17:44
Że tragedia.! Że nie może z innymi dziećmi pracować.

Treść doklejona: 15.10.14 17:45
Ze jedna dziewczynka tak płakała to potem dzieci nie chciały się z nią bawić.

Winni nikt nie napisal ze radzi by ignorowac placz.

O kurde w prywatnym cos takiego?a ile lat ma reszta dzieci od 3czy tez maluchy?

W panstwowym mogliby o tyle cos takego powiedziec, bo nie maja obowiazku przymowac mlodszych dzieci niz 3 lata, to ich dobra wo,a ze przyjmuja 2,5 latki

W panstwowym mogliby o tyle cos takego powiedziec, bo nie maja obowiazku przymowac mlodszych dzieci niz 3 lata, to ich dobra wo,a ze przyjmuja 2,5 latki

Przede wszystkim żaden nauczyciel nie powinien w ten sposób z rodzicem: ani w prywatnym przedszkolu, ani w państwowym. Jakby mi cos takiego powiedział nauczyciel o moim dziecku poczułabym się jakby babka dawała mi do zrozumienia, że mam je wypisać z przedszkola. Taki nieproszony gość...

Piszę z telefonu wiec kopiować nie mogę - zaproponowali żeby ją odbierać wcześniej ok 14.

No ja rozumiem, że to by dziecku ulżyło, ale jesli rodzic nie ma takich możliwości to co?

jezynko, skoro prywatne i i tak placicie tak - moze zmienic przedszkole?

Też bym zmieniła, jeżeli oni mają takie podejście to strach się bać jak o dzieci w takim razie dbają w ciągu dnia. Mega,mega nieprofesjonalne...

Nie wiem co ja mam jutro zrobić. Nie wiem czy będę mogła wyjść 2 h przed czasem, ale jak nawet to co z piątkiem, poniedziałkiem... Itp

Treść doklejona: 15.10.14 20:42
Przedszkole sprawdzone pod względem MEN.
Oczywiście mogę zmienić przedszkole, ale kto nas teraz przyjmie.? Jest jeszcze babcia, ale dla nas to ostateczność, bo nie chcemy jej już męczyć a poza tym nie podoba mi się jej wychowanie (moja mama)-nic do niej przemawia.

Muszę się z tym przespać. Kasia, moja mama mieszkania w Warszawie a ja w Ząbkach ( pod
Warszawą wiec to odpada.

To wszystko jest jeszcze okres adaptacyjny. Mnie rzuca, jak czytam (już nie pierwszy raz!), że panie w przedszkolu nie radzą sobie z dziećmi, że dzieci terroryzują całe przedszkole itd. No błagam! Jak sobie nie radzą, to niech zmienią zawód. Wrrr.

hehe zależy jakiego typu jest dziecko bo tak jak Hania 2,5latka płacząca to najnormalniejsza sytuacja ale np. w grupie mojej bratanicy 3-latków jest dziewczynka która w ogóle się nie słucha pań i autentycznie nie dają sobie z nią rady... jest np. pora mycia rączek przed śniadaniem to ona mówi " ja nie będę się myła bo ja się teraz bawię" to Panie ją zagadują chcą podać rękę żeby poszła na co ona "proszę mnie nie dotykać bo powiem mamie" już nie pamiętam innych sytuacji ale nie dość że nie słucha się pań to jest małym tyranem w stosunku do dzieci które się jej boją i wiem że mieli z rodzicami pogadać ale jak to się rozwinęło to nie wiem muszę podpytać... a wygoda Pań to ina inszość bo dla nich jak jest grupa 25 dzieci a 24 są do ogarnięcia a jedno daje do wiwatu to im się po prostu nie chce
-
mojej kuzynki syn w listopadzie kończy 3 latka też zaczął przygodę z przedszkolem i też jest bardzo trudny i jakoś Panie nie negują jego zachowania i to już po 2 miesiącach... chłopina nie zrobi siku nic kompletnie od 8 do 13 nie zje rzadko bierze udział w zabawach płacze jak dzieci się bawią i popiskują tam nie ma leżakowania bo to na wiosce pod Opolem ale on i tak z płaczu padał o 11-12 na dywan więc Pani specjalnie 3 leżaczki kupiła więc to wszystko zależy ode ludzi Szymek też pewnie rozwala cały system i nikt z wyrzutem mojej kuzynce o tym nie mówi
-
ale jeżynko ja bym pomyślała o zmianie przedszkola... a jak nie będzie takiej opcji to może wizyta gdzieś u psychologa żeby Ci podpowiedział jak podejść do Hani żeby ją wyciszyć...
-

Treść doklejona: 16.10.14 06:53

Winni:
Ja myślę, że nikt płaczu nie bagatelizuje, mi chodziło o coś innego. Dla mnie ważne jest by dziecko o tym wiedziało, bo co z tego, że ja w duszy trzymam to niebagatelizowanie.

no i pewnie żadna z nas w duszy tego nie trzyma jak był czas że przychodziłam po M i ona witała mnie ze łzami żalu i szczęścia jednocześnie to najpierw rozmawiałam z nią o tym stanie a później zmieniałam temat na weselszy na opowiadanie itd
mi od samego początku chodzi o to że np. Pani mi mówi że Milka płakała bo nie chciała spać ale jak ja przyszłam to ona już była wesoła więc nie wyciągałam tej przykrej sytuacji żeby jej znów nie przypominać mówić, oj słyszałam że płakałaś itd...
jak sama mnie informuje że np. płakała bo nie chciała spać to wtedy prowadzimy dyskusję i szukamy rozwiązania mówię jej że jak nie chce spać to niech cichutko leży nie przeszkadzając innym potrzebującym maluchom.. i to załatwia sprawę bo i tak zawsze się drzemie ale już nie płacze....

Ja ostatnio pochwaliłam sie,ze moje dziecko nie placze już w przedszkolu..yhm. cale 3 dni nie plakalo i teraz już kolejny tydzień placze przy pożegnaniu. już od wieczora placze,czy będzie jej pani ( a już Wam kiedyś pisałam,ze panie się zmieniają,bo maja zajecia dydaktyczne).Co prawda jest jej druga ulubiona pani Mariolka,ale jakos teraz upodobala sobie pania Anetke. Ba,zrobila sobie z niej jakby mnie. Chce chodzic z pania za raczke,wszedzie z nia,placze jak pani znika. Ale obie panie to oazy spokoju,mowia,ze ona wrazliwa jest,ze to powoli będzie przechodzić. Placze przy pożegnaniu,ale potem ladnie uczestniczy w zajęciach,bawi się z dziecmi.Choc teraz czasem zdarzy jej się uronic lezke,jak pyta kiedy mama przyjdzie.

Dziewczyny , to nie mój wątek , ale mam pytanie. Jak to jest w przedszkolach : czy istnieje obowiązek codziennych spacerów z dziećmi ? Jeśli tak to skąd wynika ?
Ostatnio znajoma znajomej mówiła że u nich w przedszkolu nie wychodzą codziennie z dziećmi i aż mnie zmroziło .

Rany, jeżynka, co za beznadziejne komentarze pani. W życiu nie spotkałam się z nauczycielem, który sugeruje, że nie daje sobie rady, bo dziecko płacze. Chryste, jak można pracować w przedszkolu z takim podejściem??! U nas często jest tak, że kiedy Lusia przychodzi i zaczyna płakać, to większość maluchów do niej dołącza i robi się absolutny Armagedon, ale nigdy nie usłyszałam złego słowa od pań, nawet na początku, kiedy zdarzało się, że nosiły i wozily Lusię w wózku przez kilka godzin.

U Ninki też codziennie nie wychodzą i to chyba normalne.
Jak np leje to sobie nie wyobrażam jak z grupą 25-cio osobową, parasolami, kaloszami etc sobie radzić

U Ninki ostatnio też nie wyszli, bo był wilgotny mokry dzień i trawa cały czas mokra. Przedszkole bowiem znajduje się w otoczeniu łąk, traw, lasków, drzew. Mało tam betonu, prawie wcale.
No i mi pani powiedziała, że nie wyszli bo 75 % dzieci miało nieodpowiednie butki, typu trampki, baletki etc.
Wiadomo jakby się to skończyło co nie.

U Adasia wychodzą zawsze o ile nie pada i nie wieje bardzo, ale u nas jest zadaszony kawałek placyku (trawa) więc nawet jeśli padało wcześniej to pod zadaszeniem jest sucho i nie ma problemu. Dzieci niechodzące jak jest zbyt chłodno to są w wózkach i obserwują zabawę starszaków, niektóre drzemią albo są na rękach. I też wychodzą 2 razy dziennie po około 2 godziny jeśli pogoda pozwoli.

Dziewczyny, po ile godzin zostają wasze dzieci w przedszkolu.? U mnie Hania ok 9h i każdy mówi mi,że to za długo.

Dziewczyny, po ile godzin zostają wasze dzieci w przedszkolu.? U mnie Hania ok 9h i każdy mówi mi,że to za długo.

Jeżynka! Ty sie przestań tym zadręczać! Owszem to jest długo, ale skoro nie masz innego wyjścia to chyba dobrze, że dziecko ma opiekę. W przedszkolu krzywdy nie ma. Kurdę, no ja pracuje w przedszkolu i sporo dzieci jest te 9-10h. Początkowo wiadomo, że takiemu maluszkowi jest ciężko, smutno... ale potem to nawet wyjść do domu nie chcą tak im się podoba.

Trzeba sie cieszyć, że masz pracę, że dziecko dostało sie do przedszkola, że ma opiekę, posiłek, zajęcia...
To co teraz jest dla Was trudne to minie/

U mojej Małej adaptacja zakończyła się pozytywni w dniu, w którym zamiast lecieć po nią po 4 godzinach,pozwoiłam zostać na cały dzień (do 15). POjechali na jakąś wycieczkę do lasu, ja pamiętam jak siedziałam pod telefonem, by - gdyby płakała - jechać po nią. Wróciłą szczęśliwa, od tego czasu było dobrze. Więc czasem wyrywanie dziecka w środku dnia przedszkolnego nie okazuje się najlepsze:)