Wiesz, może bym zdradziła żeby przeżyć i kradłabym również ale wątpię zeby zdradzający siebie ludzie robili to z tego powodu. Nóż na gardle nie jest powodem zdrady.

Skoro tak powszechnie uważacie, że nie można zagwarantować tego że się nie zdradzi to popełniacie całkiem świadomie krzywoprzysięstwo w czasie zawierania związku małżeńskiego. Po co obiecujecie wierność i uczciwość? Tak dla picu? Bo niczego w życiu nie można byc pewnym?

To co się dzieje potem, że już przestaje człowiek byc pewny tego co obiecał? I już nie może gwarantować tego co było na początku? Nie może za siebie ręczyć?

A nie chciałabyś być zawsze pewną, że Twój mąż dotrzyma obietnicy? I być pewną, że Ty jej dotrzymasz?

Btw. chęciami jest piekło brukowane.

Za siebie bym nie poręczyła, a co dopiero za kogoś

aggnieszka: A nie chciałabyś być zawsze pewną, że Twój mąż dotrzyma obietnicy? I być pewną, że Ty jej dotrzymasz?

Pewnie, że bym chciała.

aggnieszka: Rozumiem, ze trudno gwarantować za partnera, ale za samą siebie? Też się nie da?

Jesteśmy tylko ludźmi, nie jesteśmy w stanie przewidzieć wszystkich naszych reakcji i zachowań. Nie zdarzyło Ci się nigdy, że zareagowałaś na coś, a potem sama byłaś zaskoczona swoją reakcją?

To popracuj nad sobą, dlaczego z góry zakładasz, że nie wytrwasz? Nad emocjami można i trzeba panować. Człowiek może wiele jeśli chce i wierzy, że warto.
Pewno, że nie jestem w stanie przewidzieć wszystkiego, ale wskoczyć z kimś obcym do łóżka czy oddać mu sie w innym miejscu - musiałabym upaść na głowę, zeby to zrobić :-)
W jakiej sytuacji Ty byś to zrobiła?

aggnieszka: Czyli mamy w sobie wartości składając przysięgę a potem te wartości wyparowują i hulaj dusza piekła nie ma? No wytłumaczcie mi jak to sie dzieje, bo nie rozumiem

Ja chyba znam odpowiedz a Twoje pytanie, Agga :)
Slubując wiele osób bierze zafascynowanie, zauroczenie, zakochanie za miłosc.
Miłość prawdziwa zdrady się nie boi.

A ta darowiznę dla dziecka przemysl... Jestes pewna,że za 10 lat nie poukładasz inaczej zycia i że nie będziesz chciała zamienic go np. na większe? Wiesz- żebyś sobie rąk nie związała...

Karko, jakie argumenty podał Ci mąż przeciwko przepisaniu mieszkania na dziecko przed rozwodem?
Uh, ja Ci napiszę tak - nie wierzyłabym już "na słowo", wszystkie składane obietnice brałabym na kartce z wyraźnym podpisem i datą, a nie na gębę (może to wiele nie da, ale trudniej się mu będzie wycofać). Musisz sobie uświadomić, że rozwód to Twoja karta przetargowa. To jemu zależy na rozwodzie, Tobie nie, Ty go kochasz i równie dobrze możesz to powiedzieć przed sądem - że się nie zgadzasz na rozwód, bo kochasz męża, wszystko mu wybaczasz i chcesz ratować małżeństwo. Jeśli jakiekolwiek sprawy będziecie załatwiać "po", czy w trakcie po tym jak już oboje zgodzicie się na rozwiązanie małżeństwa, to możesz się obudzić z palcem w... oku. Ja w tej sytuacji NAJPIERW zdecydowałabym się na podział majątku (wtedy mąż zrzekłby się mieszkania), potem sprawę alimentów, a na końcu rozwód. Tak naprawdę Karko, na zdrowy rozsądek, nie przez pryzmat lat, a przez pryzmat ostatnich m-cy, na ile możesz zaufać mężowi, że dotrzyma słowa??? Bez względu na to czy pojawi się ktoś w jego życiu czy nie, to jednak nie wierzyłabym w prawdomówność, zwłaszcza, że jak miałaś okazję się przekonać potrafi Cię oszukać.

Wydaje mi się, że podział majątku to zawsze oddzielna sprawa... ale mogę się mylić.

KARKO: Cóż, on nie chce innych kroków przed rozwodem, bo boi sie mojej nieuczciwości. Że np. da mi mieszkanie, a ja zacznę fikać coś...

Tak Ci powiedział? Jeśli tak, to dla mnie to śmierdząca sprawa.

Skoro masz możliwość korzystania z usług prawnika, to się wypytaj o wszystko. Jak przebiegają sprawy, jak i co w jakiej kolejności jest rozstrzygane itp itd. Skup się na tych wszystkich sprawach, to Ci po pierwsze pozwoli zająć czymś sensownym myśli i co ważniejsze nie pozwoli dać się wycyckać.

Karko, widzę, że bardzo chcesz ratować małżeństwo, to może zamiast rozwodu zaproponuj mężowi separację. Separacja może też być wydana wyrokiem sądu.

kodama: nie dziwi Cię ten pęd do rozwodu?

Mnie też to zastanowiło.

Karko, głowa do góry. Co nas nie zabije to nas wzmocni. Wiem, że jest Ci bardzo ciężko, ale masz dla kogo żyć.

Ja też jestem za tym, żeby mieć na papierze tyle, ile się da. Mocy prawnej to rzeczywiście może nie mieć, ale zawsze to jakiś straszak i większe zobowiązanie niż same słowa. Zastanowiłabym się też nad rozwodem bez orzekania winy - czy to dla Ciebie najlepsze rozwiązanie? W tej sytuacji to bym patrzyła już tylko na dobro swoje i dziecka, nie jego. Na alimenty też warto mieć papierek.

Kako - jesteśmy obie w podobnej sytuacji, chociaż w moim małżeństwie na CAŁE szczęście przeprowadziliśmy rozdzielność majątkową na 10 miesięcy przed rozstaniem. Po rozstaniu Mąż dobrowolnie przekazał mi połowę oszczędności, które zgromadziliśmy do momentu powstania tej rozdzielności. Zrobiliśmy to na piśmie, całość kwoty dostałam przelewem.
Radzę Ci zrobić podobnie - koniecznie uregulować przed rozwodem sprawy finansowe. Może najlepszym rozwiązaniem byłoby sprzedanie mieszkania (z kredytem) i podzielenie się pieniędzmi? Pewnie to nie jest najlepsza sytuacja, ale jeśli rozprawa będzie bez orzekania o winie - sąd nie przyzna Ci mieszkania, a zarządzi podział mieszkania, jeśli Twój Mąż nie przekaże Wam mieszkania notarialnie. Jeśli chodzi o alimenty to zastanów się czy taka kwota Ci wystarcza i czy nie powinnaś jednak tego prawnie uregulować. On teraz płaci, nie wiadomo czy będzie płacił, a skoro piszesz że zostanie Ci po uregulowaniu opłat tylko 200zł, to śmiało mogłabyś starać się o więcej. Taka moja praktyczna rada - spisuj wszystkie wydatki miesięczne jakie ponosisz na dziecko - wszystkie. Będziesz mogła w razie czego udowodnić potem w sądzie ile realnie wydajesz i potrzebujesz (sąd do tego zazwyczaj dolicza połowę opłat za mieszkanie i media).

Teraz to ja stałabym na pozycji żądającej. On żąda/chce rozwodu - dobrze, ale tylko wtedy jeśli uregulujecie przedtem sprawy finansowe. Inaczej niech o rozwodzie zapomni. Nie widzę innego wyjścia w Twojej sytuacji, skoro on już tego rozwodu strasznie chce. Schemat jest prosty: rozwód bez orzekania o winie TYLKO wtedy, gdy przekaże mieszkanie i ustalicie wysokość alimentów. W innym przypadku rozwód z orzekaniem o jego winie.

Wiem, że nie jest Ci prosto, to cholernie dołujące. Ale faktycznie masz dla kogo żyć i o co walczyć. Wypnij pierś do przodu i powtarzaj sobie, że DASZ RADĘ, a on jest nic nie wartym dupkiem. Z każdym dniem będzie łatwiej, uwierz mi :*

No dobrze, ale cały czas zakładasz, że on Ci w sądzie przekaże mieszkanie. A jak Ci nie przekaże to co? Powiesz "a to nie wysoki sądzie, jednak nie daję rozwodu"? W sytuacjach, w których chodzi o finanse trzeba mieć twarde serce i absolutnie nie można kierować się emocjami, bo nic się nie ugra. Chodzi o przyszłość Twoją i Twojego dziecka. Mąż Cię opuścił, walcz o swoje.

Pewnie, że załatwienie polubowne jest najlepsze, ale spróbuj to zrobić przed rozwodem. Naciskać, manewrować etc. Dlaczego zakładasz, że jak mu postawisz warunki to on się przed nimi nie ugnie? Może się zdziwisz?
Poza tym - ważna rada - jeśli chce składać papiery - niech składa, niech Cię nie pyta o zdanie. To jest JEGO decyzja, nie Twoja.

Zgadzam się z Bett. Nie namawiam do wchodzenia w bagno, choć pewnie rozwód z orzekaniem o winie do tego prowadzi... Chciałam powiedzieć, żebyś sobie dobrze przemyślała wszystkie "za" i "przeciw" przy rozwodzie bez orzekania winy i z orzeczeniem. Wg mnie zgadzając się na rozwód masz tą przewagę, że możesz postawić warunki, który M powinien spełnić jeśli chce osiągnąć to, o co prosi.

Nie wiem czy to dobry pomysł, ale może byłoby lepiej gdybyś to Ty złożyła pozew o rozwód? Z takimi ustaleniami jakie mąż Ci zaproponował, bo są dla Ciebie korzystne. Wtedy TY będziesz miała nad wszystkim kontrolę, a nie on.

Wiem :)

KARKO: sąd z kwoty 2000zł nie zasądzi przecież wiecej niż 1200zł? a on tyle chce mi dać.

ale możesz miec zasądzone na przykład 500 a resztę z dobrej woli będzie Ci dawał. Dlaczego tak nie chce tych zasądzonych alimentów? Skoro i tak się umawiacie co do kwoty to dla niego nie powinno być zadnej różnicy czy całość ustalonej kwoty płaci z dobrej woli czy dokłada do alimentów. Skoro chce dawać to zasądzana kwota nie powinna mu stać na przeszkodzie.

http://biznes.onet.pl/z-kredytem-rozwodu-nie-wezmiesz,18493,3788238,3062361,107,1,news-detal

Oczywiscie ze nie ma znaczenia kto składa pozew.Kako jeslii tyle chce miec zasadzone to super,trzeba kuć żelazo póki gorace

nikogo nie mozna zmusić do miłosci,mozna powalczyć,próbować ale nic na siłe.Jak kos z kims nie chce ebyc to predzej czy później związek i tak sie rozwali..,lepiej wcześniej niż później bo zawsze można jeszcze sobie zycie ułożyc a napewno im człowiek starszy tym jest trudniej

Ja myślę, że szybko nie znaczy źle w tym wypadku. Jeszcze miesiąc temu mieliście czekać z decyzją do świąt a tu już rozwód omawiacie i dobrze Karko, bo to z korzyścią dla Ciebie! Myślisz inaczej, obiektywniej, mniej emocjonalnie, szukasz najlepszych rozwiązań. Być może jestem naiwna, oby się okazało, że nie, ale ja pamiętam WAS z tych dobrych czasów i myślę, że Twój M nie jest z tych ostatnich i słowa dotrzyma!
Tego Ci życzę:)

dziewczyny oby oby! wiec czekam